بازی روسها تمام می شود؟

۱۷ دی ۱۳۹۰ | ۱۶:۴۶ کد : ۱۸۹۶۷۷۱ گفتگو
دکتر صادق ربانی، قائم مقام سابق سازمان انرژی اتمی ایران در گفتگو با دیپلماسی ایرانی به ساخت میله سوخت هسته ای حاوی اورانیوم می پردازد و اظهار امیدواری می کند این اتفاق گامی باشد برای بی نیازی ایران به وارد کردن سوخت هسته ای.
بازی روسها تمام می شود؟
 دیپلماسی ایرانی: یک سال پیش آخرین دور مذاکرات ایران با غرب بر سر دریافت سوخت هسته ای مورد نیاز برای تامین سوخت رآکتور تهران با شکست مواجه شد. حال پس از یک سال درحالی که زمزمه هایی برای آغاز مذاکرات مجدد میان ایران و غرب شنیده می شود ایران اعلام کرده است که اولین نمونه از "میله سوخت هسته ای حاوی اورانیوم" را ساخته و آزمایش کرده است. سازمان انرژی اتمی اعلام کرده که نمونه ساخته شده میله سوخت "پس از گذراندن کلیه آزمایش های فیزیکی و ابعادی به منظور بررسی عملکرد در شرایط عملیاتی به داخل قلب راکتور تحقیقاتی تهران منتقل شد."  در مورد اهمیت این موضوع و واکنش ها به آن و تاثیر این اتفاق در مذکرات آتی ایران و غرب با دکتر صادق ربانی، قائم مقام سابق سازمان انرژی اتمی گفتگو کرده ایم که در زیر می خوانید:

 

 آقای دکتر، ساخت اولین نمونه از میله سوخت هسته ای حاوی اورانیوم تا چه حد اهمیت دارد؟

 

تولید میله سوخت هسته ای بخشی از تکنولوژی چرخه سوخت است. اهمیت ساخت آن از غنی سازی پایین تر است. یعنی تکنولوژی چندان پیچیده ای نیاز ندارد و نسبت به غنی سازی اورانیوم امر ساده تری است. به عبارت دیگر مهم ترین مرحله در چرخه سوخت غنی سازی است که کشورما به توان آن دست یافته است و حساسیت جامعه جهانی به خصوص از سوی شورای امنیت نیز نسبت به آن وجود داشته است.

این که ایران یک نمونه از میله سوخت ساخته است تا چه قدر اهمیت دارد؟

 

ساخت یک میله یا بیشتر چندان مهم نیست آنچه اهمیت دارد فنآوری میله سوخت است که اگر به آن دست پیدا کرده باشیم می توانیم تولید انبوه هم بکنیم. در واقع اولین آن مهم است اگر آن ساخته شود ساخت تعداد بیشتر اهمیت چندانی ندارد.

 

استفاده این میله سوخت در کجاست؟

 

مهم ترین استفاده این میله در حال حاضر برای رآکتور تحقیقاتی تهران است. ما اگر بتوانیم در راکتور امیر آباد میله سوختی را بکاریم به این معنی است که می توانیم از سوخت 20 درصدی که تولید کرده ایم استفاده کنیم و ساخت داروهای هسته ای را در آنجا پیش ببریم.

 

کارکرد اصلی رآکتور تهران چیست؟

 

کارکرد اصلی رآکتور تهران در حال حاضر فعالیت های تحقیقاتی و تولید انواع رادیودارو است. از حدود دو سال پیش اعلام شد که سوخت این رآکتور رو به اتمام است و برای تامین آن باید اورانیوم با غنای ۲۰ درصد تولید کنند. در همین راستا ایران ماه‌هاست که در حال غنی سازی اورانیوم بیست درصدی است. کشورهای غربی به خصوص ایالات متحده آمریکا واکنش منفی به تصمیم ایران نشان دادند اما مذاکرات برای تامین سوخت مورد نیاز این رآکتور توسط کشورهای غربی با استفاده از مواد اولیه ای که قرار بود ایران آن را در اختیارشان بگذارد، به دلیل اختلاف نظرهای سیاسی، به بن بست کشیده شد.

 

در واقع شما این مسئله را دستاورد عدم تامین سوخت رآکتور  تهران از سوی کشورهای دیگر می دانید؟

 

آقای صالحی، وزیر خارجه و رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی پیش از این گفته بود که اگر دنیا نمی خواهد به ایران سوخت رآکتور تهران را بدهد ما خودمان آن را تولید می کنیم. بنابراین این اقدام ایران را از نظر نیاز به واردات به میله های سوخت خارجی خودکفا می کند وایران می تواند به تولید مواد رادیو دارویی اقدام کند. در حالی که قبل از آن ایران اعلام کرده بود که نمی خواهد بر این کار سرمایه گذاری کند و قصد خرید آن را دارد. اما وقتی کشورهای دیگر به ایران میله سوخت را نفروختند ایران خود به ساخت آن اقدام کرد تا نشان دهد اگر دنیا ما را تحریم می کند و از رادیو دارو ها محروم می کند ما خودمان آن را تولید می کنیم. بنابراین اگرچه این اقدام کار شق القمر و پیچیده ای نیست، ولی این که ما را از وارد کردن سوخت هسته ای راکتور دانشگاه بی نیاز می کند اهمیت دارد.

 

برخی کشورهای غربی نسبت به این مدعای ایران ابراز تردید کرده اند یا نسبت به آن حساسیت های ویژه نشان داده اند. این مسائل چه معنایی می تواند داشته باشد؟

 

این که کشورهای غربی این توان ایران را باور ندارند می تواند به کم اطلاعی آنها مربوط باشد. به عنوان مثال شب گذشته در مبارزه انتخاباتی جمهوری خواهان میت رامنی با ا شاره به این که ایران به این توان دست پیدا کرده است هشدار داد که این اتفاق خیلی خطرناک است. این نشان می دهد که میت رامنی هم نسبت به این موضوع اطلاع چندانی ندارد و یا این که قصد دارند از ناآگاهی افکار عمومی استفاده کنند تا علیه ایران فضای تبلیغاتی به راه بیندازند. این اقدام به هیچ وجه حساسیت برانگیزتر از غنی سازی اورانیوم نیست.

 

آیا با این توان می توانیم سوخت نیروگاه بوشهر را هم تامین کنیم؟

 

نه مسئله بوشهر تا حدی متفاوت است چرا که حجم سوختی که در آن جا مصرف می شود بسیار زیاد است و ما مواد اولیه کافی برای تولید آن نداریم. البته روسیه برای تامین سوخت نیروگاه بوشهر تا ده سال تعهد کرده هرچند این مسئله دائمی نیست. البته روسیه با وجود تعهدات قبلی هنوز این نیروگاه را به راه نینداخته است.

 

با وجود بحث هایی که برای راه اندازی نیروگاه بوشهر بوده است چرا هنوز این اتفاق نیفتاده است؟ آیا این تاخیر طبیعی است؟

 

کاملا مشخص است که روسیه با ما بازی می کند و این تاخیرهاطبیعی نیست. این ادامه همان بازی است که روسها سالهاست با ما می کنند. روسیه چند سال است که تحت فشار غرب با ما بازی می کند. بازی نفرت انگیزی که من به عنوان یک ایرانی از این ناراحتم که ما مجبور هستیم مدام به روسها التماس کنیم تا به ما سوخت بدهد. به این دلیل تولید سوخت امیرآباد اهمیت دارد و ارزشمند است و می تواند گامی در راستای خودکفایی ایران از روسیه باشد.

 

 آیا این تحول می تواند در مذاکرات آینده ایران و غرب تاثیر مثبتی می گذارد؟

 

در اثر این اتفاق در مذاکرات آینده بیش از آن که مسئله سوخت رآکتور تهران مطرح شود کلیت پرونده هسته ای ایران مطرح خواهد بود. روسیه با همه اقدامات منفی که کرده است برای خروج پرونده هسته ای ایران از بن بست کنونی طرح گام به گام را ارائه کرد که پیشنهاد مثبتی به نظر می رسد. البته برخی مقامات با آن مخالفت کردند ولی اخیرا آقای صالحی اذعان کرده است که روش گام به گام روش معقولی است. 


نظر شما :