لطفا نگذارید صدام جدیدی در خاورمیانه سر کار بیاید

دیپلماسی ایرانی: روزنامه لوموند فرانسه در مقاله ای با طرح این سوال که “آیا غرب مجبور خواهد شد همان گونه که در سال 2000 در عراق مداخله کرد، در عربستان نیز مداخله کند؟” نوشت: غربی ها با ترکیبی از آزمندی مادی و بی ارادگی، در حال اجازه دادن به استقرار آرام یکی از بدترین دیکتاتورهایی هستند که احتمالا جهان عرب از زمان استعمارزدایی به خود دیده و اگر این دیکتاتور یعنی محمد بن سلمان تا مهلت باقی است متوقف نشود، کابوس آن تا ده ها سال ادامه خواهد داشت. 

اگر تاریخ به احتمال زیاد کارهای شر دونالد ترامپ را به یاد خواهد آورد، حمایت وی از ولیعهد سعودی یکی از بدترین این خاطرات خواهد بود.

هم اکنون حتی در درون پادشاهی عربستان، شاهزاده ها و نخبگان و روشنفکران جامعه سعودی در نهان به دنبال رهایی از استبداد بن سلمان هستند و امیدوارند غرب سرانجام ملک سلمان را به بازنگری در ولیعهدی پسرش وادار کند هر چند به نظر می‌رسد موانع بسیاری پیش رویش باشد.

در واقع سلطه محمد بن سلمان بر دستگاه امنیتی، ممانعت از دسترسی به پادشاه، کنار گذاشتن نهادهای مشورتی خاندان سعود و حبس یا تهدید به حبس شاهزادگان مهم باعث شده اند که نظام عربستان دیگر با اجماع از طریق فاکتورهای توازن داخلی همچون گذشته نتواند کار کند.

بدتر از همه اینکه حذف جمال خاشقجی نشان داد که دیگر هیچ چیز نمی تواند مانع از دستیابی بن سلمان به اهدافش شود.
بدون شک ترامپ که از قدرتمندترین متحدان ریاض است می داند که سرنوشت این شاهزاده جوان نه در اختیار شورای بیعت که جانشین پادشاه را انتخاب می‌کند، بلکه وابسته به اراده آمریکاست و اوست که کلید اصلی گشایش اوضاع کنونی را در اختیار دارد اما متاسفانه این احتمال وجود دارد که هشدارهای پی در پی سی آی ای درخصوص شخصیت سمی بن سلمان اعتبار چندانی نزد ترامپ نداشته باشد. 

اکنون آمریکا و اروپا هستند که می‌توانند از استقرار یک صدام جدید در خاورمیانه جلوگیری کنند؛ مستبدی در آینده با صد برابر تجهیزات نظامی بیشتر برای ویران کردن، دارای نفت برای شانتاژ و پول برای وادار کردن به سکوت.

بن سلمان شباهت کمی به صدام ندارد: تشنه قدرت است، به دنبال به دست گرفتن رهبری منطقه است، در امور همسایگان دخالت ‌و شیعیان را اذیت و آزار می‌کند.

همچون بن سلمان که اکنون نهادهای نظامی و اقتصادی را تحت کنترل دارد، صدام نیز همه قوای قوای نظامی، اجرایی و حکومتی را در دستان خود متمرکز کرده بود.

حمله صدام به کویت در سال ۱۹۹۰ نیز در ابعاد مختلف شباهت زیادی به اراده بن سلمان برای محاصره قطر و تسلیم کردن این کشور دارد.

اگر اجازه داده شود که بن سلمان حکومت کند و سیاست ماجراجویانه و مرگبار خود از جمله در یمن را گسترش دهد، غرب در نهایت روزی مجبور خواهد شد، همان گونه که علیه عراق اقدام کرد، لحن خود را در برابر عربستان سعودی تشدید یا حتی مداخله عملی کند.
اما آنچه مسلم است این است که بی تفاوتی و بی عملی امروز غرب، فردا هزینه ای صد برابر خواهد داشت و با توجه به عجله ای که بن سلمان دارد، این فردا نه بیست سال دیگر بلکه تنها چند سال دیگر از راه خواهد رسید./ مطالعات فرانسه و اروپا