تصور کسب مشروعیت و نشست کابل
نویسنده خبر:
محمد ابراهیم طاهریان
قرار است حدود یک هزار و ششصد نفر که از طرف دولتیان دعوت شده‌اند در جلسه‌ای به مدت سه روز در کابل حضور به هم رسانند تا در موارد تعیین شده و دستور کاری که ظاهراً در پشت درهای بسته توسط برگزار کنندگان تهیه شده است گفتگو نمایند.
به دعوت دولتیان و بوسیله دولت نشست به اصطلاح صلح مشورتی در کابل در اواخر این هفته برگزار می‌شود.
قرار است حدود یک هزار و ششصد نفر که از طرف دولتیان دعوت شده‌اند در جلسه‌ای به مدت سه روز در کابل حضور به هم رسانند تا در موارد تعیین شده و دستور کاری که ظاهراً در پشت درهای بسته توسط برگزار کنندگان تهیه شده است گفتگو نمایند.
تاکنون بزرگترین تشکل سیاسی حامی اصلی‌ترین رقیب انتخاباتی ریاست جمهوری مخالفت خود را با این روند اعلام نموده و از طرفی دکتر عبدالله هم همین شیوه را اتخاذ نموده هرچند گفته است هر راهکاری که منجر به صلح باشد مورد حمایت است. در بُعد خارجی لندن و واشنگتن از برگزاری این نشست حمایت کرده و نماینده سیاسی نیروهای نظامی خارجی در افغانستان نیز گفته است از همه امکانات برای برگزاری این نشست در کابل بهره‌گیری خواهد شد.
دولتیان هم اعلام کرده‌اند حداقل دوازده هزار پلیس در کابل شبانه‌روزی به گشت‌زنی پرداخته‌اند تا این روند با مشکل امنیتی روبه‌رو شود. جریان افراطی هم بیانیه‌ای مخالفت خود را اعلام کرده است (بخوانید چانه‌زنی برای تمامیت‌خواهی قدرت).
لهذا با توجه به فرایندهایی که به اختصار در بالا تذکر داده شد این سؤال مطرح است که چطور و چرا و با چه هدفی و چه منظوری دولتیان در کابل به دنبال انجام چنین روندی هستند و با چه هزینه‌ای و با حمایت چه مراکزی این روند در حال شکل‌گیری است که منجر به ایجاد شکاف بیشتر بین نیروها و احزاب معتقد به قانون اساسی خواهد شد.
لازم به یادآوری است که روند برگزاری دومین دور انتخابات ریاست جمهوری افغانستان و نتیجه آن به دلیل همه مسائل حاشیه‌ای آن نتوانست کمکی به روند توسعه و ثبات در افغانستان باشد و در حقیقت آنچه در پروسه برگزاری دومین دور انتخابات افغانستان واقع شد ناقص و نتیجه آن هم مولودی کامل نبود تا به نیازهای افغانستان مبتنی بر تغییر فرایند پاسخگو باشد.
لهذا به نظر می‌رسد دولتیان تصور دارند با رویکرد به کاریکاتور راهکارهای سنتی و نادیده گرفتن سازوکارهای مطرح و مشخص در قانون اساسی با چنین اقداماتی می‌توانند به مشروعیتی دست یابند که در انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به آن دست نیافتند.
نظر شما :