ایران و غرب

برآوردی از عملکرد دولت رئیسی در چند ماهی که گذشته است

سیاست خارجی دولت رئیسی؛ همکاری با همسایه ها، توافق با غرب و لبخند به شرق

پرستو بهرامی راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با پیوستن ایران به سازمان همکاری‌های شانگهای این سازمان ۲۱ درصد از ذخایر نفت و ۴۶ درصد از ذخایر گاز جهان را در اختیار دارد. به نظر می رسد که عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای می تواند شروع مناسبی برای روابط اقتصادی گسترده با چین و روسیه و دیگر کشورهای شرق باشد و مسیر اجرای سیاست نگاه به شرق ابراهیم رئیسی را دنبال شود. 

ادامه مطلب

غرب موضوع هسته ای ایران را زیر تیغ گرفته است

لزوم خروج برجام از بلاتکلیفی

جلال خوش‌چهره در یادداشتی می نویسد: بلاتکلیفی کسالت‌بار برجام، بازتاب فرساینده خود را در مواضع اخیر گفت‌وگو کنندگان برجامی نشان می‌دهد. حالا این سخن که توافقی متفاوت از برجام لازم است، لقلقه زبان‌ها شده و فرصتی را فراهم کرده که مخالفان برجام  از جمله اسرائیل بنا به سیاست‌های راهبردی خود مدام از آن سخن به میان آورند. 

ادامه مطلب

عضویت ایران در شانگهای و تعمیق نگاه به شرق

تهران خواهان سهم خود در بازتوزیع قدرت است

اخیرا ابراهیم رئیسی گفت: «جهان وارد دوره جدیدی شده است. هژمونی و یکجانبه گرایی شکست خورده و به سود توزیع مجدد قدرت در کشورهای مستقل در حال تغییر است.» بی شک ایران خود را کشوری می بیند که از این توزیع مجدد قدرت می تواند سود ببرد و سهمی از آن داشته باشد. برای همین تلاش خواهد کرد تا آنجا که توان دارد بیشترین سهم را از این توزیع قدرت از آن خود کند.

ادامه مطلب

تشدید فشارها بر ایران در پرتو گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی

غرب چه در سر دارد؟

فاطمه نکولعل آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اصرار برای احیای برجام در اسرع وقت و صدور بیانیه احتمالی در نشست پیش روی شورای حکام علیه ایران می تواند مقدمه صدور قطعنامه در نشست های بعدی و زمینه‌سازی برای معرفی کردن جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان مسئول شکست مذاکرات باشد.

ادامه مطلب

۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱: ترور و وحشت هنوز اینجاست

امیدواری استراتژیست‌های بایدن به تبدیل افغانستان به باتلاق چین، روسیه و ایران

افغانستان به دست طالبان افتاد. آمریکا این کشور را در شرایط مشابه سال ۲۰۰۱ رها کرد: بی ثبات و در خطر. وضعیتی که استراتژیست های بایدن امیدوارند این کشور را به یک باتلاق غیرقابل مدیریت و ضداقتصادی برای چین، روسیه و ایران و سایر رقبا تبدیل سازد.

ادامه مطلب

امیدها دائما کم رنگ می شوند

غرب منتظر چراغ سبز رئیسی برای مذاکره

علی واعظ، از گروه بین المللی بحران در بروکسل، می گوید: "همه نشانه ها به جهت بدی اشاره دارد." دو مقام رسمی برجسته اروپایی هم به ان بی سی گفتند بسیار بعید است که ایران با از سرگیری گفت وگوهای وین در این ماه، موافقت کند.

ادامه مطلب

برجام و حقوق بشر، بهانه های واهی برای فشار بر تهران

مشکل غرب با ایران چیست؟

بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کاپلان، تحلیلگر مسایل بین الملل در آمریکا می گوید ایران در منطقه خاورمیانه تنها بازیگری است که می تواند به قدرتی بزرگ بدل شود چون فلات ایران از دیرباز به مفهوم واقعی یک کشور بوده است. بقیه کشورهای اطراف ایران، همگی بعد از جنگ های جهانی و فروپاشی عثمانی به وجود آمده اند اما ایران یک قدرت تاریخی است.

ادامه مطلب

اروپایی ها با توقف فشارهای حداکثری علیه ایران و احیای برجام موافقند

اروپا نگران از افزایش نفوذ منطقه ای ترکیه

عماد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کشورهای اروپایی بطور فزاینده‌ای اهمیت خود را در دیپلماسی خاورمیانه از دست می‌دهند یا اصلاً دیده نمی‌شوند. شایان ذکر است چشم‌اندازهای همچنان غالب در اروپا عمدتاً مربوط به دورانی است که اکنون دیگر رو به افول گذاشته است. اکنون محوریت مناقشه اسرائیل و فلسطین در راستای برقراری ثبات در خاورمیانه، تمایل به بازگشت به توافق هسته‌ای منعقده با ایران، اولویت کلی بیشتر برای توافقات رسمی و چندجانبه، آن‌هم در شرایطی که منطقه توافقات ضمنی، عمل گرایانه، و دوجانبه را ترجیح می‌دهد.

ادامه مطلب

دامن چین دار رقاصگان اروپایی

اگر امروز بخواهیم از جهان پیشرفته چیزی بیاوریم چه می آوریم؟

مجتبی لشکر بلوکی در یادداشتی می نویسد: تا زمانی که نظام حکمرانی و کشورداری درست نباشد، بهترین مدیران، اخلاقی ترین کارگزاران، خوش قلب ترین سیاست مداران هم به نارکارآمدی، فساد، استبداد و خطا کشیده می شوند. نظام حکمرانی و نهاد سیاست است که نظام درمانی، نظام آموزشی و نظام صنعتی یک کشور را هدایت می کند. هر چند وقت یک بار باید بهترین های جهان را در حوزه حکمرانی و کشورداری انتخاب کنیم و از آنان بیاموزیم.

ادامه مطلب

پکن برای ایران با غرب نمی جنگد

توافق با چین، بخشی از تعامل معمول با دنیا یا پناه بردن به چین برای کم کردن شر آمریکا؟

غلامرضا مصدق می نویسد: گر هدف توافق بلند مدت با چین گسترش قدرت مانور ایران در تعامل با دنیا، ایجاد توازن در روابط بین الملل و استفاده از فرصت ها برای حفظ و حداکثر کردن منافع ملی باشد، نه تنها انتقادی به عاقدین این توافق وارد نیست، بماند که باید سپاسگزار و دست بوس آنها بود، اما اگر این توافق سیاستی برای مقابله با آمریکا باشد، بی تردید سیاستی از پیش شکست خورده، زیانبار، ناقض استقلال و در ضدیت با منافع ملی ایران است.

ادامه مطلب

«اردک لنگ» امریکایی و توهم اروپایی

غرب درک کند: ایران، چین و روسیه دنیا را تغییر داده اند

اروپا و آمریکا در مورد سه چیز خیال باطل دارند: ۱- خیال می‌کنند که می‌توانند با زمانبندی خود و با توجه به شرایط خود به توافق با ایران برسند. ۲- خیال می کنند می توانند ایران را به طمع مذاکره و حل و فصل توافق هسته‌ای از چین دور و سپس منزوی کنند. ۳- خیال می کنند که می توانند ایران را فریب دهند و با تطمیع مهارش کنند و چین را منزوی کنند و روسیه را با حل و فصل جزئی مسائل از جمله با شروط مبتنی بر چانه زنی بر سر نقش ایران و هم پیمانانش، به ویژه در سوریه سرگرم کنند. 

ادامه مطلب

به بهانه اجرای قانون راهبردی مجلس و توقف مفاد پروتکل الحاقی

وقت سه ماهه غرب برای جلوگیری از نابودی دیپلماسی چند جانبه با ایران

رضا رسالت در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اینک این کشورهای غربی هستند که باید برای به ثمر نشاندن و یا باطل کردن دیپلماسی چندجانبه تلاش کنند. آنها اگر به واقع خواهان عمل به تعهدات برجامی هستند باید قبل از آن که پنجره ی دیپلماسی به کلی بسته شود، اقدام به رفع کامل تحریم ها و منتفع ساختن ایران از عواید برجامی خود کنند.

ادامه مطلب

مسیرهایی که یک طرفه قلمداد می شوند

پیام های تهران به بایدن

حرکت ایران در مسیری یک طرفه بوده است. به این ترتیب که ساخت تجهیزات نظامی بزرگ و نزدیک شدن به تولید اورانیوم فلزی  را اعلام کرد و این به معنای نزدیک شدن به دستیابی به سلاح هسته ای است. این امر خشم کشورهای اتحادیه اروپایی را برانگیخت. اما آنها در نهایت به سمت همان راهی که ایران می خواهد، حرکت می‌کنند.

ادامه مطلب

دانشگاه های کشور در سالِ ۱۴۱۰ شمسی

با توجه وضعیت فعلی آینده علمی ما چگونه خواهد بود؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: اگر وضعیت اقتصادی کشور همین گونه که هست ادامه پیدا کند، ارتباطات دانشگاه ها و اساتید با محیط بین المللی به حداقل خواهد رسید. با توجه به منابع بسیار محدود دانشگاه ها، فرصتِ استفادۀ اساتید برای مطالعات و تحقیقات در خارج و دعوت از اساتید خارجی برای تدریس در داخل، اگر نگوییم صفر، بسیار محدود خواهد شد. در چنین شرایطی یا اساتید باید از امکانات دانشگاه های خارجی استفاده کنند که روز به روز محدودتر می شود یا خود باید امکانات مالی داشته باشند تا بتوانند به عنوان مثال یک سال در مرکز یا دانشگاهی به پژوهش جدید بپردازند. با شرایط امروز، حداقل هزینه ای که یک فردِ دانشگاهی برای یک سال زندگی آکادمیک در خارج از کشور نیاز دارد حدود ۹۷۲ میلیون تومان است ($۳۰۰۰ * ۱۲ months * ۲۷۰۰۰ Toman). این رقم را با میانگین صد میلیون تومانی حقوقِ سالیانۀ یک دانشگاهی مقایسه کنید.

ادامه مطلب

سود کلان قرارداد ۲۵ ساله سند همکاری

استفاده از ظرفیت چین در هر آنچه غرب به ایران نداد

نوید نصیرپور اسگوئی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کشور ایران به عنوان یکی از مهمترین دارندگان منابع گازی، نفتی و معدنی دنیا (که آمریکا و کشورهای غربی به عنوان رقبای چین کنترلی بر آن ندارند) می تواند به عنوان یک تأمین کننده مطمئن برای نیازهای آینده انرژی چین به حساب آید و در مقابل کشور چین با دارا بودن تکنولوژی های روز دنیا (تولید کننده تکنولوژی روز دنیا) و دارا بودن صنایع  پیشرفته می تواند پاسخگوی نیازهای ایران برای توسعه زیر ساخت های صنعتی، تجاری، نظامی و سیاسی خود در آینده باشد. مواردی که دولت های غربی به هیچ عنوان چه قبل و چه بعد از انقلاب ۵۷ در اختیار ایران قرار نداده اند. 

ادامه مطلب

قرارداد ۲۵ ساله با چین و منافع ملی ایران

نباید کارت بازی پکن شویم

ابوالفضل پازوکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: همکاری استراتژیک با چین زمانی منافع ملی ایران را تضمین می کند که در شرایطی اجرایی شود که کشور در روابطش با جهان به تعامل رسیده باشد و به عنوان یک بازیگر مهم نقش سازنده خویش را همچون همیشه ایفا کند. در غیر این صورت باید منتظر بدعهدی های چین باشیم چرا که آنها با آگاهی کامل از شرایط کشور تنها از ایران به عنوان یک کارت مهم در بازی سیاست بین الملل استفاده خواهند کرد.

ادامه مطلب

سی و سومین بخش از سلسله یادداشت‌های جدید سرکیس نعوم

اخوانی ها باز هم به قدرت بر می گردند

میان حرفمان پرانتزی باز کرد و گفت که جنبش طالبان به امریکایی ها در مذاکراتی که در دوحه میانشان انجام شد، گفت که شما ساعت های سوئیسی دارید اما ما زمان داریم. 

ادامه مطلب

تمام اقشار اجتماعی، نخبگان و رهبران ایران امروز باید به طور واقعی در کوران تحولات قرار گیرند

ضرورت نوگرایی در فرهنگ سیاسی یکصد و پنجاه سال گذشته ایران

بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک آسیب شناسی اجمالی در تاریخ سیاسی خیلی نزدیک ایران، شاید بتواند دورنمای اندیشه‌ورزی‌های اجتماعی – سیاسی ما و ضرورت تغییر اساسی در آن را کمی روشن‎تر کند: رویکردهای اجتماعی و نخبگانی ایران در تقریبا تمام ادوار پیش و پس از انقلاب اسلامی، بر اساس سنت‌‎های شکل‏گرفته یکی دو قرن اخیر، رویکردی اعتراضی، فاصله‎گیری، امتناع و تماشا بوده است: من اعتقاد دارم، دوران موسوم به اصلاحات در دهه هفتاد، از ممتازترین دوران‎های حاکمیتی معاصر و پیشامعاصر ما بوده است.

ادامه مطلب

الگویی که می رود جای «اجماع واشنگتن» را بگیرد

«اجماع پکن» و فرصت های ایران

احمد آدینه وند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروزه گفته می شود آنچه به عنوان اجماع پکن مطرح هست تنها یک مدل برای چین نیست بلکه به نقطه عطفی از توسعه بین المللی، اقتصاد، جامعه و به طور کلی سیاست اشاره دارد. این الگو به چگونگی انطباق با نظم بین المللی در عین حفظ استقلال، حفظ سبک زندگی و انتخاب های سیاسی خصوصا اقتصاد ارتباط دارد.

ادامه مطلب

معنای اعداد اتمی ایران

تهدید جدی تهران به غرب در صورت نهایی شدن بازگشت تحریم های تسلیحاتی چیست؟

هادی محمدی در یادداشتی می نویسد: یک منبع آگاه گفته است که طرح ایران برای مقابله با این اقدام آمریکا یا دوستان اروپایی اش در دو مرحله و با تعلیق پروتکل الحاقی در مرحله اول و خروج از ان پی تی در صورت نهایی شدن بازگشت تحریم های تسلیحاتی، اجرایی خواهد شد.

ادامه مطلب

تهران در حال پیشرفت در سایه کرونا و تحریم ها

پرتاب ماهواره «قاصد» ایران را وارد مرحله جدیدی از پیشرفت موشکی کرد

گرچه قاصد، همانند سفیر و سیمرغ، گزینه‌ای نامناسب برای موشک‌های بالستیک هستند، اما جایگزین های آن احتمالا برای تغییرکاربری مناسب خواهند بود. محتمل‌ترین گزینه، پرتابگری متشکل از مرحله اول و دوم موشک میان‌برد سجیل با موتورهای سوخت جامد همراه با مرحله سوم سلمان خواهد بود. یک سجیل سه مرحه‌ای به عنوان یک پرتابگر، توانش‌هایی مشابه قاصد خواهد داشت اما در صورت تغییرکاربری و اصلاح آن برای استفاده به عنوان یک موشک، توانایی حمل کلاهک انفجاری یک هزار کیلوگرمی تا ۲ هزارو ۵۰۰ کیلومتر را خواهد داشت.

ادامه مطلب

پاندمی کرونا و مجادلات نخبگانی داخلی: غرب گرایی و شرق گرایی

در این برهه پرآشوب ما ایرانیان کجا ایستاده ایم؟

بهاء الدین بازرگانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعا در دوران جنگ های بی پایان دهه پنجاه و شصت در شرق دور و در هندوچین که همه جا صحنه جنگ و کشمکش و رویارویی میان بلوک‏ های متخاصم بود، به جز ژاپن تسلیم شده، کدام کشور به فکر توسعه و اقتصاد بود و اصلا می‎توانست باشد؟ وقتی که منطقه ما قریب شش دهه پس از جنگ دوم، گرفتار این همه جنگ و دعوا و مرافعه است آیا واقعا توسعه پایدار مجال بروز پیدا می کند؟ ایران در کنار افغانستان و عراق و یمن؛ مصر در جوار اسرائیل و ناکجاآباد لیبی؛ سوریه در جوار ترکیه و اسرائیل، پاکستان با مسئله کشمیر و هند و دیگران و دیگران. امارات و قطر با آنهمه شکنندگی های نفوسی و تنگناهای زیست‎محیطی و آبی و میزبانی‎های مخاطره‎آمیز نظامی و تسلیحاتی بیگانه، واقعا از مولفه‎های واقعی توسعه برخوردارند؟ حالا که دوباره دارند طالبان را می آورند و شاید دوباره القاعده و داعش را هم. واقعا باید پرسید که آینده به کدامین سو جریان دارد؟ ما در کجای تاریخ قرار‎گرفته ایم؟ راه کدام است و تکلیف چیست؟

ادامه مطلب

خطر دوسویه کرونا و رفتار دولت روحانی

چرا به جایی رسیده ایم که با آزادسازی پولهایمان در لوکزامبورگ ذوق می کنیم؟

احمد زیدآبادی در یادداشتی می نویسد: آیا نمی‌خواهند به افکار عمومی پاسخ دهند چرا کشوری که در شرایط عادی می‌تواند سالانه ده‌ها میلیارد دلار ارز خارجی به دست آورد، به افلاسی افتاده که احتمال رفع توقیف ۱.۶ میلیارد دلار آن این همه سبب انبساط خاطرشان می‌شود؟

ادامه مطلب

راه سخت جوامع در رسیدن به دموکراسی

آیا دموکراتیک شدن راحت است؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می‌نویسد: فهم دموکراسی و عمل دموکراتیک بسیار کار مشکلی است. از کسانی که حداقل ۵۰۰ کتاب از نویسندگان پنج قرن اخیر نخوانده­اند، به زبان­های خارجی مسلط نیستند، دانشگاه نرفته­اند و استاد ندیده­اند و تمرین تفاهم و تعامل نکرده­اند، طبعاً نباید انتظار دموکراتیک بودن را داشت. این مفاهیم، معانی عمیق تاریخی دارند. وضع ما طبیعی است. تا زمانی که متون نخوانیم، به توافق و اجماع نرسیم، با هم تصمیم نگیریم، برای افراد توانا جا باز نکنیم و به اندیشه­های گوناگون احترام نگذاریم، همچنان در سعی و خطاها، بقا خواهیم داشت. سرنوشتِ ملت­ها در گروی افکاِر اکثریتِ آنها است. دموکراسی سال­ها تمرین می­خواهد.

ادامه مطلب

باید چاره‌ای اندیشید

جهان حامی قلدرها شده است

محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: اگر چه در گفتار و سیاست اعلامی بسیاری از کشورها و سازمانها در برابر اقدام آمریکا علیه ایران سکوت و یا حداقل از تأیید و همراهی با آن پرهیز کردند، اما در سیاست اعمالی با این قدرت زورگو و یا به تعبیر وزیر امور خارجه کشورمان «قلدر مدرسه» همراهی کردند و هر یک به طریقی کوشیدند حجم فشارها بر ایران را افزایش دهند و از این نمد کلاهی برای خود برگیرند. انگلیس در این زمینه از بقیه کشورها جلوتر بود و نه تنها به خاطر اقدامات خارج از عرف دیپلماتیک سفیرش در ایران عذرخواهی نکرد، بلکه نخست وزیر این کشور نخستین عضو غیر آمریکایی برجام بود که از لزوم جایگزینی این توافق بین المللی مورد تأیید شورای امنیت با طرح مورد نظر رییس جمهور آمریکا سخن گفت! 

ادامه مطلب

وزارت خزانه داری آمریکا و آینده ایران

۱۰ پرسش اساسی درباره نقش آفرینی خارجی ها در سیاست خارجی ما

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: هم اکنون به جایی رسیده ­ایم که فروش نفت، هر نوع سرمایه­ گذاری خارجی، عملیات بانکی خارجی، عمده تجارت خارجی و واردات مواد غذایی و دارو تابع اخذ مجوز از وزارت خزانه­داری آمریکا است. چرا طی دو قرن اخیر، انگلستان، روسیه، آمریکا و اکنون چین د رحد قابل توجهی در تعیین جهت­گیری و سرنوشت اقتصادی - سیاسی کشور، نقش کلیدی ایفا کرده­ اند و می کنند؟

ادامه مطلب

اتحادی برای به هم ریختن هژمونی جهانی

اتحاد روسیه – چین – ایران، پیمانی که غرب از آن می ترسد

وسیه و چین ایران را میدان محکی برای خنثی سازی تأثیر تحریم های بین المللی می دانند. دولت چین وارد گفت وگو با شرکت های این کشور برای ماندن در بازار ایران شده و روسیه قول داده تحریم های بخش بانکی ایران را نادیده بگیرد و به تازگی با وامی ۵ میلیارد دلاری به ایران برای کاهش اثر تحریم ها موافقت کرده است.

ادامه مطلب

جمهوری اسلامی ایران و اروپا؛ همسایه های نامطمئن و چگونگی ترمیم آن

وقت آن است در رابطه با اروپا تجدید نظر کنیم

سید حسام الدین هانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد از زمانی که جمهوری اسلامی ایران سیاست خارجی خود را محدود از کانال سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان کرد؛ ایران و اروپا همسایه های نامطئن شدند. اتحادیه اروپایی از عقبه حمایت ۲۷ کشور و همراهی با امریکا برخوردار است و مذاکرات جمهوری اسلامی ایران با اتحادیه اروپایی، بتدریج به صورت "تفوق یک طرفه اتحادیه اروپایی بر ایران" و دیکته منویات سیاسی اروپایی/غربی به جمهوری اسلامی ایران تفسیر شد.

ادامه مطلب

دست های پنهان و دخالت غربی های در امور داخلی

آیا واقعا در ایران اعتراضاتی برگزار شد؟

این تفکر دولت کاملا درست و معقول بوده است: کسب در آمد بیشتر و اختصاص دادن آن به قشر کم درآمد. در پی وقوع این اعتراضات، همبستگی مردم با دولت ایران بیشتر شده و اکنون، در مقایسه با گذشته، نظرات منفی شان در قبال غرب بیشتر شده است.

ادامه مطلب

مسکو و تهران شرکای منطقه ای هم هستند

ایران و روسیه: افزایش همکاری امنیتی

در غرب دو گرایش متفاوت در مورد این همکاری وجود دارد: عده ای با بزرگ جلوه دادن این همکاری راهبردی آن را خطرناک نشان می دهند و عده ای دیگر با بزرگ جلوه دادن اختلافات ایران و روسیه غربی ها را وادار می کنند تا تلاش کنند مسکو را از تفاهم با تهران بازدارند.

ادامه مطلب