احسان شریعتی در یادداشتی می نویسد: دیپلماسی خارجی مستقل و مبتنی بر "حاکمیت یا سیادت ملی" (حقِ تعیینِ سرنوشت) و سیاست "موازنهٔ منفی" (میان ابرقدرت‌های غرب و شرق)، نیازی به شعر و شعارسرایی‌های صوری و بی‌محتوا ندارد.
ادامه مطلب
مرتضی خلخالی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی می گوید: در دوران دوم آقای ظریف نسبت به دوره اول، دیپلماسی کشور تغییر پیدا کرده و سیاست خارجی به نگاه ایدئولوگ نزدیک شده است، اما باز هم رگه های پررنگ دانش سیاست خارجی آقای ظریف بر این نگاه می چربد. مثلا مناسبات امروز ما با کشورهای عربی به جایی رسیده که به واسطه همین نگاه یا در سطح کاردار یا کاردار موقت و دفتر منافع است که مورد سوم نشان از ضعیف ترین حالت مناسبات دو کشور است.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در خصوص برجام، با توجه به اهداف ماجراجویانه ایالات متحده، باید اروپا را برای پذیرش مسئولیت بیشتر در سناریوهای مختلف در مرکز دیپلماسی خود نگه داریم و در قبال هر اقدامی که آمریکا برای تهی ساختن این تعهد انجام می دهد راهکارهای: مذاکره ای، حقوقی و بین المللی را فعال کنیم.
ادامه مطلب
پافشاری ایران به ایجاد شکاف‌های دیپلماتیک در دو جبهه ترکیه و عربستان برآمده از این دیدگاه ایرانی ها است که هیچ جایگزینی برای حل بحران‌های سوریه و یمن جز راه حل سیاسی وجود ندارد.
ادامه مطلب
النهار در تحلیل یادداشت محمد جواد ظریف در نیویورک تایمز می نویسد: یادداشتی که وزیر امور خارجه ایران، کسی که رهبری مذاکرات هسته ای را در لوزان بر عهده دارد، در این هفته در روزنامه نیویورک تایمز منتشر کرد، تاکتیکی استراتژیک قبل از توافق نهایی است.
ادامه مطلب