عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تصمیم مرکل، برای کنار کشیدن از رهبری حزب اتحادیه دموکراتیک مسیحی و خودداری از نامزدی برای صدراعظمی در سال ۲۰۲۱ به معنای آغاز عصر جدیدی در سیاست آلمان است.
ادامه مطلب
محمد زارعی در یادداشتی می نویسد: رئیس جمهوری سابق امریکا پیش از انتخاب سال ۲۰۱۶ برنامه های خود برای تحت فشار قرار دادن آلمان و سایر متحدان اروپایی را اعلام کرد. دوره ترامپ را می توان سردترین دوره تاریخ روابط دو جانبه میان آلمان و امریکا دانست.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: هر چند اروپایی ها دیگر نسبت به توسعه طلبی سرزمینی آلمان نگران نیستند ولی اکنون در آگاه و ناآگاه خود، نسبت به انضباط، شفافیت، پرکاری، دقت، تعلق به خاک، دفاع از زمامداران و از همه مهمتر قرارداد اجتماعی همیشه در حال تکامل آلمانی ها، غبطه می خورند. یک بار این نویسنده از یک رئیس جمهور آلمان سئوال کرد که چرا آلمان با این همه سرمایۀ اجتماعی بین المللی، نقش پررنگ تری در سطح جهانی ایفا نمی کند: او در پاسخ گفت: مردم آلمان اجازه نمی دهند.
ادامه مطلب
کم و کیف مدیریت بحران توسط صدراعظم آلمان و رقابت باز برای جانشینی وی، موجب شده تا نرخ محبوبیتش به بالاترین سطح یعنی ۷۱ درصد افزایش پیدا کند؛ به‌عبارت‌دیگر نزدیک به دوسوم از جمعیت آلمان مدیریت وی را تائید می‌کنند. این مؤلفه‌ها انتظارات از آلمان در دوره ریاست بر اتحادیه اروپا را افزایش داده است.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آلمان که برای مدت ها محور استراتژی دفاعی آمریکا در اروپا بوده، اخیراً مورد توجه و تمرکز اهرم تنبیهی ترامپ قرار گرفته و به کوتاهی در پرداخت سهم خود از مشارکت در ناتو و همچنین عدم رفتار مناسب در روابط تجاری با ایالات متحده متهم شده است. ترامپ جدا از اختلاف اساسی با مرکل برای افزایش بودجه نظامی از وابستگی گازی این کشور به روسیه بسیار انتقاد کرده و این اختلافات عمده سبب شده تا سطح روابط واشنگتن و برلین طی سال‌های گذشته به شکل چشمگیری کاهش پیدا کند.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چندی پیش ویدئوی "تولیو سولنجی"، هنرپیشه مشهور ایتالیایی را هزاران نفر در اروپا دیدند که با خشم نسبت به مخالفتِ آلمان با فروش اوراق قرضه کروناییِ اروپایی، خیلی چیزهای بد از تکبر و خودخواهی آلمانها گفت و گفت: "برایمان کمی هم از همبستگی اروپایی تعریف کنید تا بهانه ای برای خندیدن داشته باشیم!" باز گفت: "خدا را شکر که ما آلمانی نیستیم. ما مردمی هستیم که همدلی و انسانیت را می شناسیم". او حتی گریزی به تاریخ نزدیک آلمان ها زد و "طرح والتر فونک"، رئیس بانک مرکزی رژیم نازی را پیش کشید و آن را با سیاست های امروز دولت آلمان مقایسه کرد! طرح نژادپرستانه فونک، بخش هایی از اروپا به ویژه جنوب و از جمله ایتالیا را فقط به درد کار کشاورزی و نه فن و صنعت، دانسته بود.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعا در دوران جنگ های بی پایان دهه پنجاه و شصت در شرق دور و در هندوچین که همه جا صحنه جنگ و کشمکش و رویارویی میان بلوک های متخاصم بود، به جز ژاپن تسلیم شده، کدام کشور به فکر توسعه و اقتصاد بود و اصلا میتوانست باشد؟ وقتی که منطقه ما قریب شش دهه پس از جنگ دوم، گرفتار این همه جنگ و دعوا و مرافعه است آیا واقعا توسعه پایدار مجال بروز پیدا می کند؟ ایران در کنار افغانستان و عراق و یمن؛ مصر در جوار اسرائیل و ناکجاآباد لیبی؛ سوریه در جوار ترکیه و اسرائیل، پاکستان با مسئله کشمیر و هند و دیگران و دیگران. امارات و قطر با آنهمه شکنندگی های نفوسی و تنگناهای زیستمحیطی و آبی و میزبانیهای مخاطرهآمیز نظامی و تسلیحاتی بیگانه، واقعا از مولفههای واقعی توسعه برخوردارند؟ حالا که دوباره دارند طالبان را می آورند و شاید دوباره القاعده و داعش را هم. واقعا باید پرسید که آینده به کدامین سو جریان دارد؟ ما در کجای تاریخ قرارگرفته ایم؟ راه کدام است و تکلیف چیست؟
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فقدان مشروعیت ضروری برای ادامه حیات در جهان باقی مانده از فروپاشی نظام دوقطبی و ظهور پدیده های نوظهور این دوران که لازمه پاسخگویی منطبق بر نیازهای روز را ایجاب کرده، ناتو را با شرایطی روبه رو ساخته که امانوئل ماکرون، رییس جمهوری فرانسه وضعیت آن را به مرگ مغزی تشبیه کرد. لذا هفتادمین اجلاس سران این سازمان در "وات فورد " بریتانیا ناچار به تصمیم‌گیری برای تشکیل "کارگروه تفکر برای آینده " ناتو را، که پاسخی دیپلماتیک به مطالبات رئیس جمهوری فرانسه و بخش اعظم ناراضیان از تداوم حیات کلاسیک این سازمان بود، تلقی شد.
ادامه مطلب
حسین درجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ویروس کرونا نظریه روابط بین‌الملل را با چالش تازه‌ای مواجه کرده است. از یک طرف بخشی از دانش حوزه بهداشت و سلامتِ عمومیِ بشر به حوزه علوم انسانی و مشخصاً روابط بین‌الملل راه پیدا کرده و از طرف دیگر جدال درون پارادایمی این رشته بر سر مفهوم جهانی شدن و آینده آن به اوج رسیده است.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جانشینی که مرکل به‌جای خود معرفی کرده بود، آنگرت کرامپ کارنبوئر، وزیر دفاع فعلی آلمان اعلام کرده است از مسند ریاست حزب اتحاد دموکراتیک مسیحی کناره‌گیری می‌کند و در سال ۲۰۲۱ نیز به‌عنوان نامزد صدراعظمی این حزب شرکت نخواهد کرد.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آنجلا مرکل، پس از گذشت دورانی طولانی از حیات مداوم سیاسی، تصمیم به پایان دادن به حضور خود از عرصه قدرت گرفته است. درمورد میراث او می‌توان گفت نکات تیره در کارنامه‌اش بیشتر مربوط به نگرانی‌ها و حس رهاشدگی پسامرکلی است که مردم در آلمان و در اروپا با آن مواجه هستند. امری که به قطبی‌شدن سیاسی نزاع داخلی در این کشور دامن زده است و علت ریشه‌ای آن مادری مرکل برای سیاست داخلی آلمان و اتحادیه اروپا، یعنی بر عهده گرفتن آن وظیفه رها شده دیگر رهبران اروپایی بوده است.
ادامه مطلب
محمد زارعی در یادداشتی می نویسد: اکنون آلمان با بحران های امنیتی متعددی روبه روست که به طور مستقیم و غیرمستقیم منافع آن را تهدید می کند. برای مقابله با این بحران ها آلمان نه از توان نظامی کافی برخوردار است و نه از قدرت سیاسی مناسب.
ادامه مطلب
تهیه شده توسط مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری.
ادامه مطلب
مرکل با خونسردی در پاسخ به این فرد گفت: «شما در ردیف اول نشستید و با طرح پرسش از من به خطر نمی افتید و این خود نشانه [آزادی بیان] است و من هم با کمال میل به سوال شما پاسخ می دهم.»
ادامه مطلب
محمد زارعی می نویسد: گزینش فون درلاین حاصل عدم اقبال به دو گزینه اصلی احزاب برزگ اروپایی است. مانفرد وبر طبق نظرسنجی ها و پیش بینی ها فاقد کسب اکثریت آرا در پارلمان بود و فرانس تیمرمان نیز به دلیل اقدامات گذشته خود (به عنوان معاون رئیس کمیسیون اروپا) در مخالفت با دولت های شرقی مانند مجارستان و لهستان شانس زیادی برای این کرسی نداشت.
ادامه مطلب
با شرایطی که به خصوص از یک هفته گذشته در سایه گسترش اعتراضات مردمی نسبت به سیاست های اقتصادی رئیس جمهوری فرانسه رقم زده خورده است فرصت بسیار مناسبی برای پررنگ شدن جریان های راست رادیکال در این کشور مهیا شده است. لذا در سایه تداوم این شرایط حتی امکان دارد کار به جایی برسد که سنگر فرانسه نیز توسط پوپولیست ها فتح شود.
ادامه مطلب