جمهوریخواهان ناکام ماندند، ترامپ ناکام‌تر

دیپلماسی ایرانی: در آستانه انتخابات میان‌دوره‌ای در ایالات متحده، بسیاری پیش‌بینی می‌کردند که «موج قرمز» حزب جمهوری‌خواه – به رهبری کاندیداهای مورد حمایت دونالد ترامپ – برای کنترل هر دو مجلس کنگره همراه باشد. در حالی که جمهوری خواهان اکثریت محدودی را در مجلس نمایندگان کسب کردند، این بدترین عملکرد انتخابات میان دوره ای در یک نسل برای حزبی بود که کنترل کاخ سفید را در دست نداشت. در این سوال بزرگ، از جفری فرانکل، رحمان موسوی، ترزا گیلاردوچی و آن ماری اسلاتر می‌پرسیم که نتایج انتخابات در مورد سیاست آمریکا و مسیر احتمالی سیاست ایالات متحده چه می‌گویند. 

رحمان موسوی 

اول، جمهوری خواهان رای تقریباً نیمی از آمریکایی ها را دریافت کردند. درست است که حزب اپوزیسیون عموماً در میان دوره‌ای عملکرد خوبی دارد، به‌ویژه زمانی که تورم بالاست و این تصور عمومی وجود دارد که رئیس‌جمهوری وقت، اقتصاد را به خوبی مدیریت نمی‌کند (که در مورد جو بایدن، بیشتر یک تصور است تا واقعیت). جمهوری خواهان نیز از فریبکاری های گسترده سود بردند. با این حال، میاندوره‌ها باید به ما یادآوری کنند که نارضایتی‌های اقتصادی و فرهنگی و همچنین سبک سیاستی که دونالد ترامپ را در سال 2016 به کاخ سفید کشاند، هنوز ماندگار است و دموکرات ها این نارضایتی ها را نادیده می گیرند. 

دوم، حتی اگر جمهوری‌خواهان پیروز بزرگی نبودند، با سرمایه‌گذاری بر عدم قطعیت‌ اقتصادی و ترس از جرم و جنایت، آرای زیادی را به خود جلب کردند. مسائل مربوط به نان و کره هنوز برای رای دهندگان آمریکایی مهم است. 

سوم، پیروزی انتخاباتی جان فترمن، که کرسی سنای پنسیلوانیا را تغییر داد، نشان داد که طبقه کارگر غیر تحصیلکرده آمریکای متوسط دور از دسترس دموکرات ها نیست. اما حزب باید این رای دهندگان را هدف قرار دهد و اولویت ها و دغدغه های آنها را بیان کند. 

شاید درس اصلی انتخابات میان دوره ای امریکا این است که هنوز فضا برای ایجاد ائتلافی بر اساس بهبود نتایج اقتصادی برای آمریکایی های طبقه متوسط و کارگر وجود دارد. در واقع، ایجاد چنین ائتلافی ممکن است مؤثرترین راه برای شکست ترامپ و ترامپیسم باشد. 

جفری فرانکل

به نظر می رسد دموکرات ها بهتر از آنچه انتظار می رفت عمل کرده اند. دموکراسی زندگی می کند تا یک روز دیگر بجنگد. با این حال، جمهوری خواهان ممکن است اکثریت مجلس نمایندگان را به دست آورند و این عواقبی خواهد داشت. سیاستمداران جمهوری خواه در سال‌های اخیر از ارائه یک پلتفرم خط مشی صریح غفلت کرده‌اند، اگرچه می‌توان حدس زد که اهداف آنها شامل کاهش مالیات‌ها، بازگرداندن مقررات، و کاهش تامین اجتماعی و بیمه درمانی فدرال است. در هر صورت، آنها مطمئناً از استراتژی آزمایش شده خود برای جلوگیری از هرگونه اقدام رئیس جمهور دموکرات پیروی خواهند کرد. 

مخرب ترین سلاح جمهوری خواهان ممکن است امتناع آنها از افزایش سقف بدهی ملی باشد. قانون در حال حاضر بدهی را به 31.4 تریلیون دلار محدود می کند. در سال آینده، به دلیل سیاست‌های مالیاتی و هزینه‌هایی که کنگره قبلاً تصویب کرده است، بدهی واقعی به این حد خواهد رسید. در این مرحله، افزایش سقف باید رسمی باشد، همانطور که همیشه بوده است: این فقط تأیید می کند که دولت صورت حساب های خود را پرداخت خواهد کرد. اما جمهوریخواهان منتخب در کنگره 118 احتمالاً حتی شرورتر از کنگره 112 هستند که در ژوئیه 2011 یک بازی مرغ را انجام دادند که ایالات متحده را به لبه پرتگاه بدهی سوق داد و چندین آژانس رتبه بندی اعتباری را رهبری کرد. 

ترزا گیلاردوچی 

اگر جمهوری‌خواهان کنترل تنها یک مجلس کنگره را در دست بگیرند، تمدید محدودیت بدهی را متوقف خواهند کرد تا بایدن را مجبور به کاهش هزینه‌ها کنند و به رای دهندگان این پیام را بفرستند که برای مسائل مربوط به حیوانات خانگی (مانند ممنوعیت ملی سقط جنین) مبارزه خواهند کرد. در واقع، کوین مک کارتی، رئیس مجلس نمایندگان که تحت کنترل جمهوری‌خواهان است، نشان داده که این کار را انجام خواهد داد و این امر بازارهای مالی جهان را مختل خواهد کرد. 

جمهوری خواهان همچنین می توانند بدهی ایالات متحده را افزایش دهند و بی نظمی بیشتری ایجاد کنند – به سبک لیز تراس – با تلاش برای جلوگیری از برخی اقدامات افزایش درآمد IRA، از جمله اجرای حداقل 15 درصد نرخ مالیات برای شرکت های آمریکایی و تقویت خدمات درآمد داخلی. اجرای ساده قوانین مالیاتی موجود می تواند حدود 204 میلیارد دلار درآمد اضافی در دهه آینده به همراه داشته باشد. تأخیر در پرداخت بدهی ایالات متحده این خطر را افزایش می دهد که آژانس های رتبه بندی، اوراق قرضه ایالات متحده را کاهش دهند - اقدامی که باعث ویرانی جهانی خواهد شد. 

بیایید واضح بگوییم: تئاتر سیاسی تهدید شده جمهوری خواهان یک خطر جدی برای اقتصاد جهانی به همراه خواهد داشت. 

آن ماری سلاتر 

صبح پس از اینکه آمریکایی‌ها برای انتخابات میان‌دوره‌ای امسال پای صندوق‌های رای رفتند، نیویورک تایمز با عنوان «متفقین در شگفتند که چرا آمریکا نمی‌تواند خودش را درست کند» را منتشر کرد. نکته مهم در میان دوره ای این است که آمریکا می تواند با صبر، تعهد، نوآوری و عزم کافی برای دیدن و استقبال از پیشرفت، با مشکلاتی که با آن مواجه است مقابله کند. 

دونالد ترامپ در این دور شکست خورد – به طرز بدی. به اندازه کافی رای دهندگان جمهوری خواه و مستقل سیاست خودشیفتگی، شخصیت او را رد کردند تا کنگره را متعادل نگه دارند. خود ترامپ همچنان نشان می دهد که ترامپیسم را به جمهوری خواهی ترجیح می دهد، حتی زمانی که نتیجه به نفع دموکرات ها باشد. دوشنبه شب، او از دست دادن نامزدهای جمهوری خواه در نیوهمپشایر و کلرادو را جشن گرفت، زیرا آنها نامزدهای او نبودند. به نظر می رسد یک مورد کلاسیک از یک نامزد شخص ثالث برای حزبی که بیشترین همسویی را با آن دارد مشکل ایجاد کند، همانطور که رالف نادر در سال 2000 با دموکرات ها کرد. تفرقه به مراتب بهتر از استبداد یا هرج و مرج است. 

علاوه بر این، مشارکت در رای‌دهندگان بالا بود، مشارکت سیاسی قوی بود و بسیاری از دموکرات‌های فعلی برنده شدند، علی‌رغم تلاش‌های مصمم و با بودجه کافی برای برکناری آنها. با توجه به اینکه حزبی که کاخ سفید را در اختیار ندارد، در انتخابات میان دوره ای از حزب «حاکم» پیشی می گیرد، پیروزی های آنها بسیار چشمگیرتر است. آمریکایی‌ها در حال مقابله با نیروهایی هستند که ترامپ را در سال 2016 به قدرت رساندند، و هر چقدر که سیاست دو قطبی شده، در داخل نظام این کار را انجام می‌دهند. 

با فرض شمارش آرا و پذیرفته شدن نتایج بدون خشونت – حتی اگر با اکراه – راه برای تقویت و تجدید دموکراسی آمریکایی همچنان باز است. این سفر طولانی خواهد بود و هیچ بازگشتی به حالت عادی قبل از ترامپ وجود ندارد.

منبع: اکونومیست / ترجمه: سید رحمان موسوی، عضو ارشد انجمن مطالعات سازمان ملل متحد