الکساندر لاورنتیف، فرستاده ولادیمیر پوتین به سوریه که در راس هیات مسکو در مذاکرات حضور داشت، گفت که تصمیم قزاقستان کاملا غافلگیر کننده بود. میزبانی رویدادهایی مانند "قالب آستانه" کاری بسیار پرهزینه ای است و نه از نظر مالی، بلکه از نظر منابع انسانی و اداری.
ادامه مطلب
واقعیت آن است که به روز کردن توافقنامه آدانا و همکاری امنیتی آنکارا و دمشق علیه «حزب کارگران کردستان» و «یگان‌های مدافع خلق» عادی‌سازی روابط سیاسی و گشودن کانال‌های ارتباطی مستقیم را طلب می‌کند. راه حل پیشنهادی پوتین تماس مستقیم اردوغان با اسد است. تماسی که تهران نیز از آن استقبال می‌کند.
ادامه مطلب
مسکو در ادامه سیاست های ایجاد توازن در سوریه، مذاکرات غیرعلنی بین دمشق و آنکارا ترتیب داد که هدف آن دستیابی به توافق برای همکاری دو طرف علیه حزب کارگران کردستان و تروریسم در شمال سوریه است. یکی از گزینه های مطرح، احیای توافق آدانا، امضا شده در سال ۱۹۹۸ است که به ارتش ترکیه اجازه می دهد برای تعقیب کردهای مسلح تا پنج کیلومتر وارد خاک سوریه شود. بدون شک اجلاس سه جانبه سران در تهران و سفر فیصل المقداد، وزیر امور خارجه سوریه به ایران، به مذاکرات آنکارا و دمشق زیر نظر مسکو کمک کرد.
ادامه مطلب
سیاست ایران در سوریه ارتباط زیادی با نتیجه مذاکرات برای احیای برجام در وین دارد به طوری که اگر این مذاکرات به توافق منجر شود، ایران بیش از پیش از روسیه فاصله خواهد گرفت و ممکن است شاهد تنش در روابط دو کشور به خصوص در سوریه باشیم. اما این تنش به برخورد منجر نخواهد شد زیرا به نفع دوطرف نیست.
ادامه مطلب
آنچه در این سفر مورد توجه قرار نگرفت این بود که رئیس جمهور پوتین بزرگترین میز در کاخ کرملین را برای این دیدار انتخاب کرده بود. طول این میز حدود چهار متر بود و پوتین طولانی ترین فاصله را در تمام گفت وگوهایش با سران کشورها در این دیدار به ثبت رساند. این فاصله اجتماعی زیاده از حد نشانه دوری سیاسی و احساس ناخوشایندی از دیدار با رئیس جمهوری ایران را بازتاب می‌داد.
ادامه مطلب
روابط نزدیک ایران، وسیه و چین – شامل همکاری‌های سیاسی، نظامی و اقتصادی – می‌تواند ایران را به یک قدرت برتر منطقه‌ای، مصمم‌تر و خشن تر در تلاش برای تحمیل نظام عقیدتی خود در خارج از مرزها به‌ویژه در عراق، سوریه و لبنان تبدیل کند.
ادامه مطلب
اکنون اوضاع سوریه و منطقه تغییر کرده است. نگاه دولت جو بایدن به نقش آفرینی ایران در منطقه متفاوت از نگاه دولت ترامپ است و بایدن نیز مانند باراک اوباما، مسائل منطقه را به مذاکرات هسته ای پیوند زده است و نمی خواهد مذاکرات را خراب کند. به همین علت پاسخ دادن به تنش آفرینی ایران در سوریه و عراق و خلیج فارس را از زاویه میزان تاثیر آن بر مذاکرات هسته ای بررسی می کند.
ادامه مطلب
احسان سپه وند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: منظر مطالعه کتاب صبح شام که خاطرات دکتر حسین امیر عبداللهیان، معاون اسبق عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه، پیرامون بحران سوریه است نیز، خالی از لطف نیست. کتاب با مقدمه امیر عبداللهیان پیرامون روابط تهران و دمشق آغاز می شود و با پیشگفتار تدوین گر ادامه پیدا می کند. پس از این، اثر شامل دو بخش خاطرات و یادداشت هاست.
ادامه مطلب
شرکت‌های روسی از دیرباز در این بخش‌ها، دست برتر را داشته‌اند و مثلا بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ میلادی پنج قرارداد نفت را از آن خود کرده‌اند، در حالی که ایران سال گذشته موفق شد نخستین قرارداد نفتی سوریه را از آن خود کند. در بهار ۲۰۱۹، سوریه اعلام کرد که قصد دارد بندر طرطوس را به روسیه و یک ترمینال کانتینری در بندر لاذقیه را به ایران اجاره دهد اما بعدها قرارداد دوم به سرانجام نرسید.
ادامه مطلب
بسیاری از ناظران معتقدند دعوت از ایران برای مشارکت در مذاکرات آستانه در سال ۲۰۱۷، تلاشی از سوی آنکارا و مسکو برای سوق دادن تهران به عمل به تعهداتش بود چرا که در غیر این صورت سیطره بر گروه های مسلح وابسته به ایران در سوریه کاری دشوار می‌شد.
ادامه مطلب
مسکو رویکرد هرمی را در پیش گرفته و تلاش کرده است تا قدرت و اقتدار توانمندی دولت سوریه را افزایش دهد و این کشور را به ادامه خرید اسلحه از مسکو قادر سازد در حالی که ایران از هر دو رویکرد هرم و هرم وارونه در برخورد با سوریه استفاده کرده و ضمن تلاش برای تقویت دولت این کشور برای افزایش نفوذ خود، به ساختارهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی سوریه نیز رخنه کرده است.
ادامه مطلب
دولت دونالد ترامپ به این راهبرد نوظهور ایران (به جز در سوریه) پاسخ مثبت نشان داده است، راهبردی که به نظر می‌رسد به رغم داشتن مدار و تاکتیک‌های مشابه در لبنان، عراق و سوریه، به گونه‌ای سازمان‌دهی شده است که با شرایط هر یک از این کشورها سازگاری و تناسب داشته باشد.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به تحرکات اخیر روسیه برای عقد توافقنامه های جدید با سوریه و تقویت پایگاه های خود در این کشور، ضروری است که مقامات دیپلماتیک و نیز سایر نیروهای اثرگذار در صحنه سیاسی سوریه مراقب به حاشیه رفتن احتمالی نقش و بازیگری کشورمان در سوریه باشند و به گونه ای رایزنی و برنامه ریزی کنند که سال ها همکاری، مشاوره و هزینه دادن کشورمان در دوران اوج جنگ و بی ثباتی در سوریه، به دستاوردهای ملموس و منافع پایدار در زمان پیروزی دولت این کشور ختم شود.
ادامه مطلب
به هر حال به نظر می رسد که سه کشوری که آینده خاورمیانه را با موافقت بین المللی رهبری خواهند کرد، اسرائیل، ترکیه و ایران خواهند بود.
ادامه مطلب
محمد مهدی بندرچی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پوتین در حال خلق پست های استراتژیک جدید در رابطه با مدیریت پرونده حیاتی سوریّه است. او تاکنون دو فرستاده ویژه را برای کار روی دمشق منصوب کرده است. الکساندر لاورنتیف، فرستاده ویژه کرملین در سوریه و معاون وزیر امور خارجه، میخائیل بوگدانف هر دو به فعالیت در رابطه با سیاست های روسیه در خاورمیانه مشغولند. افیموف در لباس نمایندگی مسکو، هم اکنون ردای شامی جدیدی از جانب پوتین بر دوش افکنده است. تعدُد این مشاغل از برنامه های جدید پوتین برای شامات نشان دارد که باید مستقیماً بدون مانع بروکراتیک خاصی اجرا شوند. این انتصابات از اتکاء آن برنامه ها به قدرت شخصی مردان معتمد پوتین حکایت می کنند.
ادامه مطلب
حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برای اینکه توانایی بازدارندگی برای نیروهای جبهه مقاومت در سوریه به وجود آید باید یا از طریق سخت افزاری به کمک این نیروها و یا تقویت ارتش سوریه همت گماشت یا از طریق دیپلماسی چنین فضایی را به وجود آورد.
ادامه مطلب