دوران امریکا به سر آمده است

۲۲ آبان ۱۳۸۷ | ۲۰:۴۷ کد : ۳۱۸۳ اخبار اصلی
اگر تغییرات مد نظر باراک اوباما، رییس جمهور انتخابی امریکا در حوزه‌های جنگ و کاهش مالیات‌ها است، چه تفسیری می توان از تصمیم‌های اوباما برای انتخاب مشاوران سیاست خارجی و اقتصادی داشت؟
دوران امریکا به سر آمده است
اگر تغییرات مد نظر باراک اوباما، رییس جمهور انتخابی امریکا در حوزه های جنگ و کاهش مالیات ها است، چه تفسیری می توان از تصمیم های اوباما برای انتخاب مشاوران سیاست خارجی و اقتصادی داشت؟ به درستی که انتخاب رم ایمانوئل به عنوان رییس اداره کاخ سفید نشانه ای است که تغییرات با انتخاب اوباما به پایان خود رسیده است. تنها چیزی که در دولت جدید تغییر خواهد کرد چهره ها هستند. رم ایمانوئل یکی از حامیان حمله جورج بوش به عراق است. یکی از دلایلی که ایمانوئل در حزب دموکرات مطرح شد ارتباطات وی با کمیته روابط اجتماعی امریکا و اسراییل بود. وی یکی از حامیان محکم این سازمان است. پدر وی یکی از اعضای ایرگون یکی از سازمان های تروریستی یهودی است که با استفاده از خشونت بریتانیایی ها و فلسطینی ها را از فلسطین خارج کرد تا بتواند کشور مستقل یهودی را تاسیس کند. طی جنگ خلیج فارس در سال 1991، رم ایمانوئل به طور داوطلبانه وارد نیروهای دفاعی اسراییل شد. وی یکی از اعضای انجمن فردی مک بود که در سال 2001، 231 هزار و 655 دلار حقوق دریافت می کرد. با توجه به داده های ویکیپدیا، زمانی که ایمانوئل در انجمن بود، فردی مک درگیر رسوایی های مالی بود.
 
دوستان من که در برنامه های صلح حضور دارند، از من سوال کردند که چنین مردی در دولت اوباما چه می‌کند؟
انتخاب اوباما برای امریکایی ها از اهمیت بالایی برخوردار بود چرا که می خواستند هویت از دست رفته خود را در امور حقوق بشر، خشونت های امریکا و قوانین بین المللی، برای دروغ هایی که گفته بودند و برای بحران مالی که به وجود اورده بودند به دست آورند. همان‌طور که در سرمقاله نشریه پراودا نوشت که تنها دولت شیطان می توانست از دولت بوش بدتر باشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که دولت جدید امریکا هرگز نمی تواند بدتر از دولتی باشد که قلب‌ها و ذهن های آنها را از برادرانشان در جامعه بین المللی جدا کرد.
 
اما مشاوران اوباما از همان گروه تبهکاران  واشنگتن هستند. ریچارد هولبروک، یکی از مشاوران وزارت امور خارجه امریکا در دوران بیل کلینتون بود. وی از سیاست گسترش ناتو حمایت می کرد و خواهان حضور هم پیمانان خود در مرزهای روسیه بود. عکس آن چیزی که ریگان به گورباچف قول داده بود. هولبروک همچنین با دولت کلینتون برای بمباران صربستان همکاری کرد که سبب کشته شدن عده ای غیر نظامی و چند تن از دیپلمات‌های چینی شد. هولبروک اگر چه جزو نئومحافظه کاران نیست، اما یکی از همپیمانان آنان به حساب می‌آید.
 
مادلین آلبرایت که در دوره ای تصدی وزارت امور خارجه امریکا را در دوره بیل کلینتون بر عهده داشت در یک گفت و گوی 60 دقیقه ای با لزلی ستال گفت که کشته شدن بچه های عراقی ارزش دارد. پس از این‌که مادلین آلبرایت با سکوتش تصدیق کرد که حدود نیم میلیون کودک عراقی در اثر تحریم‌ها کشته شده‌اند در پاسخ به سئوال مصاحبه‌گر که «آیا این بها ارزش‌اش را دارد؟» او دقیقا گفت: «ما فکر می‌کنیم این بها ارزش‌اش را دارد».
 
دنیس راس، مدت زیادی در مذاکرات صلح اعراب و اسراییل نقش داشت. دنیس راس در تیم بیل کلینتون نیز حضور داشت. آرون دیوید میلر، طی سال های 1999-2000 نوشت که تیم مذاکره کننده امریکایی که توسط دنیس راس رهبری می شود مانند وکلای اسراییل عمل می کنند.
 
مسلما این گروه، آن گروهی نیست که بتواند اسراییل را مجبور کند که شرایط مهم برای برقراری صلح در خاورمیانه را بپذیرند.
رالف نادر نیز چنین پیش بینی می کند. در نامه سرگشاده وی به باراک اوباما به تاریخ 3 نوامبر سال 2008، نادر اشاره می کند که برنامه های وی برای صلح در خاورمیانه وی را در میان اکثریت امریکایی های یهودی تنها می گذارد.
 
تیم اقتصادی اوباما نیز به اندازه تیم سیاست خارجی وی بد است. ستاره این تیم رابرت رابین است. وی وزیر دارایی دولت کلینتون بود و مسوول قانون استیگال تولید ظروف و اشیای شیشه ای بود و به همین دیلی در حال حاضر مسوول بحران اقتصادی به وجود آمده است.
سخنرانی پیروزی اوباما بسیار باشکوه بود. اما گروه های قدرتمند در امریکا مانند وال استریت، بخش امنیتی مطمئنا سد راهی است در مقابل آنچه که نمی خواهند.
 
تغییراتی که در امریکا به وقوع خواهد پیوست هیچ ارتباطی به اوباما ندارد. این تغییرات از دیوارهای وال استریت عبور می کنند، از بی مسوولیتی که وجود دارد و از کاهش ارزش دلار، از بیکاری، از رکود اقتصادی، از تمنای شرکت های بزرگ امریکایی برای بقا، از بودجه و کسری بودجه به سادگی خلا موجود پر نخواهد شد.
به طور سنتی، دولت ها با تکیه بر مالیات ها و با تکیه بر موسسات مالی سعی می کنند تا اقتصاد را از دام رکود نجات دهند. اما پولی که به آسانی به دست آید کار ساز نخواهد بود. میزان بهره ها در حال حاضر بسیار پایین است و میزان مالیات ها بالا و این درحالی است که بیکاری رو به افزایش است. کسری بودجه در حال حاضر بسیار زیاد است. آیا در چنین شرایطی کسری بودجه بیشتر و نرخ سود کمتر می تواند کسی را نجات دهد؟
 
دولت چقدر دیگر می تواند قرض بگیرد؟ اعتبار دهندگان خارجی این سوال را در ذهن می پرورانند. یکی از اعضای حزب حاکم چین از آسیایی ها و اروپایی ها خواست تا دلار را از معاملات خود حذف کنند و به پول واحد خود تکیه کنند.
 
دنیا از سیطره امریکا خسته شده است. مشکلات امریکا پایان ندارد، مشکلات مالی، کسری بودجه، ابوغريب، گواتمالا، جنگ های غیر قانونی، جنایات جنگی و ....
تغییری که در راه است، پایان امپراطوری امریکا است. این ابر قدرت نفود خود را از دست داده است. دیگر سرمایه ای ندارد. اوباما اولین رییس جمهور رنگین پوست امریکا است. او امیدها را افزایش داده است و اجازه داده است تا این ابرقدرت چند روزی دیگر چمبره قدرت تکیه کند. اما دوران امریکا به سر آمده است.
 
پاول کرايگ رابرتس Paul Craig Roberts  مشاور وزيردارائى دولت ريگان بود. او همکار هيئت تحريريه بخش تفسيرى مجله وال استريت جورنال و از ناشرين مجله ناشيونال رويو بود. وى همچنين از مؤلفين کتاب "ظلم خوش نيت" The Tyranny of Good Intentions  مى باشد.

نظر شما :