اتحادی برای به هم ریختن هژمونی جهانی

اتحاد روسیه – چین – ایران، پیمانی که غرب از آن می ترسد

۰۱ دی ۱۳۹۸ | ۱۸:۰۰ کد : ۱۹۸۸۳۵۰ اخبار اصلی آسیا و آفریقا
وسیه و چین ایران را میدان محکی برای خنثی سازی تأثیر تحریم های بین المللی می دانند. دولت چین وارد گفت وگو با شرکت های این کشور برای ماندن در بازار ایران شده و روسیه قول داده تحریم های بخش بانکی ایران را نادیده بگیرد و به تازگی با وامی ۵ میلیارد دلاری به ایران برای کاهش اثر تحریم ها موافقت کرده است.
اتحاد روسیه – چین – ایران، پیمانی که غرب از آن می ترسد

 

نویسنده: باریه علم الدین
 
دیپلماسی ایرانی: ایجاد پیوند تدبیر شده ای میان روسیه، چین و ایران از پیامدهای سیاست های تنبیهی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده امریکاست. به گفته یکی از کارشناسان ایران روبه رو شدن با فشار آمریکایی ها نقطه اشتراک ایران، روسیه، ترکیه و چین است.

 

روسیه و چین ایران را میدان محکی برای خنثی سازی تأثیر تحریم های بین المللی می دانند. دولت چین وارد گفت وگو با شرکت های این کشور برای ماندن در بازار ایران شده و روسیه قول داده تحریم های بخش بانکی ایران را نادیده بگیرد و به تازگی با وامی 5 میلیارد دلاری به ایران برای کاهش اثر تحریم ها موافقت کرده است.

پس از حمله به آرامکو، حسن روحانی برای دیدار با رجب طیب اردوغان و ولادیمیر پوتین به آنکارا رفت. این سفر با سفر یکی از فرماندهان نظامی ایران به چین برای گفت وگو با این کشور همزمان شد.

این سه کشور از فعال ترین کشورها در جنگ سایبری هستند که در عین حال میان شهروندان خود و اینترنت بین المللی دیوار می سازند. در همه این کشورها نقض حقوق بشر محل سوال است.

وقتی ترامپ اعلام کرد که شمال سوریه را به ترکیه واگذار می کند، این مسکو بود که واسطه تفاهم میان بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه و رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه شد.

حملات اسرائیل به پایگاه های شبه نظامیان در سوریه و عراق به انگیزه ای برای روی آوردن بغداد و دمشق به سامانه های دفاعی مسکو و ایران تبدیل شده است.

چین در بسیاری از طرح های زیرساختی در آفریقا حضور دارد و روسیه بزرگ ترین تأمین کننده سلاح برای کشورهای آفریقایی است. آنکارا نیز توافقی دفاعی و در حوزه مرزهای دریایی با لیبی امضا کرده است.

مداخله روسیه همچنان موضوعی داغ در انگلیس است. روسیه میلیاردها دلار را از طریق اقتصاد انگلیس پولشویی کرده است و احتمال تحقیق و تفحص درباره اقدام روسیه به ایجاد شبکه هایی در میان دیپلمات های انگلیسی وجود دارد. همچنین مسکو از گروه های راست افراطی در سراسر اروپا حمایت می کند.

با توجه به تعهد قانونی پوتین به کنار رفتن از قدرت پس از سال 2024، ممکن است اتحاد سیاسی مغفول مانده بلاروس و روسیه احیا شود و پوتین به عنوان رهبر عالی «کشور اتحادی» بماند.

با توجه به مداخله روسیه در خاورمیانه و ده ها کشور آفریقایی، آسیایی و آمریکای لاتین، پوتین به روشی اقدام می کند که ادامه آن نه از نظر سیاسی و نه از نظر مالی ممکن نیست. ائتلاف راهبردی میان سه کشور موقعیت را برای عملکرد بهتر پوتین و آیت الله خامنه ای، رهبر معظم ایران در مقابل غرب فراهم می آورد.

هشدار امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه درباره مرگ ناتو به نظر درست می رسد. این پیش بینی برای سایر نهادهای چندجانبه مانند شورای امنیت بدتر است. جامعه بین المللی تشنه نسل جدیدی از رهبران دور اندیش و فعال است که بتوانند در کنار هم نظام جهانی را از نوسازماندهی کنند.

اگر کشورهای غربی نتوانند زمینه مشترک در دفاع از ارزش های دمکراسی و حاکمیت قانون را پیدا کنند، با خطر اتحاد جهانی جدید و رقیب و الگوی سرکوبگرانه آن در حکمرانی روبه رو می شوند.

منبع: عرب نیوز / تحریریه دیپلماسی ایرانی

کلید واژه ها: ایران - روسیه - چین ایران و روسیه ایران و چین روسیه و چین ایران و غرب ایران و امریکا


( ۱۴۲ )

نظر شما :

مجتبی ۰۱ دی ۱۳۹۸ | ۱۸:۵۵
نویسنده محترم در معنای سیاسی- حقوقی پیمان اتحاد می بایسیت بیشتر دقت فرمایند. تنها وجه مشترک فرضی ایشان اختلافات سه کشور با آمریکا است. درحالیکه اختلافا ایران با آمریکا تمام عیار است، چین در حال نخستین(بزرگترین) شریک تجاری آمریکا بوده و روسیه نیز در بازی برگ جهانی تعاملات زیادی با آمریکا دارد. الان تقریبا تممام شرکت های بزرگ چینی از ایران خارج شده و بانک های آن کشور در حالیکه بزرگترین مبادلات پولی و مالی را با شرکای آمریکایی دارند، هیچکدام با ایران کار نمی کنند. اتحاد یک معنا دارد و ائتلاف معنایی دیگر. نویسنده باید ادبیات روابط بین الملل و حقوق بین الملل را بیشتر مطالعه کند.
فدوی ۰۱ دی ۱۳۹۸ | ۲۰:۵۴
وام های ناچیز و قول های دیگر همگی پوچ است اگر می خواهیم صداقت روسها را بسنجیم باید ببینیم در زمان پایان تحریمهای تسلیحاتی آیا باز هم از فروش جنگنده های نسل جدید به ایران دریغ می کنند یا خیر ؟
علی ۰۱ دی ۱۳۹۸ | ۲۳:۰۵
این تهدید بیشتر برای کشورهای اروپایی هست تا کشور آمریکا . چون روسیه قدرت نظامی وسیاسی خوبی برای مقابله دربرابر روسیه دارد اما از نظر اقتصادی حرکتی نمیتواند جلوی آمریکا بزند و شکننده است . از طرفی چین در مورد مسائل اقتصادی میتواند آمریکا رو بچالش بکشد اما از نظر سیاسی و قدرت نظامی و ... نمیتواند کاری از پیش ببرد و البته ناگفته نماند که چین قصد درگیر شدن شدید با آمریکا( از هر منظر ) را ندارد . اروپا با سیاست های ترامپ و از طرفی رشد چین و روسیه رو به افول رفته و در آینده قدرت خود را از اینی که هست بیشتر از دست میدهد.
علی ۰۲ دی ۱۳۹۸ | ۱۸:۱۹
تعجب می کنم،؟؟ چرا هنوز هم عده ای دنبال اتحاد له یا علیه این کشور و آن کشور هستند.؟؟ دوران این نوع اتحادها به سر آمده. این اتحادها متعلق به دوران جنگ سرد است. به خاطر دارم سال 1379 یعنی(19 سال قبل)، پیشنهاد اتحاد ایران با چین و روسیه مطرح شد و در رسانه های ما انعکاس گسترده ای یافت و عده ای خوش باور و بی اطلاع از مناسبات قدرت در عرصه جهانی، به این اتحاد دل بسته بودند. حتی زمانی که ایران عضو ناظر در پیمان شانگهای شد، عده ای گفتند اتحاد با دو قدرت جهانی علیه آمریکا در حال نهایی شدن است. اکنون دوباره این خیالپردازیها شروع شده و مایه تعجب کارشناسان می شود.