وضعیت این روزهای کردستان چقدر شبیه لبنان چند دهه پیش است

عامل لبنانیزه کردن اقلیم کردستان: ترکیه یا پ.ک.ک؟

۲۲ خرداد ۱۴۰۰ | ۱۸:۰۰ کد : ۲۰۰۳۱۶۷ خاورمیانه انتخاب سردبیر
نویسنده خبر: صلاح الدین خدیو
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حزب فالانژیست و خانواده جمیل در قمار سیاسی اتحاد با اسرائیل، نه تنها خود بهایی سنگین پرداختند، بلکه موقعیت جامعه قدرتمند مسیحی هم به نحوی بی بازگشت، متزلزل شد. مضافا بر این با اخراج ساف از لبنان، نسل جدیدی از مبارزان ضد اسرائیل به رهبری حزب الله ظهور کرد که به لحاظ استراتژیک، دشمن به مراتب خطرناکتری برای اسرائیل به شمار می روند. به فرض حذف و اخراج پ.ک.ک، آیا جنبشی نیرومند در داخل اقلیم کردستان علیه دولت ترکیه به مثابه سرسخت ترین کشور مخالف مساله کرد، شکل نمی گیرد؟
عامل لبنانیزه کردن اقلیم کردستان: ترکیه یا پ.ک.ک؟

دیپلماسی ایرانی: کشتە شدن پنج نفر از نیروهای پیشمرگ حزب دمکرات در فضایی از ابهام و تردید، بار دیگر روابط این حزب را با پ.ک.ک متشنج کرده است.

رقابت میان پارتی و پ.ک.ک اکنون صرفا بر سر داعیه های ایدئولوژیک و رهبری معنوی کردها نیست، بلکه ابعاد ژئوپولتیک و ژئواستراتژیک عمیقی نیز پیدا کرده است.

پارتی در مقام حزب اصلی راهبر اقلیم کردستان، عملا یک دولت دوفاکتو به شمار می رود. در حالی که پ.ک.ک ضمن آن که در شمال شرق سوریه، نوعی دولت مستقر است، در اقلیم کردستان و استان نینوا یک جنبش مسلح مبارزاتی است که چندان در گرو قوانین و چارچوب های داخلی و بین المللی نیست. در واقع موقعیت پ.ک.ک در اقلیم کردستان شبیه نوعی دولت در دولت است و می توان گفت که اقلیم عملا دارای سه نیروی نظامی مستقل و رقیب است: پ.ک.ک، اتحادیه میهنی و حزب دمکرات.

این وضعیت به نوعی یادآور لبنان دهه هفتاد میلادی است. پس از آنکه فلسطینیان در سپتامبر سیاه از اردن اخراج شدند، به جنوب لبنان رفتند و عملا در آنجا صاحب سرزمین و حاکمیت شدند. حملات فدائیان فلسطینی از جنوب لبنان به شمال اسرائیل، تلافی جویی اسرائیل را بر می انگیخت که به مراتب هولناک تر و ویرانگرتر بود. این عامل در کنار برخی زیاده خواهی های فلسطینی ها، پویایی خاص خود را در سیاست لبنان آفرید و عملا نیروهای سیاسی را میان دو جناح طرفدار فلسطینی ها و مخالفان آنها، تقسیم کرد. مخالفان عمدتا احزاب دست راستی متعلق به جامعه مسیحیان بودند و متحدان فلسطینی ها نیز احزاب چپ و جامعه سنی های لبنان و برخی نیروهای شیعه را شامل می شد. سوریه به عنوان قدرت برتر در لبنان، در این صحنه پیچیده، موضعی مبهم و ضد و نقیض داشت. موضعی که غالبا علیه سازمان های اصلی فلسطینی و شخص عرفات بود.

اکنون آرایش نیروها و نقش متغیرهای اصلی داخلی و خارجی در اقلیم را با صحنه فوق مقایسه کنیم:

ترکیه مانند اسرائیل است: قدرتمند، توسعه طلب و بی ملاحظه در کاربست قدرت سخت. دولت مرکزی عراق نقشی مانند سوریه برعهده دارد، مبهم و تا اندازه ای مهم و در عین حال وابسته به ملاحظات روز. پ.ک.ک همطراز ساف به رهبری عرفات است. پارتی هم مانند دولت مرکزی لبنان و احزاب دست راستی مسیحی به رهبری پیر جمیل و کامیل شمعون است.

آشفتگی های داخلی لبنان و تقسیم آن به دو اردوگاه مخالف در کنار دست مداخله گر خارجی، نه تنها آن را به بهشت سازمان های جاسوسی و عملیات ترور و آدم ربایی حیثیت بر بادده اسرائیل تبدیل کرده بود، بلکه در اواسط دهه هفتاد عملا آن را در گرداب جنگ داخلی فرو برد. پس از آن اسرائیل دو حمله زمینی بزرگ مقیاس را در سال های 1978 و 1982 برای سرکوب سازمان های مسلح فلسطینی تدارک دید. حمله دوم که با تصرف بیروت همراه بود، به اخراج عرفات و نیروهایش از لبنان انجامید.

شوربختانه این بخش داستان هم با مساله پ.ک.ک در اقلیم شباهت دارد. اقلیم کردستان در کنار شمال سوریه و مدیترانه شرقی به یکی از حوزه های کشورگشایی ترکیه تبدیل شده و عملا بخش هایی از آن به اشغال درآمده است.

آیا ترکیه نقشه اشغال بیشتر آن به منظور اخراج دائمی پ.ک.ک از کوهستان قندیل را در سر دارد؟

در این صورت پارتی چه موضعی اتخاذ می کند. آیا مانند جناح راست لبنان در سال 1982 که بر تجاوز اسرائیل صحه گذاشت، دست اسرائیل را باز می کند؟

حزب فالانژیست و خانواده جمیل در قمار سیاسی اتحاد با اسرائیل، نه تنها خود بهایی سنگین پرداختند، بلکه موقعیت جامعه قدرتمند مسیحی هم به نحوی بی بازگشت، متزلزل شد. مضافا بر این با اخراج ساف از لبنان، نسل جدیدی از مبارزان ضد اسرائیل به رهبری حزب الله ظهور کرد که به لحاظ استراتژیک، دشمن به مراتب خطرناکتری برای اسرائیل به شمار می روند. به فرض حذف و اخراج پ.ک.ک، آیا جنبشی نیرومند در داخل اقلیم کردستان علیه دولت ترکیه به مثابه سرسخت ترین کشور مخالف مساله کرد، شکل نمی گیرد؟ در این صورت اساسا دستور کار مساله کرد در عراق عوض و مانند مساله موصل در ابتدای قرن گذشته می شود. بویژه که بسیاری از ناظران معتقدند مساله ترکیه فقط پ.ک.ک نیست، بلکه خود اقلیم کردستان است.

صلاح الدین خدیو

نویسنده خبر

کارشناس مسائل بین الملل و پژوهشگر مسائل کردی

اطلاعات بیشتر

کلید واژه ها: اقلیم کردستان عراق لبنان سوریه ترکیه کردهای عراق ˈپ.ک.کˈ ترکیه و کردستان عراق اسرائیل اسرائیل و لبنان


( ۳۰ )

نظر شما :

امیر ۲۲ خرداد ۱۴۰۰ | ۱۹:۰۶
کردها تنها هستند ،دلیل تنهایی آنها رفتارهای منافقانه و طلبکاران در قبال ایران است آنها سلاخی خواهند شد توسط ترکیه با چراغ سبز غرب ،اگر آنها حداقل هوای ایران را می‌داشتند الان وضعیت امروز در اقلیم نبود ، ترکیه بی محاوا بمباران تخلیه نیرو ،ایجاد پایگاه و ،، میکند و مردم معمولی از ترس کشته شدن مجبور به ترک منطقه هستند و ترکیه عملا با تروریست‌های ترک مهاجر و اتباع خود و سنی‌های اخوانی و ترکمن در حال پر کردن این منطقه از هواداران خود است ،به مانند شمال سوریه و ادلب در آینده نزدیک خواهیم دید که آن مناطق به ترکیه ملحق خواهد شد ،چنانچه که هیچ کردی در منطقه زاده نشده
توران ۲۲ خرداد ۱۴۰۰ | ۱۹:۳۰
کسانی که راه تروریزم یونانیان ازمیر و مارشیمون ارمنی و جنایات انگلیس را طی کنند به همان سرنوشت نیز دچار می شوند.
الله یار ۲۳ خرداد ۱۴۰۰ | ۰۳:۱۸
جنگ جهانی اول در اصل برای تسلیم ونابودی مسلمانان ودر حقیقت ادامه جنگهای صلیبیون بر علیه مسلمین شروع شد وهنوز هم ادامه دارد، اگه نگاه کنیم مسیحیان بعد از شکست مسلمانان وبرای تسلط دایمی بر این پیروزی،اسراییل ،لبنان،ارمنستان،واقلیم کردی، را به عنوان پایگاه ایجاد کردند،((هرچند جنگ هیتلر تاخیری موقت در اجرای این پروژه ایجاد کرد)) ولی بعد از شکست هیتلر برنامه تسلط بر مسلمین به خوبی اجرا میشود ،( تاسیس اسراییل توسط انگلیس، تاسیس لبنان توسط فرانسه،تاسیس ارمنستان توسط روسیه، وحالا هم تاسیس کردستان توسط امریکا،) تقسیم ونابودی سوریه،افغانستان،لیبی،یمن، سودان،بوسنی هرزگوین،... لذا امریکا مصمم است،با تقویت گروهک های تروریستیpkk,pyd,ypg,که در عرض ۲۰ سال بعد از اشغال عراق وسوریه عملا شمال سوریه وعراق را به انبار پیشرفته ترین مهمات نظامی تبدیل کرده وتمام اموزش تروریستها را به عهده گرفته ،وپیشاپیش رفراندوم استقلال بارزانی هم با ۹۸ در صد ارای موافق ،که لازمه اعلام استقلال است، واگر چند ماه دیگر با حمایت علنی امریکا کشور جدیدی در مرزهای غربی تاسیس بشود زیاد تعجب نکنید،چون لازمه حضور دایمی امریکا در منطقه فقط تاسیس حکومت کردیست(تروریستی) ونهایت هدف امریکا تقسیم ترکیه وایران است به نفع کشور کردیش، وهم اکنون بیش از ۱۰۰ هزار نیروی اموزش دیده با بهترین سلاح ها وبا فرماندهی ژنرالهای امریکا، بزرگترین خطر جدی که منطقه وایران را تهدید میکند بی شک تروریستهای تحت امر امریکا در شمال عراق وسوریه میباشد‌.
ابراهیم قدیمی ۲۳ خرداد ۱۴۰۰ | ۰۳:۲۰
برای اینکه یک کشور شویم ویا متحد شویم باید شکل ایلیاتی و روستائی وشهری واستانی را رها کنیم۔ تا قدرت یک کشور بیابیم۔ کشور یک ایل وطایفه بسیار بزگتری با توجه به سرعت حرکت واطلاعات فعلی است۔ ۔ قدرتی که در رقابت خرابکارانه با قدرت دیگر داخلی خود باشد جز تخریب نتیجه ندارد۔۔مطمئنا در تفکر ایلیاتی و سعی در رقابت ایلیاتی ومنطقهای کسانی که علاقمند به بهره وری هستند دردو طرف نفوذ میکنند۔رقابت ایلیاتی داخلی تبدیل به رقابت قدرت های خارجی در محدوده خود میشوددر محیط های روستائی ایران روستاهای با فاصله اندک نیم ساعت پیاده روی فرهنگ های مختلفی دارند وبرخی اوقات خود به ده بالا وپائین تقسیم میشوند۔ شما به افزیقا نگاه کنید در حجم میلیونی از هم میکشند۔
ایران دوست ۲۳ خرداد ۱۴۰۰ | ۰۶:۵۵
مسلما ترکیه هرجا دخالت کند آنجا را به بدترین شکل به لجن خواهد کشید. لیبی و سوریه دو نمونه دیگر از جنایت‌های اینها هستند که داعش و النصره و گروه های تکفیری را شکل دادند.
کوروش ۲۶ خرداد ۱۴۰۰ | ۰۷:۰۴
تروریسم در منطقه رو همین ترکیه، قطر و عربستان ایجاد کردن. جنایاتی که در سال‌های اخیر داعش و جبهه النصره و... با حمایت مستقیم ترکیه کردن هیچ گروهی در جهان نکرده. ضمن اینکه ترکیه بزرگترین دوست اسرائیل از لحاظ تجاری و نظامی هست. این اراجیف ربط دادن کردها به مشکلات خاورمیانه فقط به درد سایتهای پانترکی میخوره. اگه اسرائیل بده، ترکیه روابط اقتصادی ش رو باهاش قطع کنه و جنگنده هاش رو نده اسرائیل بازسازی کنه. اگه تروریسم بده، ترکیه به داعش و النصره اسلحه،پول، بیمارستان و... نده. کردها صدها سال قبل از مهاجرین در این متطقه بودن و بعد از اونها هم در متطقه خواهند بود. مثل بقیه ملت‌های اصیل منطقه. اونهایی که از دشت قپچاق اومدن ولی، باید به إسیای میانه برگردن. اونجا راحت هرکاری دلشون میخواد میتونن بکنن.
گونه‌های غیربومی ۰۴ تیر ۱۴۰۰ | ۱۳:۱۹
شما وقتی یک ماهی (گونه غیربومی) رو در یک تالاب رها کنید بقیه رو نابود میکنه چون مناسب اونجا نیست. قبایل آلتایی فرهنگشان مناسب با منطقه‌ی آلتای است نه خاورمیانه. آنها باید در کنار مغولها و منچوریها و هون‌ها و قزاقها و ... باشند ولی مهاجرتشان به خاورمیانه باعث قتل و غارت جان و مال ایرانیان، ارمنیان، یونانیان، آشوریان و حتی اعراب شده است و تا این فرهنگ زنده باشد مردم این منطقه ایمن نخواهند بود.
فریبا ۱۸ شهریور ۱۴۰۰ | ۲۳:۱۰
حکومت عثمانی همیشه مدافع تروریست هاست...حکومتی که غاثب منطقه آناتولی و عامل نسل کشی ارامنه و آواره کردن کردهاست...مردمی اغلب مهاجر از منطقه ترکستان با خوی جنگ طلبی و هدف ترکسازی کردن منطقه با تغییر نام ها و آیین های سنتی هستند.