«یک درصد خوب است. من از شما می خواهم که یک درصد از تانک های ناتو را در اختیار اوکراین قرار دهید.» این همان جمله ای است که ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین، در نشست ناتو در روز بیست و چهام ماه مارس ابراز داشت. اما با این حال بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا بی آنکه به حمایت تسلیحاتی اشاره کند، تاکید کرد که رویکرد آمریکا در اعزام نکردن نیروی نظامی همچنان به قوت خود باقی خواهد ماند.
ادامه مطلب
اگر اوکراین با موفقیت حمله روسیه را دفع کند و قلمرو و حاکمیتش را بازیابد، ارزش داشتن یک زرادخانه هسته ای کاهش می یابد و گزاره عدم اشاعه هسته ای رایج می شود. از سوی دیگر، اگر روسیه در حمله اش موفق شود درسی آشکار به اشاعه دهندگان سلاح هسته ای پیرامون خطر خلع سلاح خواهد داد. ایالات متحده و متحدانش باید برای جلوگیری از تحقق نتیجه دوم تلاش کنند.
ادامه مطلب
از انتشار در چندین موضع و پراکندگی در یک گستره وسیع در شمال، نزدیک پایتخت و شرق و جنوب دست برداشته و اهداف کوچکی را جایگزین آنها کرده‌اند که از اهداف اصلی اعلام شده از سوی ولادیمیر پوتین فراتر نمی‌رود.
ادامه مطلب
از نظر سیاسی و دیپلماتیک، دو دستگی در سطح جهانی بر سر جنگ اوکراین دیده می شود. شورای امنیت به علت «وتو»ها دست بسته است و دیگر سازمان های جهانی نیز یا دنباله رو محور غرب هستند یا دچار چند دستگی شده اند. طرف های میانه نیز تلاش می کنند از زیر بار پایبندی به تحریم ها علیه روسیه یا حمایت مطلق از یکی از طرف های مناقشه شانه خالی کنند.
ادامه مطلب
شروع جنگ اوکراین و روسیه باید برای امریکا و ساختار پیچیده نظامی – صنعتی این کشور بسیار هیجان انگیز بوده باشد. زیرا با آغاز این بحران، دولت آلمان تصمیم گرفت از آمریکا جنگنده خریداری کند و در ادامه ۱۰۰ میلیارد یوروی اضافی به توسعه و نوسازی هرچه سریعتر توانمندی های دفاعی خود اختصاص داده است.
ادامه مطلب
غرب نوعی فشار دوگانه بر چین در این جنگ اعمال می‌کند؛ به این ترتیب که اتحادیه اروپا سیاستی محتاطانه در پیش گرفته، اما ایالات متحده آمریکا تلاش می‌کند نوعی فشار بر این کشور اعمال کند که میان گفت وگو و تهدید به تحریم در صورت حمایت از روسیه در نوسان است.
ادامه مطلب
این بحران همچنین وزن واقعی چین در عرصه بین المللی را نشان داد. پکن علاوه بر یکه خوردن از روش اداره جنگ و تحقیر روسیه از سوی واشنگتن، کاملا در کمک کردن به متحد روس خود ناتوان به نظر رسید. در برابر برتری قاطعانه اقتصادی، تکنولوژیکی و نظامی غرب به نظر می‌رسد چین در بحران اوکراین تنها از جان سالم به در بردن خود راضی خواهد بود.
ادامه مطلب
اشتباه پوتین نه تنها تکرار تجربیات تلخ شوروی در افغانستان بلکه تکرار سیاست های امنیت ملی ایالات متحده در چند دهه اخیر نیز هست. مانند جنگ هایی که آمریکا در ویتنام، افغانستان و عراق به راه انداخت. واشنگتن بارها با انتظارات غیر واقع بینانه و پر سر و صدا، با دست بالا گرفتن توانایی های خود و دست کم گرفتن طرف مقابل و با این ادعا که بیش از آنکه منفور باشد محبوب است، دخالت های نظامی خود را کلید زد و هر بار پس از آنکه با واقعیت ها روبرو شد بیش از آنکه تصمیم به معکوس کردن مسیر بگیرد بر راه رفته خود اصرار ورزید.
ادامه مطلب
صحنه های بشردوستانه کنونی، در تضاد با واکنش اروپایی ها به دیگر پناهندگان در سال های اخیر است. پناهجویان آفریقایی همچنان با خطر غرق شدن در دریا تا بازداشت و اخراج روبه رو می شوند و نگهبانان مرزی لهستان سال گذشته به پناهجویان خاورمیانه که قصد عبور از بلاروس را داشتند حمله می کردند.
ادامه مطلب
مریم احمدپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با وجود آنکه بسیاری از تحلیلگران در بررسی روابط هند و روسیه، روابط نزدیک این دو کشور از زمان جنگ سرد را به عنوان علت العل قرار می دهند؛ اما تحولات اخیر منطقه ای نشان می دهد که روابط دهلی و مسکو را باید در چارچوبی فراتر از هم بستگی های جنگ سرد مورد کنکاش قرار دهیم.
ادامه مطلب
محمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: به نظر می رسد دیکتاتورها در پایان عمر خود دچار جنون می شوند. موارد هیتلر، موسولینی، استالین، مائو، صدام، قذافی… و بسیاری دیگر شاهد این مدعاست. دلیل این امر جدا افتادن از حقایق به دلیل دیوار تملق و مجیزگویان و شکست های کوچک که به تدریج بزرگتر می شوند و ترس دیکتاتور از همه، به جز بی قابلیت ترین متملقین، که این امر گرفتاری را تشدید می کند. پوتین فعلاً علائم این بیماری را نشان داده و می تواند رفتار جنون آمیزی با شدت و حدت بیشتر از خود نشان دهد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تمام توجه به جنگ قابل درک است، اما آنچه در پایان اهمیت دارد این است که چگونه درگیری حل و فصل می شود. ممکن است اعلام دو گزینه یعنی تسلیم اوکراین و پذیرفتن خواسته های مسکو از طرفی و یا تسلیم شدن روسیه، تغییر رژیم در مسکو و پیگرد قانونی ولادیمیر پوتین به اتهامات مبهم جنایات جنگی از سوی دیگر، از نظر احساسی رضایت بخش باشد، اما هیچ یک از این نتایج محتمل نیست و به نظر می رسد اهداف طرفین برای جنگ، راه خوبی برای طولانی شدن جنگ و افزایش خطر است. و اگر جامعه جهانی به اهداف انسانی اهمیت می دهد، هدف فوری باید پایان دادن به جنگ قبل از وارد شدن خسارت بیشتر مادی و انسانی باشد و هدف نهایی نیز باید نه فقط پایان دادن به درگیری، بلکه یک ترتیب سیاسی که احتمال تکرار آن را در آینده کاهش دهد همراه با حل و فصل نهایی مناقشه باشد.
ادامه مطلب
تغییر احتمالی اسلام آباد با چالشی جدید برای روسیه و سازمان پیمان امنیت جمعی همراه است و خطر ایجاد اختلال در پروژه خط لوله گازرسانی «پاکستان استریم» را به همراه دارد.
ادامه مطلب
امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کنشگری ایران در عرصه بحران اوکراین را شاید بتوان در یک کلمه "بیطرفی ظاهری منفعلانه" نامید که در آن نشانی از تحرک، ابتکار و نوآوری به چشم نمی خورد و بنظر می رسد روی اسب روسی شرط بندی شده و روسیه را در این نبرد حق مدار و مشروع و پیروزی آن را مسجل و قطعی فرض کرده است. لذا به نظر می رسد رویکرد، راهبرد و سیاست ایران در قبال جگ اوکراین متناسب با این برداشت از منازعه جاری در اوکراین طراحی و تنظیم شده است. بدیهی است با چنین رویکرد و راهبرد جانبدارانه و یک طرفه ای، ایران بیش از ترکیه از فراز و فرود و فرجام و سرانجام جنگ روسیه علیه اوکراین متأثر (منتفع/ متضرر) خواهد شد.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر چه واهمه از گرایش همسایگان به غرب را می توان محرکی بالقوه برای یک حمله نظامی دانست، اما انگیزه‌های طولانی مدت پوتین برای حمله به اوکراین را می توان در ایدئولوژی اوراسیانیسم “ Eurasianism “ برآمده از افکار فلسفه سیاسی آلکساندر دوگین Aleksandr Gelyevich Dugin” “ که یکی از شناخته شده ترین ایدئولوگ های اوراسیانیسم است، جستجو کرد.
ادامه مطلب
در قطعنامه مصوب مجمع عمومی آمده است که مجمع عمومی می تواند حق عضویت در شورای حقوق بشر یکی از اعضای شورا را که مرتکب اقدامات فاحش و سیستماتیک در نقض حقوق بشر شده است، به حالت تعلیق درآورد. البته هنوزهیچ تحقیق مستقل بین المللی برای روشن شدن ابعاد نامعلوم واقعه بوچا و اینکه روسیه مرتکب اقدامات فاحش و سیستماتیک در نقض حقوق بشر شده، صورت نگرفته است. تنها اوکراین و کشورهای غربی در پی واقعه "بوچا"، مسکو را متهم به انجام این واقعه کردند. موضوعی که روس‌ها آن را صحنه سازی عنوان کرده و تکذیب نمودند.
ادامه مطلب
در حال حاضر در میان تحلیلگران دو نوع اندیشه وجود دارد که گاهی با ملاحظاتی که تحت تأثیر آنچه مشاهده می شود قرار میگیرند یا مطالعه دکترین نظامی در هم می آمیزند. به نظر منتقدانی که معتقدند که به طور کلی پوتین اشتباه کرده است، وی طرح A را در نظر داشت یعنی تصرف فوری ، خلع سلاح زلنسکی و کشوری که به دست وی می افتد. این امر محقق نگردیده و بنابراین طرح B مطرح می شود: فشار نظامی در محورهای متعدد، مداخله سبک نیروی هوایی، کاهش بمباران ها.
ادامه مطلب
اقدام ولادیمیر پوتین یک «کودتا» دیرهنگام است. دولت روسیه ممکن است ادعا کند که اوکراین بخشی از روسیه است و حمله آن به منزله آزادی آن است، «اقدام» و «تسخیر مجدد» آن با آنچه ما از مفهوم تاریخ می دانیم کاملاً در تضاد است.
ادامه مطلب
موسسه تحقیقات صلح بین المللی استکهلم در آخرین گزارش خود گفت که اروپا قاره ای است که واردات تسلیحات در آن در پنج سال گذشته بیشترین افزایش را داشته است.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مردمان ناامید امروز اروپا، حسرت سیاستمداران با تدبیر و عاقلتر دیروز، امثال کنراد آدنائر، شارل دوگل، ویلی برانت، فرانسوا میتران، جولیو آندرئوتی و فیلیپ گونزالس را دارند. اروپا از نتایج مخرب جنگ، آوارگی، ناامنی، تورم، تنگنای مواد خام و مواد غذایی و قیمت گران انرژی وارداتی از آمریکا و تشدید وابستگی ها و تحمیل هزینه های سنگین تسلیحاتی و قشون سازی های مدرن متاثر است. اروپا در آینده فقیرتر و طبقات متوسط شهری ناتوان تر و ناراضی تر می شوند و این همه به واگرایی و تشدید حرکت های ناسیونالیستی و افراطی‌گرایی در قاره و فراقاره منجر خواهد شد. فردا روز آرامی نخواهد بود و دنیا از دیروز و امروز گرفتارتر می شود.
ادامه مطلب
در جهان متفاوتی زندگی می کنیم، جهانی که روسیه و چین، قطعا خیرخواه آمریکا نیستند و جهانی که سعودی ها و اماراتی ها به تلفن جو بایدن آن هم در هنگامه بدترین بحران ژئوپولیتیک قرن ۲۱، جواب نمی دهند. اینجاست که چه بسا دولت آمریکا باید پیش از امضای دوباره برجام، کمی دقیقتر به پیامدهای گسترده تر توافق تازه با ایران بیندیشد.
ادامه مطلب
نمایش سطحی وحدت و همبستگی در سراسر اروپا و حوزه آتلانتیک هر چه باشد باز هم نمی توان اختلافات شدید در داخل اتحادیه اروپا و سران ائتلاف نظامی ناتو را نادیده انگاشت.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: لشکرکشی ارتش روسیه به اوکراین اگرچه با منطقی از پیش تعریف شده می‌توانست ضمن دستیابی به پیروزی سریع، همراهی افکار عمومی نه تنها جهان، بلکه مردم اوکراین و خاصه روسیه را با خود همراه کند، اما نخستین شواهد بروز داده شده در این تهاجم، نشان داد که مسکو در باتلاقی غیر منتظره پا گذاشته است. ضعف ارتش روسیه نه در تاکتیک‌های نظامی بلکه در تعیین و تعریف استراتژی مسکو نمایان است.
ادامه مطلب
با توجه به چراغ سبز هم‌زمان تهران و واشنگتن به آتش‌بس در یمن، آن‌هم در بزنگاه توقف مذاکرات وین می‌توان روی تأثیرات این توافق بر روند مذاکرات احیای برجام تمرکز کرد.
ادامه مطلب
فرشاد عظیمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حمله به اوکراین، روسیه را به یک بازیگر منفرد تبدیل کرد. مشتریان انرژی آن فقط نگران تحریم ها نیستند. بیشتر آنها در حال تجدید نظر در مورد اتکای خود به خود مسکو هستند. آنها می بینند که شرکت های بزرگی مانند بی پی، شل و اکسون موبیل از روسیه خارج می شوند و به طور بالقوه میلیاردها دلار دارایی را پس از چندین دهه سرمایه گذاری رها می کنند. با خروج، شرکت های انرژی غربی بخش انرژی روسیه را از سرمایه و تخصص بسیار مورد نیاز محروم خواهند کرد حتی ایتالیا وام یک پایانه جدید صادرات گاز طبیعی در قطب شمال روسیه را مسدود کرد.
ادامه مطلب
مهدی تدینی در یادداشتی می نویسد: وقتی یکی از بزرگ‌ترین و پرمدعاترین ارتش‌های دنیا به کشوری که ده‌ها پله از خود ضعیف‌تر است یورش می‌برد، هر چیزی مگر برد برق‌آسا (یعنی پیروزی مسجل و مسلم در سه تا ده روز) دیگر پیروزی به شمار نمی‌آید. بازی فوتبال نیست که برد با یک گل هم بُرد به شمار آید؛ بلکه مسئله پرستیژ، ادعا، کارآمدی، توانمندی و موضع راهبردی یک کشور در عرصۀ بین‌المللی است.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تهاجم روسیه به اوکراین که بر اساس واقعیات عصر کنونی قدرت‌های بزرگ و مبتنی بر واقع گرایی و اصل قدرت است، بار دیگر نشان داد که اگر توان و قدرت نظامی و دفاعی کارآمد و اثربخش نداشته باشید، تنها یک سد دفاعی یا خاکریز پر تلفات برای سایر بازیگران نظام جهانی در مقابل قدرت رقیب خواهید بود.
ادامه مطلب
ایران و روسیه در تحقیر غرب و تمایل خود به دنیای چندقطبی، روابط دوجانبه خود را در دهه گذشته به ویژه در زمینه نظامی مانند سوریه عمیق تر کرده اند.
ادامه مطلب
میلاد عبدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عضوگیری ناتو از کشورهای اروپای شرقی، روسیه را در تنگنا قرار داده تا جایی که درخواست عضویت اوکراین (با عضویت اوکراین در ناتو، روسیه از نظر سرزمینی همسایه ناتو می شود) در ناتو، روس ها را مجبور به اقدام نظامی کرد.
ادامه مطلب
دوگین در کتابش با عنوان: «مبانی ژئوپولیتیک» که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد و بیش از ۷۷۰ صفحه دارد بطور مفصل به مسأله اوکراین پرداخته و روند این موضوع را مشخص کرده است.
ادامه مطلب