مهناز گودرزی و علیرضا سهرابی نور در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: خاورمیانه با هویت ها و الگوهای شکننده خود، همیشه صحنه تقابل قدرت ها در راستای کسب منافع آنها بوده و روزی ایالات متحده و بریتانیا در این منطقه حضور کامل داشتند، امروز هم چین به آنها اضافه شده است.
ادامه مطلب
در حالی که نفوذ ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه رو به کاهش است، چین در نظر دارد نفوذ خود در خاورمیانه را افزایش دهد و در این میان با میانجیگری بین ایران و عربستان سعودی و عادی سازی روابط دیپلماتیک دو کشور جهان را شگفت زده کرده است. بنابراین به نظر می رسد چین هم اکنون می خواهد با ایفای نقش رهبری در حل مسائل فلسطین نفوذ خود را در جامعه بین المللی و همچنین خاورمیانه بیش از پیش افزایش دهد.
ادامه مطلب
ایجاد آشتی میان تهران و ریاض باعث گسترش نقش خاموش چین و وادار کردن کشورهای عربی به بازگردادن سوریه به اتحادیه عرب و سپس آتش بس در یمن شد. این امر در زمانی اتفاق افتاد که واشنگتن با بازگشت سوریه مخالفت کرد و برای صلح یمن تلاشی قابل ذکر ایفا نکرد بلکه از امارات متحده عربی و عربستان سعودی طرفداری می‌کرد. در اینجا پرسشی که مطرح می‌شود این است که اگر کشورهای بزرگ آسیایی به ویژه چین، هند و روسیه با حمایت سایر کشورها تصمیم بگیرند درگیری فلسطین – اسرائیل را حل و فصل کنند، موضع واشنگتن چه خواهد بود؟
ادامه مطلب
چین ممکن است از روابط خود با ایران برای اعمال فشار بر امریکا استفاده کند، ولی نمی‌خواهد تهران بر خلیج فارس مسلط شود. چند سال پیش در پکن، از یک پژوهشگر چینی شنیدم که چین فروش موشک‌های خود را به ایران و عربستان با دقت تنظیم می‌کند تا توازن قدرت منطقه‌ای را حفظ کند.
ادامه مطلب
برای اسرائیل و آمریکا گره دیگری وجود دارد که باید باز شود و آن بندر حیفاست. مسأله ای که برای این دو فقط به امنیت کشتیرانی مرتبط با ترس از ضربات ایران مربوط نمی شود بلکه برای حضور چین است. چند روز پیش وزارت امور خارجه آمریکا این موضوع را تأیید کرد که از دولت اسرائیل خواسته است نهایت تلاش خود را به کار بندد تا فعالیت های چین را در این بندر کنترل کند.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاست های حمله نظامی، تحریم و مهار ایران به بن بست خورده در نتیجه اسرائیل به تکاپو افتاده است تا حواس جهان را به سمت ایران متمرکز کند که در نهایت به نفع خودش و به طور ناخواسته به نفع چین است زیرا بخشی از انرژی آمریکا که باید صرف مهار آن شود صرف مهار ایران می شود.
ادامه مطلب
احسان صادقی چیمه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ممکن است چین یکی از معدود بازیگرانی باشد که در صورت تمایل قادر به تغییر موازنه قدرت در خاورمیانه معطوف و به نفع ثبات باشد". این کار آسان نخواهد بود و حتی این گزارش هشدار می‌دهد که درخواست مستقیم این رژیم از چین برای قطع روابط خود با تهران شکست خواهد خورد.
ادامه مطلب
رقابت اصلی با چین در عرصه بین الملل، که باعث وارد آمدن خساراتی سنگین بر نفوذ آمریکا در منطقه خاورمیانه، اروپا و واژگون شدن هیبت آن در سطح جهانی شده است، چه بسا نقطه آغازین کاهش نفوذ ایالات متحده در مناطق دیگر باشد، به ویژه با توجه به تقویت حضور نیروی دریایی روسیه در لاذقیه و کمی به سمت شمال در بندر حیفا که جایی برای جلوگیری از ورود تجهیزات ایالات متحده به اوکراین شده است. اجاره بندر حیفا و تاسیس یک کارخانه آب شیرین کُن توسط چین که در سطح جهانی بزرگترین نیز به حساب می آید، به منظور تامین یک چهارم مصرف آب آشامیدنی اسرائیل، دولت ترامپ را وادار کرد تا وزیر امور خارجه وقت خود مایک پمپئو، را به یک ماموریت ویژه بفرستد در حالی که حامل پیام تند و صریح اللهجه به همراه هشدارهای شدید از طرف دولت آمریکا را به گوش رهبران رژیم صهیونیستی رساند.
ادامه مطلب
حسام الدین حجت زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تهران تاکنون سیاست سکوت را در برابر گرم شدن کم سابقه روابط دولت «شی» با رژیم صهیونیستی و دولت های عرب منطقه در حوزه های اقتصادی، سیاسی و نظامی در پیش گرفته است. پرسش اساسی این است که جمهوری اسلامی ایران از چه منطق استراتژیک یا سیاستی راهبردی در این زمینه پیروی می کند؟ در پاسخ باید گفت که به نظر می رسد سیاست ایران در قبال روابط چین با رقبای تهران در غرب آسیا نه راهبردی بلکه تاکتیکی است.
ادامه مطلب
در حقیقت اهداف منطقه ای چین و پیامدهای آن روشن نیست. چین روابط گسترده ای با ایران و حضور پررنگی در شاخ آفریقا دارد. از سوی دیگر روابط چین با دشمنان ایران از جمله عربستان سعودی، امارات متحده عربی و اسرائیل نیز بر کسی پوشیده نیست. چین در سوریه از حکومت اسد حمایت می کند اما در یمن، طرف عربستان را می گیرد. چین تا به حال تلاش کرده با عدم دخالت مستقیم در رویارویی های منطقه ای، توازن در روابط را مدیریت کند. این کنار ایستادن و ناظر بودن در بسیاری از رویارویی ها بیش از آنکه تصویر یک حامی را القا کند کشوری را نشان می دهد که بیشتر اوقات جا خالی می کند.
ادامه مطلب