
فرصتی برای دوری از تنش
اشفورد این پرسش را مطرح میکند که آیا ترامپ در نهایت، رئیسجمهوری خواهد بود که اعتیاد آمریکا به مداخله در خاورمیانه را پایان دهد، یا این فرصت نیز همچون گذشته از دست خواهد رفت؟
ادامه مطلباشفورد این پرسش را مطرح میکند که آیا ترامپ در نهایت، رئیسجمهوری خواهد بود که اعتیاد آمریکا به مداخله در خاورمیانه را پایان دهد، یا این فرصت نیز همچون گذشته از دست خواهد رفت؟
ادامه مطلبعباس ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: سفر ترامپ به عربستان سعودی در روز سه شنبه ۱۳ ماه می ۲۰۲۵ و آغاز همکاریهای گسترده اقتصادی فی مابین ایالات متحده و مملکت سعودی و انتقادهای صریح و بی پرده ترامپ از تهران را نشان آن دانست که کاخ سفید اکنون قصد دارد با تبدیل عربستان سعودی به قطب اقتصادی دنیا در منطقه خاورمیانه به مانند سیستم برتون وودز (The Bretton Woods system) و در راستای اعمال کارزار فشار حداکثری (Maximum Pressure Campaign) بیش از پیش جمهوری اسلامی را از موقعیت نیمه پیرامون به یک نظام تابعه حاشیه تبدیل کند.
ادامه مطلبوزارت خارجه ایالات متحده در ادامه سیاست «فشار حداکثری» دولت دونالد ترامپ، تحریمهای جدیدی را علیه شبکه کشتیرانی مرتبط با ایران و نهادها و افراد مرتبط با برنامه هستهای این کشور اعمال کرد. این اقدامات، که به موازات دور چهارم مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در مسقط انجام شد، با هدف قطع منابع مالی ایران و محدود کردن فعالیتهای هستهای و منطقهای آن صورت گرفته است.
ادامه مطلباعمال تحریمهای جدید امریکا علیه ایران که در حقیقت فشار مضاعفی به چین به عنوان پرمصرفکنندهترین کشور جهان در زمینه انرژی است، افزایش اولیه قیمت نفت در بازارهای جهانی را باعث شد، اما این افزایش بهزودی تثبیت شد. ایران نیز برای حفظ سهم بازار خود، قیمت نفت خام را کاهش داده است.
ادامه مطلبآنچه پیش رو دارید توسد موسسه میدل ایست اینستیتیوت تهیه شده و توسط وبسایت دیپلماسی ایرانی ترجمه و در اختیار خوانندگان قرار می گیرد. انتشار این پرونده به معنای تایید آن توسط دیپلماسی ایرانی نیست و صرفا برای آگاهی خوانندگان محترم دیپلماسی ایرانی منتشر شده است.
ادامه مطلببا توجه به تغییر موقعیت برخی از کشورهای منطقه در قبال ایران در سالهای اخیر و روابط اقتصادی رو به رشد بین ایران و همسایگانش، بازگشت به "فشار حداکثری ۲ "، تلاشی که بر تحمیل هزینههای عمدتا اقتصادی بر ایران متمرکز باشد، ممکن است اجرای آن پیچیدهتر از آن چیزی باشد که واشینگتن تصور می کند.
ادامه مطلبآروین خادم مولا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دولت عراق در سیاستهای کلان به ویژه در سالیان اخیر همواره ملاحظات آمریکا را بیشتر از ایران در نظر میگرفت؛ اما در عین حال هم به نحوی رفتار میکرد که این مساله چندان خشم و نگرانی تهران را موجب نشود.
ادامه مطلبعرفان ابراهیمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در این نوشتار با توجه به تحولات منطقه و نگرش تصمیمگیران ترکیه و عربستان، نوع کنشگری این دو کشور را در قبال فشار حداکثری ترامپ تبیین شده است.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: دونالد ترامپ نهتنها نمیخواهد امتیازی به ایران بدهد بلکه هدفش چیزی جز تسلیم آن نیست. در دایره واژههای جمهوری اسلامی ایران نیز چون چیزی به معنای تسلیم تعریف نشده، بنابراین حاضر است فشار ترامپ را تحمل کند و به دنبال راههای مقابله با آن باشد، حتی اگر هزینههای آن سخت یا سنگین باشد.
ادامه مطلبوزارتخانههای خزانهداری و امور خارجه آمریکا در تداوم کارزار فشار حداکثری دولت دونالد ترامپ علیه جمهوری اسلامی ایران، به طور مشترک اسامی چندین فرد و شرکتهای مرتبط با ایران را در فهرست تحریمها قرار دادند. به گزارش ایرنا، تحریمهای جدید وزارتخانههای خارجه و خزانهداری آمریکا علیه تجارت نفت ایران، اولین گام مشترک آنها از کارزار جدید فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی ایران است. به گفته تامی بروس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، وزارت خزانهداری ۱۶ نهاد و کشتی را تحریم کرده است، درحالیکه وزارت خارجه و وزارت خزانهداری به صورت مشترک ۲۲ نفر دیگر و ۱۳ کشتی را تحریم کردهاند.
ادامه مطلبتشدید فشار اقتصادی بر ایران که دولت دونالد ترامپ، آن را دنبال کرده، نه تنها بر این کشور بلکه بر وضعیت عراق به ویژه از لحاظ تامین انرژی برق تاثیر گذاشته و آن را در معرض خطر کمبود شدید برق در تابستان آینده قرار داده است.
ادامه مطلبنگرانیهای ایران کاملاً بهجاست. ترامپ و دولت او مواضع متناقض و چندلایهای اتخاذ کردهاند. از یک سو، او تأکید دارد که رسیدن به یک توافق هستهای گزینه ترجیحی اوست؛ اما هفته گذشته، او بار دیگر تحریمهای سختگیرانهای را علیه ایران اعمال کرد و تعهد خود را به ازسرگیری راهبرد «فشار حداکثری» که در دوره قبلی خود اجرا کرده بود، تأیید کرد. از سوی دیگر، او گزینههای تهران را محدود کرده است. او میگوید که ایران دو انتخاب دارد: یا توافقی مکتوب که متفاوت از توافق قبلی باشد یا حملات نظامی.
ادامه مطلبمحمدصالح صدقیان در یادداشتی می نویسد: این اعتقاد وجود دارد که ترامپ تلاش میکند با "فشار حداکثری" علیه ایران، درهای مذاکره را باز کند و ایران را به پذیرش امتیازهای جدید در پی اثرات تحریمها وادار کند؛ اما تهران معتقد است که میتواند این تحریمها را با گشایش به روسیه، چین و سایر کشورهای آسیایی، از جمله کشورهای عضو "بریکس" و "شانگهای" و سایر سازمانهای آسیایی، تحمل کند. برخی از محافل ایرانی بر این باورند که چنین وضعیتی میتواند ترامپ را به چراغ سبز دادن برای حمله اسرائیل به تأسیسات هستهای ایران وادار کند، اما تجربیات و واقعیات گذشته نشان میدهند که چنین سناریویی به دلایلی دست نیافتنی است.
ادامه مطلبرئیس جمهور دونالد ترامپ اکنون در دولت دوم خود با خاورمیانه بسیار متفاوتی نسبت به دولت قبلی خود روبه روست، منطقه ای که با بیش از یک سال جنگ و همچنین چندین سال تغییر الگوهای روابط بین قدرت های کلیدی منطقه، به ویژه اسرائیل، ایران، قطر، عربستان سعودی، ترکیه و امارات متحده عربی تغییر شکل داده است.
ادامه مطلبکوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: اینکه مذاکره بشود یا نشود، امری است که در حوزه اختیارات مقامات عالیرتبه است. اما آنچه مهم است، این است که تصمیمگیری مقامات بر مبنای اطلاعات درست و دقیق باشد. اگر اظهارات آقای قالیباف درباره دستورالعمل اخیر ترامپ را مبنا قرار دهیم، روشن است که اطلاعات ایشان درست و دقیق نیست.
ادامه مطلبعلی اکبر ولایتی در یادداشتی می نویسد: دولت انگلیس علاوه بر کارشکنیها و دشمنیهای آشکار خود در بحث استحاله عقاید و باورهای ایرانیان و مسلمانان از سالهای دور فعالیت میکرده و روباهگونه در پی اختلافافکنی بین مسلمانان و تخریب عقاید و باورهای دینی در میان آنان بوده است.
ادامه مطلبآیا کارزار فشار حداکثری، اگر دولت بایدن آن را ادامه میداد، موفق میشد؟ ترامپ چنین فکر میکند. اما این موضوعی است که مورخان و سیاستمداران باید درباره آن بحث کنند. اکنون پرسش این است که آیا فشار حداکثری در شرایط ژئوپلیتیکی بسیار متفاوت امروز مؤثر خواهد بود؟
ادامه مطلبترامپ چه به تحمیل دیپلماسی اجباری و چه اعمال فشار حداکثری رو آورد، این هدف را دنبال خواهد کرد که جمهوری اسلامی ایران غنیسازی اورانیوم با خلوص بالا را که بیم ساخت سلاح هستهای را افزایش میدهد، متوقف کند. اما تهران طی دهههای اخیر نشان داده که شاید در مقاطعی به عقبنشینی تاکتیکی در برابر غرب مایل باشد، اما هرگز حاضر به تعطیلی برنامه هستهای خود نیست.
ادامه مطلبرابرت اوبراین می نویسد: دولت ترامپ در دور اول خود، کمپین فشار حداکثری را بر ایران اعمال کرد؛ این فشارها اصرار بر اینکه کشورهای اروپایی از تحریمهای ایالات متحده و سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی ایران تبعیت کنند را نیز شامل می شد. این نمایش اراده، شرکای مهم ایالات متحده مانند عربستان سعودی و امارات متحده عربی را دور محور امریکا جمع کرد و راه را برای توافق ابراهیم هموار کرد.
ادامه مطلببازگشت به سیاست فشار حداکثری ترامپ شامل اجرای کامل تحریمهای ایالات متحده بر بخش انرژی ایران میشود که این تحریمها را نه تنها در مورد ایران، بلکه برای دولتها و سازمانهایی که نفت و گاز ایران را خریداری میکنند، اعمال میکند.
ادامه مطلباگرچه معاون رئیسجمهور کامالا هریس اخیراً اذعان کرد که ایران "یک نیروی خطرناک و بیثباتکننده در خاورمیانه" است، برخوردهای دولت بایدن – هریس با رژیم تهران با اقدامات نظامی ناکافی، دیپلماسی بیتاثیر و اجرای ناپایدار تحریمها شناخته شده که به ایران امکان داد تا همچنان به منافع آمریکا حمله کند و بقای اسرائیل را تهدید کند.
ادامه مطلباسرائیل باید از سیاست فشار حداکثری علیه غزه که چهارده سال است بدون نتیجه ادامه دارد درس عبرت بگیرد. محاصره اقتصادی غزه با این هدف صورت گرفته که تهدید حماس علیه اسرائیل را از میان ببرد، از دستیابی این گروه به جنگ افزار پیشگیری شود و حتی انقلابی از سوی توده های فقیر ساکن غزه علیه حماس به راه افتد. بر خلاف مناقشه با ایران، اسرائیل در برخورد با غزه بارها گزینه نظامی را به کار گرفته است. نتیجه این سیاست ها چه بوده؟ امروزه، اسرائیل تلاش می کند تا با شرکای عرب خود با حماس به توافق بلند مدت دست یابد که شامل لغو تحریم ها و ارائه کمک های اقتصادی برای بازسازی زیرساخت ها در غزه است تا حماس را از گشودن آتش به سوی اسرائیل بازدارد. اسرائیل می داند که رسیدن به توافقی این گونه با حماس تضمینی برای به رسمیت شناخته شدن از سوی حماس ندارد و به تغییر ایدئولوژی یا خلع سلاح حماس نخواهد انجامید. توافقی نیز که قدرت های جهانی تلاش می کنند با ایران به دست آورند همین گونه است، دادن امتیاز برای توقف پیشرفت برنامه هسته ای ایران.
ادامه مطلبایجاد و حفظ یک برنامه تعامل مثبت بین اتحادیه اروپا و ایران امروز بیش از هر زمان دیگری ضروری است. با توجه به تنش های منطقه ای در خاورمیانه و پیامدهای بین المللی ناشی از خروج یکجانبه دولت ترامپ از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، این تعامل چالش برانگیز شده، اما همچنان از اهمیت بالایی برخوردار است. مساله برای اتحادیه اروپا در کل و برای کشورهای عضو آن این است که منافع آنها در گرو حیات برجام و لزوم توسعه روابط با ایران در راستای یافتن راه حل های مترقی برای بسیاری از منازعات و تنش ها در خاورمیانه است. طرفداری از اقدامات اعتماد سازی، آغاز یک روند گفت و گوهای امنیتی و ارتقاء یک برنامه مثبت همکاری های منطقه ای، می تواند پیش نویس صفحه جدیدی در تعاملات اتحادیه اروپا با ایران باشد. بنیاد مطالعات مترقی اروپایی در همین راستا تجزیه و تحلیل جامعی از چالش ها در روابط ایران و اتحادیه اروپا و توصیه های مبتنی بر شواهد درباره چگونگی مقابله و غلبه بر این چالش ها ارائه داده است.
ادامه مطلبریاض طبق گفته ناظران برای دستیابی به حمایت تهران به منظور پایان دادن به ورود پرهزینه اش به جنگ یمن تلاش میکند.
ادامه مطلبدولت بایدن مجبور است در تعاملات مجدد با ایران نظرات سایر بازیگران بین المللی از جمله اسرائیل، کشورهای حاشیه خلیج فارس، کشورهای هم پیمان شامل ۱+۵ و البته ایران را در نظر بگیرد. اعضای دائمی شورای امنیت به علاوه آلمان به ویژه نزدیک ترین متحدان اروپایی آمریکا از پیوستن مجدد آن به برجام حمایت می کنند. در حقیقت، بازگشت ایالات متحده به توافق هسته ای ایران می تواند یک مولفه اصلی در تلاش برای اعتمادسازی مجدد با اروپا تلقی شود که بی شک یک اولویت برای دولت بایدن است. با این حال، پیوستن مجدد ایالات متحده به برجام در خاورمیانه با اعتراضات شدیدی روبرو خواهد شد.
ادامه مطلبحسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، از «پایان زندگی سیاسی» دونالد ترامپ که ریاست جمهوری او روز چهارشنبه پایان یافت، استقبال کرد. ترامپ با خروج از توافق هسته ای ایران و تلاش ناموفق برای «اعمال فشار حداکثری» علیه این کشور در راستای وادار کردن آن به بازگشت به مذاکره یا تغییر نظام، به شدت به تهران آسیب رساند. جو بایدن گفته می خواهد دوباره برجام را احیا کند و از آن به عنوان پایه ای برای مذاکرات آتی برای محدود کردن برنامه موشک های بالستیک ایران و فعالیت های منطقه ای این کشور استفاده کند. انتظار می رود رئیس جمهوری جدید به سرعت ایالات متحده را به تعهدات در توافق برگرداند و دست کم برخی از تحریم های اعمال شده علیه ایران را لغو کند.
ادامه مطلبسید قاسم ذاکری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اخیرا با شدت گرفتن رقابت های انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا برخی در ایران سعی دارند این گونه به افکار عمومی القاء کنند که فرضا جو بایدن، نامزد دموکرات انتخابات ریاست جمهوری فرصت مناسبی برای ایران است! در حالی که استدلال و پشتوانه منطقی چنین القائات رسانه ای و تبلیغاتی هیچگاه ارائه نمی شود.
ادامه مطلبهرکس که رئیس جمهوری آمریکا شود، با این واقعیت روبه روست که جمهوری اسلامی هرچقدر هم که با تحریم و ناخشنودی های داخلی ضعیف شود، جایی نمی رود. سیاستی که تنها بر آرزومندی های اسرائیلی ها و اعراب سنی استوار باشد، لاجرم "مقاومت" ناپایدارساز بیشتری را از جانب ایران و شرکایش بر می انگیزد و آسیب بیشتری به منافع آمریکا، دوستانش و جامعه بین المللی وارد می کند.
ادامه مطلبسیاست آمریکا در قبال ایران در روزهای نزدیک به انتخابات ماه نوامبر ترکیبی بی فایده، متناقض و شرم آور از تحریم های اقتصادی، دیپلماسی سنبل شده و لفاظی های شدید الحن با برنامه های اعلام شده خروج هزاران سرباز آمریکایی از عراق و افغانستان (چیزی که ایران از مدت ها پیش می خواسته) بوده است.
ادامه مطلبدولت ترامپ به تهران و همه مشتاقان پیوستن به گروه هسته ای ها درس های اشتباهی آموخته است: اینکه آنها پیش از هر گونه مذاکره باید برنامه هسته ای بزرگی داشته باشند، به صورت تدریجی مذاکره کنند و به آرامی دست از دارایی های هسته ای بردارند تا مبادا تحریم ها برگردند.
ادامه مطلب