نقطه ضعف این تحریم ها این است که هزینه بالایی برای اروپا خواهد داشت، در حالی که امریکا چندان تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت، زیرا تقریباً هیچ نفت و گازی از روسیه خریداری نمی کند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در مواجهه با خروج واقعی آمریکایی ها از اروپا، روسیه امیدوار است بتواند بر قاره ای که صلح طلبی در آن به‌ویژه در کشور آلمان گسترده است، تسلط یابد. و این واقعیت که مسکو به تازگی از ناتو خواسته است از رومانی و بلغارستان خارج شود، گام اولیه در این مسیر ارزیابی می شود.
ادامه مطلب
محمدصادق کوشکی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی تصریح کرد که حتی اگر امروز توافقی در وین امضا شود به دلیل اجرایی شدن مفاد و بندهای آن و همچنین راستی‌آزمایی لغو تحریم ها و دادن تضمین برای عدم خروج مجدد از توافق احتمالی باید راه زیادی را طی کرد.
ادامه مطلب
هادی خزاعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد اتفاقات سال ۲۰۲۱ در روابط فرانسه با آمریکا، دولت آقای ماکرون را برای حرکت تدریجی در مسیر ضرورت تقویت استقلال دفاعی و سیاسی در چارچوب اتحادیه اروپا و یا بطور مستقل در برابر برخی از سیاست های آمریکا که مغایر با سیاست اتحادیه اروپا و از جمله فرانسه است مصم کرده اما اینکه آیا این کاشت به برداشت خواهد رسید مستلزم تحقق شروط مهمی نظیر همراهی سایر اعضای اتحادیه اروپا، ظرفیت و توانایی اقتصادی و سیاسی این کشور، دادن هزینه از سوی دولت فرانسه و یا به تعبیری ورود بدون اتکاء به آمریکا به تحولات بین المللی و منطقه ای و در نهایت تمایل آمریکا برای خلاصی از بار اقتصادی و امنیتی اروپا با هدف تمرکز روی فعالیت های چین است.
ادامه مطلب
پیمان منع سلاح های هسته ای که از بسیج سازمان‌های غیردولتی و قدرت‌های غیرهسته‌ای به وجود آمده است، قصد دارد ابزاری برای ازسرگیری خلع سلاح و برانگیختن بحث در مورد خطرات وابستگی به سلاح‌های هسته‌ای باشد. هیچ یک از قدرت های هسته ای در مذاکرات شرکت نکردند و اکثریت کشورهایی که امنیت خود را به آنها وابسته هستند، مانند کشورهای عضو ناتو در حاشیه باقی ماندند.
ادامه مطلب
نبیل فهمی می نویسد: تنش های کنونی بر سر اوکراین و ایران، یادآور مفهوم «نه جنگ و نه صلح» است که در قرن گذشته سال ها بر خاورمیانه حاکم بود و در عین حال هر چند وقت یک بار، برخی درگیری های نظامی محدود و تحرکات دیپلماتیک برای کنترل اختلافات – نه حل آن – روی می داد.
ادامه مطلب
خاویر سولانا، دبیر کل اسبق ناتو و عضو برجسته موسسه بروکینگز می نویسد: میخائیل گورباچف، آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی، از تغییراتی که روسیه در دهه‌های آینده با آن مواجه خواهد شد، آگاه بود. او در سخنرانی‌ای که رسماً اتحاد جماهیر شوروی را در ۲۵ دسامبر ۱۹۹۱ منحل کرد، اعلام کرد: «ما در دنیای جدیدی زندگی می‌کنیم». در «دنیای جدیدی» که گورباچف به آن اشاره کرد، بخشی از این سرزمین از دست رفته موقعیتی منحصر به فرد در قلب و ذهن رهبران روسیه اشغال کرده است: اوکراین.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: امروز آلمان با توانایی های سیاست ورزانی مانند مِرکل و گنشر، هم با آمریکا و اتحادیه اروپا روابط عمیقی دارد و هم با روسیه و چین. با ثروتی که جامعۀ رقابتی و شفاف آلمان کسب کرده، آلمان به محبوب‌ترین، محترم‌ترین و با ثبات‌ترین کشور دنیا در انبوهی از تلاطمات جهانی تبدیل شده است. حکمرانانی که این اصول ثابت و اثبات شدۀ علم روابط بین الملل را نمی دانند یا تغافل می کنند، طبعاً از یک بحران به بحرانی دیگر، سیرِ مُعلق می کنند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اقدامات عملیاتی و سیاسی دولت های قدرتمند ناتو و روسیه در جغرافیای قاره سبز در ماه های اخیر اگر چه با هدف تقویت مواضع صورت پذیرفته ولی حکایت روشن از تشدید اختلافات دارد و حسب تجربه تاریخی این گونه کنش ها و تنش ها معمولا با یک قربانی کوچک حل و فصل می شود.
ادامه مطلب
محمود فاضلی در یادداشتی می نویسد: پوتین خواستار کنار گذاشتن هرگونه گسترش بیشتر ناتو، مسدود کردن دائمی پایگاه‌های آن در قلمرو شوروی سابق و خروج تسلیحات هسته‌ای آمریکا از اروپا است.
ادامه مطلب
استقرار گسترده نظامی روسیه در نزدیکی مرز خود با اوکراین، نگرانی‌ها از حمله روسیه به اوکراین را افزایش داده است. اگر پوتین تصمیم به این کار بگیرد، طیف گسترده‌ای از گزینه‌ها را برای تضعیف اوکراین و در نتیجه حفظ این کشور در حوزه نفوذ روسیه و به عنوان یک حائل قابل اعتماد در برابر ناتو دارد. افزایش حمایت سیاسی و نظامی آمریکا و ناتو از اوکراین یا تقابل نزدیک در دریای سیاه بین نیروهای روسیه و ناتو ممکن است پوتین را وسوسه کند که غرب را به چالش بکشد.
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در یادداشتی می نویسد: در ظاهر ادامه حیات ناتو برای مهار کشورهای "دشمن" غرب است اما اهداف پنهان ناتو، مدیریت سیاسی اعضا توسط انگلیس و آمریکا، اشراف بر اتحادیه اروپایی و جلوگیری از استقلال دفاعی با محوریت فرانسه و متعهد نگهداشتن آمریکا در اروپا است. مارگارت تاچر گفت از اینکه از قدرت آمریکا سوِ استفاده می‌کنیم، نگران نیستیم؛ نگرانی ما انزواگرایی و عدم مداخله آمریکا در بحران‌ها و خروج از اروپا است.
ادامه مطلب
در حالی که اتحادیه اروپا می‌خواهد همکاری‌های فرا آتلانتیکی را تعمیق بخشد، هیچ اتفاق نظری در مورد چگونگی انجام این کار بدون بیگانه کردن چین یا تضعیف نظام بین‌المللی که قصد دفاع از آن را دارد، وجود ندارد. همچنین دولت های اروپایی در مورد اعتماد آمریکا به عنوان یک شریک، متقاعد نشده اند.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: خانواده، تحصیلات و تجربیات زندگی، مرکل را عمیقاً متوجه کار صادقانه، درازمدت و مبتنی بر کرامت انسانی کرده بود. وقتی یک بار از او پرسیدند چرا فیزیک را انتخاب کرد و در آن رشته، دکترا گرفت، گفت: "در این رشته نمی توان حقیقت را پنهان کرد."
ادامه مطلب
آیا غرب برای جلوگیری از وقوع جنگ باید حقوق نئوامپریالیستی روسیه در اوکراین را به رسمیت بشناسد؟ شاهد شنیده شدن این گونه بحث ها هستیم، اگرچه این صحبت ها به بیراهه می روند.
ادامه مطلب
در ژانویه ۲۰۲۲، مجمعی شامل هزاران رای دهنده در پارلمان و نمایندگان مناطق ایتالیا باید برای ۷ سال رئیس جمهوری جدید ایتالیا و جانشین سرجیو ماتارلا را انتخاب کنند. ماتارلا علی رغم دارا بودن شرایط ریاست جمهوری مجدد، از آن اجتناب کرده است. برلوسکونی ۸۵ ساله بلندپروازی هایش برای حضور در رقابت بدون کاندیدای رسمی را پنهان نکرده است. نتیجه این انتخابات می تواند تاثیر مهم بر صحنه سیاست خارجی ایتالیا داشته باشد.
ادامه مطلب
علی ماجدی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که اگر مذاکرات جاری به شکست بینجامد دولت آلمان جدید ائتلافی آلمان و اساسا هر حزبی که روی کار باشد نمی‌تواند کار خاصی برای تعمیق روابط با ایران انجام دهد. چون مناسبات و دیدگاه یکسانی در قالب ۱+۴ و آمریکا پیرامون فعالیت‌های هسته‌ای ایران وجود دارد. لذا موفقیت یا عدم موفقیت در مذاکرات وین برای احیای برجام نقش به سزا، کلیدی و غیر قابل انکاری در آینده روابط تهران و برلین ایفا خواهد کرد، کما اینکه مشابه همین وضعیت برای روابط جمهوری اسلامی ایران با دیگر کشورهای اروپایی و حتی چین و روسیه هم وجود دارد.
ادامه مطلب
تهران در لبه پرتگاه بازی می‌کند؛ اما نگرانی‌هایی واقعی وجود دارد از این که امور به سمتی برخلاف انتظار حرکت کند. ایران بر این اساس بازی می‌کند که گویی از ذهن دولت بایدن و تیم او با خبر است. این مسئله در دوره رئیس جمهوری دونالد ترامپ ممکن نبود و دشوار بود گام‌های او را پیش بینی کرد. ایران براساس این پیش فرض سقف شروطش برای بازگشت به توافق را بالا می‌برد که بایدن ضعیف است و این کشور طرف قوی‌تر معادله است.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: آنچه پرسش برانگیز است، این است که چرا هم زمان با آغاز مذاکرات وین تحرکات نظامی روسیه در مرز اوکراین افزایش می یابد و هر چه به دقایق آغاز مذاکرات نزدیک می شویم، تنش ها میان روسیه و اروپا و امریکا در اوکراین افزایش می یابد؟ یا در حالی که تیم های مذاکره کننده به پایتخت های یکدیگر برگشته اند و قصد دارند طی روزهای آینده مجددا به مذاکرات برگردند، امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه به منطقه سفر می کند، در ابوظبی از شکست مذاکرات سخن می گوید و از این که احتمالا دور جدید گفت وگوها به این زودگی ها آغاز نشود و در عربستان سعودی شدیدترین حملات دیپلماتیک را متوجه ایران می کند و همسو با مواضع ریاض از لزوم برخورد با آنچه تهدیدهای منطقه ای و موشکی ایران می نامد، سخن می گوید؟
ادامه مطلب
علی علی پور فلاح پسند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سوئد – مانند بسیاری از کشورهای غربی – در طرح ریزی و اجرای برنامه های حمایت از حقوق بشر مانند سیاست های کلان کشور دچار نوعی سردرگمی و حس یک بام و دو هواست. اگر برنامه های حمایت از حقوق انسانی صرفاً نشأت گرفته از سیاست های تبلیغاتی نیست، نمی توان برای موضع گیری ها و اقدامات مرتبط با حمایت از حقوق بشر اهم و مهم تعیین کرد. در شرایطی که بخش قابل توجهی از جمعیت جهان کماکان حتی یک دوز از واکسن کرونا را دریافت نکرده اند، سوئد به عنوان یکی از تولیدکنندگان عمده واکسن جهان باید پیش از برگزاری جشن پیروزی در مقابله کرونا و احساس غرور در دستیابی به رویاهای حقوق بشر غربی، پرچم کشور را در حمایت از حقوق انسان هایی که یک دوز از واکسن کرونا می توانست جان آنها را نجات دهد نیمه برافراشته کرده و در راستای برقراری عدالت جهانی، توزیع واکسن آسترازنکا از طریق کانال کواکس را وسعت بخشیده و تسریع کند.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد: چه ۱+۵ و چه ۱+۴ اگرچه در قالب یک گروه مشترک به عنوان طرف مذاکرات ایران عمل می‌کنند، اما گروه همگنی نیستند. هر کدام از این کشورها نقشه های جداگانه ای مبتنی بر اهداف و منافع خود از دل مذاکرات دارند. روسیه و چین به دلیل تفاوت ماهوی سیاست خارجیشان با دنیای غرب با محوریت آمریکا و اروپا تعامل دیپلماتیک خاص خود را با ایران دارند که قطعا با نوع نگاه دیپلماسی اروپایی ها و آمریکا نسبت به ایران کاملاً فرق می‌کند. هر چند در برخی مقاطع پکن و مسکو همراهی بیشتری با اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در قبال ایران داشته اند و در برهه‌هایی هم شاهد گسل و تضاد رفتاری آنها در قبال تهران هستیم که این امر ناشی از تعریف منافع این کشورهاست.
ادامه مطلب
مسعود نوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: راهبرد بین المللی دولت فرانسه برای ترویج زبان فرانسه و چند زبانی، ارائه شده توسط امانوئل مکرون در ۲۰ مارس ۲۰۱۸، بر ۳۳ ابزار طراحی شده برای یادگیری، ارتباط و ایجاد به زبان فرانسه مبتنی شده است. این مکانیسم عبارت است از یک برنامه با هدف تقویت جایگاه و نقش زبان فرانسه در جهان که هدف نهایی آن تبدیل زبان فرانسه به یکی از ۳ زبان پرکاربرد در جهان در قرن بیست و یکم است.
ادامه مطلب
توپ اکنون در زمین رای دهندگان فرانسوی است که با رای خود می توانند آینده دیگری برای جمهوری فرانسه رقم زنند. آیا امانوئل مکرون برای بار دوم اعتماد فرانسوی ها را جلب خواهد کرد یا گزینه دیگری مورد توجه قرار خواهد گرفت؟ اکنون مبارزات انتخاباتی فرانسه شروع شده است.
ادامه مطلب
مهدی تدینی در یادداشتی می نویسد: اگر کسی مکتوبات یهودی‌ستیزان اروپا را بشناسد و خوانده باشد، برایش جای هیچ تردیدی نمی‌ماند که در صورت به قدرت رسیدن یهودی‌ستیزان متعصب حذف اجتماعی و احتمالاً مرگ در انتظار یهودیان خواهد بود.
ادامه مطلب
تهدید راه اندازی نورد استریم-۲ برای اقتصاد کشورش، درگیری «منجمد» با روسیه و روابط نامشخص با غرب: این چالش ها با منافع کشورهای مختلف آمیخته شده و اوکراین را در موقعیت حساسی قرار می دهد. دیدگاه ژان دو گلینیستی، سفیر اسبق فرانسه در روسیه و مدیر تحقیقات موسسه روابط بین الملل و استراتژیک را با هم می خوانیم.
ادامه مطلب
این کشور در دیپلماسی منطقه‌ای و در پرونده‌های مهم، از جنگ‌های یمن و سوریه تا موضوع هسته‌ای ایران غایب بوده است. در این دوران مصر گرفتار ناآرامی داخلی بود و این امر باعث شد توجهش از سیاست خارجی به نزاع قدرت در داخل و اقتصاد معیوبش متمرکز شود.
ادامه مطلب
فواد ایزدی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید کرد که آمریکا در خصوص احیای برجام صادق نیست. چون اگر صادق بود بایدن می‌توانست با حکمی دوباره آمریکا را به توافق هسته‌ای بازگرداند، چنانی که بایدن با یک حکم، ایالات متحده را به توافق آب و هوایی پاریس بازگرداند. لذا متاسفانه برجام، چه در دولت اوباما، چه در دوره ترامپ، چه در دوره جو بایدن و چه در دولت های بعدی آمریکا هیچ ضمانت اجرایی برای ایالات متحده ندارد، این مشکل جدی برجام است که نمی تواند یک ضمانت حقوقی، اجرایی و دیپلماتیک جدی برای آمریکایی‌ها، اروپایی ها و دیگر طرف‌های برجام ایجاد کند که نمی‌توانند هر گاه بخواهند از توافق خارج شوند. این مشکلی است که هنوز هم حل نشده است و بعید هم هست که حل شود.
ادامه مطلب
حشمت الله فلاحت پیشه در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که تهران و تل آویو به اندازه یک لبغ تیغ تا جنگ نظامی فاصله دارند، بر این باور است که رایزنی مقامات دولت رئیسی با اروپایی ها در بروکسل یا سفر به روسیه بی فایده، زمانبر و محکوم به شکست است.
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی تشریح کرد که اگر ما بتوانیم حضور و نفوذ بیشتر و پررنگ‌تری در کشورهای ضعیف اتحادیه اروپا داشته باشیم باعث حساسیت بازیگران اصلی و پیشران اتحادیه اروپا یعنی بروکسل، پاریس و برلین خواهد شد، در صورتی که اگر جمهوری اسلامی ایران تمام تمرکز دیپلماتیک خود را به خصوص جریان در مذاکرات هسته‌ای بر پایه تعامل با آلمان، فرانسه و نظایر آن ها قرار دهد، اروپایی ها و به خصوص قدرت های اتحادیه اروپا به این باور می رسند که تهران را در مشت خود دارند. بنابراین جا دارد به جای برقراری روابط با اتحادیه اروپا روابط با تک‌تک اعضای اتحادیه اروپا، به خصوص کشورهای ضعیف و کوچک تر و همچنین کشورهای اروپایی را در دستور کار قرار دهیم تا با برقراری روابط جدی تر با تک تک این کشورها عملا آنها را به سمت مسئولیت‌پذیری دیپلماتیک و حقوقی وابداریم.
ادامه مطلب
جلال میرزایی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی معتقد است که متاسفانه رئیسی، حسین امیرعبداللهیان، علی باقری کنی و ... اصول، مبانی و نکات کلیدی و حیاتی را فراموش کردند و به برخی مسائل کم اهمیت و بی اهمیت مانند مکان مذاکره چسپیده اند. در واقع هنوز برای من جای سوال است که چرا دولت سید ابراهیم رئیسی این همه فرصت را طی هفته های گذشته برای از سرگیری مذاکرات از دست داده است و اکنون به جای تلاش برای احیای برجام سعی دارد مکان مذاکرات را به بروکسل ببرد؟ به واقع فرق وین با بروکسل چیست؟ چرا حضرات و آقایان شرایط حاد، بغرنج و بحرانی کشور را درک نمی‌کنند؟
ادامه مطلب