کریدورها

مزیت نسبی، ژئوپلیتیک و کریدور

آنچه ایران باید نیک بداند جدید

ابوالفضل حسینی نیک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ایران یکی از معدود کشورهایی است که از مزیت نسبی ژئوپلیتیکی برخوردار است؛ زیرا در نقطه اتصال سه قاره آسیا، اروپا و آفریقا واقع شده و می‌تواند حلقه ارتباطی میان شرق و غرب (از چین و هند تا اروپا) و شمال و جنوب (از روسیه و آسیای مرکزی تا خلیج فارس و اقیانوس هند) باشد. این موقعیت، ایران را در جایگاهی قرار می‌دهد که بالقوه می‌تواند به «گره ژئواکونومیک» در شبکه‌های تجاری جهانی تبدیل شود. در واقع، مزیت نسبی ایران نه فقط در منابع انرژی یا نیروی انسانی، بلکه در امکان ایفای نقش به‌عنوان کریدور ترانزیتی و پل ژئوپلیتیکی میان قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای نهفته است.

ادامه مطلب

رقابت ژئواکونومی در شورای همکاری خلیج فارس؛

پیامدهای ژئوپلیتیکی و اقتصادی برای ایران

عباس عبدالخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: پروژه‌هایی نظیر کریدورها با هدف دور زدن مسیرهای ترانزیتی سنتی ایران و ایجاد مسیرهای جدید میان جنوب خلیج فارس، هند و اروپا طراحی شده‌اند. تثبیت این مسیرها به معنای کاهش سهم ایران در ترانزیت بین‌المللی و از دست رفتن فرصت‌های اقتصادی و ژئوپلیتیکی مهم در تعاملات منطقه‌ای خواهد بود.

ادامه مطلب

چرا ایران از این گذرگاه آسیای میانه کنار مانده است؟

نقش گذرگاه میانی در بازآرایی ژئوپولیتیکی

ترکیه به‌عنوان نقطه اتصال راهبردی در این مسیر، نقش کانونی در انرژی و تجارت پیدا کرده است. در حالی‌که اتحادیه اروپا سرمایه‌گذاری خود را در گذرگاه میانی افزایش داده، ایالات متحده هنوز به‌طور مؤثر وارد این حوزه نشده است، در حالی‌که فرصت‌هایی مهم برای مقابله با نفوذ روسیه، چین و ایران در این منطقه وجود دارد.

ادامه مطلب

ژئوپلیتیک کریدورها:

جایگاه ایران در مبادلات منطقه ای

بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می‌نویسد: طبق تعریف کریدور عبارت است از مسیری از یک کشور که کشور مبداء با گذر از آن با کشور مقصد ارتباط برقرار می کند. هر کریدور از سه لایه کاملا متفاوت تشکیل می شود.

ادامه مطلب

سرمایه‌گذاری یک تریلیون دلاری روی کریدورها

مراقب این تله چینی‌ها باشید

بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: چین برای دوری از خطرات احتمالی رویارویی با ایالات متحده و متحدانش در دریای چین جنوبی و تنگه تایوان، کریدورهای اقتصادی یاد شده را تدارک دیده است. با روی کار آمدن ترامپ احتمال رویارویی با چین در مساله تایوان و تقسیم آبهای دریای چین جنوبی (که چین آن را متعلق بخود می داند و با هر نوع تحدید مرزهای دریایی بین کشورهای مخالفت می کند)، ایالات متحده را به تقویت «استراتژی ایندو-پاسیفیک» با مشارکت همپیمانان منطقه ای از جمله استرالیا، ژاپن، کره جنوبی، فیلیپین و تایلند و حضور بیشتر در منطقه سوق خواهد داد. دنیا در دوره ریاست جمهوری ترامپ بر آمریکا به گونه ای دیگر خواهد بود.

ادامه مطلب