محمد کاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: «پریگوژین» را باید به عنوان یک «کنشگر» مورد مداقه قرار داد ولی همچنین باید او را در «پیوند با پدیده‌های داخلی و بین‌المللی» مدنظر قرار داد. این‌ها خود نشان می‌دهند که جنگ اوکراین، مانند همه جنگ‌ها، آغاز روشن ولی پایان مبهمی دارد. پایانی که با فرسایش قدرت افراد و نهادها همزمان می‌شود. پریگوژین، بی‌تردید شخصیتی جنجالی ولی مؤثر بود.
ادامه مطلب
به رغم تلاش های مسکو برای باثبات نشان دادن نظام حاکم و انسجام جبهه داخلی، کشته شدن پریگوژین بدون پیامد داخلی برای روسیه نخواهد بود. پریگوژین از زمان نافرمانی دو ماه پیش خود تا زمان سقوط مشکوک هواپیمایش، همواره تحت رصد افکار عمومی داخلی و خارجی بوده است که به تحلیل شورش و حرکت سریع و سپس توقف ناگهانی و عقب نشینی او سرگرم بودند.
ادامه مطلب
سعید هاشمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه در جریان یک سخنرانی داخلی تصریح کرد: «آنچه امروز با آن روبه رو هستیم خیانت داخلی است. آنها از پشت به ما خنجر زدند و این مستحق مجازات است».
ادامه مطلب
علیرضا محمدی نیگجه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جنگ قدرت بین رئیس جمهور ولادیمیر پوتین و گروه واگنر و رهبر آن یوگنی پریگوژین می تواند پیامدهای بزرگی برای آفریقا داشته باشد. نیروهای واگنر در چندین کشور آفریقایی از جمله مالی و بورکینافاسو فعال هستند. گروه واگنر روسیه در امور چندین کشور آفریقایی مداخله و حمایت نظامی و امنیتی ارائه کرده و در عین حال نفوذ مسکو را در سراسر این قاره گسترش داده است.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شورش اخیر واگنر اگرچه حتی ۲۴ ساعت هم ادامه نیافت اما شاید سرعت و ناگهانی آن باعث شد تا به یکی از بزرگ ترین بحران های تاریخ معاصر روسیه تبدیل شود. در ادامه قصد داریم تا نگاهی به پنج دوره پر هرج و مرج در تاریخ روسیه بیندازیم. پنج اتفاقی که دانستن آن ها برای هر کسی که قصد درک بهتر اتفاقات در روسیه را دارد ضروری است.
ادامه مطلب
شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین هرگز اجازه ایجاد یک ارتش خصوصی مانند واگنر را نمی دهد. او این کار را ارتکاب اشتباهی عجیب توسط ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه می داند. اما شاید در خلوت از خود بپرسد که آیا واقعاً می تواند در صورت بروز شورش به همه سازمان های دولتی تکیه کند؟
ادامه مطلب
در پس زمینه موفقیت های نظامی، پریگوژین شهرت رسانه ای و تصویر فردی را به دست آورد که از انتقاد از ژنرال ها و مقامات و طرح مسائل حساسی که جامعه را نگران می کند نمی ترسد. لفاظی های وحشیانه او همدردی یک مخاطب فوق میهن پرست را برانگیخت. منابع رسانه ای خودمان این تاثیر را افزایش داد، اما برخی از سیگنال های هشدار دهنده حتی در آن زمان برای افراد آگاه قابل مشاهده بود.
ادامه مطلب