مرتضی بنانژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نگارنده بر این باور است که حتی رسیدن چین به جایگاه یک ابرقدرت بلامنازع که بتواند نظم جهانی را به سود خود شکل دهد، امری بسیار بسیار بعید است و ممکن است نیم قرن یا حتی بیشتر تا تحقق چنین سناریویی فاصله داشته باشیم چه برسد به هژمون شدن این کشور . در ادامه به بررسی دلایل این مدعا و ابعاد رقابت استراتژیک بین پکن و واشنگتن خواهیم پرداخت.
ادامه مطلب
محمد کرمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: رقابت آمریکا و چین در شرق آسیا به مثابه تقابلی چند وجهی در عرصه های اقتصادی، امنیتی و فناوری، بازتابی از تلاش هر یک برای تثبیت هژمونی منطقه ای و جهانی است.
ادامه مطلب
مانورهای نظامی مشترک با چنین کشورهایی ضروری است. ترامپ چین را به بازی‌های جنگی سالانه حاشیه اقیانوس آرام در سال ۲۰۱۸ دعوت کرد: یک تیم دفاعی خوب، محتمل‌ترین حریف خود را برای دیدن برنامه‌ریزی و تمرین دعوت نمی‌کند. (به طور طبیعی، چین کشتی های جاسوسی را برای مشاهده فرستاد.) کنگره در سال ۲۰۲۲ نشان داد که ایالات متحده باید تایوان را برای پیوستن به رزمایش ها دعوت کند. اما بایدن از انجام این کار خودداری کرده است، اشتباهی که باید توسط ترامپ جبران شود.
ادامه مطلب
حتی اگر چین از طریق الحاق تایوان به «سرزمین مادری» از طریق اقدام نظامی فرصت را برای آمریکا در راستای تکرار اقداماتش در قبال روسیه فراهم نکند، سیاست آمریکا در جهت متوقف کردن صعود چین ادامه خواهد داشت.
ادامه مطلب
فونتاین: در روابط با چین، ما بیشتر می دانیم که چه چیزهایی را نمی خواهیم. ما نمی خواهیم که کاملا از چین جدا شویم، نمی خواهیم که آنها از فن آوری های ما برای اهداف نامناسب استفاده کنند، نمی خواهیم این کار را بکنند، آن کار را بکنند اما نگرش و چشم انداز درازمدتی درباره همزیستی با چین نداریم. به نظرم مهمترین هدف سیاست خارجی واشنگتن در قبال پکن باید این باشد که چین نخواهد یا نتواند نظم موجود منطقه ای و جهانی را بر هم بزند.
ادامه مطلب
به تدریج که تجارت جهانی شده و دیوارهای ایدئولوژیکی که بین کشورها جدایی می اندازد برداشته شدند، حتی سرسخت ترین رقبای ایدئولوژیکی پکن یاد گرفتند که ادامه راه بدون برقراری ارتباط با دولت چین برای اقتصادشان غیرممکن است. در چنین بستری است که آمریکا اکنون ناگزیر شد در خصوص ساختن یک معماری دیپلماتیک در آسیا اقدام کرده و تعداد بسیاری از شرکای محلی را درگیر سازد که آخرین موردشان نیز ویتنام است.
ادامه مطلب
موسسه بین المللی مشاوره مالی «گلدمن ساکس» در سال ۲۰۱۰ پیش بینی کرد تولید ناخالص داخلی چین در سال ۲۰۲۶ از آمریکا بیشتر شود و حجم اقتصاد چین تا سال ۲۰۵۰ حدود ۵۰ درصد از اقتصاد آمریکا بزرگتر خواهد شد. اما کند شدن رشد اقتصادی چین موجب شد این موسسه پیش بینی قبلی خود را تعدیل کند و در سال ۲۰۲۲ اعلام کرد تولید ناخالص داخلی چین تا سال ۲۰۳۵ به آمریکا نخواهد رسید و اقتصاد چین تا سال ۲۰۵۰ حداکثر ۱۵ درصد از اقتصاد آمریکا بزرگتر خواهد شد.
ادامه مطلب
کیمیا ملک زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چین برای ایفای نقش مسلط در منطقه و حتی در بین قدرت‌های جهانی نیازمند رشد سریع اقتصادی است. پکن برای توسعه سیاسی و اقتصادی خود به دوستان بیشتری درعرصه بین‌المللی نیاز دارد، توسعه روابط با کشورهای حوزه خلیج فارس نقش مهمی در ارتقای نفوذ بین‌المللی این کشور بازی می‌کند، در حالی که برای کشورهای حوزه خلیج فارس تقویت همکاری با چین راهبردی برای مقابله با فشار آمریکاست، در سیستم جهان معاصر خاورمیانه همیشه با مداخله قدرت‌های بزرگ مواجه بوده است طی جنگ سرد قدرت‌های اروپایی و همچنین ایالات متحده و شوروی رهایی از ناآرامی‌های سیاسی را برای کشورهای خاورمیانه دشوار کرده بودند. رابطه بین چین و کشورهای حوزه خلیج فارس مشارکتی راهبردی است.
ادامه مطلب
چهارم اکتبر روسیه موفقیت دو آزمایش موشک های کروز مافوق صوت را از یک زیردریایی اعلام کرد. روبرت وود هشدار داد: «ما نمی توانیم از خود در برابر این فناوری دفاع کنیم و چین و روسیه نیز از آن مطلع نیستند.»
ادامه مطلب