استخوان های اروپا له می شود؟
رفاه اقتصادی آلمان به بازار چین وابسته است. این واقعیتی خطرناک است، چرا که همراه با تشنگی پکن برای قدرت، درگیری های سیاسی با ایالات متحده هم در حال افزایش است. اروپا با خطر خرد شدن مواجه است.
ادامه مطلبرفاه اقتصادی آلمان به بازار چین وابسته است. این واقعیتی خطرناک است، چرا که همراه با تشنگی پکن برای قدرت، درگیری های سیاسی با ایالات متحده هم در حال افزایش است. اروپا با خطر خرد شدن مواجه است.
ادامه مطلبعماد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کشورهای اروپایی بطور فزایندهای اهمیت خود را در دیپلماسی خاورمیانه از دست میدهند یا اصلاً دیده نمیشوند. شایان ذکر است چشماندازهای همچنان غالب در اروپا عمدتاً مربوط به دورانی است که اکنون دیگر رو به افول گذاشته است. اکنون محوریت مناقشه اسرائیل و فلسطین در راستای برقراری ثبات در خاورمیانه، تمایل به بازگشت به توافق هستهای منعقده با ایران، اولویت کلی بیشتر برای توافقات رسمی و چندجانبه، آنهم در شرایطی که منطقه توافقات ضمنی، عمل گرایانه، و دوجانبه را ترجیح میدهد.
ادامه مطلبمحسن پاک آیین در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی پیرامون اقدام اروپا در تحریم مقامات کشور بر این نکته تاکید دارد که در کنار دستگاه های نظام مانند قوه قضائیه و وزارت امورخارجه که می بایست وظایف رسمی خود را برای محکوم کردن نقض حقوق بشر در غرب انجام دهند، علما، دانشگاهیان و پژوهشگران نیز باید در عرصه معرفی حقوق بشر اسلامی و نقد حقوق بشر در غرب، به میدان آمده و در این چالش تمدنی، برای دفاع از انسانیت، نقش ایفا نمایند.
ادامه مطلبهمکاری بین کشورهای «گروه چهار» برای ترمیم توازن قوا در شرق آسیا از اهمیت خاصی برخوردار است. این همکاری لزوما نباید به یک «تفاهم مثلث» دربرابر «اتحاد سه گانه» آلمان ها که پیش از جنگ جهانی اول ایجاد شد بیانجامد. همچنین لازم نیست تا این گروه سیاست «سد نفوذ» که از طرف آمریکا برای مهار شوروی اعمال شده بود را این بار در برابر چین اجرا کند. آنچه لازم است در اینجا در نظر داشته باشیم این است که همکاری بین این چهار کشور می تواند به تغییر جهت مسیر سرمایه گذاری و تجارت کمک کند. فناوری و صنعت ژاپن و آمریکا همراه با مواد اولیه استرالیا و نیروی انسانی هند می تواند نیروی عظیمی را ایجاد کند تا از قدرت استبدادی چین به نفع دموکراسی شکننده هند بکاهد.
ادامه مطلبابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در جریان نشست ۲۵ فوریه کمیسیون کارفرمایان آلمانی مشغول فعالیت در منطقه اروپای شرقی، آقای فرانک والتر اشتاین مایر، رئیس جمهوری آلمان طی سخنانی فشارهای ایجاد شده بر جامعه مدنی روسیه را مورد انتقاد قرار داد و یادآوری کرد که نباید تمامی پلها با روسیه شکسته شود و خواستار مشارکت اروپای شرقی در مسیر توسعه مسالمت آمیز و همزیستی با قاره اروپا شد.
ادامه مطلبسید مهدی میرکاظمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بسیاری اعضای چهرههای برجسته اتحادیه اروپا نگرانند که دولت محافظهکار بوریس جانسون منافع داخلی حاصل از انتخابات حزب محافظهکار در انگلستان را بر مصالح ملی بریتانیا در قبال اتحادیه اروپا ترجیح دهد.
ادامه مطلبعلی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه بسیاری از صاحبنظران در مورد آن توافق دارند این است که از یازده سپتامبر ۲۰۰۱ به بعد سیاست خارجی آمریکا نه فقط از منافع ملی بلکه از ارزش های مذهبی نیز فراتر رفته و جنبه ایدئولوژیک پیدا کرد. در حال حاضر یکی از نمادهای نقش دین در روابط و تعاملات بین المللی سفر بسیار مهم پاپ به عراق است که به شدت مورد توجه افکار بین المللی و پیروان اسلام و مسیحیت است.
ادامه مطلبعلی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک دیدگاه زبان فارسی را زبان اندیشه، گفت و گو و زبان اسلام و انقلاب اسلامی در دنیای حاضر می داند. همان گونه که این زبان در شرق و دنیای اسلام، زبان دوم جهان اسلام لقب گرفته است که باید با تکیه بر روشها و ابزار و فنون جدید آن را طوری سامان دهی و هدایت کرد که در کنار حفظ اعتبار تاریخی و گذشته خود؛ بر ویژگی های انحصاری و جذابت های خاص آن روز به روز افزوده شود.
ادامه مطلبسید حسین طباطبایی نسب و ماندانا تیشه یار در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: به نظر می رسد که ایران می تواند بنیانگذار برنامه های علمی همگرایانه در سطح منطقه ای بوده و مشارکت دیگر کشورها را نیز برای همکاری جلب کند. این امر به گسترش روابط میان ایران و کشورهای اروپایی در قالب دیپلماسی علمی نیز یاری خواهد رساند. نمونه موفق سیاست همگرایی علمی منطقه ای را می توان در برنامه افق اروپا دید که حاصل برنامه ریزی و همکاری مشترک نهادهای علمی در ۲۷ کشور اروپایی است.
ادامه مطلبپرستو بهرامی راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آمریکا به دلیل مشکلات داخلی و اختلافات اساسی با چین، خاورمیانهای پر تنش را نمیخواهد؛ بنابراین برای فرار از تنش راهی، چون احیای برجام و بازگشت به این قرارداد نخواهد داشت. اما دولت بایدن سعی دارد با کمترین هزینه بازگردد و در این بین هم پیمایان منطقهای خود از جمله اسرائیل را راضی نگه دارد.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: آنچه معلوم است اینکه تهران هنوز درک روشنی از رویکرد آتی واشنگتن ندارد. تا وقتی این مشکل باقی است، نمیتوان اراده محکمی را از سوی طرف ایرانی برای بازگشت به گفتوگوها نشان گرفت.
ادامه مطلبعابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تصمیم مرکل، برای کنار کشیدن از رهبری حزب اتحادیه دموکراتیک مسیحی و خودداری از نامزدی برای صدراعظمی در سال ۲۰۲۱ به معنای آغاز عصر جدیدی در سیاست آلمان است.
ادامه مطلبگفته می شود که آلمانی ها نظم را دوست دارند و جامعه آنها الگوی نظم است. اما همه این ها افسانه است!
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی می نویسد: اروپایی ها بر این باورند که بعضی پرونده های اختلافی مورد اشتراک با امریکا را در دوره بایدن آسانتر می توان پیش برد. پرونده هایی نظیر پرونده ایران، روسیه، کره شمالی، سوریه، اوکراین، قفقاز و ... برای همین شاهد همگرایی بیشتر اروپا با امریکا در این پرونده ها و همکاری های بیشتر آنها در این زمینه ها خواهیم بود. اما این اشتراک نظر در کنار اختلافاتشان با امریکاست که البته قابل مدیریت است اما به آسانی قابل رفع نیست.
ادامه مطلبعلی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروزه همکاری های ورزشی کشورمان در عین تنوع و گستردگی از فرایند شبکه سازی و تمرکز بهره گیری از ظرفیت های این بخش در تعاملات دو جانبه محروم است که ضرورت دارد با هماهنگی بخش های تخصصی و ذیربط اقدام عاجل برای بهره گیری مناسب از این نیروی کارآمد در مسیر تامین منافع طرفین استفاده کرد.
ادامه مطلبدر بهار ۲۰۲۰، ژنرال استولتنبرگ، دبیر کل ناتو، اتاق فکر مستقلی برای پاسخ به این سؤال اساسی تعیین کرد: ناتو بهعنوان یک ائتلاف کارآمد نظامی چگونه میتواند بهعنوان یک ائتلاف سیاسی، قویتر شود؟ این گروه پس از ۹۰ نشست آنلاین و تبادل ایمیلهای بیشمار، گزارش «ناتو ۲۰۳۰: اتحاد برای عصر جدید» را اول دسامبر به وزرای خارجی ناتو ارائه دادند.
ادامه مطلبمحمدرضا احمددوست در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این گونه به نظر می رسد که تغییرات در سیاست خارجه آمریکا طی چند سال اخیر متاثر از اجرای یک راهبرد کلان است و تغییرات نگاه آمریکا به اروپا و تغییر رفتار این بازیگر در عرصه بین المللی مربوط به ویژگی های شخصیتی ترامپ و تیم وی نبوده است، بلکه پیش از آنها آغاز شده و ریشه اقتصادی آن جنگ تجاری آمریکا با رقبای خود، خصوصا چین است. البته شیوه ی پیاده کردن این راهبرد در دوره ترامپ متفاوت از دوره اوباما بود.
ادامه مطلبعلی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ورزش در هزاره سوم به یکی از محورهای کلان اقتصاد جهانی تبدیل شده و میزان سرمایه در گردش در رشته های ورزش همگانی و تیمی سر به فلک می کشد و کشورهای دارای برنامه منفعت کلانی را از مبحث بسیار مهم لژیونری نصیب خود می کنند.
ادامه مطلبهادی غلام نیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اتصال به بازار گاز اروپا، پروژهای است که در ایران نیز در دولتهای مختلف پیگیری شده است، اما هیچ کدام از آنها نتوانستند به این هدف دست یابند. نکته آزار دهنده اینجاست که حجم صادرات گاز آذربایجان به اروپا با میزان تولید گاز در ایران به هیچ عنوان قابل مقایسه نیست. بر اساس اعلام شرکت ملی گاز ایران (NIGC) تولید گاز در کشور به روزانه یک میلیارد متر مکعب رسیده است که بیش از ۶۰۰ میلیون متر مکعب در شبکه خاگی به مصرف میرسد. صادرات گاز ایران نیز کمتر از ۶۰ میلیون متر مکعب در روز است به طوری که ترکیه، عراق، ارمنستان و نخجوان تنها دریافت کنندگان گاز ایران به شمار میآیند. پروژه صادرات گاز به پاکستان، هند، عمان و امارات (شارجه) نیز همانند پروژه انتقال گاز به اروپا همچنان روی کاغذ باقی مانده است.
ادامه مطلبدیپلماسی ایرانی در پنجمین نوبت از سلسله وبینارهای خود که با حضور محمدابراهیم رحیم پور، معاون وزیر امور خارجه و سفیر سابق ایران در اتریش، ابوالقاسم دلفی، سفیر سابق ایران در فرانسه، صربستان و بلژیک، محمد طاهری، سفیر سابق ایران در لهستان و پرتغال و علی اکبر فرازی، سفیر سابق ایران در رومانی و مجارستان برگزار شد به بررسی سیر روابط ایران و اروپا و تاثیرات رفتاری امریکا از دوره دونالد ترامپ تا آمدن جو بایدن پرداخته است.
ادامه مطلبابوالفضل پازوکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر خلاف خوشبینی های افراطی که اخیرا در نتیجه به ریاست جمهوری رسیدن جو بایدن در بین کارشناسان روابط بین الملل شکل گرفته است، سطح تنش ها و بحران ها نه تنها در بیشتر کانون های بحران کمتر نخواهد شد که متاسفانه بیشتر نیز خواهد شد.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: بیانیه مشترک اروپائیان از توافقی سخن میگوید که سه کشور تمرکز خود را بر اطمینان از بازگشت کامل ایران به توافق هستهای و همراهی دولت «جو بایدن» در مذاکرات قرار دادهاند. آنان همچنین از پیشنهاد «جوبایدن» برای بازگشت ایالات متحده به برجام «به شکل کنونی» استقبال کردهاند.
ادامه مطلباحد رضایان قیه باشی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که منافع کلان سیاسی، امنیتی، اقتصادی و معیشتی کشور تعیین کننده سرنوشت لوایح FATF است، پیرامون نگاه دولت بایدن به برجام بر این باور است که بازگشت فوری به برجام و لغو بخشی از تحریمها یک ابزار برای بازتعریف سیاسی و دیپلماتیک آمریکا در سطح جهان و مشروعیت بخشی به اقدامات آتی دولت بایدن خواهد بود. به این ترتیب که بایدن با بازگشت آمریکا به برجام دوباره برای خود یک مشروعیت دیپلماتیک تعریف خواهد کرد و با این بازتعریف مشروعیت دیپلماتبک به دنبال اجماع سازی علیه تهران خواهد بود که اگر ایران مطابق با آنچه که ایالات متحده آمریکا مد نظر دارد عمل نکرد، جهوری اسلامی را در یک بن بست و انزوای سیاسی و دیپلماتیک قرار دهد.
ادامه مطلباحمد زیدآبادی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که بررسی مجدد لوایح باقی مانده در مجمع تشخیص مصلحت نظام لرزوما به معنای تصویب آنها، تغییر شرایط و باز شدن فضای سیاسی داخلی برای مذاکره نیست، پیرامون بازگشت بدون پیش شرط و فوری بایدن به برجام اذعان داشت که بدون شک بایدن با بازگشت فوری و بدون قید و شرط به برجام، لغو تحریم ها و تقویت اقتصاد ایران، تهران را رها نخواهد کرد که برنامه های دیگر خود مانند افزایش توان موشکی و نفوذ منطقه خود را، ذیل احیای توان اقتصادی به شکل جدی تری پی بگیرد. قطعاً جمهوری اسلامی ایران یا باید برای بازگشت به برجام و لغو تحریمهای خود تضمین جدی با آمریکاییها بدهد که در خصوص نفوذ منطقه ای و توان موشکی تجدید نظر خواهد کرد و یا اینکه بازگشت به برجام و لغو تحریم ها را منوط به برجام جدید و حل هر سه پرونده عمده ایران (توان هستهای، توان دفاعی و نفوذ منطقهای) خواهند کرد. بنابراین بازگشت فوری و بدون قید و شرط بایدن به برجام و لغو تحریمها توهمی است که حسن روحانی این روزها به آن دچار شده است.
ادامه مطلبحسین مفیدی احمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر میرسد کنش برجامی اروپا در ماههای آینده به عوامل متعددی بستگی خواهد داشت ولی مهمترین عامل، ادراک اروپا از کنش اخیر ایران خواهد بود. اینکه این کنش برای کسب برگهای (بیشتر رتوریکِ) جدید و افزایش قدرت چانهزنی در مسیر حصول توافق جدید انجام شده، یا از مسیرِ تلاش برای نابودی برجام، در پیِ تغییر فاز مواجهه ایران با غرب است؟
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: مساله اصلی در آنچه اروپا از تهران میخواهد، همانی است که دولت ترامپ با خروج از برجام و انجام گفتوگو براساس توافقهای فراتر از برجام میخواست. حال پرسش این است که آیا «طرح اقدام راهبردی برای لغو تحریمها و صیانت از منافع ملی» که مجلس در ۱۱آذر ماه جاری تصویب کرد، میتواند اروپائیان را در موضع انفعال قرار دهد؟ آیا اجرای این طرح خواهد توانست از شمار بازیگرانی بکاهد که پیشبینی میشود در آینده مقابل مواضع ایران صفآراییکنند؟
ادامه مطلبعلی بیگدلی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که در صورت اجرایی شدن مفاد طرح مجلس مبنی بر اقدام ها راهبردی برای لغو تحریم ها کشور در یک بازی دو سر باخت قرار می گیرد، پیرامون تبعات دیپلماتیک و سیاسی اقدام مجلس در تصویب کلیات طرح مذکور بر این باور است که این طرح عملاً پرونده فعالیت هستهای ایران از آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای حکام به شورای امنیت خواهد برد و باعث خواهد شد که سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و انگلستان و حتی روسیه و چین نیز در کنار ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و عربستان قرار بگیرند.
ادامه مطلبعلی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انجمن ها می توانند به عنوان دستیاران ارزان و ارزشمند برای نهادهای دولتی و سایر سازمان های غیر دولتی و بین المللی باشند که از توانایی و ظرفیت مناسبی برای گسترش تعاملات علمی، فرهنگی، توسعه روابط دوستانه میان جوامع مختلف و تحکیم صلح و دوستی ملی و جهانی برخوردارند و یقینا نوعی همگرایی دو سویه نهاد مردمی و نهاد دولتی می تواند به نقش آفرینی این انجمن ها در شرایط خاص کنونی روابط کشورمان با کشورهای اروپایی و تاثیرگذاری در مسیر کاهش تحریم های ظالمانه کمک شایان کند.
ادامه مطلبموحد زاهدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد تنها راه اروپا برای خروج از این گرداب خطرناک این است که به جای عملکرد سنتی خود در پیوند با آمریکا و تحت عنوان پیمان غرب، با اتخاذ تصمیمی استراتژیک راه خود را از آمریکا جدا کند و با سایر قدرتهای جهانی و منطقه ای در مورد ایجاد نظمی جدید در چارچوب نیازهای دنیای امروز تعامل کند. این شاید تنها راه برای اروپا و جهان برای پرهیز از ورود به دور تازه ای از خشونت و تاریکی باشد.
ادامه مطلبعلی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت این است که سازمان های غیردولتی به طور گسترده ای نسبت به دهه های گذشته در حال توسعه و رشد هستند. سرعت این توسعه به حدی است که برخی ناظران از آن به عنوان وقوع انقلاب جهانی یاد کرده اند؛ انقلابی که منجر به ایجاد یک قیام فوری و گسترده از فعالیت های داوطلبانه گروه های سازمان یافته در اقصی نقاط جهان شده است و نقش بسیار مهمی به عنوان واسطه بین فردی مردم و قوای حاکم و حتی خود جامعه ایفا می کند.
ادامه مطلب