خشم رسانه‌هاى عربستان از نشست اربيل
ديپلماسى ايرانى: نشست اربيل و چانه‌زنى‌هاى سياسى عراقى‌ها که تا بدين لحظه راه به جايى نبرده است و روز سه‌شنبه در بغداد دنبال شد، در اوج توجه رسانه‌هاى جهان است. روزنامه الحيات چاپ لندن در سرمقاله امروز خود به قلم داوود الشريان به اين موضوع پرداخت و با توجه به موضع شديد متمايل به عربستانش نوشت: کنفرانس اربيل که رهبران احزاب و نيروهاى سياسى عراقى را به رغم وجود حجم مشکلات عديده‌اى که عراق با آن مواجه است دور خود جمع کرد، با توجه به صحبت‌هاى رهبران حاضر نشان داد که تشکيل دولت در اين کشور سخت‌تر از آن چيزى است که بشود دولت وحدت ملى در آن شکل بگيرد. مسيرى که حاضران در اين نشست تعريف کردند به خوبى نشان داد که عراقى‌ها به دنبال مذاکره هستند نه مشورت. چرا که ميان آنها اختلاف‌ها ريشه‌اى است و تنها راه حل آن غلبه يکى بر ديگرى و شکست آن يکى از رقيبش است، به خصوص تحرکات سياسى‌اى که بر نشست‌هاى اربيل سايه انداخت نشان داد که وضعيت بسيار سخت‌تر از آن چيزى است که پيش‌بينى مى‌شد و همچنان کشور به رغم گذشت 9 ماه بايد همچنان وقت کشى کند شايد بتواند شاهد تشکيل دولتى باشد.
در ادامه اين يادداشت آمده است: طارق الهاشمى، معاون سنى مذهب رئيس جمهورى عراق در سخنرانى‌اش در برابر حاضران گفت: «بعيد است به اين راحتى امکانى براى حل اختلاف‌ها يافت شود. اگر چه نشست اربيل براى گذشت از تناقضات سابق مجبور شد به قانون اساسى بى‌توجه شود ولى با اين حال آتش اختلاف‌ها همچنان باقى است و فتيله آن پايين نيامده است.»
الشريان که از ميان تمام صحبت‌هاى ايراد شده در نشست اربيل تنها سخنرانى هاشمى را ملاک قرار داده، با توجه به اظهارات او سپس مى‌نويسد: بسيار روشن است که برخى از جريان‌هاى سياسى قبل از آغاز نشست تمام تلاش خود را به کار بستند تا اين نشست به شکست بينجامد و اختلاف‌ها همچنان حل نشده روى ميز باقى بماند. تمام تلاش آنها اين بود که اين نشست به يک ابزار فشار تبديل شود تا تمهيدى براى پيروزى در نشست پارلمانى پيش رو باشد. آنها مى‌خواهند تا اين وضعيت بحرانى همچنان بر کشور حاکم بماند تا نشست پارلمان نيز تنها يک نشست تشريفاتى براى رقم زدن يک نقطه تاريک در تاريخ عراق شود.
نويسنده اين يادداشت در ادامه به تشبيه وضعيت عراق با لبنان مى‌پردازد و بدون اشاره به اين که عراق کشورى نوپاست که تجربه دموکراسى در آن تازه متولد شده است، مى‌نويسد: بى‌شک عراق نسخه‌اى ديگر از تجربه لبنان است. از دموکراسى صحبت مى‌کند و خودش گفته‌اش را تکذيب مى‌کند. برخى کشورهاى منطقه تلاش دارند تا همان نقشى را که در لبنان ايفا مى‌کردند اين بار در خاک عراق تکرار کنند. مواضع سياسى آنها آن قدر روشن است که بى‌محابا مواضع خود را بيان مى‌کنند و عملا نيات و سياست‌هاى خود را بر نيروهاى سياسى و احزاب عراقى ديکته مى‌کنند. به عبارت ديگر مى‌توان گفت نشست اربيل بيش از آن که يک نشست براى جريان‌هاى سياسى باشد محلى براى نمايش نفوذ منطقه‌اى بوده است. برخى از رهبران سياسى عراقى به نماينده سياسى کشورهاى همسايه تبديل شده‌اند!!
ستون‌نويس روزنامه الحيات که پرواضح است اين يادداشت را به سفارش خاندان سعودى که از ترجيح جريان‌هاى سياسى عراق براى حضور در نشست اربيل به جاى نشست رياض ناخرسند است و از اين که رهبران سياسى عراق به دعوت پادشاه عربستان لبيک نگفته‌اند، ناراضى است، يادداشت خود را اين گونه به پايان مى‌برد که: در اين ميان غايب بزرگ تحولات عراق اعراب هستند. کاملا مشخص است که حرکتى وجود دارد که تلاش مى‌کند تا نقش عربى را از حل بحران عراق دور نگه دارد. دليل روشن و مبرهن براى اين ادعا رد آشتى ملى خادم الحرمين شريفين است که خواست حل بحران تشکيل دولت در عراق از راه عربى‌اش حل شود. قطعا تا زمانى که عراق به محيط عربى‌اش باز نگشته باشد، عراق استقرار نخواهد يافت. البته فرصت همچنان باقى است. دعوت ملک عبدالله باعث مى‌شود که عراق همچنان عربى باقى بماند. دعوت پادشاه باعث مى‌شود تا عراق به سمت درگيرى‌هاى منطقه‌اى کشيده نشود.
نظر شما :