آمریکا در حال یارانه دادن به ایران است!

اوباما همواره از تنگ تر کردن حلقه فشارهای اقتصادی علیه ایران سخن گفته است با این امید که اگر این فشارها ایران را به زانو در نیاورد حداقل به میز چانه زنی بکشاند. این تلاش آمریکا به موفقیت نزدیکتر می شود اگر درامد سالانه کلانی از جانب ایالات متحده به ایران نرسد. بله این واقعیت دارد: ایالات متحده عملا در حال نفع رساندن اقتصادی به ایران است.

به گزارش «تابناک» و به نقل از فارین پالیسی، این نفع مالی از آن جایی به ایران می رسد که آمریکا و متحدانش در ناتو به بنادر ایران در خلیج فارس و دریای عمان نیاز دارند. آمریکا در پیدا کردن راه جایگزینی برای مرتبط کردن افغانستان و کشورهای آسیای مرکزی و دریاهای آزاد ناموفق بوده است. در نتیجه این مشکل، کشتی های چینی، روسی، هندی و اروپایی راهی جز استفاده از بندرعباس در جنوب ایران ندارند تا سالانه 90 میلیون تن کالا را به ترکیه، کشورهای مدیترانه، اروپا و روسیه حمل کنند.

این تجارت چنان گسترش یافته است که ایران به کمک هند و روسیه در حال ساخت مسیر دیگری یعنی راه آهن برای شهر چابهار است. این مسیر جدید نقش ایران را نیز بیشتر خواهد کرد. ایران برنده خواهد شد و افغانستان و آمریکا بازنده خواهند بود. یک دهه است که آمریکا چشم خود را بر این ضعف بسته است.

مسیر جایگزین دیگری هم قابل اشاره است. مسیری که از بندرهای کراچی و گوادر در پاکستان استفاده کند، 125 مایل کوتاهتر از مسیر چابهار خواهد بود ولی قسمتی از آن باید از افغانستان عبور کند. این دو بندر می توانند مسیر کوتاهتری را برای ارتباط هند و شرق آسیا از سویی و اروپا، روسیه و کشورهای مدیترانه از سوی دیگر فراهم کنند و از طریق جاده و راه آهن به خاک افغانستان راه دارند. بندر گوادر تاکنون امکان پهلوگیری کشتی های بزرگ را نداشته است ولی خبر خوب برای آمریکا این است که شرکتی چینی قول توسعه جدی این بندر را داده است. این پروژه موقعیت ایران را تضعیف خواهد کرد.

این مسیر جایگزین باعث خواهد شد به جای ایران، درآمدی از طریق تعرفه و عوارض نصیب افغانستان شود و هزاران شغل در بخش های مختلف افغانستان ایجاد شود. اما با وجود امضای قراردادهایی بین افغانستان و پاکستان برای تجارت و حمل و نقل، هنوز قراردادها روی کاغذ باقی مانده اند به ویژه که ایالات متحده از اجرای آن حمایت جدی نکرده است.

موضوع وقتی وخیم تر جلوه می کند که به این مساله توجه شود که افغانستان و پاکستان و آمریکا هر سه در جایگزینی مسیر جدید به جای ایران نفع دارند و علاوه بر این، مسیر پاکستان – افغانستان برای هندی ها هم جذابیت اقتصادی زیادی دارد و می تواند بر روابط هند و پاکستان هم تاثیر بگذارد.

فارین پالیسی سپس مقامات پاکستانی را شماتت می کند که این اولین بار نیست که منافع آشکار خود را نادیده می گیرد و برای رفع این مساله لازم می داند که آمریکا به پاکستان اطمینان دهد که به حفظ و برقراری این مسیر مهم تجاری تعهد طولانی مدت دارد.

از سوی دیگر ممکن است ایران به مسیر انتقال انرژی آسیای مرکزی به پاکستان و هند نیز تبدیل شود. این در حالی است که در دهه 1990، نیروهای اتحاد شمال و طالبان که در افغانستان با یکدیگر درگیر بودند، توافق کردند که انتقال انرژی آسیای مرکزی از طریق افغانستان یک اولویت است و قول حمایت از ان را دادند.

«فردریک استار» نویسنده فارین پالیسی معتقد است که بدون حمایت جدی دولت آمریکا از تلاشهای شرکت های شورون و اکسون موبیل، آینده خط لوله تاپی (مسیر ترکمنستان- افغانستان- پاکستان- هند) در پیچ و خم های وزارت خارجه آمریکا گم خواهد شد. و در این شرایط پاکستان و هند برای نفع نیاز فوری خود به گاز به سوی ایران متمایل شده اند و اگر نیاز انرژی آنها برآورده نشود، فشارهای سیاسی آمریکا نمی تواند برای همیشه مانع مراجعه آنها به گاز ایران شود.