مهرآسا محبی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نیروهای کمک رسان به لحاظ شکل ظاهری، نوع پوشش و نوع ابزار و ماشین های مورد استفاده به راحتی قابل شناسایی هستند و علی رغم وجود قواعد متعدد بین‌المللی راجع به مصونیت این گونه افراد و محل استقرار ایشان یا اتومبیل ها و آمبولانس حامل آنها، گزارش های حاکی از آن است که این افراد علی رغم مصونیت شان مورد حمله قرار گرفته اند.
ادامه مطلب
بهترین راه برای شروع این فرایند این است که گروهی از کشورهای مهم اروپایی، با پشتیبانی سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا، نمایندگان ویژه‌ای را به منطقه بفرستند تا با کشورهای به اصطلاح ۲+۶ – شش عضو شورای همکاری خلیج فارس به اضافه ایران و عراق – و سایر ذینفعان، از جمله بازیگران خارجی مانند آمریکا، روسیه و چین، به توافقی خردمندانه دست یابند.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عضویت ایران در این نهاد که رسالتش توانمندسازی زنان است، در راستای ارزش‌ها و اهداف انقلاب اسلامی است. ارزش ها و اهدافی که در همان روزهای اول از سوی امام خمینی (ره) تبیین شده بود. این امر نشان دهنده یک واقعیت دیگر نیز هست. اینکه هر زمان رویه نهادها و سازمان‌های بین‌المللی بدون دخالت کشورهای متخاصم پیگیری شود، امکان کنشگری مثبت و در نتیجه امید به بهبود شرایط و مسائل جهانی زنده خواهد ماند.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: اگر مقوله‌ای به نام آبرو، قدرت نرم، شأن ملی یا حیثیت تمدنی معنا و ارزشی داشته باشد، و تصویر ایران در اذهان جهانیان یک پول سیاه ارزش داشته باشد، کنار مجموعه‌ای از کشورهای ورشکسته، جنگ‌زده یا کوچک و فقیر در دنیای امروز قرار گرفتن و در افکار عمومی جهان هم‌سطح با آنها شدن باید برای ما درد بزرگی باشد.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: رای ممتنع عراق در سازمان ملل که زیر نظر شخص وزیر امور خارجه عراق صورت گرفته در همین چارچوب قابل ارزیابی است. چرا که مشکل بتوان تصور کرد که نمایندگی عراق در سازمان ملل بدون هماهنگی با وزیر امور خارجه تصمیمی را بگیرد. فواد حسین که سالها رئیس دفتر مسعود بارزانی بوده خیلی خوب می داند که چنین اقدامی چه عواقبی می تواند داشته باشد و تا چه اندازه ناراحتی ایرانی ها را به دنبال خواهد داشت. علاوه بر آن نیک می داند که این اقدام می تواند باعث شکاف میان تهران و بغداد شود. اتفاقا فواد حسین و مسعود بارزانی احتمالا با همین نیت چنین کاری کردند.
ادامه مطلب
دکتر اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند ریاست‌جمهوری ترامپ خودسرو بی قانون در ایالات‌متحده و نیز رواج ناسیونالیسیم و گرایشهای راست افراطی در عرصه جهانی نقش مهمی در به حاشیه رفتن سازمان ملل و تحقق نیافتن طرح‌های اصلاحی و ابتکارعمل‌های سیاسی دبیرکل این سازمان داشته است، اما شواهد حاکی از آن است که این سازمان در مقابل زورگویی و زیاده طلبی قدرتهای بزرگ، از قدرت مانور چندانی برخوردار نیست و از این رو نمی تواند صدای ملتها و حافظ صلح و امنیت جهانی باشد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: هنوز نمی‌توان درباره آینده تنش رو به تزاید ایران و امریکا روشن و محکم پیش‌بینی داشت. دلیل این امر می‌تواند مانورهای تاکتیکی هریک از دو بازیگر و دیگر عوامل محیطی آن در موقعیت پیش رو باشد. اما آنچه روشن است اینکه واشنگتن در تلاش برای وادار کردن تهران به‌قبول خواست‌هایش مقید به رویه حقوقی و قواعد جاری در نظام حاکم در تعاملات بین‌المللی نیست.
ادامه مطلب
یوسف مولایی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که آمریکا به تنهایی می تواند در برابر شورای امنیت به منظور فعال کردن مکانیسم ماشه و احیای تحریم های این شورا (شورای امنیت) قد علم کند، پیرامون علت پافشاری کاخ سفید بر فعال شدن این مکانیسم معقتد است که این مسئله از سایه سنگین انتخابات آمریکا بر فعال شدن مکانیسم ماشه ناشی می شود.
ادامه مطلب
رضا رسالت در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در زمـان تـحریم تسلیحاتی طرفین درگیر در منازعـه بالکـان کـه توسـط شـورای امنیت صورت گرفته بود، بسیاری از صـاحب نـظران بر این عقیده بودنـد کـه تحـریم تـسـلیحاتی بـوسنی و هرزگوین در بـرابر هـجوم صـرب هـای بوسـنی کـه تـوسـط دولـت یوگسـلاوی سـابق حمایت تسلیحاتی می شدند، به نوعی حق دفاع مشروع بوسنی را در برابر حملات صرب هــای بـوسنی که به ارتکاب جنایاتی نـظیر نسل کشی و جـنایت عـلیه بـشریت منجر شد، نقض کـرده اســت. بنابراین باید به این مقوله مهـم توجـه داده شود که اقدام شورای امنیت در واقع در راستای عدم تمدید تحریم تـسلیحاتی ایران احترام به حــق دفـاع مشـروع ایران در برابر تجاوزات احتمالی خواهد بـود.
ادامه مطلب
رضا رسالت در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگنس کالامارد، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق‌بشر بامداد سه‌‌شنبه به وقت تهران اعلام کرد که حمله پهپادی آمریکا در ماه ژانویه به نزدیکی فرودگاه بغداد که به شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس و همراهانشان منجر شد، غیرقانونی و نقض قوانین بین‌المللی است.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: نشست کنونی شورای امنیت سازمان ملل متحد برای بررسی قطعنامه ۲۲۳۱ در واقع عرصه‌ای است‌که تهران و واشنگتن آخرین بخت خود را در رودررویی دیپلماتیک با یکدیگر در جامعه بین‌المللی می‌آزمایند. ترامپ تا نوامبر آینده (آبان۹۹) فرصت دارد که پرونده منازعه‌اش با برجام و نظام سیاسی ایران را به نتیجه دلخواه نزدیک کند.
ادامه مطلب
سعید محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دبیرخانه سازمان ملل در شرایطی مبادرت به انتشار چنین گزارشی کرده که آمریکا در راستای فشار حداکثری و تشدید تروریسم اقتصادی علیه تهران، سناریوی ادامه تحریم تسلیحاتی را بر خلاف قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل، فعال کرده است. در واقع آمریکا برای توجیه اقدام غیرقانونی خود به ادله هایی هر چند مخدوش نیازمند است و حملات ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۹ علیه تأسیسات تولید نفت آرامکو سعودی در بقیق و خریص در شرق عربستان سعودی که جنبش انصارالله یمن مسئولیت انجام آن را به عهده گرفت، به عنوان ابزار علیه ایران به کار گرفته است. البته ایران پیش از این هرگونه دخالت درآن حملات را رد کرده است.
ادامه مطلب
امیر بی پروا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از زمان تاسیس سازمان ملل متحد مهمترین موضوع در کنار صلح و امنیت بین المللی در چارچوب منشور ملل متحد، احترام به حقوق بشر و ارزش های انسانی به عنوان اهداف ملل متحد است، که منشور ملل متحد به موجب اهداف و ماموریت های خود به موجب حقوق بین الملل زمینه حقوقی لازم را در این باره فراهم می کند. منشور ملل متحد در مواد ۱۳، ۵۳، ۵۵ و ۶۲ همکاری بین المللی در زمینه مسائل بهداشتی را یکی از ماموریت های ارکان اصلی خود در راستای حمایت از حقوق بشر و کرامت انسانی اعلام کرده که سازمان ملل متحد در راستای اهداف و ماموریت های قانونی خود در این زمینه نسبت به ایجاد نهادها و اسناد بین المللی الزام آور به منظور تضمین حق بشری حق بر سلامت اقدام کرده است.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علی القاعده نقش و جایگاه کشورمان در موضوعات مربوط به تحریم های ظالمانه بین المللی و تداوم آن در شرایط بحرانی مقابله با کرونا، باید برجسته تر و پررنگ تر از همیشه در این گونه تحولات بین المللی، خود را نشان دهد.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه در شرایط کنونی می توان از آن مطمئن بود این است که جهان در حال فرورفتن در منجلاب بی قانونی، منفعت طلبی، زیاده خواهی و یکجانبه گرایی است. کشورهای یاغی که هر یک برای خود ادعای برتری های جهانی و منطقه ای دارند، با بی توجه به مصالح عام بشری در پی منافع خودخواهانه ملی خود افتاده اند و به سرعت به سمت آینده ای می تازند که جهان پیش از این دوبار و به فاصله حدوداً ۲۰ سال در قرن بیستم آن را تجربه کرد. یک دهه پیش شاید حتی باورکردنی نبود که دنیا به چنین جایی تبدیل می شود که هر کشوری هر کاری که دلش خواست می کند و بقیه کشورها نیز اگر نفعی در مخالفت با آن نداشته باشند، سکوت می کنند! اما حال سکوت سرد و تلخی که در برابر این بی قانونیها و تجاوزگریها انجام می شود نشانگر آن است که افکار عمومی جهانی در حال عادت کردن و تن دادن به این شرایط است و جهان خطرناکی که بی قانونی در آن به عادت و رسم معمول تبدیل شده، بهترین جولانگاه کشورهای زیاده طلب است.
ادامه مطلب
سازمان ملل متحد / دسامبر ۲۰۱۹
ادامه مطلب
در نبود نقش سازمان ملل، رژیم اسرائیل فرصتی برای ارتکاب جنایت یافت. از این رو به دستارودهایی هجوم برد که با مشارکت سازمان ملل تحقق یافته بود از جمله قطعنامه های بین المللی ۲۴۲ و ۳۳۸ و توافق های اسلو و مادرید.
ادامه مطلب
اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سران کشورهای جهان که امسال نیز به رسم سال های گذشته نوبت به نوبت پشت تریبون سازمان ملل رفتند، تریبون سازمان ملل را به عرصه ای برای شعارهای توخالی، توجیه و توضیح جاه طلبی ها، بی مسئولیتی ها و جنگ طلبی های خود تبدیل کردند و یا از مسائل و مشکلات داخلی کشور و منطقه خود سخن گفتند.
ادامه مطلب
محمد جواد غلامرضاکاشی در یادداشتی می نویسد: به نطق ترامپ در سازمان ملل توجه کنید. او رئیس جمهور قدرتمندترین کشور جهان است. ضمن نطق خود به کشورهای زیادی حمله کرد. همه را به چالش کشید. آنها مغلوبان شیء نشده بودند. اما چه بسا هستی شان برای اظهار قدرقدرتی آمریکا برکتی به شمار رود. او نطق خود را با هیچ کدام از آنها آغاز نکرد. با مغلوبی شروع کرد که میدان تازه گشوده است. با چین آغاز کرد. سهم اصلی سخنان خود را به چین اختصاص داد. از کلامش عجز و نفرت می‌بارید. چین کشوری است که در میدان میلیتاریسم جهانی آمریکا، راه دیگری را در پیش گرفته است. به قول ترامپ دهه‌هاست آمریکا را فریب داده است. هزاران شرکت آمریکایی را از رده اقتصاد جهان حذف کرده است. ترامپ وقتی از چین سخن می‌گفت، مثل یک کشور کتک خورده و آسیب دیده حرف می‌زد.
ادامه مطلب
عباس پرورده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک سوال اساسی وجود دارد که چه موافقان و چه منتقدان دولت نمی توانند چشم خود را بر آن ببندند. اینکه در شرایط کنونی سهم دیپلماسی در کمک به منافع ملی نسبت به قدرت نظامی چقدر است؟ همه بر موثر بودن قدرت نظامی برای دستیابی به منافع ملی و حفظ امنیت ملی واقف هستند، اما همین همگان بر میزان سهم هر یک از قدرت نظامی و دیپلماسی در حفظ منافع ملی توافق ندارند. در هر کشوری عموما تندروها سهم بیشتری برای قدرت نظامی برای حراست از منافع ملی قائلند و میانه روها رویکرد مثبت تری به افزایش سهم دیپلماسی در ترکیب با قدرت نظامی دارند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: کارنامه دولت ترامپ نزد جامعه بین المللی، ملغمه‌ای از ناکامی‌هاست؛ زیرا علاوه بر توقف در نقطه صفر برای شکستن مقاومت تهران، به‌رغم اجرای ابتکارهای مستمر در افزایش دامنه فشار حداکثری، در دیگر پرونده‌های منطقه‌ای نیز دچار توقف و یا بلاتکلیفی کسالت‌بار است.
ادامه مطلب
محمد سریع القلم در یادداشتی به سی دلیل عدم موفقیت کشور در دیپلماسی به صورت فهرست وار اشاره کرده است.
ادامه مطلب
تغییر در چارچوب شورای امنیت سخت است. اما امور بسیاری وجود دارد که به بهبود نیاز دارند، طرح هایی نزد دبیرکل سازمان ملل برای تحقق آنها وجود دارد، او با جدیت تلاش می کند که این طرح ها را اجرا کند.
ادامه مطلب
در یکی از نشست های اخیر شورای امنیت بحث آن قدر بالا گرفت که رئیس شورا مجبور شد تصمیم بگیرد که اعضای غیرعضو از جلسه خارج شوند تا بحث و مناقشه ادامه یابد. اعضای غیرعضو آن برای نیم ساعت شاید هم بیشتر، بیرون رفتند و منتظر ماندند تا بعدا فهمیدند در آن مذاکرات چه گذشت.
ادامه مطلب
محسن جلیلوند در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی معتقد است شاید در وهله اول بیانیه ۱۲ بندی نشست وزرای خارجه ایران و ۱+۴ در نیویورک در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل نوعی کلی گویی به نظر بیاید. این درست است، اما این را هم باید در نظر داشت که با توجه به این که این بیانیه قبل از آغاز نشست سازمان ملل و دقیقا یک روز بعد از کنفرانس مشترک ضد ایرانی آقای بولتون، پمپئو و خانم نیکی هیلی انجام گرفته است، می تواند یک گام جدی ۱+۴ در خصوص همکاری و حمایت از ایران تلقی شود.
ادامه مطلب