سفیر پیشین ایران در نروژ گفت: ایران این حق را دارد که در صورت عدم کنترل گروه های تروریستی توسط اقلیم کردستان، خود راسا وارد عمل شود و برخورد مناسب را در مقابل آنها انجام دهد.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: ایران و عربستان چند ماهی است مذاکراتی را به میزبانی عراق آغاز کرده اند که بنا به گزارش ها به پیشرفت های خوبی رسیده، اگرچه تا کنون به طور عملی نتیجه ای بیرونی از این مذاکرات مشاهده نشده است. اکنون حضور دو وزیر امور خارجه از هر دو کشور در کنفرانسی بین المللی می تواند آغازگر روندی تازه در پشت سر گذاشتن اختلافات دو کشور و گشودن صفحه ای جدید در روابط ایران و عربستان باشد.
ادامه مطلب
جلال جلالی زاده در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که حکومت طالبانی، سیستم طالبانی، مشی طالبانی، چه در ایران، چه در افغانستان، چه در هر کشوری که بخواهد حقوق دیگر اقوام و سهم سایر مذاهب و عموم شهروندانش را نادیده بگیرد و یک سیستم و ساختار محدود و غیردموکراتیک و مروج تبعیض را ایجاد کند، محکوم است. تبعیض، بی‌عدالتی، ظلم، فساد، ناکارآمدی، سیستم و حکومت بسته، چه به نام شیعه، چه به نام سنی، چه به نام اسلام، به نام مسیحیت و غیره جایز نیست.
ادامه مطلب
احمد دستمالچیان، سفیر پیشین ایران در لبنان و اردن در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی گفت: ایران قائل به معادله امنیت در برابر امنیت است و اگر قرار به ناامنی چه در زمین، هوا و دریا باشد جمهوری اسلامی ایران به آن پاسخ خواهد داد.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر خلاف روند تشکیل حزب در غرب که در آن احزاب سیاسی متکی به طبقات اجتماعی بودند و هر یک طبقه ای خاص (همچون ثروتمندان زمیندار و فئودال یا طبقۀ بورژوازی صنعتی و تجاری، روشنفکران و ...) را نمایندگی می کردند، در ایران احزاب سیاسی کمتر به طبقات اجتماعی جامعه وابسته بودند و اساس رقابت حزبی آنها ایدئولوژیک بوده است.
ادامه مطلب
امیرحسین عرب پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مسابقات ورزشی به ویژه در قالب رقابت‌های جهانی پرطرفدار مانند المپیک از ظرفیت بسیار بالای تبلیغی و ترویجی برخوردار بوده و فرصتی را برای دولت‌ها و نظام های سیاسی فراهم می کند که بتوان از آن در جهت اشاعه باورها، ارزش ها و پیام‌های متمایز یک ملت استفاده نمود. ژاپن با قبول میزبانی المپیک ۲۰۲۰ که ۲۰۷ کشور با بیش از ۱۱ هزار ورزشکار در آن شرکت داشتند به دنبال آن بود که تصویری متفاوت و مطلوب از فرهنگ ژاپنی را به جهانیان منتقل کند و در عین حال جمهوری اسلامی ایران هم فرصتی بسیار ممتاز به منظور ارائه یک تصویر قدرتمند به ملت ها در اختیار داشت.
ادامه مطلب
امیرهوشنگ میرکوشش در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران و افغانستان با توجه به حوزه تمدنی مشترک دارای پتانسیل ایجاد روابطی فراگیر و مبتنی بر فرهنگ، زبان و منافع مشترک می باشند. پرسش این است که چرا تاکنون این دو کشور نتوانسته اند به عنوان دو متحد فعال، روابطی استراتژیک را پایه ریزی نمایند.
ادامه مطلب
عباس ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در این روزها که مجددا غرب کابل مورد حملات تروریستی گروه های ضد مردم هزاره جات قرار می گیرد، به یاد این موضوع افتادم که در افغانستان همه مردم تحت ظلم و ستم خارجی از گذشته از جمله انگلستان، شوروی و ... بوده اند. در میان مردم این کشور برخی از مردم تحت ستم مضاعف هستند. یعنی هم ستمدیده مانند دیگر مردم افغانستان هستند و هم مشخصا بیشتر از دیگر مردم به خاطر قومیت، زبان و یا مذهب خود مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. مانند آنچه که در کابل و به ویژه در غرب این غمکده این روزها در دانشگاه کابل، مدرسه سیدالشهدا و یا در خودروهای عمومی کوچک رخ می دهد. یاد همه شهدا از جمله احمد شاه مسعود بخیر. به امید روزی که رفتن به مزار شریف، هرات، قندهار، و کابل مثل گذشته های دور به راحتی امکان پذیر باشد.
ادامه مطلب
نوید کمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به روی کارآمدن دولت جدید فرصت مناسبی برای تحول آفرینی در کشور ایجاد شده لذا برای ایجاد تحول جدی در عرصه فعالیت‌های تبلیغی خارجی کشور ضروری است که دولت در کنار تجدید ساختار و چابک سازی نهادهای تبلیغی، فرهنگی و رسانه‌ای، نوسازی و کارآمد سازی نیروی انسانی این نهادها را نیز از طریق بکارگیری جوانان متخصص در سطوح مختلف کارشناسی و مدیریتی در دستور کار قرار دهد. پر واضح است که در مسیر ایجاد تحول دولت بایستی با سعه صدر به خطاها و اشتباهات گذشته نیز توجه داشته باشد.
ادامه مطلب
پرهام پوررمضان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شهروند کنونی جامعه جهانی دیگر فردی تک بعدی نخواهد بود و با اتکا به همین امر توانسته مفاهیمی مرکب را خلق کند، دیپلماسی اقتصادی به مفهوم نوین خود محصول تفکر شهروند این جامعه است. این امر یک مسئله مهم، راهبردی و استراتژیک است که سبب می شود دولت ها با زبان اقتصاد با یکدیگر سخن بگویند. در جمهوری اسلامی ایران نیز این مهم از اواخر دهه ۷۰ شمسی و اوایل دهه ۸۰ به کرسی های مطالعاتی اضافه شد و با شدت گرفتن تحریم های ظالمانه دولت آمریکا توانست در کشور به عرصه عمل روی بیاورد.
ادامه مطلب
نعمت اله مظفرپور، پژوهشگر اندیشه سیاسی و دیپلماسی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد که گام دوم انقلاب و دولت سیزدهم نیازمند سیاست خارجی تناسب گرا و تدریج گراست. برقراری تناسب بین اهداف و اصول مختلف و متعارض سیاست خارجی در قالب یک دستگاه انداموار نیز توسط اندیشه سیاسی ممکن است.
ادامه مطلب
محمدطاهر تنزه ای در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران سالیان سال به احترام رسم همسایگی اش، با آغوشی باز رسم میزبانی اش را برایمان به جای آورده تا دور از هیاهوی جنگ و خشونت وطن؛ طعم تلخ جنگ و مهاجرت را به فراموشی بسپاریم و در آرامش این سرزمین، آینده خویش را بسازیم.
ادامه مطلب
علیرضا بیگدلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دلهای ما برای بهبود اوضاع در کشوری می زند که به معنی واقعی پاره تن ما و جایی برای دوست داشتن ماست. آرزو می کنم ثمره این نیتهای خیر مسئولان و مردم ما برای گسترش این دوستی‌ها، به مثابه قطرات شبنمی در پای درخت دوستی باشد که کام دل به بار آرد.
ادامه مطلب
امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در دوره چهل ساله پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بر اساس اسناد بالادستی به ویژه قانون اساسی و متأثر از آموزه های اسلامی و رهنمودهای رهبران نظام، ابتنای سیاست خارجی به طور عمده و برجسته بر آموزه های اعتقادی و ایدئولوژیک استوار شده است. جهت گیری کلان سیاست خارجی و ارائه الگوهائی همچون"نه شرقی و نه غربی، استقلال طلبی، استکبارستیزی، عدم سلطه گری و سلطه پذیری، حمایت از جنبش های رهائی بخش به خصوص جریان مقاومت اسلامی"؛ علاوه بر مبانی مذهبی و اسلامی، متأثر از ایدئولوژی "راه سوم" و ضدیت با شرق کمونیست و غرب کاپیتالیست شکل گرفت. می توان گفت جهت گیری عقیدتی – ایدئولوژیک سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بسی بیش از ترجیحات عینی از ترجیحات ذهنی تأثیر پذیرفته است.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بخش بزرگی از مرزهای شرقی ایران با مهمترین همسایه ایران، یعنی کشور دوست و برادر افغانستان مشترک است که می توان آن را خراسان هم نامید، زیرا خورشید جهان تاب در آغاز از این سرزمین به سوی ایران زمین می تابد. بنا به سروده فخرالدین اسعد گرگانی در منظومه ویس و رامین: خراسان را بود معنی خور آیان/کجا از وی خور آید سوی ایران. چه خوش نامست و چه خوش آب خاکست/زمین و آب و خاکش هر سه پاکست. جالب آنکه زبان پشتو پر گویشورترین زبان این سرزمین در کنار زبان فارسی از خانواده زبانهای ایرانی، زبان باشندگان این سرزمین است. آموزش زبان پشتو در دانشگاههای ایران و زبان فارسی در دانشگاههای مناطق پشتونشین افغانستان می تواند به توسعه پیوندهای بین دوکشور کمک کند و به قوام و دوام عهدنامه مودت در سده های دیگر یاری رساند.
ادامه مطلب
اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند معتقدم «امید» شاه کلید سازندگی و تغییر است و هیچ فرد دلسوز و خیرخواهی حق ندارد امید را از جامعه بگیرد، اما در عین حال باور دارم دیدن حقایق، تحلیل و تبیین آنها و توجه دادن جامعه و مسئولان به این حقایق وظیفه هر تحلیل گر منصف و با وجدان است. با چنین رویکردی به نظر می رسد ایران امروزی در عرصه داخلی و خارجی با چالشهایی مواجه است که مربوط به دیروز و امروز و این دولت و آن دولت نیستند؛ بلکه طی سالیان متمادی ایجاد و به واسطه مُسکن‌های مقطعی مسکوت شده اند و حال همچنان به عنوان دردهایی مزمن در کالبد جامعه و دولت خودنمایی می کنند؛ دردهایی که امید می رود با همسو شدن قوای سه گانه، دولت سیزدهم بتواند درمان و التیامی برای آنها بیابد.
ادامه مطلب
سفیر اسبق ایران در سوریه که از دوستان مرحوم محتشمی پور بود، می گوید: انقلابی فکر کردن و باور و ایمان به حرکت امام مسأله بسیار مهمی است که یک عده افراد به عنوان یک تعهد دینی و وظیفه اسلامی، وظیفه خودشان می دانستند که برای این انقلاب کار کنند. ایشان یکی از افراد بسیار مخلص بود و در تمام مراحل هر کاری که می توانست را انجام می داد. لذا در رفتن امام به طرف کویت و رفتن به پاریس همواره کنار امام بودند و بار مسئولیت و کار را بر عهده می گرفتند و حاضر بودند با تمام وجودشان جهاد کنند. شانه خالی نکردن از زیر کار یکی از ویژگی های ایشان بود. ایمان، اعتقاد و باورشان به انقلاب و پذیرش مسئولیت و انجام کار برای انقلاب و حرکت امام و همچنین اخلاص مسائل دیگری است که من از ایشان سراغ دارم و بدون هیچ چشم داشتی در این زمینه ها کار می کرد. به عقیده من و برخی دوستان همفکر، حتی کناره گیری اخیر ایشان که به نجف رفت هم عنایت خداوند متعال بود.
ادامه مطلب
حمید قمی از نزدیکان مرحوم محتشمی پور می گوید: جناب آقای محتشمی پور سفیر ایران بودند در سوریه اما ایشان چون قبل از انقلاب فارغ از قصه احتمال هجرت حضرت امام به سوریه ایشان معمولا برای چاپ کتاب های حضرت امام و تماس با فلسطینی ها و با شخصیت های سیاسی و مذهبی مکررا به لبنان سفر داشتند که تقریبا یکی از دلایل ثانویه برای انتخاب ایشان به عنوان سفیر در سوریه مطرح بود همین عقبه بود که ایشان اشراف به مسائل شیعیان لبنان و سوریه داشتند چراکه جمهوری اسلامی ایران در لبنان سفیر نداشتیم تا جایی که تقریبا سالهای پایان جنگ بود که به لبنان سفیر اعزام کردیم. که اولین سفیر ما در لبنان برای مدت کوتاهی آقای به اسم روحانی بودند که نتوانسته بودند در آنجا موفقیتی کسب کنند و بعد از ایشان آقای سید محسن موسوی بودند که ایشان جزو آن چهار دیپلمات ربوده شده بودند. تقریبا در این دوران امور لبنان توسط سفیر ما در دمشق هماهنگی می شد حتی در زمانی که ما آنجا کاردار داشتیم هم امور مربوطه با دفتر وزارت خارجه در دمشق هماهنگ میشد.
ادامه مطلب
امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: طبعا ً کارامدی و تخصص و تجربه برای مدیریت و راهبری امر خطیر سیاست خارجی، یک ضرورت و پیش فرض به نظر می رسد. معذالک بررسی سوابق وزرای امور خارجه قدرت های بزرگ و کشورهای مطرح در عرصه دیپلماسی و سیاست جهانی مانند آمریکا، روسیه، انگلیس و امثالهم اتفاقا ً بصیرت های متفاوتی خلاف پیش فرض تخصص و تجربه ارائه می دهد. اینکه تقریبا ً هیچ یک از وزرای امور خارجه این کشورها، قبل از انتصاب سابقه کار و فعالیت در وزارت امور خارجه نداشته و حداکثر اینکه تجربه فعالیت در یک سازمان بین المللی مانند سازمان ملل را در کارنامه حرفه ای خود داشته اند. در این زمینه می توان به سرگئی لاورف، وزیر امور خارجه کنونی روسیه و یا کاندولیزای رایس وزیر امور خارجه دولت جرج بوش اشاره کرد که صرفا ً با توشه فعالیت در سازمان ملل توانستند به منصب وزارت امور خارجه کشورشان دست یابند. یا در مورد وزرای امور خارجه انگلیس به ضرس قاطع هیچ کدام حتی همین سابقه و تجربه را نیز نداشته اند.
ادامه مطلب
پوهنیار میراحمد نوید مشعوف در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آری اگر ما دو بنشینیم و از داشته های خویش بگوییم، بدون شک داستان نشست چهل شبانه روز خداوندگار بلخ و حضرت شمس تبریز تکرار خواهد شد و نتیجه اش نیز همان سخن خواهد بود که آنچه تو گفته من دیده ام. این شباهت ها نشان از هم فرهنگی دو ملت به جان برابر است، که با تأسف سیاست های پست امروزی روابط بین این دو را اندکی خدشه دار نموده است.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایفای نقش به عنوان یک ستاد پشتیبانی برنامه ای و اطلاعاتی و همچنین ارائه مشورت به افراد منتخب از دیگر کارکردهای مطلوب احزاب است که می تواند عدم برخورداری فرد منتخب از همه تخصص های لازم و کافی در زمینه های مختلف حکومتی را پوشش دهد و جبران کند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبال زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حضور گستردۀ زنان در روند جریانات انقلابی بویژه مشارکت فعالانه در انواع انتخابات کشوری؛ گویای این واقعیت بود که توانایی عینی و ذهنی جامعه در فهم و پذیرش مشارکت زنان در عرصه های مختلف افزایش یافته است؛ که مهمترین وجه مشخصۀ را می توان در احقاق حقوق زن، تقویت کیان خانواده و افزایش مشارکت زنان در فعّالیتهای اجتماعی-سیاسی و حمایت از حرکتهای زنان در جهان و ایجاد ارتباط با تشکیلات مربوط به زنان در سطح جهان دید. واقعیت این است که مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان ایران وارد مرحلۀ جدیدی شده است که واقع نگری؛ حرکت به سوی نیازهای جامعه و تصریح ضرورت تصویرسازی واقعی از حضور زنان در ابعاد مختلف حیات سیاسی؛ اقتصادی؛ فرهنگی و اجتماعی در نزد افکار عمومی بین المللی بویژه اروپا از ویژگی های آن به شمار می آید.
ادامه مطلب
حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بنظر نگارنده در جامعه عقب مانده سیاسی ایران که هنوز نمی تواند تعریف نوشته شده ای از منافع ملی در بر گیرنده ساکنین ایران زمین داشته باشد شخص وزیر خارجه با قدرت اجماع سازی داخلی و خارجی و داشتن تحلیل قابل اجماعی که مسئولین از جهان و برنامه پیش رو دارند یک بسته غیر قابل تفکیک است. هر کسی را که رئیس جمهور انتخاب می کند یا خود چنین بلند پروازی دارد باید بتواند این خصوصیات را داشته باشد والا هم خود و هم کشور را دچار بحران خواهد کرد.
ادامه مطلب
هلال فرشیدورد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دل‌کندن از گذشته‌های شیرین دشوار است، من روزی نیست که در آرزوی گذشته‌ی با شکوه این مرز و بوم و ندیدن آن سادگی‌های زیبا_ کوزه‌های گلی بر دوش دخترکان دهکده، گلگردانی و سرودخوانی‌های فصل بهار و... اشک نریزم و حسرت نان گرم سر تنور را از دستان پاک مادر که دیگر میسرم نشد نخورم. ای دریغ! از نبودن آن سادگی‌ها، لطف و عطوفت‌های گمشده‌ی شیرینِ از دست‌رفته. دلم گاهی می‌شکند، می‌شکند چنان شیشه‌یی که سنگ می‌خورد و بر زمین فرو می‌ریزد، و باز این سخن هم‌روزگار حافظ و هم‌تبار بزرگوار ما کمال خجندی در ذهنم می‌پیچد و می‌پیچد: «هیچ حالی را بقایی نیست بی‌صبری مکن...» از همریشگی تاریخی و روابط دیرینه‌ی ایران عزیز و افغانستان/خراسان عزیز چه بگویم؟ در این پیوند سخن بسیار رفته است،
ادامه مطلب
سهیلا عرفانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: و در این عصرِ ارتباطات، سفرهای متقابل فعالان رسانه‌ای ایران به افغانستان و فعالان رسانه‌ای افغانستان به ایران برای بازتاب اهمیت روابط فرهنگی و دستاوردهای فرهنگی این دو کشور از ضرورت هاست.
ادامه مطلب
خالد قادری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کولبری و کولبرکُشی یکی از پیامدهای فجیع شرایط موجود است که نگارنده سعی خواهد کرد بخشی از چشم انداز آن را واکاوی کند به این نیت که تلنگری باشد برای همگان، چه در قامت مسئول و چه در قامت مردم. بدیهی است که باید در نظر داشت با کشتن کولبری که نان آور خانواده ای مستمند است چه تبعاتی دامنگیر اعضای بی سرپرست آن خانواده می شود آن هم در میان انبوهی از بحران های اجتماعی!؟
ادامه مطلب
جواد عباسی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هنگامی که تاریخ چند هزار ساله غرب آسیا را ورق می‌زنیم، بیش از هر چیز همزیستی، همکاری و هم‌افزایی فرهنگی ـ تمدّنی میان ساکنان این منطقه، یعنی حدفاصل آسیای مرکزی و شبه قاره هند در شرق تا آناتولی و سواحل مدیترانه در غرب، پیش چشم ما قرار می‌گیرد. این منطقه که امروزه شامل چندین کشور مستقل است، برای هزاران سال با وجود از سرگذرانیدن رویدادهای فراوانِ تلخ و شیرین و فراز و نشیب‌های بسیار، همواره از نوعی همبستگی فرهنگی ـ تمدنی برخوردار بوده است.
ادامه مطلب
حسن اوجی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شاید تصورمان از جهان پیرامونی و به نوعی هستی شناسی ما باعث شود تا جهان بینی و رفتار سیاست خارجی ما شکل بگیرد اما همزمان اقدامات و کنش های دول پیرامونی می تواند سیاست خارجی کشورمان را در جنبه های مختلف تقویت و یا تعدیل کند .
ادامه مطلب
بصیراحمد دانشیار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با مطالعه فصل‌های مختلف قرارداد مودت و دوستی سال ۱۳۰۰ ه ش؛ به حسن رفتار، معادلات برد-ـ برد دو سویه، مناسبات سیاسی، احترام متقابل به مهاجرین، تعاملات آموزشی و فرهنگی اشاره شده که درخور تامل و توصیف است.
ادامه مطلب
مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیش بینی می شود تحولات منطقه ای و فرامنطقه ای این مذاکرات را الزام آور کرده است. عوامل فرامنطقه ای که دو کشور را به سمت مذاکرات سوق داده است عبارتند از؛ تغییر سیاست های امریکا در منطقه و کاهش تنش نظامی از قبیل خروج نظامی از افغانستان، از سرگیری مذاکرات برجام و کاهش حداقلی تقابل امریکا و ایران، رقابت نرم و اقتصادی و سیاسی روسیه و چین در مقابله با امریکا در منطقه و افزایش قدرت آنها، بهبود برخی روابط کشورهای مختلف با منطقه، عملکرد برخی کشورهای مختلف در جنگ های یمن و لبنان برای خروج نظامی و سرکوب بیشتر گروه های تروریستی و خطرات ناشی از آن، همه و همه از روند احتمالی و تمایل کاهش تنش در منطقه خاورمیانه نشان دارد که عربستان و ایران را نیز به پای میز مذاکرات برای مسائل منطقه ای و روابط بهتر کشانده است.
ادامه مطلب