مهسا پهلوان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: زبان، مرز میان ما و دیگران را ترسیم میکند. وقتی زبانی از میان میرود، نهفقط واژگان، بلکه شیوهای از دیدن جهان نیز از دست میرود.
ادامه مطلب
حسن صفرخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: تمدن اسلامی، توسعه دیپلماسی فرهنگی و گسترش زبان فارسی با شعار و انتقادهای غیرمنصفانه ساخته نمیشود، بلکه به عزم ملی، افزایش منابع و همکاری همهجانبه نیازمند است.
ادامه مطلب
ماندانا تیشهیار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروزه تاجیکان پیوستگی های فرهنگی و آیینی بسیاری با مردمان جوامع گوناگون این حوزه تمدنی دارند و در پاسداشت این آیین ها، پیشگام از دیگران هستند. در فرهنگ تاجیکی، ایرانی بودن (به معنای حوزه تمدن ایرانی و نه به معنای کشور ایران امروز) از ارزش و اهمیت بسیاری برخوردار است. این را می توان از سروده های سرایندگان گرفته تا سیاست های دولت در این کشور به آشکارا دید. برای نمونه، گلرخسار صفی یوا، بانوی نامدار سراینده تاجیک در مطلع شعری گفته است: «ایران عزیز من، ای جان عزیز من» و یا لایق شیرعلی، سراینده و خواننده تاجیک سروده است: «ریشه من، منشا اجداد من، اصل من، ایران من، بنیاد من».
ادامه مطلب
سید احمد کاظمی موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: در ایران امروز کسی نمی گوید و نمی نویسد که ترک ها، به رغم شکستی که در چالدران به ایران دادند، ادعا دارند که ما زبان فارسی به هند و سیام و سنگاپور بردیم، و تاتارها بودند که سه سده فارسی را زبان رسمی دولت هند اعلام کردند که نفوذش هنوز باقی است. ترکها بودند که کتب و نوشته های تاریخی ایران را بهتر از خود ایرانیان حفظ کردند. کسی جایی نمی خواند که هندیان فرهنگشناس هنوز فارسی را بسان یک زبان فاخر (sophisticated) می نگرند و در سخنان خود عبارات زیبایی از شعر سعدی و بیدل را به عنوان شاهد می آورند.
ادامه مطلب
شوجان پرویز، زبان آموز بنگلادشی، در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در بنگلادش بعضی مردم شخصاً زبان فارسی یاد میگیرند و اشعار فارسی را میخوانند. در بنگلادش دانشجویان گروههای دیگر به زبان و ادبیات فارسی بسیار علاقه دارند. در بنگلادش برای کسانی که زبان فارسی میدانند و علاقمنده فارسی هستند به عنوان 'انجمن فارسی بنگلادش' یک گروه دارد. این گروه برنامههای مختلفی در مورد کشور ایران، شاعران ایران، و زبان و ادبیات فارسی برگزار میکند.
ادامه مطلب
حسام الدین حجت زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروزه آسیای مرکزی دارای ویژگی های مهمی است که ظرفیت های لازم را برای گسترش روابط و تعمیق نفوذ ایران فراهم می سازد. موقعیت ژئوپولتیک این منطقه به عنوان بخش میانی ابرمنطقه موسوم به «اوراسیا»، از حدود ۱۵۰ سال قبل زمین بازی سنتی روسیه و دولت های آن همواره تحت نفوذ و فشار مسکو قرار داشته¬اند. از سوی دیگر، جمهوری خلق چین به عنوان قدرت نوظهور در آسیا و جهان در رقابت با روسیه و دیگر بازیگران بزرگ مانند ترکیه، آمریکا، اروپا، ایران، رژیم اسرائیل و در سال¬های اخیر، هند و کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس به دنبال گسترش عمق راهبردی خود از یک طرف و نفوذ فرهنگی اش در آسیای مرکزی از طرف دیگر است.
ادامه مطلب
قدرت حاکم در تاجیکستان با خویشاوندی با این تبار فاجعه بار، به دفاع از خود برخاسته و وجود مردمان آریایی را ثابت شده می داند و معتقد است که انحراف آن توسط ایدئولوژی نازی نباید مردم تاجیک را از پیوند به یکی از قدیمی ترین نَسَب های خود محروم کند. بر این اساس دولت در سال ۲۰۰۵ تصمیم گرفت سواستیکاSvastika (شکلی از صلیب) را به عنوان نماد ملی تبلیغ کند. این عمل خشم سفارتخانه های اروپایی و آمریکایی که در آن صلیب شکسته نازی را میدیدند برانگیخت و انجمن کهنه سربازان جنگ جهانی دوم نیز بسیج شد. در نهایت دولت زیر فشار، از این تصمیم منصرف شد ولی در همان زمان مخالفت ها را تقبیح می کرد و امروزه همچنان سعی دراعتلای آریایی گرایی دارد.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی می نویسد: بیشتر رهبران کنونی عراق دوران تبعیدشان را در ایران گذرانده و فارسی زبان دومشان است. امری که مزیتی مهم برای طرف ایرانی است. بارها فارسی سخن گفتن سلیس و روان نیچیروان بارزانی و سید عمار حکیم مورد توجه قرار گرفته است.
ادامه مطلب
علی هادیلو در معرفی کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود» می نویسد: این کتاب را میتوان نمونهای از شکلگیری یک مکتب تاریخنگاری جدید در آسیای میانه نیز قلمداد کرد؛ مکتبی که با وجود تأثیرپذیری از راه و روش تاریخنگاری شوروی ـ البته وجوه علمی و مثبت آن ـ از این توانایی نیز برخوردار است در جایی که به بررسی سیاستهای مقامات شوروی مربوط میشود، بدون پرخاش و تندی، جوانبی از آن را مورد نقد و بازنگری قرار دهد.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی می نویسد: رهبر "زبان ساز" در بازگشت از قاهرە، گفت که اجازەی تشکیل یک "ترورستان" را در مرزهای جنوبی کشورش نخواهد داد. واژەی فارسی ساختەی ترورستان بدیل مطلوب اردوغان برای نامیدن کردستان است.
ادامه مطلب
زبان فارسی در مدارس ارمنستان در حال حاضر در ۱۰ تا ۱۳ مدرسه آموزش داده می شود و تعداد دانش آموزانی که مشغول به یادگیری زبان فارسی هستند حدود ۳هزار نفر است.
ادامه مطلب
سید محمد صادق امینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چینی ها در سال های اخیر در ترجمه آثارشان به زبان های مختلف خیز برداشته اند و آثار برخی از نویسندگان چینی به زبان های دیگر ترجمه شده است، اما ترجمه به زبان فارسی چندان نیست و یا انگشت شمار است و به چند اثر فلسفی و کنفوسیوسی و مائوئیستی و کتاب های کلاسیک فنون رزمی ختم شده است. در این میان ادبیات چینی به فارسی ترجمه نشده و لذا ایرانیان با ادبیات چین آشنایی ندارند. در حالی که قدمت روابط فرهنگی و ارزش تمدنی دو کشور انتظارات دیگری را پیش روی قرار می دهد.
ادامه مطلب
محمد صادق امینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بررسی سیر ترجمه فارسی به روسی در دوره معاصر و روزگار ما و رویکرد روس ها به ادبیات و متون دینی، عرفانی، تاریخی مجال مفصلی می طلبد که در این نوشتار مقدور نیست، اما باید اشاره کرد که حرکت ترجمه از این سو هیچ گاه متوقف نشده و جریان داشته و دارد. از سوی دیگر، در قرن بیستم، ترجمه نوشته های روس ها به فارسی نیز آغازی داشت که راه را برای ترجمه های بعدی گشود. ترجمه آثار کلاسیک روسیه به ویژه الکساندر پوشکین و نوشته های فرهنگی و ادبی دیگری همچون آثار تولستوی، ماکسیم گورکی، آنتوان چخوف، داستایوفسکی، تورگنیف از بارزترین آن بودند که تا به هنوز خوانندگان بسیاری دارد.
ادامه مطلب
محمد صادق امینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: زبان اسپانیولی، یکی از شش زبان پرمخاطب جهان است. بیش از ۳۵۰ میلیون نفر، زبان اول شان اسپانیولی است. علاوه بر کشور اسپانیا و نوزده ملت در آمریکای لاتین، حتی جوامعی در کانادا، مراکش و فیلیپین نیز اسپانیولی سخن می گویند. لذا، رویکرد به این حوزه فرهنگی و زبانی و دانستن در باره بایسته ها و نبایسته های ترجمه آثار فارسی و عربی به زبان اسپانیولی اهمیت دارد.
ادامه مطلب
سفر نویسنده روس به نمایشگاه کتاب تهران، به او کمک کرد تا درک خود را از جهان گسترش دهد. از جمله، در خصوص جهان پارسی.
ادامه مطلب
محمد صادق امینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اینکه زبان و ادبیات فارسی، رکن مهمی از هویت ایرانی است و این هویت حضور وسیعی در بخش های مهمی از جهان داشته است جای بحث و بررسی در اینجا ندارد، اما جای این بحث و سوال هست که گستره پیام های جهانی ادبیات فارسی تا چه اندازه از سوی اهل ادب شکافته و استخراج شده تا به نظر جهانیان رسانده شود؟
ادامه مطلب
صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروز ایران به عنوان ام القرای تشیع و فرهنگ ایرانی متکی بر عاشورا و نوروز در حیات تاریخی خویش با جدی ترین خطرات مواجه است. در حالی که در شرق آن فرهنگ و زبان و ادبیات فارسی با خطر مواجه شده در شمال غربی آن تشیع، این مهمترین ابزار نفوذ و حضور، به حاشیه رانده شده و تکیه بر قومیت به ابزار پیروزی بر ارمنستان و تهدید برای ایران تبدیل شده است.
ادامه مطلب
محمدکاظم کهدویی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در اینجا از پارسیگویان و پارسی زبانان کشور افغانستان سخن نمی گویم، که خود پاسداران استوار این زبان و فرهنگ غنی هستند یا پارسیگویان دیگر سرزمین های همسایه و ... که جای خود دارند، در اینجا اشاره ای خواهم داشت به پشتوزبانانی که جان و دلشان با فارسی(دری) قرین و مأنوس است و در به کارگیری فارسی(دری) ابایی ندارند. البته آنچه بیان می شود، قطره ای از دریای بیکرانی است که در حصر و شمار نمی آید.
ادامه مطلب
حسین آهن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چالش اصلی زبان فارسی در افغانستان اختلاف سیاستمداران پشتوزبان با سیاستمدران تاجیک و تبدیل یک موضوع فرهنگی به ابزاری برای پیشبرد سیاستهای تفرقه افکنانه است. متاسفانه در هشت سال گذشته دولت اشرف غنی به شکلی عیانتر از حکومتهای پیشین افغانستان از راههای مختلف تلاش کرده است نسخه مورد پسند خود را از زبان فارسی با وارد کردن الفاظ پشتو بر فارسیزبانان افغانستان تحمیل کنند و سیاستهایی برای نیل به این هدف برگزیدهاند که افغان ها آن را «فارسیستیزی» تعبیر می کنند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک دیدگاه زبان فارسی را زبان اندیشه، گفت و گو و زبان اسلام و انقلاب اسلامی در دنیای حاضر می داند. همان گونه که این زبان در شرق و دنیای اسلام، زبان دوم جهان اسلام لقب گرفته است که باید با تکیه بر روشها و ابزار و فنون جدید آن را طوری سامان دهی و هدایت کرد که در کنار حفظ اعتبار تاریخی و گذشته خود؛ بر ویژگی های انحصاری و جذابت های خاص آن روز به روز افزوده شود.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی با موضوع «جایگاه زبان و ادبیات فارسی در همکاری با اروپا» بر این نکته تاکید دارد که باید فضاسازی لازم برای توجه بیشتر زبان فراسی در قاره سبز صورت گیرد و به تبع آن برای افزایش آموزش و تواناییهای زبان فارسی تدبیری اندیشید و با شیوه هایی جدید جذابیتهای فرهنگی آن را برای احیاء و گسترش ادبیات فارسی در جهان حد اکثر استفاده را نمود.
ادامه مطلب
مطهره احمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسنده: زبان فارسی در حوزه تمدنی ایران اسلامی گستره وسیع و جغرافیای قابل توجهی را زیر سایه خود قرار داده است که در برخی از دورهها از غرب ایران تا مناطقی از چین را در برمیگرفت. اما سلطه و سیطره زبان فارسی محدود به مناطقی که امروز از آن با عنوان افغانستان، تاجیکستان و ایران مینامیم، نبوده است؛ حتی عراق و بحرین نیز به دلیل پیوستگیهای تاریخی و رفت و آمدهای ایرانیان به این کشورها، از گذشته (از سدههای چهارم و پنجم تاکنون) بیبهره نبوده است.
ادامه مطلب