تظاهرات گاه و بیگاه مردمی در شهرهای مختلف عراق، نارضایتی مراجع از عملکرد دولت و نیز نارضایتی گروه ها و جریانات سیاسی نشان از وضعیت نامطلوب داخلی در عراق داشته و تداوم این روند می تواند منجر به ایجاد بحران های اجتماعی شود.
ادامه مطلب
حمله به پایگاه حشد الشعبیاقدامی نیست که ایران بتواند به راحتی از کنار آن بگذارد و واکنشی از خود نشان ندهد. به ویژه که این حملات به نزدیکی مرزهای ایران رسیده و به نوعی تهدید مستقیم علیه تهران محسوب می شود. در حالی که دولت عراق سکوت اختیار کرده و تلویحا اجازه داده که اسرائیل به خاکش حمله کند، اگر ایران واکنش متقابل نشان دهد، این اقدام برای عراق قابل هضم خواهد بود؟
ادامه مطلب
به هر حال عراق نیز مانند لبنان که رنج سال جنگ داخلی را تحمل کرد تا به یک دموکراسی شکوفا برسد، در پس سال ها دیکتاتوری و استبداد سزاوار حکومت و دولتی دموکراتیک در نهایت کارآیی خود است. شاید اقدام (۱۶ مه/ ۲۶ خرداد) جریان تیار الحکمه در پیشه کردن گزینه اپوزیسیون سیاسی در قبال دولت فدرال عراق بتواند به عنوان کاتالیروز رسیدن عراقی ها به این مهم عمل کند.
ادامه مطلب
علی حیدری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: احتمالاً نوری مالکی نیز با توجه به شرایط موجود و وضعیت سیاسی و اجتماعی عراق و همچنین وضعیت حزب دست به تغییراتی برای هر چه قویتر شدن این حزب بزند. حزب الدعوه که زمانی یکی از قویترین جریانهای سیاسی عراق بود با اختلافاتی که اخیراً و در فضای انتخابات سال گذشته دچار آن شده دو شقه شده و حال و روز چندان مساعدی ندارد.
ادامه مطلب
هیچ کدام از مقامات ارشد عراقی واکنشی نسبت به این حمله نشان نداده اند. گویی که هیچ اتفاقی نیفتاده است، آیا آنها هم در جریان حمله بوده اند که این گونه سکوت اختیار کرده اند؟ مجلس عراق گفته است که درباره این موضوع کمیته حقیقت یاب تشکیل می دهد. آیا واقعا کمیته حقیقت یاب می تواند بدون فشارهای بیرونی در این رابطه تحقیق کند؟
ادامه مطلب
مناسبات سیاسی، اقتصادی و حتی امنیتی با ایران و نیازهای مبرم بغداد به تهران و از سوی دیگر سایه سنگین ایالات متحده بر اقتصاد و امینت عراق، عملا این کشور را به زمین تقابل دو طرف بدل کرده و در صورت کوچک ترین برخورد بیشترین آسیب و تبعات منفی دامن گیر عراق خواهد بود.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: اظهارات صریح «نجاح الشمری»، وزیر دفاع عراق در دیدار با «جیمز جفری»، فرستاده ویژه امریکا به عراق و سوریه نشان از عمق نگرانی بغداد در تشدید تنش در روابط ایران و امریکا و تأثیر آن بر اوضاع ژلاتینی عراق دارد. اوگفته است؛ «دولت عراق اجازه نخواهد داد از خاک این کشور علیه کشورهای همسایه و منطقه استفاده شود.» همین نگرانی را اکنون دیگر کشورهای منطقه عربی نیز دارند. دولت‌های کویت، عمان، اردن نیز مانند عراقی‌ها می‌اندیشند؛ همانگونه که دیگر کشورهای عرب خاورمیانه مانند مصر و الجزایر از پیامد تنش ایجاد شده از سوی امریکا بیمناکند.
ادامه مطلب
بیان جبر الزبیدی می نویسد: اروپا از پذیرفتن داعشی های اروپایی سر باز می زند، و دولت امریکا دائما تهدید می کند که آنها را آزاد می کند تا خودشان به هر جا که می خواهند بروند. این اقدام ما را به یاد زمانی می اندازد که عناصر القاعده از زندان ها در بوکا و ابوغریب فرار می کردند که البته روشن شد پشت فرار بسیاری از آنها خود امریکایی ها بوده اند. هدف آن موقع این بود که آنها طوری خود را بازسازی کنند تا بتوانند نیمی از عراق را در آن روزهای نکبت وار اشغال عراق توسط نیروهای داعش به تاریکی ببرند. آیا این بار نیز چنین نقشه شومی کشیده شده است؟!
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی: عبدالمهدی برای رفع این مشکل با دو چالش بسیار جدی داخلی و خارجی مواجه است. چالش داخلی بیشتر به حمایت‌ها از دولت عبدالمهدی بازمی‌گردد و چالش خارجی به رفتارهای مذبذب مآبانه و نه چندان روشن دولت دونالد ترامپ مربوط می‌شود.
ادامه مطلب
واقعیت این است که آن چه سبب شد تا دولت عبدالمهدی روز دوشنبه دست به کار شود و وزرای پیشنهادی خود را به صحن علنی مجلس بیاورد و رای اعتماد بگیرد، قبل از هر چیز فشار مرجعیت و انتقادهای علنی اش از وضعیت جاری و افکار عمومی بود. عدم تکمیل کابینه باعث تضعیف دولت می شود و تضعیف دولت حرکت رو به جلوی آن را با کندی مواجه می کند.
ادامه مطلب
محمد صالح صدقیان در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون تاثیر اقدام تهران در ساقط کردن پهپاد آمریکایی بر مناسبات امنیتی منطقه بر این نکته تاکید دارد: علیرغم اینکه اقدام تهران در ساقط کردن پهپاد آمریکایی به روشنی ثابت کرد که خط قرمز ایران امنیت مرزهای این کشور است، اما باز نمی توان حساسیت زا بودن این اقدام بر تحولات منطقه چشم پوشی کرد و در کل به نظر می رسد که اکنون همه طرف ها باوجود این که تمایلی به تنش نظامی ندارند، ولی دست ها روی ماشه رفته است. اتفاقاً کشورهای مانند عربستان سعودی در کنار اسرائیل با اشراف بر این حساسیت ها، سعی دارند شرایط را به سمت جنگ نظامی بکشانند.
ادامه مطلب
بعد از دهه ها سرکوب و رنج سیستماتیک، نظم سیاسی پس از سال ۲۰۰۳ به عنوان رهایی جامعه شیعه و پایان دهه ها دیکتاتوری ظالمانه تلقی شد. به طور کلی، نمایش قدرت براساس هویت های گروهی بلافاصله پس از حاکمیت ۳۰ ساله رژیم بعث، شکاف های قومیتی ـ فرقه گرایانه را تشدید کرد. علاوه بر این، حکمرانی غیرقدرتمند و تلاش های مربوط به بازسازی دوره پساجنگ توسط نظام سیاسی ـ نظام سیاسیِ ایجاد شده توسط حکومت ائتلاف موقت عراق و نخبگان حاکم عراق جدید ـ بدتر شدند. این عوامل منجر به خرد شدن جامعه عراق شد.
ادامه مطلب
مصطفی اسلامی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در حال حاضر آنچه واضح به نظر می رسد این است «سائرون»، «فتح» و «حزب دموکرات» کردستان از نفوذ بسیار زیادی در دولت کنونیِ حاکم بر عراق برخوردار هستند و در واقع، مثلث «صدر، عامری و بارزانی» این دولت را تشکیل داده اند. برهمین اساس، آنها باید در قبال عملکرد خود، به مردم عراق پاسخگو باشند.
ادامه مطلب
فراتر از مرز مشترک بیش از ۸۰۰ کیلومتر، عربستان و عراق از لحاظ تاریخی برای نفوذ در منطقه رقابت کرده اند. ریاض به چشم انداز هر نوع حکومت به رهبری شیعیان در منطقه حساس است؛ چرا که براساس ادعای سعودی ها، این امر جمعیت شیعی خودش را در استان شرقی تهییج می کند.
ادامه مطلب
شاید این گونه برداشت شود که در صورت وقوع هر گونه تنش احتمالی میان تهران – واشنگتن این عراق است که به زمین این جنگ بدل خواهد شد. یقینا این واقعیت تلخ نگرانی و تلاش عراقی ها را به منظور سامان دادن به شرایط بیشتر می کند، به گونه ای که اگر چه در حال حاضر خود این کشور در داخل با مشکلات عدیده ای روبه رو است، اما مشابه این کوشش های میانجی گرایانه عراقی از جانب هیچ کشور دیگری برای تعدیل التهابات منطقه ای در حال انجام نیست.
ادامه مطلب
عماد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اینکه نخست وزیر عراق در جایگاه خود باقی مانده به کارش ادامه داده، استعفا کرده یا از طریق پارلمان بر کنار شود، اخبار ضد و نقیضی است که هر یک گروه و جناحی از منظر خود به آن پرداخته و هر کدام از این احتمالات به شکل سینوسی در رسانه ها شدت و ضعف می گیرد اما آنچه مشخص است این است که نخست وزیر عراق در همان پیچ اول مسیر سیاسی معمول هر همتای خود در جهان به بن بست خورده است در حالی که فشار مطالبات مردمی هم به تدریج بر مطالبات و خواست های حزبی و جناحی در عراق اضافه می شود.
ادامه مطلب
رامین حسین آبادیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع، آمریکایی ها با اعمال سیاست «تطمیع و تهدید» برحسب شرایط زمانی در هر برهه، طی ماه‌های گذشته تلاش کردند تا عراق را به عنوان یکی از همسایگان و البته متحدان ایران، به صورت مستقیم وارد تنش‌های خود با تهران کنند؛ مسأله ای که موجبات نگرانی مقامات دولت بغداد را به دنبال داشته است.
ادامه مطلب
احمد بخشایش اردستانی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی معتقد است: مشکلات و چالش های متعدد اقتصادی کشور که بخشی از آن ناشی از تحریم‌ها و بخش عمده آن هم به دلیل ناتوانی دولت در خصوص مدیریت کشور است، سبب شده تا بستر و فضا برای انتقاد از دیپلماسی و نگاه حمایتی جمهوری اسلامی در قبال مسئله و آرمان فلسطین باز شود. درصورتی که عملاً ارتباط این چنینی بین این دو مقوله وجود ندارد.
ادامه مطلب
محمد صادق کوشکی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است: مادامی که فسادهای گسترده و کلان ریشه کن نشود و با یک مدیریت انقلابی به سمت تولید و خودکفایی پیش نرویم، حتی اگر مناسبات ما با اروپا و آمریکا بهبود یابد و در یک فرض محال، حتی مشکلات ما با اسرائیل هم حل شود، هیچ گونه اتفاق مثبتی در حوزه اقتصاد و معیشت داخلی روی نمی‌دهد. در یک جمله کانون مشکلات ما در داخل است، نه در خارج؛ بهتر است به جای این شانتاژها فکری برای حل مشکلات در داخل بکنیم.
ادامه مطلب
نوذر شفیعی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی پیرامون تاثیر خلاء سیاست خارجی فراگیر بر این نکته تاکید کرد: نگاه به شرق و شرق گرایی، نگاه به غرب و غرب گرایی، نگاه به نفوذ منطقه‌ای در خاورمیانه عربی و امت اسلامی و یا تعامل با بازیگرانی در دیگر مناطق از آسیای میانه تا قفقاز به تنهایی نمی‌تواند شرایط را برای شکل گیری یک دیپلماسی موفق فراهم آورد. همین نگاه تک بعدی، خلاء دیپلماسی جامع و فراگیر را شگل داده است. الگوی دیپلماسی موفقی که امروز کشورهای جهان از آن پیروی می کند دیپلماسی همه سو گرایانه است.
ادامه مطلب
صباح زنگنه در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون تاثیر تلاش های دیپلماتیک میانجی گرایانه توکیو بر تحرکات و تکاپوی سیاسی عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق در کاهش تنش تهران - واشنگتن بر این باور است: باید دید که سفر آبه به تهران چه نتایجی را با خود به همراه خواهد داشت، آیا به کاهش تنش در مناسبات ایران و آمریکا می انجامد؟ آیا این سفر می تواند به ایجاد فشار بر آمریکا برای کاهش میزان و شدت تحریم های اعمالی علیه ایران بینجامد؟ آیا این سفر در جهت محدودیت بیشتر در همکاری های اقتصادی با تهران خواهد بود؟ پاسخ به این سه سوال می تواند میزان موفقیت سفر نخست وزیر ژاپن به ایران را روشن کند و به همان میزان می‌تواند تلاش‌های عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق برای تکمیل این فعالیت های میانجیگرایانه راهم معلوم کند.
ادامه مطلب
سید جلال ساداتیان در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون تاثیر تلاش های میانجی گرایانه برخی از کشورهای منطقه و فرامنطقه ای بر کاهش تنش ایالات متحده آمریکا و ایران بر این باور است: عراق، کویت، عمان، ژاپن و سوئیس به دنبال این نیستند که ایران و آمریکا پشت یک میز بنشینند و با هم گفت وگو کنند و خروجی مانند برحام را در دوره اوباما را شکل دهند، بلکه به دنبال آن هستند که از شدت تنش ها در روابط دو طرف که باعث ایجاد نگرانی و تهدیدهای برای جامعه جهانی و به خصوص منطقه غرب آسیا شده است، بکاهند که به نظر می رسد می توان با یک پروسه جدی و البته پگیر و ممتد به این حداقل ها رسید.
ادامه مطلب
فریدون مجلسی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون احتمال میانجی ناپذیر بودن تنش تهران - واشنگتن بر این نکته تاکید دارد: نقطه کانونی و اساسی تنش ایران و ایالات متحده آمریکا به امنیت اسرائیل باز می گردد. لذا تا زمانی که این تضاد نگاه در تهران و واشنگتن وجود داشته باشد، کماکان تنش ها تداوم و حتی به مرور زمان افزایش پیدا خواهد کرد و به همان میزان هم تنش دو طرف را میانجی ناپذیر می نمایاند.
ادامه مطلب
امیر موسوی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون میزان موفقیت ریاض در برگزاری نشست سه گانه مکه بر این باور است: قطعا سعودی ها نتوانستند به آن اهداف مدنظرشان دست یابند. چراکه این نشست خیلی دیر برگزار شد. اما در کنار آن نادیده گرفتن پیشنهاد محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در رابطه با امضای توافقنامه عدم تعرض به همدیگر و نیز اظهارات دونالد ترامپ در توکیو شرایط از پیش برای به شکست کشاندن این نشست ها مهیا بود.
ادامه مطلب