پیام صحبت‌های ایشان چه بود؟
اتحاد، هسته‌ای، مقاومت: سه ستون راهبردی سخنان رهبر انقلاب
دیپلماسی ایرانی: سخنان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در گفت‌وگوی تلویزیونی اخیر ایشان، را می‌توان بازخوانی یک خط مشی سیاسی منسجم دانست که بر قدرت‌سازی ملی و مقاومت مستقل استوار است. ایشان با آغاز سخن به بهانه شروع سال تحصیلی و دستاوردهای علمی جوانان ایرانی، فضای گفتار را با نمادهای موفقیت و امید شکل می‌دهند، اما بلافاصله این دستاوردها را در بستر امنیت ملی و استقلال کشور قرار می‌دهند. با یادآوری نقش تعیین‌کننده مردم در جنگ ۱۲ روزه، رهبر انقلاب انسجام و اتحاد ملی را به عنوان مهم‌ترین عامل ناکامی دشمن معرفی می‌کنند و این پیام را انتقال می‌دهند که انسجام داخلی نه‌تنها یک خاطره مربوط به دوران جنگ، بلکه واقعیتی جاری و موثر در حفظ کشور و مقابله با تهدیدات ترکیبی است. این بخش از سخنان در واقع پاسخی است به جریان‌هایی که تلاش دارند شکاف‌های قومی و سیاسی را پررنگ کنند و وحدت ملت را به شرایط موقت و گذرا فروبکاهند. ایشان با ذکر مثال‌های عینی از حضور مردم و واکنش آنها، خط روایت «مقاومت فعال» را تثبیت می‌کنند و نشان می‌دهند که سرمایه اجتماعی شکل گرفته در میدان‌های سخت، همچنان کارآمد و زنده است.
در ادامه، رهبر انقلاب محور دوم را بر مسئله غنی‌سازی اورانیوم متمرکز می‌کنند. ایشان با شرح گسترده و جزئی از کاربردهای این فناوری در صنعت، کشاورزی، بهداشت، محیط زیست، تولید انرژی و آموزش، غنی‌سازی را از حیطه یک موضوع صرفاً سیاسی – امنیتی خارج کرده و به عنوان یک عنصر حیاتی در مسیر توسعه و رفاه ملی بازتعریف می‌کنند. این سخنان علاوه بر تقویت مشروعیت داخلی سیاست هسته‌ای، حامل پیام خارجی روشنی است مبنی بر اینکه این فناوری دستاوردی غیرقابل بازگشت برای ایران است و فشار یا تهدید نمی‌تواند کشور را از مسیر آن منحرف کند. با اشاره به جایگاه ایران در میان کشورهای معدودی که توان غنی‌سازی دارند و فرآیند چند دهه‌ای دستیابی به این سطح از توان، رهبر انقلاب به صورت ضمنی مفهوم استقلال فناورانه و هزینه بالای چشم‌پوشی از آن را برجسته می‌کنند.
در محور سوم، موضوع مذاکره با آمریکا به صراحت و با اتکا به تجربه‌های گذشته مورد نقد قرار می‌گیرد. ایشان با مثال‌هایی از خلف وعده‌های آمریکا، خروج از برجام، تشدید تحریم‌ها و حتی اقدامات مستقیم نظامی مانند ترور سردار سلیمانی، مذاکره در وضعیت کنونی را ضرر محض می‌دانند و بر بی‌فایده بودن آن در تأمین منافع ملی تأکید می‌ورزند. در این بیان، مذاکره تحت تهدید به‌مثابه پذیرش زورگویی و تسلیم تصویر می‌شود و به این ترتیب خط قرمز سیاست خارجی جمهوری اسلامی تعریف می‌شود. هم‌زمان، رهبر انقلاب با رد وعده‌های مشروط طرف مقابل، به تجربه برجام و نتایج آن استناد می‌کنند تا روشن سازند که هرگونه توافق تحت فشار، نه تنها کاهش تهدیدات را موجب نمی‌شود بلکه زنجیره جدیدی از مطالبات و محدودیت‌ها را به دنبال خواهد داشت.
در پایان، ایشان با رویکردی راهبردی تأکید می‌کند که تنها راه برای پیشگیری از تهدیدها و دستیابی به پیشرفت پایدار، قوی شدن کشور در همه زمینه‌هاست؛ از توان نظامی و پیشرفت علمی گرفته تا اصلاح ساختارها و تقویت سازمان‌ها. این رویکرد که با دعوت به توکل و توسل همراه است، به وضوح نشان می‌دهد که در این گفتار یک خط سیاسی – گفتمانی یکپارچه ارائه شده که جنگ ۱۲ روزه، فناوری هسته‌ای و رد مذاکره با آمریکا را در قالب یک استراتژی فراگیر برای حفظ تمامیت و استقلال کشور به هم پیوند می‌دهد و پیام آن برای مخاطبان داخلی و خارجی این است که جمهوری اسلامی مسیر قدرت‌سازی مستقل و مقاومت فعال را به عنوان ستون بقای خود برگزیده و ادامه خواهد داد.
نظر شما :