علی دینی ترکمانی در یادداشتی می نویسد: واقعیت این است که وجود ساخت سیاسی مبتنی بر الگوی پیشنهادی مونتسکیو این اجازه را می‌دهد که در آمریکا، فردی مانند ترامپ ناچار از پاسخگویی به قدرت‌های کم و بیش هم‌سنگ باشد. هم حزب رقیب و هم نهادهای نظارتی و هم رسانه‌های وابسته به حزب رقیب با خلق فرصت نقد و شفاف‌سازی، مانع هستند.
ادامه مطلب
ترامپ از زمان ورود به کاخ سفید در ژانویه سال ۲۰۱۷ کوچکترین اشتیاقی به حکومتداری نشان نداده و فقط درگیر خودش بوده است. اما این مجموعه بحران‌های اخیر بوده که عمق انزوای خودشیفته‌مآب او را آشکار کرده است. اهمالکاری ترامپ فراتر از نبود رهبری یا بی‌توجهی به هنجارها و اصول سنتی است. او در هنگامه یک آسیب ملی، مسئولیت‌ها و وظایف کلیدی ریاست‌جمهوری را رها کرده است. او دیگر رئیس جمهور نیست. بهتر است ما هرچه زودتر رفتار با ترامپ را به گونه‌ای که گویی او رئیس‌جمهور است، پایان دهیم.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه در سال ۲۰۱۴ در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما به دلیل یک اقدام غیرقانونی در ضمیمه کردن کریمه به خاک خود از گروه جی ۸ کنار گذاشته شد و از آن جایی که هنوز این قلمرو را در اختیار دارد، دولت های گروه تماس های قبلی ترامپ را برای پذیرش مجدد مسکو رد کرده اند.
ادامه مطلب
از ناظر امریکایی که به طور دقیق اوضاع کشورش و مداخلات آن در خاورمیانه را چه از زمانی که عضوی از دولت امریکا بود چه از زمانی که از آن خارج شد، پیگیری می کند، درباره دلایل تمایل شهروندان امریکایی به ویژه سفیدپوستان به خرید سلاح را پرسیدم، جواب داد: «شاید آماده جنگ داخلیِ بعدی پس از سال ها پایان جنگ داخلی می شوند. شاید این بار وضعیت به جدایی ایالت های سفیدپوستان از ایالت های "رنگین پوستان" که حجم قابل توجهی از جمعیت امریکا را تشکیل می دهند، منجر شود.»
ادامه مطلب
حسین درجانی و رسول نجفی در یادداشتی مشترک برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: در زمان ترومن آمریکا برای خاتمهِ جنگ تصمیم هولناکی گرفت و برای تسلیم ژاپن دستور حمله اتمی را صادر کرد. این دستور در حقیقت آغاز نظمِ جدید جهانی با محوریت سازمانِ مللِ متحد و ساز و کار شورای امنیت بود. ترامپ نیز به دنبال تحول در نظمِ جهانی است که در آغاز با پس زمینه نظم بی‌قاعده به دنبال ساخت نظم جدید است. نظمِ بی قاعده به ترامپ کمک کرده تا بدون ملاحظات قانونی و حقوقِ بین‌المللِ برساخته شدهِ از نظمِ جهانیِ مستقر در جهت منافع ایالات متحده تلاش کند. خارج شدن یا تهدید به خارج شدن از میانْ نظم‌ها و خُرده نظم‌هایِ بین‌المللی در دستور کار ترامپ قرار گرفته؛ چرا که هزینه کمتری برای آمریکا داشته و باعث می‌شود تا در درازمدت به قاعدهِ اصلی و نظمِ کلانِ بین‌الملل هجمه بیشتری وارد کند. اما باید دید که ادامه این روند تا چه حد قابل تحقق است؟ و اساساً با ترامپ یا بدون ترامپ پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سوم نوامبر ۲۰۲۰؛ ایالات متحده نسبت به روند نظم‌سازی چه راهبردی را اتخاذ می‌کند؟
ادامه مطلب
ترامپ هیچ سرزمین خارجی را اشغال یا الحاق نکرده اما تحت ریاست جمهوری او، آمریکا چندین قانون بین‌المللی را نقض کرده، از توافق‌های بین المللی متعددی خارج شده و نهادهای دموکراتیک داخلی را یکی پس از دیگری زیر پا گذاشته است. او رئیس‌جمهوری دغلباز از یک حزب دغلباز است که بر کرسی یک قدرت دغلباز تکیه زده است.
ادامه مطلب
بهزاد آقا میرزایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در روزهای اخیر و پس قتل فجیع جورج فلوید مقالات متعددی درخصوص علل، انگیزه ها و سوابق موضوع نگاشته شد و "هر کسی از ظن خود" نور را بر بخشی از تاریخ تیره و تار حقوق سیاه پوستان ایالات متحده تاباند. اما سئوالی که تا کنون بی پاسخ مانده این است که" چرا این قتل بر خلاف موارد مشابه تا این حد بر افکار عمومی در داخل و خارج از ایالات متحده تاثیر گذاشته و باعث برپایی اعتراضاتی چنین گسترده شده است؟"
ادامه مطلب
محمد جواد غلامرضاکاشی در یادداشتی می نویسد: مقاومت کردن جزئی از حیات سیاسی است. نباید در مقابل نیرویی که ظالمانه عمل می‌کند و تبعیض روا می‌دارد سکوت کرد. اما اگر قرار بر مقاومت شد، چه باید کرد؟
ادامه مطلب
به جز مورد روسیه، می توان گفت که جنگ در سوریه نشانه دست روی دست گذاشتن جامعه بین المللی است تا اقدام کردن.
ادامه مطلب
فاطمه شریفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر ترامپ بخواهد به تئاتر سیاسی که راه انداخته جامه عمل بپوشاند، باید چند سال نوری منتظر باشد. باید گفت با توجه به آنچه توضیح آن رفت، ترامپ به دنبال فرافکنی ها و جنگ با مردمش در فضای حقیقی و مجازی است تا به ناکارآمدی ها و بی مبالاتی های خود و دولتش سرپوش گذارد.
ادامه مطلب
رهبر انقلاب فرمودند: -امام(ره) کاری کردند که روسای جمهور آمریکا گفتند که خمینی ما را تحقیر کرد و واقعیت هم همین بود. امام(ره) نشان داد که ابرقدرت‌ها ضربه‌پذیر و شکست‌پذیر هستند. آن از شوروی که فروپاشید و این هم از آمریکای امروز که مشاهده می‌کنید چه وضعیتی دارد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اوضاع به کام «دونالدترامپ» نیست. ماه نوامبر به‌سرعت نزدیک می‌شود و ترامپ برای رقابت انتخاباتی هر روز با شرایط سخت‌تری دست و پنجه نرم می‌کند. اعتراضات مدنی رنگین پوستان در پی قتل «جورج فلوید» تنها بخشی از کوه مشکلاتی است که عبور ترامپ را از معرکه انتخابات پیش‌رو سخت‌تر از چالش مقابله با پیامدهای کرونا بر پیکر اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جامعه آمریکا کرده است.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: ارزش‌های آزادی، عدالت، مدارا و عدم خشونت قائم به خود و به دلیل نفس خودشان موجه هستند. لازم نیست دفاع از آزادی، مدارا و نفی خشونت را به تعهد آمریکا یا هر کشور دیگری به این ارزش‌ها متکی سازیم. ایالات متحده آمریکا یا کل غرب و جهان هم که این ارزش‌ها را نقض کنند از اهمیت و مطلوبیت آنها کاسته نمی‌شود.
ادامه مطلب
استفان والت در یادداشتی در فارن پالسی می نویسد: کووید ۱۹ بازاندیشی درباره تعهدات فرامرزی آمریکا را سرعت خواهد بخشید. در کتاب «جهنم نیت‌های خوب» گفته بودم که ایالات متحده سرانجام هژمونی لیبرال – تلاش دوحزبی برای استفاده از قدرت آمریکا در راستای ایجاد یک نظم جهانی لیبرال- را رها خواهد کرد و به راهبرد پیشین خود یعنی «موازنه فراساحلی» بازخواهد گشت. من توصیه کردم که ایالات متحده به تدریح تعهدات امنیتی مستقیمش در اروپا و خاورمیانه را کاهش خواهد داد و بر متوازن کردن چین در آسیا و سایر مناطق تمرکز خواهد کرد. به باور من ایجاد این دگرش ۲۰ سال یا بیشتر طول می‌کشد و من این کتاب را برای سرعت بخشیدن به این راهبرد نوشتم. اکنون می‌پندارم که کووید-۱۹ ما را سریع‌تر از آنچه من انتظار داشتم به آنجا خواهد رساند.
ادامه مطلب
نرخ بیکاری در آمریکا از ۳.۵ درصد در فوریه به ۱۴.۷ درصد در آوریل رسیده و صندوق بین‌المللی پول تخمین زده است که اقتصاد این کشور احتمالا در سال ۲۰۲۰ با انقباض ۵.۹ درصدی- بدترین انقباض از زمان رکود بزرگ- مواجه خواهد شد.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروز نیز مانند گذشته و همچنین آینده پسا کرونا، چندجانبه‌گرایی تنها راهی است که اطمینان می‌بخشد همه در مدیریت امور جهانی مشارکت دارند. چندجانبه‌گرایی تنها ابزاری است که مشروعیت و مردم‌سالاری را تضمین می‌کند، به‌ویژه آن زمان که باید تصمیم‌گیری‌هایی خطیر مانند تغییر قوانین و هنجارهای جهانی انجام شود. آمریکا خود یکی از بنیان‌گذاران نظم چندجانبه‌گرای بین‌الملل بوده است و امروز چون آن را مغایر با منافع خود می‌یابد سعی در تخطی از قوانین دارد.
ادامه مطلب
علی اسمعیلی اردکانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ر موضوع خروج احتمالی از معاهده «آسمان‌های باز» هم مساله برخلاف آنچه بهانه خروج ذکر شده یعنی مستثنی کردن منطقه آبخازیا و اوستیای جنوبی از پروازهای شناسایی نیست. مساله اصلی تجهیز هواپیماهای شناسایی روسیه به تکنولوژی سنسور الکتریکی دیجیتال و دوربین‌های مجهز به مادون قرمز برای ارتقای کیفیت تصویرپردازی در پروازهای شناسایی است. در این راستا دولت ترامپ علی رغم نظر منفی جامعه اطلاعاتی، ارتش و متحدین ایالات متحده درباره خروج از معاهده و استدلال‌های فراوان اینها درباره فواید ادامه حضور در معاهده، موضوع خروج را پیگیری می‌کند. راهبردی که نوعی «انکار» پیشرفت و رشد رقباست تا به واسطه آن در فرایند اجتماعی شناسایی قدرت آنها در نظام بین‌الملل خللی ایجاد کند.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: معاهده آسمان های باز که در سال ۱۹۹۲ به امضاء رسیده و در سال ۲۰۰۲ لازم الاجرا شد، یکی از بزرگترین تلاش‌های بین‌المللی برای هرچه شفاف‌تر کردن فعالیت‌های نظامی است و به ۳۵ کشور امضا کننده از جمله آمریکا و روسیه اجازه می دهد تا پروازهای نظارتی غیرمسلح و شناسایی را بر فراز قلمرو یکدیگر انجام داده و اطلاعات مربوط به نیروها و فعالیت های نظامی را جمع آوری کنند.
ادامه مطلب