داستان شگفت انگيز اسلحه در غزه

آفتاب در افق غروب کرده اما مؤذن ها در غزه و مصر در دو سوی نواری که به عنوان منطقه حایل یا بافر شناخته می شود با لحن خاص خود اذان می زنند.

 به زودی تاریکی منطقه ای را فرا می گیرد که اکنون جایی در نقشه ندارد و روزگاری تانک های اسرائیلی در آن گشت زنی می کردند. نواری به عرض یکصد متر به گورستان منازلی تبدیل شده که زیر تلی از خاک قرار گرفته اند.

 توضيح عکس: يکى از تونل هايى که براى جا به جايى اسلحه از آن استفاده مى شود. عکس از ميدل ايست

اما در همین ویرانه سوسوی نارنجی رنگی از درون ساختمان دوطبقه ویرانه به چشم می خورد، در سه اتاق از طبقه فروریخته ی این ساختمان، درست وقتی که هوا تاریک می شود تونل سازان کار خود را شروع می کنند.

مردم شهر "رفح" بیست سالی است که این تونل ها را به سمت مصر حفر می کنند تا از این راه به قاچاق کالا و امرار معاش بپردازند و اکنون تعداد بیشتری از مردم در اثر فقر جان خود را در این تونل ها و زیر زمین به خطر می اندازند.

تنش در غزه، نیاز به اسلحه و غذا را به شکل بی سابقه ای افزایش داده، سلاح هایی که در ماه های اخیر جان بیش از یکصد نفر را گرفته، به احتمال زیاد توسط شبکه ای قاچاق شده که بین غزه و مصر در فعالیتند.

علی رغم پیشرفت هایی که در ماه  های آخر سال 1385 بین فتح و حماس در مذاکرات مکه به وجود آمد هنوز گفت و گو جای اسلحه را نگرفته است.

مردی به نام احمد و همراهانش ساختمان یادشده را از این جهت برای حفاری زیرزمینی انتخاب کرده اند که 30 متر با نرده های مرزی فاصله دارد و در تیررس دید دیدبانان مصری قرار نگرفته است.

البته در روز به راحتی رصد می شوند اما در شب که دید کافی وجود ندارد امکان فعالیت تونل سازان بیشتر است. این تونل ها 5 متر عمق و یک متر مربع عرض دارند. قرقره ها مخصوص حفاری روی این تونل ها قرار گرفته و خاک کنده شده را به سطح زمین می آورد.

هرچند بخش افقی تونل باریک است اما به اندازه کافی برای عبور یک نفر حفر شده و هوای داخل آن را با جاروبرقی و تهویه های حفرشده تأمین می کنند.

میله هایی که جهت تهویه در تونل نصب شده اند حکم راهنما را برای طرف [واسطه] مصری دارند و در صورت لزوم ، به خصوص در مواردی که جهت تونل به خطا رفته برای تصحیح مسیر به کار می روند.

هرچند حرفه ی تونل سازی بسیار خطرناک است اما درآمد آن قابل توجه و غیرقابل چشم پوشی است. بسیاری از کسانی که در این امر شاغل شده اند به زودی از خانه های مخروبه نجات یافته و خانه های ویلایی خریده اند و جوانان این راه را تنها امید تأمین مسکن و پول لازم برای ازدواج می دانند.

 احمد این راه را تنها مسیر پول در آوردن در رفح توصیف می کند و می گوید این چهارمین پروژه ی اوست. اولین آن 7 هزار دلار و دومین 2500 دلار  و سومین آن توسط اسرائیلی ها کشف و ضبط شد بدون آن که بتواند کالایی جابه جا کند.

این تونل ها خطرات زیادی دارند. ممکن است در زمستان در اثر بارندگی به طور طبیعی فروبریزد. ترس اسرائیلی ها این است که سلاح های ضد تانک و ضد هواپیما به غزه قاچاق شود چون این سلاح ها استراتژیک به حساب می آیند. به همین دلیل اسرائیل برای تخریب این تونل ها اقدام به ایجاد زلزله مصنوعی به کمک انفجار یا ایجاد سیل مصنوعی کرده است.

 اما اکنون به دلیل هزینه ی سنگین فقط مجبور است ساختمان هایی را بمباران کند که ممکن است برای حفاری مورد استفاده قرار گیرند. احمد می گوید قبلاً حضور اسرائیلی ها در غزه آنان را تهدید می کرد اما  اکنون که اسرائیل غزه را ترک کرده تونل سازان با بدرفتاری پلیس مصر مواجه شده اند.

 او همچنین از کشته شدن مردم در تونل به وسیله گازهای سمی سخن به میان می آورد. پلیس مصر وقتی این تونل ها را پیدا می کند گاز سمی در آن منتشر کرده سپس آن را مسدود می کند و از نیروهای امنیتی حکومت خودگردان فلسطین هم می خواهد همین کار را تکرار کنند.

این تونل ها در گذشته برای قاچاق سیگار و قهوه به کار می رفت اکنون برای اسلحه و حیوانات نایاب. طول این تونل ها به 170 متر می رسد و بر اساس تخمین احمد، تعداد این تونل ها بین غزه و مصر از 70 تونل هم بیشتر است.

بعضی از این تونل ها به سیستم تهویه مدرن و ترالی های مکانیکی برای حمل کالا مجهزند. معمولاً تونل های ساده که خیلی هم مجهز نیستند ظرف چند هفته آماده می شوند. اما فقط وقتی که معامله بین دو طرف انجام شد تونل باز می شود.

ارتش اسرائیل نیروهای شبه نظامی را سازمان دهنده ی این قاچاق معرفی می کند اما واقعیت این است که خانواده ها برای کسب سود و درآمد به این کار روی آورده اند. در دو سوی تونل واسطه هایی وجود دارند که به خرید و فروش سلاح می پردازند و واسطه ها این سلاح ها را در غزه به فرقه ها و جناح های مختلف می فروشند.

گاهی بعضی از جناح های سیاسی این تونل ها را برای محموله های بزرگ اجاره می کنند. تونل سازان به ازای هر تفنگ 300 دلار طلب می کنند که در غزه 2000 دلار به فروش می رسد.

 هر فشنگ هم یک دلار یعنی یک چهارم قیمت بازار غزه هزینه دارد. برای فراری دادن انسان ها هم 6000 دلار دریافت می کنند و از راه تونل فراری می دهند. قاچاقچیان باید فعالیت خود را  هم از مصری ها وهم اسرائیلی ها مخفی کنند.

همسایگان دیگر هم از این واهمه دارند که درصورت کشف شدن این تونل ها و بمباران اسرائیلی ها دچار آسیب شوند و به آتش همسایه بسوزند.

فردی به نام توفیق در غزه در حالی که با دستان چرب خود یک کلاشنیکف در دست دارد می گوید "گاهی در هفته ده اسلحه  می فروشم گاهی هم 50 تا. اوایل امروز هم یک تفنگ به قیمت 3500 دلار فروختم" او قبلاً اسلحه را در سوپر مارکت جنب منزلش می فروخت.

سلاح ها را پشت پنیر و گوشت مخفی می کرد، کنار یخچال هم بشکه ای پر از شن برای امتحان کردن سلاح ها گذاشته بود. حالا مشتری مداری او بهتر شده و مشتریان را به داخل خانه دعوت می کند جایی که فرزندان خردسالش در میان اسلحه و لوازم آن بازی می کنند.

سلاح های او مارک "نورینکو" و ساخت آمریکاست. در حالی که توفیق می گوید درست است که مارک آمریکایی دارد اما در ترکیه تولید می شود اما در اصل چینی است! کالیبر آن 45 و به دلیل کمبود مهمات آن در غزه قیمت آن به زیر 1000 دلار افت کرده است.

در غزه، داشتن سلاح مرسوم و در مراسم عروسی و عزا، شلیک گلوله متداول است.

توفیق می گوید که او فقط به افراد سلاح می فروشد و کاری هم به جنا ح های سیاسی ندارد. از نظر او ماهی های بزرگ ماه های کوچک را می بلعند و او از این راه می خواهد به ماهی های کوچک کمک کند که زنده بمانند. توفیق می گوید برای خرید اسلحه همیشه پول هست اما معلوم نیست از کجا می آید.

اینجا مردم به کودکان خود یک شِکِل [واحد پول اسرائیل] هم نمی دهند اما 15 شِکِل برای گلوله ای می پردازند که هوایی شلیک می کنند. با پول گلوله کلاشنیکف می توان یک مرغ خرید و به همین دلیل در غزه این شوخی یا جوک باب شده که هر وقت تیری به هوا شلیک می شود می گویند : " یک مرغ دیگر هم پَر!"

طارق و مسعود که سه سال است به فروش اسلحه می پردازند و در بیت لبیه در شمال غزه زندگی می کنند و خمپاره های اسرائیلی همواره در کنار منزل آنان فرود می آید فرزندانی دارند که به عنوان کلکسیون، ترکش خمپاره جمع می کنند!

 این دو برادر سال ها در اسرائیل زندگی کرده اند اما اکنون حق خروج از غزه را ندارند. در عوض هر چند در کار فروش کلاشنیکف و گلوله های آن هستند، به دلیل ارتباطاتی که دارند ادعا می کنند هر چه لازم داشته باشید از اسرائیل یا مصر برایتان تهیه می کنند.

او فهرستی از قیمت ها در اختیارتان می گذارد و معلوم می شود که کلاشنیکف چینی را 1800 دلار می فروشد.M16 اسرائیل 10 هزار دلار قیمت دارد.MP5 هکلر و کوچ بریتانیایی 4 هزار دلار می ارزد. بسیاری از این اسلحه ها را از گروه های اسرائیلی تأمین می کنند و بخشی را از مصر قاچاق می کنند.

 طارق می گوید هر وقت زمان حمل این سلاح ها می رسد یک تونل را به مدت یک ساعت و به قیمت 5 هزار دلار کرایه می کنند که در این فاصله 200 اسلحه و 10 هزار بسته مهمات حمل می کنند. هرچند گردش مالی همین مقدار مختصر 500 هزار دلار است اما چیز زیادی گیر آنان نمی آید فقط درصد مختصری می برند.

واسطه ها براین باورند که اسرائیل و مصر از تمام جزئیات این معاملات باخبرند و اگر غیر از تفنگ و گلوله، سلاحی استراتژیک رد وبدل شود جای این واسطه ها در گور یا در زندان است. طارق می گوید واسطه ای را می شناخت که اقدام به قاچاق موشک ضد هواپیما کرد طولی نکشید که از گردونه خارج شد.

طارق می گوید " مطمئن باشید اسرائیل از همه چیز من باخبر است و می داند که من فقط تفنگ می فروشم آن هم از نوعی که حتی نمی تواند روی رنگ تانک های آنان خط بیندازد. اگر بدانند با تی ان تی سروکار پیدا کرده ام یا سلاح سنگین می فروشم لحظه ای دوام نمی آورم."