در آستانه تحريم سوم عليه ايران
در دور سوم تحریم ها علیه ایران،مواضع سخت تری علیه ایران در نظر گرفته شده است که از جمله محدودیت های مسافرتی برای افرادی که ارتباطی با برنامه هسته ای ایران دارند و نظارت دقیق بانک های ایرانی در نظر گرفته شده است.
کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل امروزهشتم بهمن، 28 ژانویه، قطعنامه سوم تحریم ها علیه ایران را امضا خواهند کرد.
روزنامه فایننشیال تایمز در خصوص دور سوم تحریم ها علیه ایران نوشت که به نظر نمی رسد که قطعنامه سوم تحریم ها که روز جمعه برخی از دیپلمات های ارشد اروپایی از آن به عنوان دور جدیدی از تشدید تحریم ها نام بردند بتواند موضع سرسختانه ایران را در مقابل افشای اسرار برنامه هسته ای خود تغییر دهد.
در قطعنامه جدید محدودیت های مسافرتی جدید و توقیف دارایی های افرادی که با برنامه هسته ای ایران ارتباط نزدیک دارند در نظر گرفته شده است. همچنین عملکرد بانک های ایرانی بخصوص بانک ملی و بانک صادرات به دقت بررسی خواهد شد. محموله های مشکوکی که از ایران خارج و یا به ایران وارد می شوند مورد بازرسی قرار خواهند گرفت و از دادن هرگونه اعتبار برای صادرات مواردی که بتواند به روند برنامه هسته ای ایران کمک کند خودداری خواهد شد.
آمریکا، بریتانیا و فرانسه خواهان تحریم های شدیدتر اقتصادی علیه ایران بودند اما برای به دست آوردن حمایت روسیه و چین از خواسته های خود صرفنظر کردند.
هفته گذشته وزرای امور خارجه 5 عضو دائم شورای امنیت بعلاوه آلمان در برلین گردهم آمدندتا بتوانند در خصوص دور سوم تحریم ها علیه ایران به توافق برسند.
دیپلمات های اروپایی بر این باورند که دیدگاه اعمال تحریم های سخت تر علیه ایران با گزارش آژانس های اطلاعاتی آمریکا در خصوص برنامه هسته ای ایران رنگ باخت. ماه گذشته 16 آژانس اطلاعانی آمریکا گزارش دادند که ایران برنامه هسته ای تولید سلاح های هسته ای را از سال 2003متوقف کرده است. در پی این گزارش استفان هادلی، مشاور امنیت ملی آمریکا گفت که این گزارش نشان دهنده این است که راهبرد رییس جمهور آمریکا مبنی بر اعمال فشار بر ایران و تمایل به مذاکره درست بوده است.
هرچند ارائه این گزارش موجب شده است تا موضوع ایران اولویت پیشین خود را نداشته باشد اما اکنون اروپاییان بر این عقیده اند که بحران برنامه هسته ای ایران هرگز بر سر مسئله ساخت سلاح های اتمی نبوده است بلکه مسئله دست یابی ایران به هرگونه تکنولوژی هسته ای و غنی سازی اورانیوم است.
در میان اعضای ناظر شورای امنیت سازمان ملل تنها ویتنام، اندونزی و لیبی که اکنون ریاست دوره ای شورا را برعهده دارد با اعمال تحریم های بیشتر علیه ایران مخالف هستند. اعضای اروپایی شورای امنیت سازمان ملل اعلام کردند که خواهان جلب حمایت تمام کشورهایی حاضر در شورای امنیت سازمان ملل هستند تا بدین وسیله دولت ایران را متقاعد کنند که ادامه برنامه هسته ای ایران ارزش تحریم های بیشتر اقتصادی را ندارد.
هفته گذشته کاندلیزا رایس، وزیر امور خارجه آمریکا، در اجلاس سالانه داووس اعلام کرد که آمریکا نمی خواهد که ایران دشمنی همیشگی برای آمریکا باشد و آغاز روابط سیاسی بین دو کشور را منوط به توقف کامل برنامه هسته ای ایران دانست.
پیش از این دو قطعنامه 1737 و 1747 نیز در شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران به امضا رسیده بود. قطعنامه 1737 در تاریخ 23 دسامبر سال 2006 به تصویب رسید که طی آن تا 21 فوریه همان سال به ایران برای توقف غنی سازی مهلت داده بود. قطعنامه 1747 در امتداد قطعنامه 1737 صادر شد و مستند به ماده 41 منشور سازمان ملل (مرتبط با تحریم های اقتصادی) است که در واقع راه را برای قطعنامه های بعدی هم باز می کند. این قطعنامه در 14 مارس سال 2007 به امضا رسید.
منوچهر متکی، وزیر امور خارجه ایران، نیز در پاسخ به پیشنهاد همتای آمریکایی خود اعلام کرد که چنانچه حرفی برای گفتن دارد، آن را در قالب 1+5 با ایران مطرح کند.
منوچهر متکی در خصوص تاثیر صدور قطعنامه جدید علیه ایران بر روابط ایران و چیناظهار داشت که امیدواریم واقع بینی و مدیریت هوشمندانه طی یک ماه آینده بر تماماعضای شورای امنیت سازمان ملل و بویژه اعضای دائم آن حاکم باشد تا تصمیم ناپخته‌ایرا اتخاذ نکنند. زیرا قطعنامه جدید با واکنش جدی و منطقی ایران مواجه خواهد شد.
وی تصریح کرد که چنانچه قطعنامه جدیدی از سوی شورای امنیت صادر شود ما در آن هنگاممواضع خود را اعلام خواهیم کرد و بدون شک این تصمیم آثار خاص خود را خواهدداشت.
وزیر امور خارجه یاد آوری کردکه توجه داشته باشید که هنوز متن قطعنامه شورایامنیت نهایی نشده است که ما بگوییم اگر تصویب شود چه تاثیری بر روابط خواهد داشتاما به هر حال آن‌ها می توانند از تاثیرات قطعنامه‌های قبلی دریابند که بحث تحریمکه در دهه 60 و 70 نیز بر ایران تحمیل می‌شده تاثیری بر ایران نخواهد داشت.
منوچهر متکی گفت که ایران کشوری است که بیش از 120 میلیارد دلارظرفیت تجاری داشته و تاکنون با حضور کشورهای همسایه و سایر اعضای جامعه بین‌المللیگام‌های موثری در زمینه مناسبات اقتصادی دو کشور برداشته شده است.
چین که به همراه فرانسه، روسیه، بریتانیا و آمریکا از اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل به حساب می آید تا کنون با اعمال دور سوم تحریم های علیه ایران به همراه روسیه مخالف بود اما با توجه به اجلاس هفته گذشته برلین و تخفیف تحریم های اولیه، این کشور نیز به همراه سایرین در امضای قطعنامه دور سوم تحریم ها مخالفتی نخواهد کرد.
در کنار 5 عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل همواره 10 عضو ناظر حضور دارند که هر دو سال یکبار توسط دبیر کل سازمان ملل انتخاب می شوند. اکنون اعضای ناظر شورای امنیت سازمان ملل عبارتند از: بورکینافاسو، بلژیک، کاستاریکا، اندونزی، ایتالیا، آفریقای جنوبی، ویتنام و لیبی که ریاست دوره ای شورای امنیت سازمان ملل نیز در حال حاضر بر عهده این کشور است.
هر عضو شورای امنیت سازمان ملل دارای یک رای است و برای اینکه اعضای شورای امنیت بتوانند قطعنامه ای را به تصویب برسانند 9 عضو از 15 عضو شورا باید به آن قطعنامه رای مثبت بدهند. این در حالی است که تمام اعضای ثابت شورای امنیت سازمان ملل باید به آن قطعنامه رای مثبت داده باشند. این بدان معنی است که اعضای ثابت شورای امنیت سازمان ملل دارای حق وتو هستند.
نظر شما :