مطالب مرتبط با کلید واژه

همسایگان ایران


آیا تنهایی استراتژیک تنها ویژگی ایران است؟
واقعیت های موجود

آیا تنهایی استراتژیک تنها ویژگی ایران است؟

فرشاد عادل در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران را پیش از هر چیز باید سرزمینی دید که جغرافیای ویژه‌اش در شکل‌دهی به فرهنگی منحصر به فرد اصلی ترین بازیگر بوده است. سرزمینی که از طریق سواحل جنوب‌شرقی با فرهنگ‌های هندی ارتباط داشت، از ‌شمال‌شرق در معرض تماس با فرهنگ‌های شرق دور و آیین‌های شمنیستی بود، به واسطه‌ی آسیای صغیر با فرهنگ عظیم یونانی مواجهه داشته و از سوی غرب متاثر از جهان پهناور ادیان ابراهیمی بوده است.

ادامه مطلب
افسانه تنهایی استراتژیک ایران
نظریه ای که در ردش دلایل بسیاری هست

افسانه تنهایی استراتژیک ایران

کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: جبر جغرافیا و جبر فرهنگ که مبنای این نگرش است، در قیاس با مؤلفه‌هایی مانند نوع حکمرانی، نهادسازی و سیاست‌گذاری، اموری فرعی و غیرتعیین‌کننده هستند.

ادامه مطلب
عواملی که ایران و پاکستان را به هم نزدیک می کند
در راستای اصل گسترش روابط با همسایگان

عواملی که ایران و پاکستان را به هم نزدیک می کند

ناصر پورحسن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در سیاست همسایگی، پاکستان در شرایط پیش رو، نقش ویژه‌ای برای جمهوری اسلامی دارد. در مسیر روابط ایران با پاکستان از یکطرف ظرفیت ها و فرصت های ویژه ای وجود دارد و از طرف دیگر موانع و محدودیت هایی حاکم است؛ که البته سیاست همسایگی می‌تواند با فعال‌سازی ظرفیت‌ها، هزینه‌ها و موانع را کاهش دهد و فرصت آفرینی کند. 

ادامه مطلب
ایران بین توافق هسته ای و همسایگان ناآرام
فرصت مهمی که پیش آمده است

ایران بین توافق هسته ای و همسایگان ناآرام

خارج کردن پرونده نفوذ منطقه ای ایران از میز مذاکرات با واشنگتن موجب شد مهار این نفوذ، دیگر خواسته آمریکا نباشد. به این ترتیب ایران برای کاهش میزان تنش با کشورهای پیرامون خود که دست به حرکتی سریع برای ساماندهی برگه های خود و آماده شدن برای رویارویی مرحله پس از توافق هسته ای با ایران زده اند، باید مسئله نفوذ منطقه ای خود را با آنان حل کند.

ادامه مطلب
سیاست همسایگی دولت سیزدهم، نیازمند دکترین تناسب و تدریج است
ضعف زیرساختهای معنوی- مادی سیاست خارجی ایران (بخش ۱)

سیاست همسایگی دولت سیزدهم، نیازمند دکترین تناسب و تدریج است

نعمت اله مظفرپور، پژوهشگر اندیشه سیاسی و دیپلماسی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد که گرایش به شرق و سیاست همسایگی دولت سیزدهم نیازمند منطق تناسب گرا و تدریج گراست. برقراری نسبت و تناسب بین اهداف و اصول مختلف و متعارض سیاست خارجی در قالب یک دستگاه انداموار نیز توسط اندیشه سیاسی ممکن است. سیاست خارجی ما از فقر نظری حاد رنج می برد.

ادامه مطلب
تشیع رضوی و الزامات زمانه در حال تغییر ما
محیط خود را بیش از پیش دریابیم

تشیع رضوی و الزامات زمانه در حال تغییر ما

سید محمد عیسی‌نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حتی اگر حکام کشورهای همسایه، از نظر ما همچون مأمون عباسی، غاصب حکومت و ناشایست باشند، باز می‌توانیم با کنار گذاشتن برساخته‌های شریعتی‌وار، به گزینه‌ای چون «تشیع رضوی» بیندیشیم.

ادامه مطلب
سرریز بحران اقتصادی – اجتماعی ما به کشورهای همسایه
چرا این قدر تلخ شده ایم؟

سرریز بحران اقتصادی – اجتماعی ما به کشورهای همسایه

علی موسوی خلخالی می نویسد: آنچه امروز می بینیم و نوشته ها و سخنانی که علیه دیگر کشورها می خوانیم و می شنویم، می تواند یکی از دلایل آن، سرخوردگی اجتماعی از اوضاع داخلی خودمان باشد. مردم ایران دوست دارند در عین رفاه سربلند باشند. اگر نگاهی به گذشته بیندازیم، در دوران هایی که بحران های ما کمتر بود، و فشار اقتصادی و اجتماعی مردم به مراتب از وضعیت کنونی در یکی دو سال اخیر کمتر بود، مقایسه ها و رفتارهای خشن با دیگر قومیت ها از کشورهای دیگر نیز به مراتب کمتر بود. آرامش اجتماعی آرامش سراسری را موجب می شود و عصبانیت و خشم اجتماعی به مناطق دیگر نیز سرایت می کند. 

ادامه مطلب
نگاه ایران به بازار پرجمعیت آسیای میانه
در حالی که در خاورمیانه اختلافات سنگین است

نگاه ایران به بازار پرجمعیت آسیای میانه

ایران در سیاست خارجی بر چندین بعد از جمله ایدئولوژی و نژاد متمرکز است. بسته به موقعیت و تحولات در هر زمان و بسته به سیاست لازم برای رسیدگی به یک مساله خاص، یکی از ابعاد سیاست خارجی ایران می تواند بر دیگر ابعاد برتری یابد. این سیاست گذاری ها برمبنای طرف مقابل و شرایط موجود طرح ریزی می شوند و هر کدام به بعدی مجزا در سیاست خارجی نیاز دارند.

ادامه مطلب
سکوت اعضای برجام زنگ خطری برای صلح بین المللی است
لزوم اتخاذ تصمیم های جدی از سوی ایران

سکوت اعضای برجام زنگ خطری برای صلح بین المللی است

محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: زمانه حاضر به دوران پیش از دو جنگ جهانی شبیه شده است که دیکتاتورهای جنگ طلب در برخی کشورها عرصه را برای یکه تازی باز دیدند و چون برخورد و مقاومت جدی را در برابر خود مشاهده نکردند، اتحادی شیطانی تشکیل دادند، استقلال و تمامیت ارضی دیگر کشورها را به سخره گرفتند و زیاده طلبی آنها تنها شامل یک کشور و دو کشور هم نشد. 

ادامه مطلب