بهترین شاخص سنجش موفقیت سیاست‌های آب و هوایی پیشین، شدت انتشار غلظت کربن به عنوان یک آلاینده آب و هوایی است. هدف اصلی سیاست‌های آب و هوایی کاهش انتشار غلظت کربن است. به رغم تمام توافقات بین‌المللی سه دهه گذشته برای کاهش انتشار کربن، پژوهش‌ها نشان می‌دهند که سرعت اقدامات کاهش انتشار کربن در این سه دهه تغییری نکرده است. چرا در این مدت پیشرفتی در این زمینه حاصل نشده است؟
ادامه مطلب
دولت ترکیه از اجرای حکم دادگاه استراسبورگ خودداری کرده است. اگر دولت ترکیه بر عدم آزادی کاوالا و دمیرتاش تا پایان ماه نوامبر پافشاری کند، شورای وزیران شورای اروپا قصد دارد در جلسه خود از ۳۰ نوامبر تا ۲ دسامبر روند اخراج ترکیه را آغاز کند.
ادامه مطلب
وقتی صحبت از سیاست های مهاجرتی به میان می آید، شالنبرگ کاملا هم عقیده با کورتس بوده و در رابطه با این سوال که آیا کودکان باید از اردوگاه موریا در یونان بیرون بروند، موضوع را به «درخواست توزیع (مهاجرین در میان اعضای اتحادیه اروپا)» کشانده است.
ادامه مطلب
در حالی که تحریم‌ها می‌توانند به عنوان هشداری برای توقف رفتارهای شرارت‌آمیز باشند، تاریخ نشان داده که اغلب تحریم‌ها، در موارد متعددی، سوء استفاده شده و سرانجام به جای پیامدهای مثبت، نتایج ناخوشایند و منفی به دست آمده است.
ادامه مطلب
فرانسیس پرین، مدیر پژوهش موسسه روابط بین الملل و استراتژیک می گوید: . احتمالا مسکو می خواسته نشان دهد نورد استریم-۲، که یک خط لوله گازی از روسیه است و با عبور از دریای بالتیک به آلمان می رسد، ضروری است. احتمال دیگر، منفعت روسیه از قیمت بالای گاز است؛ مجازات اروپایی ها به دلیل تلاش برای تنوع بخشیدن به منابع گاز خود و توسعه پروژه های واردات ال ان جی هم از دیگر احتمالات است. خوشحالی از عدم انسجام در داخل اتحادیه اروپا که فریاد مخالفت با سوخت های فسیلی، شامل گاز، سر می دهد و در عین حال، خواستار تحویل بیش تر این نوع انرژی است که ادعا می کند می خواهد از شر آن خلاص شود. در همه این فرض ها، می توان تصور کرد که رهبران روسیه و گازپروم از وضعیت فعلی بازار گاز ناراضی نیستند.
ادامه مطلب
عیسی عادلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انتخابات بوندستاگ که یکشنبه این هفته برگزار شد شگفتی کم نداشت: حزب دموکرات مسیحی بدترین نتیجه را از زمان جنگ جهانی دوم تا کنون به دست آورد و سبزها هم بهترین نتیجه تاریخی خود را به دست آوردند. راست افراطی که سال ۲۰۱۷ تصور می شد در حال قدرت گرفتن است در این انتخابات نه تنها رشد نکرد، بلکه با کاهش در میزان آرای خود مواجه شد.
ادامه مطلب
دولت دونالد ترامپ جمهوری خواه به پایان رسیده و دولت جو بایدن دموکراتیک جای آن را گرفته است، اما هنوز نشانه های قابل توجهی دال بر تعدیل مواضع واشنگتن در قبال تهران دیده نمی شود. در همین حال، ایران سعی دارد روابط قوی تری با قدرت های جایگزین جهانی ایجاد کند. ایران در طی چهار دهه تضاد با ایالات متحده، یک روند تدریجی «آمریکایی زدایی» را پشت سر گذاشته و نه تنها از آمریکا، که از غرب به طور کلی، فاصله گرفته است. در حقیقت، روابط ایران با اتحادیه اروپا که در طی این سال ها مواضع متغییری در قبال ایران داشته، نیز تحت تاثیر بیگانگی فزاینده آن با بلوک غرب قرار گرفته است. جست و جوی فوری برای یافتن شرکای جدید در روابط اقتصادی و راهبردی سبب شده ایران توجه خود را به سمت شرق، و به ویژه به کشورهایی که به عنوان برندگان اصلی نظم جهانی چندقطبی جدید ظاهر شده اند، یعنی چین و روسیه و هند، معطوف کند.
ادامه مطلب
دلیل اصلی ناتوانی اتحادیه اروپا در اجرای مناسب برجام ضربه ای بود که ایالات متحده به آن وارد آورد. این شرایط با برچیدن چندجانبه گرایی به عنوان یک رویکرد گسترده تر یا به عبارت دیگر، لیبرالیسم به عنوان ایدئولوژی اصلی در تقسیم اطلاعات در نظم جهانی، همراستا بود. ایالات متحده به رغم چندجانبه گرایی حاکم، در قبال بحران ها و مذاکرات رویکردی دو جانبه و صرفا مبادله ای را دنبال می کند. این موضع گیری ایالات متحده در رابطه با توافق هسته ای ایران در نتیجه تمایل دونالد ترامپ به «مذاکره برای توافق بهتر» ایجاد شد و این تصور او را تقویت کرد که با تنها عمل کردن و اجرای سیاست «اعمال فشار حداکثری» می تواند ایران را به مذاکره از موضع ضعف بازگرداند. این موضع گیری همچنین در نقطه مقابل و تضاد کامل با تلاش اتحادیه اروپا برای «ترویج نظم جهانی مبتنی بر قوانین چند جانبه گرایی به عنوان اصل اساسی آن و سازمان ملل در مرکز آن» قرار داشت.
ادامه مطلب
ایران در نهایت در پاسخ به ناکارآمدی اقدامات اتحادیه اروپا و ناتوانی آن در اجرای صحیح برجام از طریق ارائه مشوق های اقتصادی به ایران، به سیاست «صبر راهبردی» خود پایان داد و سیاست «مقاومت حداکثری» را آغاز کرد. اعمال فشار آمریکا سبب شد ایران به طور تدریجی از تعهدات برجامی خود عقب نیشینی کند و استراتژی افزایش سهم در بازی برای وادار کردن اتحادیه اروپا به یافتن راهی برای اطمینان از اجرای صحیح توافق و بازگرداندن ایالات متحده را به آن در پیش بگیرد.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به اعلام کناره‌گیری خانم مرکل از دنیای سیاست و دولت در آلمان که با انتخابات کنونی این کشور همراه است، توجه به دوره ۱۶ ساله حکمرانی و سیاستگذاری ایشان به عنوان یک الگوی کارا و اثربخش از سیاستگذاری عمومی و حکمرانی مطلوب می‌تواند در دستورکار سیاستکذاران و حکمرانان به‌خصوص در راستای اصل یادگیری و درس آموزی باشد.
ادامه مطلب
اختلاف دیرینه در دو سوی اقیانوس اطلس بر سر نحوه برخورد با ایران ناشی از برداشت های مختلف در واشنگتن و بروکسل درباره چگونگی دستیابی به ثبات در خاورمیانه، منافع مشترک اتحادیه اروپا و آمریکا، است. جدای از طرح گفتمان دولت باراک اوباما، برنامه امنیتی ایالات متحده در این منطقه اساسا قدرتمندسازی متحدان منطقه ای خود به ویژه اسرائیل و عربستان سعودی به عنوان ستون های اصلی این استراتژی، و به موازات آن تلاش برای انزوای ایران به عنوان منبع همه بی نظمی ها در منطقه، بوده است. در مقابل، رویکرد بروکسل مبتنی بر در نظر گرفتن تهران در میان گفت و گو کنندگان اصلی در منطقه بوده است: از نظر اروپا، ایران سهم زیادی در امور منطقه دارد و بنابراین، دستیابی به راه حل طولانی مدت بدون دخالت آن ممکن نیست. به علاوه، پشت رویکرد «تعامل سازنده» اتحادیه اروپا، اعتقاد به تاثیر تعدیل کننده تعامل وجود دارد: اعتقاد به اینکه ارائه مشوق های اقتصادی، سیاسی و سایر اقدامات به ایران، نظام جمهوری اسلامی به «بازی مطابق قوانین» تشویق می شود.
ادامه مطلب
از مرکل اغلب به عنوان پرچمدار لیبرال دموکراسی و اتحاد فراآتلانتیک یاد می‌شد. آیا او شایسته این عنوان بود؟ لقب «رهبر جهان آزاد» برای مرکل تا حدی بزرگنمایی بود. درست است که مرکل، در مقایسه با رهبران پوپولیست قدرتمندی مانند دونالد ترامپ در ایالات متحده امریکا، ژائیر بولسونارو در برزیل و بوریس جانسون در بریتانیا، نماد یک رهبری منطقی و پایدار بود، اما رهبری وی بیشتر بر پایه «مرکانتالیسم» استوار بوده است، یعنی اولویت دهی نظام‌مند منافع تجاری و ژئواقتصادی آلمان بر ارزش‌های دموکراتیک، حقوق بشر و همبستگی درونی اتحادیه اروپا.
ادامه مطلب
برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) که در ژوئیه ۲۰۱۵ در وین امضا شد، اغلب یکی از مهمترین موفقیت های دیپلماتیک اتحادیه اروپا قلمداد می شود که ثابت می کند بروکسل توانایی ایفای نقش «یک اتحادیه قوی با توانایی تفکر استراتژیک» را دارد. در حقیقت، اتحادیه اروپا نقش مهمی در تسهیل و میانجی گری مذاکرات منجر به توافق و در مرحله اول اجرای آن ایفا کرد. با این حال، خروج ایالات متحده از برجام در ماه مه ۲۰۱۸ توانایی اتحادیه اروپا برای ادامه اجرای صحیح توافق را به شدت به چالش کشید: بازگشت تحریم های ثانویه ایالات متحده انگیزه های اقتصادی را که به عنوان اهرمی برای ترغیب ایران به محدود کردن برنامه هسته ای در نظر گرفته شده بود، از بین برد. به رغم اظهارات حمایت کننده و متعهدانه اتحادیه اروپا در محافظت از برجام، اقداماتی که بروکسل برای محافظت از خود در برابر تحریم های واشنگتن انجام داد، نتیجه چندانی نداشتند و نتوانستند روابط اقتصادی اتحادیه اروپا و ایران را حفظ کنند. در حقیقت، به دلیل ناتوانی اروپا در عمل به وعده هایش بود و نه به دلیل خروج آمریکا از توافق، که ایران در ماه مه ۲۰۱۹ شروع به عقب نشینی از تعهدات هسته ای خود کرد. درام برجام به طور کلی نشان دهنده محدودیت های اتحادیه اروپا به عنوان یک بازیگر جهانی است.
ادامه مطلب
محسن جلیلوند در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد که ایران توان لازم دیپلماتیک برای بهره برداری از گسل سیاسی و دیپلماتیک شکل گرفته بین دو سوی آتلانتیک با محوریت کاخ الیزه و کاخ سفید اول در جهت تحقق و پیشبرد منافع خود به واسطه ارتقای روابط با فرانسه در ابعاد گوناگون را ندارد، چون اساسا تهران چیز دندان گیری برای معامله با پاریس ندارد که الیزه بخواهد آن را با روابط گسترده دیپلماتیک، اقتصادی، تجاری، امنیتی، دفاعی گسترده، کلان و راهبردی با آمریکا تاخت بزند.
ادامه مطلب
دو حوزه اصلی مشارکت روسیه یعنی حوزه های نظامی و سیاسی-دیپلماتیک مورد بررسی قرار گرفت و این نتیجه حاصل شد که در هر دو حوزه، تمرکز بر سوریه اجتناب ناپذیر است به این دلیل که درگیری در سوریه در سال های اخیر چه از نظر تلفات و چه از نظر پیامدهای واقعی و بالقوه برای تعداد بالای بازیگران درگیر و به طور خاص، سرازیر شدن سیل پناهجویان به کشورهای همسایه و اتحادیه اروپا حادترین بحران در منطقه بوده است. به نظر می رسد گفت و گوی عمل گرا و مبتنی بر هنجار با روسیه یک تلاش ضروری برای اتحادیه اروپا و در عین حال دشوار است. به طور کلی، به رغم به خطر افتادن روابط پس از بحران اوکراین، بروکسل همچنان به مسکو به عنوان یک بازیگر مهم می نگرد و از این رو، در مواردی که منافع اروپا و روسیه با هم تداخل دارند، همچنان امکان همکاری و تعامل بیشتر وجود خواهد داشت. امنیت مشترک و ثبات سیاسی در منطقه مدیترانه می تواند یکی از این موارد باشد.
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون فرصت شکل گرفته برای ایران در سایه پیمان امنیتی- دفاعی آمریکا، انگلستان و استرالیا بر این باور است در این فضا که شاهد شکاف و گسل سیاسی و دیپلماتیک بین فرانسه با انگلستان، استرالیا و آمریکا هستیم و لندن سعی می‌کند با نگاه انگلوساکسونی مدنظرش مدیریت را از اتحادیه اروپا بگیرد، تهران می‌تواند بهترین استفاده را برای منافع خود داشته باشد و با ارسال یک هیئت دیپلماتیک مناسبات خود را با اتحادیه اروپا با محوریت فرانسه افزایش دهد.
ادامه مطلب
حشمت الله فلاحت پیشه در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که هنوز دولت رئیسی جرأت و جسارت لازم برای پیشقدم شدن در شکستن تابوی مذاکرات را ندارد، تصریح کرد که چون سفر مدیرکل آژانس به ایران و توافق یکشنبه با حمایت داخلی و نظر مثبت طرف‌های برجامی نیز همراه بوده است، لذا هم در داخل و هم در خارج فضای مطلوب برای مذاکرات به منظور احیای برجام و لغو تحریم ها شکل گرفته است و دولت رئیسی باید بهترین بهره برداری لازم را از این فضای مثبت ببرد، چون قطعا این فضا عمر چندان زیادی نخواهد داشت.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت این است که سیاست خارجی این قاره بویژه در نیمه دوم قرن بیستم مبتنی بر رویکرد اعتدالی و بین المللی گرایی، استقلال از امریکا و قرار دادن سیاست خارجی در خدمت سیاست داخلی بوده و این قاره بویژه در قالب شکل گیری و بسط اتحادیه اروپا روند حفظ ارزش های دمکراتیک و ملی را دنبال می کرده و به دیگر زبان سیاست خارجی بر حفظ و تامین منافع ملی در مسیر ارتقای امنیت و آرمان های بشری؛ رشد جامعه مدنی و بهبود رفاه مردم کشورهای عضو متمرکز بوده است.
ادامه مطلب
علی بیگدلی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که دولت رئیسی برای حل چالش ها و بحران‌های داخلی به مذاکره و رفع تحریم‌ها نیاز مبرم دارد، پیرامون سفر گروسی به تهران و توافقش با ایران اعتقاد دارد که این توافق حکم یک مسکن را دارد، نه راه حلی دائمی برای رفع اختلافات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در خصوص پرونده فعالیت‌های هسته‌ای ایران.
ادامه مطلب
می توان گفت که ناکامی ناتو در سال ۲۰۱۴ قطعی شد. در آن زمان، قدرت در افغانستان تثبیت نشده بود و ناتو یک ماموریت آموزشی برای ارتش افغانستان با هدف ادامه مبارزه با طالبان که همواره شکست ناپذیر بود را در این کشور نگه داشت. این همان «ماموریت حمایت قاطع» بود که تا حدی برای سرپوش گذاشتن بر شکست آیساف صورت می گرفت. در آغاز سال ۲۰۲۱، این ماموریت شامل ده هزار سرباز از نیروهای ناتو می شد که دو هزار و پانصد نفر آن ها آمریکایی بودند. این تعداد در حالی در افغانستان ماندند که بعد از تصمیم باراک اوباما برای افزایش حضور ایالات متحده در افغانستان نیروهای ناتو صد و چهل هزار سرباز داشتند که نود هزار نفر آن ها را آمریکایی ها تشکیل می دادند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگرچه اتحادیه اروپا یکی از موفق ترین تجربه هـای صـلح جهـانی اسـت و در بـسیاری از طرح های صلح سازی در مناطق مختلف جهان حضور تاثیرگـذار داشـته اسـت، امـا برآینـد و نتیجه بیش از دو دهه تلاش و کمـک هـای توسـعه ای جامعـه جهـانی و اتحادیـه اروپـا بـه افغانستان، ناامید کننده است و آمارهای ذکر شده در بـالا بـا هیچکـدام از اهـداف و معیارهای ذکر شده در نظریات صلح سازی هم خوانی ندارد . البته محققان و پژوهشگران این حوزه دلایل متعددی را در توضیح عدم موفقیت و ناکامی سیاست های جـاری بـرای تعمیـق صلح، ثبات و توسعه در افغانستان ارائه می دهند.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: زاران شهروند افغانستان با پروازهای اضطراری از فرودگاه کابل به کشورهای آمریکایی و اروپایی منتقل شدند و هزاران نفر دیگر توانسته اند با تسهیل شرایط برای کشورهای اشغالگر (سابق) ویزا دریافت کنند. این در حالی است که سازمان های مردم نهاد و بسیاری از احزاب اروپایی کارزارهای خود را برای انتقال تعداد بیش تری از افراد ادامه می دهند. در این مقاله سعی خواهیم کرد تا نگاهی به انگیزه های اتحادیه اروپا برای این مسئولیت پذیری ناگهانی بیاندازیم و به دنبال پاسخی برای این سوال باشیم: چرا کشورهای اروپایی شهروندان افغانستان را می برند؟
ادامه مطلب
سید محمد عیسی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ویلیام شکسپیر، در نمایشنامه هملت می‌نویسد: «ما را با پیروزی‌های اندک می‌فریبند تا برای شکست‌های بزرگ آماده کنند». به‌نظر می‌رسد ادعاهای کاخ سفید در مورد خروج موفقیت‌آمیز سربازان آمریکایی از افغانستان و پایان دادن به جنگی بی‌پایان، نیز چنین باشد. در حقیقت، ایالات‌متحده با تحمیل این تصمیم به اتحادیه اروپا، متحدان آتلانتیکی خود را درگیر چندین چالش خواهد کرد. چالش‌هایی که همچون امواجی سهمگین پشت سر هم می‌آیند. و خود آمریکا، به لطف دوری از برّ قدیم، در برابر آنها ایمن است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعا معلوم نیست چرا یک ملت و یک سرزمین این گونه باید به آوردگاهی برای رقابت و تسویه حساب قدرت های بزرگ جهانی تبدیل شود. آیا افغانستان به دیاری نفرین شده در هزاره سوم تبدیل شده است؟ پاسخ هر چه باشد، هزینه انسانی این حوادث از میان انسان های بی گناه افغانی تامین می شود؟
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی پیرامون اهداف و دلایل حضور مکرون در نشست بغداد بر این باور است که با در نظر گرفتن سابقه منفی آمریکا و انگلستان در کشورهایی مانند عراق، ایران و منطقه غرب آسیا، فرانسه و شخص مکرون سعی می کند از این خلاء در راستای منافع خود و پاریس نهایت استفاده را ببرد. در نتیجه سفر و حضور مکرون در نشست بغداد هیچگونه منفعتی، نه برای ایران، نه برای عراق و نه برای امنیت خاورمیانه دارد.
ادامه مطلب
محسن روحی صفت در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون آسیب شناسی نگاه جمهوری اسلامی ایران در قبال تحولات افغانستان با محوریت طالبان بر این باور است که طالبان از زمان شکل گیری تا به اکنون در صحنه تحولات سیاسی و میدانی افغانستان با شدت و ضعف نقش آفرین بوده تا جایی که در دو مرحله هم قدرت را در افغانستان به دست گرفته است. بنابراین نمی توان طالبان را به عنوان یک واقعیت جاری در افغانستان نادیده گرفت. از این منظر است که جمهوری اسلامی ایران هم سعی کرد مناسباتی را با طالبان برقرار کند و این به معنای اصالت دادن به طالبان از سوی تهران نیست.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعیت این است که اجلاس سران ناتو نتوانست به نتایج ملموسی برای رفع نگرانی های اعضاء، ارائه راهبرد روشن دراز مدت بویژه در موضوعات تجدید ساختار، توسعه به شرق و تعریف پارادیم چگونگی مواجهه با تهدیدات بویژه محور مسکو و پکن برسد و در شرایط موجود نوعی فرار رو به جلو؛ فرافکنی و شاید دشمن فرضی تراشی اهمیت خاصی دارد؛ موضوعی که در شرایط خاص منطقه خاورمیانه موجب سوء تحلیل و برداشت صهیونیست ها شده و با معاونت انگلیس پروژه خطرناکی را برای منطقه و ناتو طراحی نموده و با سناریو حمله به کشتی نفتی برای ایجاد جبهه ای خطرناک بر علیه ایران در آستانه شروع به کار دولت سیزدهم در ایران اسلامی تلاش مذبوحانه می نمایند. با نیم نگاهی به عملکرد ناتو در سه دهه گذشته و پس از فروپاشی اردوگاه کمونیسم و انهلال پیمان ورشو باید اذعان نمود که ماشین جنگی این پیمان در سه بحران اروپایی و آسیایی نقش کلیدی داشته است و بنوعی در جنگ های کوزوو در قلب اروپا و اشغال عراق و افغانستان به ضرورت موجودیت و تداوم تقویت ناتو برای اعضاء صحه گذاشته است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کارشناسان بر این باورند که سرمایه‌‌های اقتصادی کشورمان تنها محدود به منابع زیرزمینی مانند نفت و انواع مواد معدنی نبوده بلکه نیروی انسانی سرمایه اصلی به حساب می‌آید که در شرایط جاری از آن به عنوان شرمایه هوشمند یاد می کنند و در واقع اصول اصلی اقتصاد دانش‌بنیان بر نیروی انسانی خلاق و متخصص استوار شده است.
ادامه مطلب
دانیل باخمان در گفت وگو با نشریه سوئیسی تاگس آنزایگر درباره فاجعه سیل اخیر در اروپا می گوید: صحبت در این باره در مرحله کنونی دشوار است، چرا که من هم فقط آن چه رسانه ها گزارش می دهند را دنبال می کنم. اما تعداد زیاد قربانیان باعث نگرانی من شده است. باید پرسید که چه هشدارهایی داده شده است و چقدر این هشدارها جدی گرفته شده اند.
ادامه مطلب
عبدالرحمن ولایتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با چهره ای که از فضای استادیوم ویمبلی و با حضور طرفداران و علاقمندان دو تیم فینالی (ایتالیا – انگلیس) نمایان بود هیچ نشانه ای از محدودیت های پروتکلی کرونایی نبود و این شرایط نه به دلیل بی ملاحظاتی بلکه بیشتر ریشه در مدیریت مدبرانه و هوشمندانه مدیران برگزاری جام ملت‌های اروپا با همکاری همدلانه دولت‌های اروپایی داشت که قبل از آغاز مسابقات به واکسیناسیون عمومی اقدام کرده بودند و تا حدودی یک بستر مناسب و ایمن برای حضور مردم در استادیوم ها محیا ساخته بودند تا برای هفته ها هم که شده مردمانشان را از این افسردگی تحمیلی کسالت بار کرونایی نجات دهند که از اقبال خوش علاقمندان فوتبال و شاید قاطبه جامعه جهانی این فینال یکی از بازی‌های به یادماندنی تاریخ فوتبال به ثبت رسید.
ادامه مطلب