حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران از امکان جدی مذاکره با واشنگتن سخن گفت ولی آنچه عبداللهیان به وضوح به آن اشاره نکرد این است که آمریکا خواهان مذاکره فقط درباره بحران هسته ای و احیای برجام نیست بلکه بازگشت آمریکا به مذاکرات هسته ای، نتیجه تفاهم ها و شروط پشت پرده ای است که ماهیت سیاسی محض دارد و در گام نخست به نقش و نفوذ ایران در منطقه غرب آسیا مربوط می شود.
ادامه مطلب
امیرعبدالهیان خاطر نشان کرده که اگر امریکا نشان دهد که می خواهد و می تواند، توافق شایسته ای را تامین کند، تهران برای مذاکرات مستقیم با امریکا آمادگی دارد. این سخن وی به هیچ وجه، مشابه سخنان قبلی نیست که ایرانی ها پافشاری داشتند در ابتدا امریکا باید تحریم ها را لغو کند.
ادامه مطلب
جلال میرزایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد که امثال آقای شمخانی باید اجازه دهند موضع‌گیری‌های دولت به طریقی اتخاذ شود که علاوه بر انسجام نگاه دستگاه اجرایی کشور در راستای سخنان سازنده کسانی نظیر امیرعبداللهیان پیرامون احتمال مذاکره مستقیم با آمریکا باشد، چون حداقلش آن است که در کوتاه مدت تاثیر سازنده ای روی بازار و کسب و کار هم تاثیر مثبت دارد.
ادامه مطلب
احمد زید آبادی در یادداشتی می نویسد: ژاپن و هندوستان و کرۀ جنوبی و ده‌ها کشور رو به توسعه در جنوب شرق آسیا نیز بخشی از "شرقِ جغرافیایی" به شمار می‌روند. البته محافلِ مدافعِ سینه‌چاکِ "چرخش به شرق" این دسته از کشورها را نیز بخشی از "غربِ سیاسی" به حساب می‌آورند و گویی آگاهانه در پی ایدئولوژی‌سازی از ماهیت نظام‌های سیاسی چین و روسیه هستند، ماهیتی که در بهترین صورت، نوعی اقتدارگرایی متمرکز و سفاک است. در واقع همین محافل، اظهارات امیرعبداللهیان را در مورد ایجاد توازن در رابطه با غرب و شرق به باد انتقاد گرفتند و خواهان نگاه یک سویۀ وزارت امور خارجه به جهان شدند. به نظرم لازم باشد وزارت امور خارجه در برابر درخواست این محافل موضعی شفاف بگیرد.
ادامه مطلب
ایران برای شکست دژ مستحکم تحریم های غرب نیازمند راهکاری اقتصادی است. تعمیق روابط بین تهران و پکن می تواند به جذب چندین دوست و حامی در غرب منجر شود اما در صورت جدیت امریکا و اروپا برای برطرف ساختن تنش ها بین خود و ایران باید بر توافقی منصفانه و برداشته شدن تحریم ها موافقت کنند.
ادامه مطلب
عبدالرضا فرجی راد در گفت‌وگو با دیپلماسی ایرانی تصریح کرد که قطعاً زمانی که یک دولت جدید با نگاه سیاسی تازه روی کار می آید نمی توان تصور کرد و یا از دولت جدید خواست که تیم مذاکره کننده ای مطابق و مشابه با دولت قبلی که در تضاد با آن قرار دارد را به وین بفرستد، چون نتیجه مستقیم و فوری این اقدام آن است که شاهد دو دستگی و تشتت آراء بین دولت و تیم مذاکره کننده خواهیم بود و نهایتا یک صدای واحد از تهران در خصوص مذاکرات شنیده نمی شود، در نهایت هم اگر شکستی روی دهد هر کدام دیگر را مقصر می داند. پس منطقی نیست و عقلانی هم نیست که دولتی مانند رئیسی روی کار بیاید، اما تیم مذاکره کننده ای مانند دولت روحانی شامل ظریف، عراقچی، روانچی و هر کس دیگری مذاکرات را پی بگیرد. ضمن اینکه سنت سیاسی در داخل ایران و هر کشوری نشان می دهد با تغییر دولت‌ها بیشتر ارگان ها، نهادها، سازمان ها مطابق با نگاه و خواست دولت جدید تغییر پیدا می کند تا یک همگِنی سیاسی و وحدت رویه شکل بگیرد. این مسئله خصوصاً در حوزه امنیتی و سیاست‌خارجی نمود بیشتری پیدا می‌کند.
ادامه مطلب
مبین عبدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تعدد اختلافات فی ما بین جمهوری اسلامی ایران و طرف های مقابل در تمامی حوزه ها از جمله امنیتی، نظامی، اقتصادی، هسته ای و حتی مسائل منطقه ای تداعی کننده آن است که این روند در پیش گرفته شده نمی تواند به توافقی که رفع تحریم ها و بازگشت طرف های مقابل به توافق را منجر شود، لذا باید منتظر ماند و دید که آیا طرف های برجام حاضر به نشان دادن انعطاف برای رسیدن به توافق می شوند؟
ادامه مطلب
جاوید قربان اوغلی در یادداشتی می نویسد: منابع خبری هیئت ایرانی را قریب به ۴۰ نفر تخمین زده‌اند. برخلاف انتقادهایی که ممکن است از سوی عناصر ناآشنا به «تعداد» هیئت ایرانی وارد شود، در صورت برخورداری از «عزم و اراده‌ای جدی برای نیل به تفاهم» باید آن را از ویژگی‌های مثبت ترکیب تیم ایران در دور جدید مذاکرات برشمرد.
ادامه مطلب
عبدالرضا فرجی راد در گفت‌وگو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که در هیچ دوره ای مانند اکنون تهران و واشنگتن تا به این حد آماده مذاکره و حصول توافق جدید نبوده‌اند. چون از یک طرف دولت رئیسی با انواع مشکلات اقتصادی و معیشتی واقعاً به موفقیت در این مذاکرات و رفع تحریم‌ها نیاز دارد و از طرف دیگر دولت بایدن هم برای تمرکز بیشتر در خصوص مقابله با چین به تضمین در خصوص مدیریت توان هسته‌ای ایران نیاز دارد. این مسائل سبب می شود که آینده مذاکرات روشن باشد تا جایی که من احتمال شکست مذاکرات را تقریباً صفر می دانم.
ادامه مطلب
ایران و آذربایجان به توافق اصولی در زمینه همکاری در عرصه نفت و گاز دست یافته اند. اگرچه، بخش اعظم جزئیات این توافق هنوز اعلام نشده، اما ظاهرا، باکو و تهران توافق کرده اند تا در مورد برخی از مسائل مرتبط با همکاری از مبادله گاز ترکمنستان به آذربایجان از طریق ایران تا توسعه میادین نفتی و گازی در ایران و ارسال گاز از ایران به نخجوان آذربایجان به طور مفصل تری، گفت وگو کنند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: : استقبال سرد مقام‌های اسرائیلی از «رابرت مالی» نماینده ویژه دولت امریکا در امور ایران، نشان از نگرانی آنان درباره آینده گفت‌گوهای وین دارد. نخست‌وزیر و وزیر امورخارجه اسرائیل با لغو دیدارهایشان با مالی، پیشاپیش اعتراض و مخالفت خود را با توافق‌های احتمالی ایران و امریکا در گفت‌گوهای وین بروز داده‌اند که قرار است از هشتم آذرماه از سر گرفته شود.
ادامه مطلب
علی بیگدلی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است: مذاکره یک پروسه دیپلماتیک است که می‌تواند با دادن کمترین امتیاز و هزینه، ابزاری موثر برای حصول منافع ملی باشد. اما در عین حال مذاکره و دیپلماسی یک مسیر پیچیده است، چون قطعاً با بازیگران متعدد و منافع متضاد مواجهیم، خصوصاً آمریکا که به عنوان ابرقدرت اقتصادی و نظامی دارای بیشترین پیچیدگی دیپلماتیک و سیاسی است. لذا باید دقیق ترین برنامه برای مذاکره با ایالات متحده از سوی دولت ها طراحی شود. زمانی که ما بدون برنامه و تنها به واسطه فشارهای تحریمی پای میز مذاکره حاضر می‌شویم نتیجه‌اش می‌شود برجام و اتفاقات بعدی. حال که دولت رئیسی ادعای دیپلماسی هوشمند و متفاوتی را دارد قطعاً مذاکرات پیش رو مهمترین سنگ‌محک خواهد بود.
ادامه مطلب
جلال میرزایی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی معتقد است که متاسفانه رئیسی، حسین امیرعبداللهیان، علی باقری کنی و ... اصول، مبانی و نکات کلیدی و حیاتی را فراموش کردند و به برخی مسائل کم اهمیت و بی اهمیت مانند مکان مذاکره چسپیده اند. در واقع هنوز برای من جای سوال است که چرا دولت سید ابراهیم رئیسی این همه فرصت را طی هفته های گذشته برای از سرگیری مذاکرات از دست داده است و اکنون به جای تلاش برای احیای برجام سعی دارد مکان مذاکرات را به بروکسل ببرد؟ به واقع فرق وین با بروکسل چیست؟ چرا حضرات و آقایان شرایط حاد، بغرنج و بحرانی کشور را درک نمی‌کنند؟
ادامه مطلب
به نظر می رسد روسیه با برداشتن گامی به عقب در روی آوردن خود به اسرائیل، نگرانی های ایران را در نظر بگیرد، اما روابط روسیه و اسرائیل مستحکم باقی خواهد ماند. در نتیجه به تعهد خود برای جلوگیری از تقویت جبهه مقاومت ایران و حزب الله در بلندی های جولان ادامه خواهد داد. تشدید تنش ها میان ایران و اسرائیل به تلاش های روسیه برای توسعه سازوکارهای موجود برای تنش زدایی ضربه خواهد زد. در این میان ایران سفر امیرعبداللهیان را به مسکو برای تهران پیروزی می داند.
ادامه مطلب
صادق بروجردی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این پول های بلوکه شده البته بخشی از دارایی‌های ملت ایران است که با توسل به اقدامات غیرقانونی و توسط ایالات متحده و شرکا منجمد شده که باید هر چه زودتر در اختیار ملت ایران قرار بگیرد. بدون شک این اقدامات نمی تواند سرپوش و مرحمی بر جنایات و جفاهای گذشته آمریکا باشد. اما در چهارچوب اقدام در برابر اقدام و عمل در برابر عمل می تواند موثر واقع شود. از یاد نرود که این تنها بخش کوچکی از دارایی‌های خود ملت ایران است.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: باید در نظر داشت که فرصت طلبی های آنکارا در بهره برداری لازم از تحولات منطقه ای و به خصوص ادعاهای رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه در ابراز تمایل برای کمک به اوضاع اقتصادی نابسامان لبنان را نباید از نظر دور داشت، و در حالی که اوضاع اقتصادی ترکیه در شرایط ناگواری به سر می برد، همگان بر واهی بودن ادعاهای اردوغان برای کمک به لبنان برای خروج از بحران واقف هستند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: امیرعبداللهیان این ویژگی را دارد که مورد تایید جریانی است که همواره منتقد دولت قبل و وزیر امور خارجه پیشین بوده است. همچنین تا کنون هماهنگ با نهادی بوده که از آن به "میدان" تعبیر شده است. این دو می تواند برگه برنده های مهمی برای امیرعبداللهیان باشد تا با قدرت پرونده های دیپلماسی کشور را پیش ببرد و آنها را به نتیجه برساند و حتی دستاوردهای تازه ای خلق کند. به شرطی که شرایط سخت کشور را درک کند، شرایط دشوار بین المللی را که هر روز شاهد تحول تازه ای است به خوبی دریابد و از کوچکترین فرصت ها نهایت استفاده را ببرد.
ادامه مطلب
علی امیدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آقای دکتر امیر عبداللهیان در هفته اول صدارت وزارت امور خارجه چندین جهت‌گیری انجام دادند که از جهت حرفهای بودن قابل تامل است. در این یادداشت به چهار مورد اشاره می شود. البته طبق نظریات پسامدرن، حقیقت مطلق وجود ندارد و هر کس، منظر خود را درست می پندارد. البته نگارنده نیز اصرار بر درست بودن یا مطلق بودن دیدگاه خود ندارم و صرفا این موارد را در راستای نظریه عقلانیت ارتباطی یورگن هابرماس مطرح می کنم.
ادامه مطلب
وزیر دفاع جدید ایران فردی با نفوذ در این عرصه است. عبداللهان نیز مشاور سابق در مجلس شورای اسلامی است و سال ها در وزارت امور خارجه فعالیت داشته است. او اصولگراست، اما فرد میانه رویی بشمار می رود که از تجربه خوبی در عرصه دیپلماتیک برخوردار است. نکته مهم این است که او پیوسته، سخنان مثبتی در خصوص روسیه و نقشش در منطقه ایراد می کند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: اهمیت نشست بغداد زمانی می توانست فزونی بگیرد که روسای جمهوری ایران و ترکیه و همچنین ولیعهد عربستان سعودی در آن شرکت می کردند، به جرات می توان گفت عدم حضور آنها تا اندازه بسیاری از میزان تاثیرگذاری نشست کاست. اگرچه حل همه مشکلات کشورهای منطقه از این نشست انتظار نابه جایی است.
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی پیرامون اهداف و دلایل حضور مکرون در نشست بغداد بر این باور است که با در نظر گرفتن سابقه منفی آمریکا و انگلستان در کشورهایی مانند عراق، ایران و منطقه غرب آسیا، فرانسه و شخص مکرون سعی می کند از این خلاء در راستای منافع خود و پاریس نهایت استفاده را ببرد. در نتیجه سفر و حضور مکرون در نشست بغداد هیچگونه منفعتی، نه برای ایران، نه برای عراق و نه برای امنیت خاورمیانه دارد.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: ایران و عربستان چند ماهی است مذاکراتی را به میزبانی عراق آغاز کرده اند که بنا به گزارش ها به پیشرفت های خوبی رسیده، اگرچه تا کنون به طور عملی نتیجه ای بیرونی از این مذاکرات مشاهده نشده است. اکنون حضور دو وزیر امور خارجه از هر دو کشور در کنفرانسی بین المللی می تواند آغازگر روندی تازه در پشت سر گذاشتن اختلافات دو کشور و گشودن صفحه ای جدید در روابط ایران و عربستان باشد.
ادامه مطلب
با پیروزی سید ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری ایران، این کشور به طور بالقوه در جریان یک تغییر چشمگیر در چشم انداز سیاسی خود افتاده است. میانه روها (اعتدالیون) پس از هشت سال کنترل بر قوه مجریه، شکست سخت سیاسی را در برابر اردوگاه محافظه کار (اصولگرایان) متحمل شدند. جناح «اصلاح طلب» که زمانی حامیان خود را برای ریاست جمهوری حسن روحانی بسیج کرد، سرمایه و جذابیت سیاسی خود را از دست داده و سال ها طول می کشد تا مجددا به عنوان یک نیروی سیاسی ظهور کند.
ادامه مطلب
حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: علیرغم تلاش تیم قبلی در وزارت امور خارجه و خسته نباشید به آنها، وزیر امور خارجه جدید اسب زین شده ای را تحویل نمی گیرد و مشکلات زیادی پیش رو دارد. تقریبا همه چیز از نو باید ساخته و پرداخته شود. مهمتر از همه ارزیابی از بنیان های ساختار توسعه نفوذ کشور در منطقه است که در سایه آن باید اقدامات بعدی صورت گیرد.
ادامه مطلب
سید جلال ساداتیان در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی ضمن اذعان بر این نکته که با حضور احتمالی حسین امیرعبداللهیان یا هر فرد دیگری در قامت سکاندار جدید دیپلماسی، مسیر سیاست خارجی ایران تغییر نمی کند و در بهترین حالت این افراد کارگزار جزء دیپلماسی ایران خواهند بود، پیرامون آینده سیاست خارجی دولت سیزدهم این گونه عنوان داشت که در صورت عدم مذاکره با آمریکا، عدم احیای برجام، عدم لغو تحریم ها و عدم تعیین تکلیف لوایح مربوط به FATF باید از هم اکنون فاتحه دولت سیزدهم را خواند.
ادامه مطلب
احسان سپه وند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: منظر مطالعه کتاب صبح شام که خاطرات دکتر حسین امیر عبداللهیان، معاون اسبق عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه، پیرامون بحران سوریه است نیز، خالی از لطف نیست. کتاب با مقدمه امیر عبداللهیان پیرامون روابط تهران و دمشق آغاز می شود و با پیشگفتار تدوین گر ادامه پیدا می کند. پس از این، اثر شامل دو بخش خاطرات و یادداشت هاست.
ادامه مطلب