
باند غریب بایدن، ایران و چین را نشانه می گیرد
هند، اسرائیل، امارات و ایالات متحده ترکیب غریبی هستند اما چه بسا که تفاوت هایشان، همان نقطه قوتِ این اتحادِ سست باشد.
ادامه مطلبهند، اسرائیل، امارات و ایالات متحده ترکیب غریبی هستند اما چه بسا که تفاوت هایشان، همان نقطه قوتِ این اتحادِ سست باشد.
ادامه مطلببهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تهاجم غیرمنتظرۀ روسیه به اوکراین که در بزنگاه این تحولات صورت گرفت، عینا به معنای شکسته شدن چندین دهه سیاست مدارا، سازش و تفاهم عمومی دنیاهای اول و دوم بر سر تقسیم حوزه های نفوذ در دنیا، حتی در دوران جنگ سرد بوده و باعث ایجاد آرایش های سیاسی و امنیتی تازه ای در دنیا شده است. جنگ گسترده کنونی در اورآسیا حاصل فرایندی بود که نشان داد دنیای غرب به رهبری ایالات متحده، برخلاف مدیریت پس از جنگ دوم که توانست آلمان و ژاپن شکست خورده را با مدیریت سیاسی بینظیر، در درون یک اردوگاه قوی و بالنده متشکل از بزرگترین اقتصادها و دموکراسی های غربی، جای دهد و دنیا را به مدت چندین دهه تحت استیلا بگیرد، اکنون با اشتباهات راهبردی مکرر در حداقل در سه دهه گذشته، کار را به این مقطع مخاطره آمیز کشانده است.
ادامه مطلبآبه شینزو در آخرین یادداشت خود نوشت: فاجعه انسانی که بر اوکراین وارد شده، درس تلخی به ما داده است. در عزم ما در مورد تایوان و در عزم ما برای دفاع از آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و حاکمیت قانون، دیگر نباید جایی برای تردید وجود داشته باشد.
ادامه مطلبامیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مانع دیگری که شکل گیری نظم نوین جهانی بر مبنای اجماع روسی – چینی را به امری ناممکن بدل کرده، مصداق "دو پادشاه در یک اقلیم نگنجد" است. در واقع دو قدرت بزرگ قادر به نظم سازی و نظام بخشی نیستند زیرا قدرت های بزرگ ذاتا ًرقیب یکدیگرند و نه شریک و متحد. چین و روسیه حتی در اوج جنگ سرد نظام دو قطبی، و با وجود تعلق ایدئولوژیک به یک ایده و آرمان (مبارزه با امپرالیسم و سرمایه داری) نه تنها در یک بلوک نگنجیدند که تا حد سرحد جنگ نیز پیش رفتند.
ادامه مطلبدولت آمریکا افزون بر مساله دریای چین جنوبی، سعی می کند با دامن زدن به مساله تایوان، چین را هدف قرار دهد و این در حالی است که واشنگتن به این واقعیت اذعان دارد که فقط یک چین وجود دارد و اینکه مساله تایوان یک موضوع داخلی است و نیازی به دخالت خارجی ندارد.
ادامه مطلبطاهره حسن پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قدرت اقتصادی در جامعه بینالمللی پشتوانه قدرت سیاسی و نظامی است. بازیگران بینالمللی از طریق قدرت اقتصادی خود در نظام بینالملل دست به افزایش نفوذ و گسترش قدرت استیلایی خود برمیآیند، این اصل همان نگرانی جان مرشایمر از اندازه قدرت اقتصادی چین است که از دهههای قبل هشدار داده که قدرت اقتصادی زمینه پیدایش قدرت نظامی و سیاسی و قابلیت تبدیل سریع قدرت اقتصادی به قدرت نظامی است.
ادامه مطلبمینسکین پی و سید رحمان موسوی در یادداشتی مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: تردید چین برای پیشبرد منافع امنیتی خود در خاورمیانه نشان می دهد که این کشور به خوبی از این موضوع آگاه است. حتی در مورد ایران که می تواند به عنوان نماینده ای در رقابت استراتژیک چین با ایالات متحده عمل کند، چین از اقداماتی که می تواند روابطش با عربستان سعودی و دیگر کشورهای خلیج فارس را به خطر اندازد، اجتناب کرده است.
ادامه مطلبعبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بعد از به میان آمدن اجماع رقیب مانند اجماع پکن سوالهای زیادی در خصوص آینده اقتصاد سیاسی لیبرال مطرح شده است که بحران اخیر کرونا و آثار مخرب آن بر سیاست و اقتصاد جهانی، بر ابهام بیشتر در این خصوص افزوده و گمانهزنیهای زیادی را در این باره خلق کرده که آینده دنیای پس از بحران کرونا چگونه خواهد بود؟ آیا اجماع واشنگتن به عنوان گفتمان مسلط در دنیا همچنان ادامه حیات خواهد کرد یا جایگزینی خواهد داشت؟
ادامه مطلبمبارکه صداقتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شی جین پینگ، رهبر انقلاب سوم چین، اما به دنبال اتحاد تایوان و چین در دزارمدت است. جنگ با احتمال صفر در حال حاضر درباره تنش های چین و تایوان می تواند یک پاسخ مناسب و قابل اتکا باشد. جنگ فرسایشی روسیه و اوکراین نیز البته یک درس و تجربه تاریخی برای چین خواهد بود.
ادامه مطلببازهم هر گاه مشکلی پیش می آید، دولت های آمریکا به گسترش حضور نظامی می پردازند. هرچند که گرایش آمریکا به برتری جویی، چنین مشکلاتی را دشوارتر ساخته است، اما واشنگتن یک راه حل بیشتر نمی شناسد: برتری جویی بیشتر و بهتر. اکنون، جنگ در اوکراین، سیاست سازان را وسوسه می کند که همان اشتباه را تکرار کنند، این بار با پیامدهایی بیشتر.
ادامه مطلبسوء استفاده امریکا از موقعیت خود به عنوان ابرقدرت و بزرگترین اقتصاد جهان، در بحران اوکراین نیز منعکس شده است. در حالی که کشورهای اروپایی برای کاهش تنش بین روسیه و اوکراین در تلاش هستند، امریکا روسیه را تهدیدی برای صلح منطقه ای و جهانی معرفی کرده است و هشدار می دهد که تحریم های اقتصادی و سیاسی شدیدی را بر مسکو اعمال خواهد کرد.
ادامه مطلبسید محمد عیسی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ضربالمثلی آفریقایی با این مضمون وجود دارد که وقتی دیدید شیر و خرس و روباه و کفتار و آهو همزمان و کنار هم میدوند یعنی جنگل آتش گرفته است. حال آیا وضعیت کنونی در هارتلند برّ قدیم و دو تلاقیگاه قدرت در آن (اروپای شرقی و دریای چین جنوبی) نیز خبر از آتشی بزرگ دارد؟ یا در اوج بیم و ناامیدی دودی سفید از میان این تردیدها و گمانها به نشانۀ یافتن راهحلی مسالمتآمیزتر و برگزیدن تدبیری دگر بلند خواهد شد؟ یا دوباره مردان بزرگ اشتباهات بزرگی مرتکب خواهند شد؟
ادامه مطلبعلی سینا محمود در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ا توجه به هزینه ها و پیامدهای سنگین جنگ برای تمام طرف ها احتمال دارد دو طرف یعنی روسیه و امریکا همانند پرونده خلیج خوک ها و جنگ سرد تن به مصالحه دهند. روسیه با بحران اقتصادی روبه رو است و این خود اهرم بازدارنده برای تقابل سخت به حساب می آید. و امریکای بایدن هم با توجه به مشکلات داخلی چون موج کرونا و شکست سیاست خروج آن از افغانستان هم اینک بدنبال برخورد سخت با روس ها نیست صرفا خواهان تحریم این روسیه در حد گسترده تر است.
ادامه مطلبدر حالی که اتحادیه اروپا میخواهد همکاریهای فرا آتلانتیکی را تعمیق بخشد، هیچ اتفاق نظری در مورد چگونگی انجام این کار بدون بیگانه کردن چین یا تضعیف نظام بینالمللی که قصد دفاع از آن را دارد، وجود ندارد. همچنین دولت های اروپایی در مورد اعتماد آمریکا به عنوان یک شریک، متقاعد نشده اند.
ادامه مطلبمحمد فاضلی در معرفی کتاب «چین» اثر هنری کیسینجر می نویسد: کتابی است که خواندن آن برای سیاستمداران، نخبگان، اهل کتاب و مردمی که کشورشان قرار است قراردادی ۲۵ سال با چین امضا کند، شناختها و بینشهای فراوان به همراه دارد.
ادامه مطلببه گزارش روزنامه وال استریت ژورنال، چین در نظر دارد که یک پایگاه نظامی در گینه استوایی در آفریقا تاسیس کند. آمریکا بر این باور است که کشتی ها می توانند به این پایگاه در تکمیل تجهیزات نظامی کمک کنند. آژانس اطلاعاتی آمریکا از حول و حوش سال ۲۰۱۹ تحرکات چین در احداث پایگاه های نظامی در کشورهای مختلف را زیر نظر دارد. گینه استوایی مانند آمریکا به اقیانوس اطلس مشرف است و به همین علت آمریکا از احداث پایگاه نظامی چین در گینه استوایی ب
ادامه مطلبکانگورو، کوآلا، حماسه ملبورن، تالار اپرای سیدنی و تحصیل! این ها شاید تصاویری باشند که در ذهن ایرانی ها نسبت به استرالیا وجود دارد. تصاویری که این کشور را مکانی صلح طلب، آرام و دور از مناقشات سیاسی نشان می دهد. این تصاویر اما کم کم در حال تغییر هستند. سفر اخیر خانم لیندال ساکس، سفیر استرالیا در ایران، به قم بهانه ای شد تا به تغییر نقش این کشور بپردازیم.
ادامه مطلببهاء الدین بازرگانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دولت جدید آقای رئیسی سیاست نزدیکی و حتی اتحاد با چین و روسیه و نگاه تا حد زیادی یکسویه به شرق و تنافر هرچه بیشتر از غرب را در پیش گرفته و با این روند، اخیرا با چراغ سبز چین و روسیه ی تحت فشار غرب، به عضویت کامل ایران در پیمان شانگهای درآمده است. در حالی که متحدان سنتیِ دور و نزدیک غربی ها در مناطق مختلف دنیا، با نظاره دقیق تغییراتِ عمیق ژئوپولیتیکی دنیا و شکل گیری مناسبات کاملا نوظهور، به انتظار روشن تر شدن دورنمای کارزار میان غرب با چین و روسیه نشسته و سیاست کج دار و مریز با هر دو قطب در پیش گرفته اند (از جمله پاکستان، ترکیه، مصر و حتی عربها و سعودی ها)، خیز آشکار کشورمان به سوی جناح شرقی این قطب بندی می تواند شتاب زده باشد.
ادامه مطلبشهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هند که بخشی از گفت وگوی چهارجانبه امنیتی کواد ۱ با ایالات متحده، استرالیا و ژاپن در منطقه اقیانوس هند- آرام بوده و همزمان در میان اعضای چهارگانه جدید کواد ۲ در غرب آسیا نیز حضور دارد. هند دارای ۲۱۰۰ مایل مرز زمینی با چین بوده و دو کشور سابقه یک جنگ در سال ۱۹۶۲ بر سر یک اختلاف مرزی را که هنوز هم حل نشده باقی مانده، در حافظه دارند. هند از تعهد ایالات متحده در قبال جلوگیری از هژمونی چین در گستره وسیع اقیانوس هند و آرام استقبال می کند.
ادامه مطلبایوب حطاویان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به اینکه یکی از میدان های تقابلی این دو کشور در سطوح منطقه ای صورت می گیرد، لذا اثرگذاری این رقابت استراتژیک بر فرآیندهای سیاسی – نظامی خاورمیانه که از قضا بسیار پر اهمیت در درجه اول برای چین و در درجه دوم برای آمریکاست، قابل مشاهده است. سیاستمداران آمریکایی استدلال می کنند که چین یک استراتژی صفر و جمع جبریِ هزینه – منافع در خاورمیانه پیاده کرده است. به معنای ساده تر ایالات متحده در منطقه خاورمیانه هزینه های تامین امنیت را بر عهده دارد در حالی که چین بهره و سود اصلی را می برد. حال موضوع کشف نفت شِل و عدم وابستگی شدید سابق آمریکا به نفت این منطقه نیز بر چاشنی ماجرا افزوده است.
ادامه مطلبمهدی صالحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ورای تمام این مسائل، بازگشت امریکا به سرزمین مادری به منظور اختصاص منابع در جهت جبران عدم توسعه یافتگی در قیاس با استانداردهای جهانی یک ضرورت تلقی می شود. در چنین فضایی در سال ۲۰۲۱ خروج امریکا از افعانستان و ارتقای پاره ای از مسئولیت های نظامی – امنیتی به پاکستان و ترکیه در خاورمیانه – اوراسیا و در عین حال پیمان هسته ای امریکا با استرالیا و انگلستان در شرق آسیا به منظور مهار چین در دستور کارقرار گرفته است.
ادامه مطلببهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری اسلامی نیز که درگیر انواع چالش ای داخلی و منطقه ای است، باید با کنترل احساسات ملیگرایانه و یا ایدئولوژیک، به دنیای مدرن و هرآینه متغیر فعلی نگاه کند و درصدد تفاهم بینابینی با همسایگان مستقیم و غیرمستقیم خود با استفاده از ابزار دیپلماسی برآید و از این طریق از تنهایی و تهدیدات بیشترِ کشور ممانعت کند. گشودن باب گفت وگوهای اخیر با عربستان سعودی در همین راستای صحیح و اصولی است و نباید گذاشت بر این سیاست، باب دیگری از تضاد و تخاصم، این دفعه با ترکیه از خارج و داخل تحمیل شود.
ادامه مطلببهنام وکیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هنگامی که تغیر در روش های جنگ ایجاد شود، مدل جنگ جدیدی ظهور خواهد یافت. بنابراین استفاده از سلاح های خودکار در میدان جنگ نه تنها امنیت و کنترل تسلیحات بین المللی را با چالش های جدی رو به رو خواهد کرد، بلکه ممکن است مجموعه از مسائل حقوقی را به همراه داشته باشد که شایسته توجهات بیشتری است.
ادامه مطلبرامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با ورود نفت شیل به بازارهای جهانی حتی اگر عربستان سعودی دچار مشکلات امنیتی نیز شود، آمریکا نه تنها زیان نمی بیند بلکه سود هم می برد، زیرا یکی از رقبایش از بازارهای جهانی حذف شده است، و خودش می تواند به چین نفت بفروشد.
ادامه مطلبسید قاسم ذاکری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اقدامات آمریکا در اعلام حمایت از تایوان در مقابل چین سبب شده است تا جزیره تایوان تبدیل به نقطه داغ تنش در دریای چین جنوبی بشود. جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا اخیرا بمناسبت چهل و دومین سالگرد تصویب قانون روابط با تایوان در مجلس سنای آمریکا، یک هیات غیررسمی را به نشانه تعهد آمریکا به تایوان در اختلافات این جزیره کوچک با پکن روانه تایوان کند.
ادامه مطلبموضع دفاعی کنونی واشنگتن نه مفهومی نظامی بلکه مفهومی سیاسی دارد و این وضعیت میتواند ادامه داشته باشد. از دیرباز، ایالات متحده فقط زمانی به نوسازی ارتشش پرداخته که دشمنانش ضعف ارتش آمریکا را در میدان جنگ به نمایش گذاشتهاند. ممکن است این کشور بار دیگر به سمت چنین فاجعهای پیش برود.
ادامه مطلبکشورهای عرب تولید کننده نفت خام در حوزه خلیج فارس از جمله امارات متحده عربی و عربستان سعودی، با پیشبرد اصلاحات مربوط به کاهش وابستگی به نفت در نظر دارند مسوولیت پذیری مردم را با وضع مالیات بر ارزش افزوده افزایش دهند.
ادامه مطلبشهره پولاب در یادداشتی می نویسد: یک صحنه کاملاً استراتژیک در دریای سرخ و کشورهای ساحلی در غرب این دریا “منطقه شاخ آفریقا” در حال تشکیل است که این منطقه را به سرعت به کانون رقابت نزدیک میان قدرت های بزرگ جهان روسیه، ایالات متحده و چین تبدیل نماید تا توازن منطقه را در جهت منافع خود تغییر دهند.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی می نویسد: اسرائیل می داند که ظرفیت رویارویی نظامی مستقیم با ایران را ندارد، چرا که اولا با ایران هم مرز نیست ثانیا توانایی اقتصادی و نظامی کافی را ندارد که با ایران بجنگد، تداوم وضعیت فعلی نیز صرفا افزایش هزینه های اسرائیل را به دنبال خواهد داشت، ضمن این که گذر زمان از اهمیت نگرانی های اسرائیل نیز خواهد کاست، پس ادامه این وضعیت هم به سود اسرائیل نیست. به عبارتی اسرائیل در معمایی سرگردان شده است که چاره ای برایش نمی ماند جز این که به مذاکره کنندگان در وین فشار بیاورد.
ادامه مطلبرامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک جهت گیری حد متوسط برای این توافق این است که نه آن را راهی برای رسیدن ایران به بهشت برین دانست و نه به طور کامل روابط اقتصادی ایران و چین را نفی کرد. نباید این توافق را نباید توافقی استعماری مانند ترکمنچای تشبیه کرد. چنین همانند سایر کشورهای جهان می تواند روابط دوستانه ای با ایران داشته باشد و در بخشی از اقتصاد ایران حضور داشته باشد.
ادامه مطلب