مرتضی مردیها در یادداشتی می نویسد: دو ماه پیش تحلیلی نوشتم و دلایل خود را برای اینکه چرا نه جنگی رخ خواهد داد و نه مذاکره‌ای طرح کردم. فرستادم برای یکی از دوستان جوانم که دانشجوی دانای دکترای علوم سیاسی است که راجع به آن نظر بدهد. گفت: این چیست آخر!؟ همهٔ راه‌ها را که بسته‌ای! چیزی بنویس که امیدی بدهد. یادم به شیخ احمد کافی افتاد و داستان معروفش "استخاره‌ای بکن که خوب بیاید". از انتشارش صرف‌نظر کردم.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره می نویسد: «عمل در برابر عمل» خواست روشن ایران است. در قبال «سیاست فشار حداکثری» امریکا، تهران نشان داده که دارای ابتکارهای لازم است. دو خواست صریح تهران عبارتند از برداشتن تحریم‌های فروش نفت و محدودیت‌های بانکی.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فعلا سیاست ایران استفاده از ظرفیتهای درون برجامی است و این فرصت داده می شود که جهان و به خصوص کشورهای اروپائی از میراث گفت وگو و تعامل که بر آن تاکید دارند صیانت کند و مصلحت نیز ایجاب می کند که بازیگران مختلف در مدار دیپلماسی حفظ شده و از موفقیت واشنگتن برای اجماع سازی جلوگیری شود.
ادامه مطلب
حمیدرضا جلایی پور در یادداشتی می نویسد: در بحران اخیر خلیج فارس و توطئه‌هایی که "گروه بی" علیه ایران ساز کرده خصیصه آمریکا ستیزی می‌تواند کارایی دیپلماسی نرمال را ضعیف کند. خوشبختانه در شرایط فعلی همچنان قدرت نظامی و بازدارندگی ایران بالا است و می‌تواند در خدمت دیپلماسی نرمال باشد نه بالعکس.
ادامه مطلب
محمد حسین ادیب در یادداشتی می نویسد: استراتژی امنیتی آمریکا برای ده سال آینده اعلام شده است. در استراتژی ده ساله امنیتی آمریکا آمده است که مرکز ثقل سیاست خارجی آمریکا از خاورمیانه به شرق آسیا منتقل می شود. لذا راهبرد آمریکا خروج از خاورمیانه است، ترامپ دارد مرحله به مرحله از خاورمیانه خارج می شود. ایجاد جنگ جدید در خاورمیانه، با راهبرد آمریکا برای انتقال مرکز ثقل سیاست خارجی به شرق آسیا سازگاری ندارد. مطالب پمپئو در سوئیس با استراتژی ده سال امنیتی آمریکا، انطباق دارد. امریکا طوری با ایران وارد مواجهه می شود که با استراتژی ده ساله امنیتی آن در خصوص خروج از خاورمیانه ناسازگار نباشد.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند آمریکا با حمایتهای عربستان و امارات اقدام به این کار کرد و جلسه ای فوری و البته پشت درهای بسته در شورای امنیت تشکیل داد، اما خوشبختانه تلاشهای دیپلماتیک ماه های اخیر ایران سبب شد تا به جز انگلیس، بقیه اعضای این شورا بر خلاف گذشته دشمنی، اتهام زنی و سخت گیری به ایران را نخستین راه حل موجود تشخیص ندهند و خواهان بررسی های بیشتر برای روشن شدن ابعاد موضوع شوند.
ادامه مطلب
شاید این گونه برداشت شود که در صورت وقوع هر گونه تنش احتمالی میان تهران – واشنگتن این عراق است که به زمین این جنگ بدل خواهد شد. یقینا این واقعیت تلخ نگرانی و تلاش عراقی ها را به منظور سامان دادن به شرایط بیشتر می کند، به گونه ای که اگر چه در حال حاضر خود این کشور در داخل با مشکلات عدیده ای روبه رو است، اما مشابه این کوشش های میانجی گرایانه عراقی از جانب هیچ کشور دیگری برای تعدیل التهابات منطقه ای در حال انجام نیست.
ادامه مطلب
مهین سیامنصوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آمریکایی ها می دانند در حال حاضر این ایران است که دست برتر در مذاکرات را دارد و یکی از مهمترین برگ های ایران که در صورت نیاز می تواند از آن استفاده کند تنگه هرمز است. هر چند گاهی مقامات آمریکایی با متحدان منطقه ای خود سناریوهای نخ نما را می نویسند که در عمل با شکست مواجهه می شود.
ادامه مطلب
ژاپن در منطقه خاورمیانه نسبت به ایالات متحده آمریکا سیاست مستقلی را ایفا می کند. حتی پس از خروج آمریکا از برجام، توکیو به صورت مستمر از توافق هسته ای به عنوان یک توافق بین المللی منع تکثیر حمایت کرده است. بنابراین اگر چه هنوز از این که در این دیدار شینزو آبه چه پیشنهادهایی به مقامات ایران ارائه کرد مشخص نیست اما می توان گفت که یک دیدار نمی تواند همه چیز را بلافاصله حل و فصل کرد.
ادامه مطلب
علیرضا اکبری در یادداشتی می نویسد: نخست وزیر ژاپن ۴۱ سال پس از انقلاب، به ایران سفر می‌کند، در حالی که مناقشه امریکا با ایران در نقطه اوج قرار دارد، و مدتی است در بستر تقابل، مجالی برای دیپلماسی فراهم شده است. حال، مهم است که بدانیم، آبه شینزو، با کدام اهداف راهی تهران شده است؟
ادامه مطلب
رامین حسین آبادیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع، آمریکایی ها با اعمال سیاست «تطمیع و تهدید» برحسب شرایط زمانی در هر برهه، طی ماه‌های گذشته تلاش کردند تا عراق را به عنوان یکی از همسایگان و البته متحدان ایران، به صورت مستقیم وارد تنش‌های خود با تهران کنند؛ مسأله ای که موجبات نگرانی مقامات دولت بغداد را به دنبال داشته است.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره می نویسد: مهمترین ابتکار اروپائیان می‌تواند در دوسطح بررسی شود: نخست؛ کنترل تنش در وضع فعلی. دلیل این امر همان ناتوانی در کنترل اقدام‌های ماجراجویانه امریکائیان است. دوم؛ تن سپردن به پیشامدهایی که اکنون هیچ طرفی خواستار آن نیست.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آیا انتخاب ژاپن در میان کشورهایی مانند عمان، عراق و سوئیس که انتظار می رفت بتوانند نقش میانجی میان ایالات متحده و ایران را ایفا کنند، فرصتی بالقوه برای توکیو خواهد بود تا با کاهش تنش ها از روابط حسنه با هر دو سوی این مناقشه بهره ببرد؟ بهنظر می رسد شینزو آبه با توانایی دیپلماتیک مبنی بر جلوگیری از منازعات میان واشنگتن و تهران بتواند اهداف چندگانه ای را با هر دو کشور مورد مناقشه دنبال کند.
ادامه مطلب
مسعود جمالی در یادداشتی می نویسد: نکته مهم و قابل تامل با وجود بیش از هشت هزار واحد صنعتی و تعداد زیادی واحدهای تولیدی صنفی در صنایع پایین دست پتروشیمی که اعمال تحریم روی آنها امکان پذیر نیست، فرصتی است که می توان از آن در جهت رشد صنایع پایین دست داخلی و صادرات کالاهایی با ارزش افزوده بیشتر ایجاد کرد.
ادامه مطلب
محمد صالح صدقیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: واقعیت این است که وقتی الآن از میانجیگری برای کاهش تنش میان واشنگتن و تهران و گشودن باب مذاکرات میان دو طرف صحبت می شود یعنی این که پشت سر خود مذاکره مستقیمی میان «امنیت اسرائیل» و «امنیت عربستان» را هم دارد.
ادامه مطلب
در حالی که کشورهای منطقه هر کدام با تهدیدهای امنیتی و نظامی گوناگونی دست به گریبان هستند و خود دوره ای از زوال را می گذرانند، ایران توانسته به قدرتی بلامنازع تبدیل شود. برای همین است که عربستان و امارات و اسرائیل در کنار ایالات متحده بسیج شده اند تا جلوی آن را بگیرند.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: اگر امریکایی‌ها با ملاحظه خسارات احتمالی ناشی از وقوع جنگ با ایران، از دست‌زدن به‌چنین کاری اجتناب کنند، پس راهبرد کلان آنها شامل فشار حداکثری به‌منظور انزوای ایران، در خود فرورفتن اقتصاد، بالارفتن ناکارآمدی، افزایش نارضایتی اجتماعی و مجموعه پیامدهایی است که می‌توان همه آنها را با مفهوم «فرسایش تمدنی» نشان داد.
ادامه مطلب
اقدامات جدید دولت ترامپ در خصوص لغو معافیت های نفتی برای کشورهای خریدار نفت ایران، بدون شک می تواند با واکنش شدید تهران همراه باشد. این اقدامات نه تنها به اصلاح توافق هسته ای منجر نمی شود بلکه حتی تغییر و تحول اساسی در سیاست های زیان بار منطقه ای ایران ایجاد نمی کند. چرا؟ زیرا که اهرم مالی قابل توجه از طریق تحریم ها علیه تهران با اهداف منسجم و واقع بینانه دولت ترامپ در هم آمیخته نشده است.
ادامه مطلب
یک مطالعه موردی اخیر حکایت از آن دارد که تحریم ها به صورت منفی بر تولید دارو در داخل ایران تاثیر گذاشته است زیرا بیشتر مواد اولیه داروهای تولیدی در ایران وارداتی هستند. بسیاری از افراد از افزایش قیمت های شدید داروها اعتراض دارند و در کنار آن بسیاری از داروهای حیاتی در بازار کمیاب شده اند.
ادامه مطلب
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: زرنگ‌بازی سیاسی رئیس‌جمهور آمریکا، مسئولان جمهوری اسلامی و ملت را فریب نخواهد داد. نباید اجازه داد آمریکایی‌ها نزدیک شوند، قدم آنها قدم نامبارکی است و هر جا پا گذاشته‌اند، جنگ و برادرکشی یا فتنه یا استثمار و استعمار و تحقیر ایجاد کرده‌اند.
ادامه مطلب
محمد حسین ادیب در یادداشتی می نویسد: تحریم نفت ایران اگر اتفاق نمی افتاد باید سهم تولید یک سری از کشورهای دیگر کم می شد. اگر ایران کمتر تولید نکند باید بقیه تولید کنندگان نفت کمتر تولید کنند. قضیه با ایران هم حل نمی شود، خیلی کشورهای دیگر هم باید کمتر تولید کنند.
ادامه مطلب
عبدالرحمن ولایتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع اعزام عناصر نبرد کلاسیک آمریکا به خلیج فارس و دامن زنی به امکان حمله نظامی به تهران در راستای همان الگو و دکترین "مرد دیوانه" است که این بار در رویکرد نظامی از جانب کاخ سفید به منصه ظهور رسیده است. پس با توجه به تحرکات واشینگتن – تهران امکان مذاکره با رویکرد جدید و با تدبیر دولت جمهوری اسلامی ایران و عقب نشینی جزئی واشینگتن دور از دسترس نیست.
ادامه مطلب