علی موسوی خلخالی می نویسد: مشعان الجبوری به صراحت می‌گوید که "ما از بس از الحشد الشعبی تو سری خوردیم تصمیم گرفتیم وارد چارچوبی شویم که دیگر از جانب الحشد الشعبی توسری نخوریم." در این سناریو همه تلاش‌ها بر این تمرکز دارد که جریان‌های همسو با الحشد الشعبی یا متحد آن در دولت آینده عراق به قدری ضعیف باشند که توانایی عمل مستقلی نداشته باشند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: در حالی که شاهدیم اهل تسنن در یک وحدت روشنی به سر می برند و به گفته سران اهل تسنن، ترکیه و امارات متحده عربی و اردن در ایجاد این وحدت نقش مستقیمی داشته اند، شیعیان در نوعی تشتت و شکاف به سر می برند. شاید مشابه چنین وضعیتی را در میان کردها نیز شاهد باشیم ولی در آنجا نیز نوعی نگاه ایرانی – ضد ایرانی در میان است که یکی تلاش دارد دیگری را حذف کند. در عین حال که به نظر می رسد برجسته سازی شکاف شیعی – شیعی بیش از درون کردی است، چرا که هر چه باشد این شیعیان هستند که در عرف دولت سازی در عراقِ بعد از سقوط رژیم بعث، نقشی تعیین کننده در تشکیل دولت داشته‌اند. دولتی که اختیارات رئیس آن بیش از مناصب دیگر حکومتی است.
ادامه مطلب
سناریوی مطرح و نزدیک تر به اجرا، پیوستن نمایندگان ائتلاف دولت قانون بدون رهبرشان مالکی به ائتلاف الفتح است، تا عنوان دولت قانون در چارچوب ائتلاف جدید شیعی باقی نماند تا نمایندگان دولت قانون هم سهمی در ترکیب دولت آینده داشته باشند. البته ممکن است تمام معادله سیاسی دگرگون شود از جمله این که ریاست پارلمان تغییر کند و ممکن است نزاع رهبران بیت سُنی درباره منصب ریاست پارلمان بار دیگر از سرگرفته شود.
ادامه مطلب
با توجه به نتایج انتخابات، کاهش شدید کرسی های احزاب منتسب به جمهوری اسلامی در شرایط فعلی عملا دست ایران و نیروهای همسو با تهران در عراق خالی است. لذا فعلا جمهوری اسلامی به هر قیمتی خواهان حفظ و تدوام حیات سیاسی نیروهای خود، ذیل چارچوب هماهنگی است.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: رئیس گروه ائتلافی سائرون در دیدار یکشنبه (۱۶ ژانویه ۲۰۲۲) با «هادی العامری» رئیس ائتلاف الفتح توافق کرده است که دو تا سه وزارتخانه را در کابینه آینده به جریان شیعی رقیب واگذارد. این توافق حامل دو هدف از سوی مقتدی صدر می‌تواند باشد: نخست؛ ایجاد شکاف میان مخالفان شیعی خود از جمله شکاف میان هادی العامری و «نوری المالکی» رئیس ائتلاف دولت قانون در انتخابات پارلمانی اخیر که توانست ۳۷ کرسی را از آن خود کند. دوم؛ بلاموضوع کردن ائتلاف «شورای هماهنگی احزاب شیعی» متشکل از گروه‌های نزدیک به سیاست‌های ایران که می‌کوشید با نزدیک شدن به جریان‌های دیگر و کسب اکثریت اعضای ائتلافی، دولت آینده را تشکیل دهد. در غیر این صورت، به عنوان قوی‌ترین فراکسیون منتقد در مجلس حضور یابد.
ادامه مطلب
چنان که ظهور کفن پوشان در اولین جلسه پارلمان جدید عراق، به صراحت، حالت ناآرامی و شکاف و دودستگی به وجود آمده در صحنه سیاسی عراق را نشان می دهد، ظهور "توک توک" در نوع خود یک پیام سیاسی است، این وسیله ارتباطاتی به طور گسترده در خلال تظاهرات سال ۲۰۱۹ در مناطق مختلف عراق در اعتراض به فساد در دستگاه دولتی و شخصیت های سیاسی به کار گرفته شده بود.
ادامه مطلب
مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برگزاری انتخابات و تشکیل دولت جدید در عراق یک امیدواری هرچند ضعیف را ایجاد کرده است، به ویژه از زمانی که سیاستمداران و رهبران فاسد با اعتراضات گسترده مجبور به استعفا شدند. انتخابات اخیر نیز نتیجه چنین اعتراضاتی بود. نتیجه انتخابات برخلاف گذشته تصویر جدیدی را ارائه کرده است. به همین علت موانع ریز و درشت زیادی بر سر راه دولت جدید عراق وجود دارد که گروهی متبحر و سیاستمدار را می طلبد تا بتوانند مرحله به مرحله از شدت این موانع بکاهند.
ادامه مطلب
آرمان سلیمی در یادداشتی می نویسد: صدر با طرح شعارهای انقلابی، هموره تلاش داشت که خود را به عنوان یک مصلح سیاسی و اجتماعی معرفی کند که رهبری اعتراضات مردمی را به برعهده دارد. او در گذشته همواره از پذیرش نقش‌های سیاسی امتناع کرده و جایگاه خود را در مقام منتقد حکومت حفظ کرده بود اما اکنون کلیه معادلات دگرگون شده و به نظر می‌رسد مقتدی این بار قصد دارد با تغییر قاعده دولت وحدت ملی، «دولت اکثریت» را تشکیل دهد. با این اوصاف، اکنون مساله این است که معمار جدید جکومت آتی عراق تا چه اندازه در مسیر خود موفق خواهد بود و در مسیر تشکسل کابینه چه موانعی را پیش‌رو خواهد داشت؟
ادامه مطلب
مقتدی صدر و جریان متبوعش با مقبولیت نسبی مردمی به دنبال مشروعیت بخشیدن هر چه بیشتر خود در ساختار قدرت رسمی کشور عراق است. لذا، نه دولت فعلی کاظمی و نه دولت آتی و نه اساسا هیچ جریان سیاسی عراقی نمی تواند روی بازیگری مثبت و سازنده جریان صدر و ائتلاف سائرون حساب باز کند.
ادامه مطلب
روح الله رحمانی فر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نفوذ ایران در عراق ریشه تمدنى، تاریخى، فرهنگى و مذهبى دارد. ایران به عنوان بزرگترین، پرجمعیت ترین و قدرتمندترین کشور شیعه مذهب منطقه در قامت برادر بزرگتر براى تمام شیعیان خاورمیانه قابل احترام و پذیرفته شده است امرى که مقامات تصمیم ساز کشورمان باید به آن بطور جدى توجه داشته باشند چراکه این مهم اسباب اعتمادبه‌نفس و تدابیر خردمندانه تهران را فراهم مى آورد و از افتادن در ورطه هیجان و احساسات در تمهیدات عملیاتى باز مى دارد، تهران باید آگاه باشد اگرچه در شرایط کنونى چهره اش در عراق تا حدى مخدوش شده اما در نهایت شیعیان این کشور نیک مى دانند در صورت از دست دادن حمایت تهران به شدت تضعیف می شوند.
ادامه مطلب
اگر به سفر کاظمی به شهر صدر توجه کنیم تصویر کامل می‌شود. کاظمی که جریان مردمی موثر یا حزب یا از پیشینه سیاسی برخوردار نیست صدر را تنها پایگاه خود می‌بیند که می‌تواند برای ادامه فعالیت سیاسی خود به آن تکیه کند و اگر به نامزدی دوباره برای نخست وزیری فکر می‌کند صدری‌ها تنها طرفی هستند که می‌توانند از او حمایت کنند. در مقابل صدر نیز باور دارد کاظمی اسب تروایی است که می تواند از طریق آن نفوذش در قدرت را حفظ کند و مهم‌تر اینکه مقتدی صدر از طریق حفظ کاظمی به عنوان نخست وزیر می‌خواهد از نخست وزیر شدن یکی از شخصیت‌های وابسته به دشمنانش به ویژه از جریان مالکی پرهیز کند.
ادامه مطلب
صدر تاکنون توانسته است خودش و جریان تحت امرش را به عنوان بزرگترین نیروی مردمی که توانایی معکوس کردن روند را دارد تثبیت کند. او همچنین خودش را به عنوان شخصی به دیگران قبولانده است که می تواند در برابر مداخله های خارجی به ویژه مداخله های آمریکا و ایران، به طور علنی موضع گیری کند.
ادامه مطلب
انتخابات با نتایج شوک آوری همراه بود که مهمترین آن، برتری بزرگ فراکسیون صدر در برابر افول دردناک فراکسیون الفتح به رهبری هادی العامری است یعنی دو طرف برجسته ای که با یکدیگر در داخل جریان شیعی مسلط بر سیاست و حکومت در عراق از زمان آغاز روند سیاسی درگیر هستند، روند سیاسی که با اشغالگری آمریکا در عراق تحمیل شد.
ادامه مطلب
این روحانی شیعه زمانی دشمن سرسخت واشنگتن در عراق بود و اکنون بهترین فرصت را برای حفظ منافع آمریکا ارائه می‌دهد.
ادامه مطلب
سید محسن امامی فر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آن‌چه برای ایران حائز اهمیت است، اینکه منازعات میان جریان‌های اصلی شیعی در عراق بر سر تشکیل فراکسیون اکثریت پارلمان، خدشه‌ای به ثبات و امنیت عراق وارد نکند تا جریانات سلفی تروریستی و جریانات سیاسی تحت نفوذ عربستان که معارض ایران هستند، خلاء قدرت در میدان عراق را پر کنند.
ادامه مطلب
ایران در اقدامی که می تواند گروه های مورد حمایت این کشور را که از توطئه و تقلب در انتخابات سخن می گویند آرام کند، از انتخابات عراق و نتایج آن استقبال کرد و اختلافات و کشمکش ها بر سر نتایج بین گروه های عراقی را موضوعی داخلی دانست. این موضع واقع گرایانه ایران، نشان دهنده آغاز خروج تهران از شوک اولیه و روی آوردن به برداشتی واقع بینانه از اوضاع عراق و تعامل با اوضاع موجود این کشور صرف نظر از مسیری است که تشکیل کابینه و تعیین نخست وزیر در عراق طی خواهد کرد.
ادامه مطلب
مبین عبدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هیچ یک از ائتلاف‌های سیاسی، میزان آرای لازم برای تشکیل فراکسیون اکثریت در پارلمان را کسب نکردند لذا ائتلاف میان گروه‌های سیاسی برای تشکیل دولت ضروری است و جریان صدر به رغم کسب بیشترین کرسی (۷۳ کرسی) برای تشکیل کابینه جدید، نیاز به ائتلاف با سایر گروه‌های پارلمانی دارد. طبق قانون، فراکسیونی می‌تواند نامزد نخست وزیری را انتخاب کند که حد نصاب ۱۶۶ کرسی را به دست آورده باشد و جریان صدر با وجود اینکه فراکسیون اکثریت است باید برای رسیدن به این تعداد کرسی باید با بقیه احزاب و گروه‌ها ائتلاف کند.
ادامه مطلب
پلتفرم سیاسی صدر از مجموعه‌ای گسترده از شخصیت‌های قومی و سیاسی تشکیل شده است. هرچند فهرست انتخاباتی صدر اکثر کرسی‌های مجلس عراق را به خود اختصاص داده است اما این تضمین نمی‌کند که او خواهد توانست بزرگترین ائتلاف را در مجلس تشکیل دهد تا تعیین کننده نخست وزیر باشد.
ادامه مطلب
صدر همیشه مخالف حضور نیروهای اشغالگر آمریکایی، ولی مایل به همکاری با واشنگتن برای تسریع خروج آنها است. در حال حاضر، مقتدی صدر در واشنگتن به عنوان یک بازیگر کلیدی و حتی مذاکره کننده شناخته می شود.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: سرخوردگی شدید اجتماعی – سیاسی و ناامیدی از آینده سبب شده است تا وضعیتی به وجود آید که حتی نماد دموکراسی از کارکرد بیفتد. صندوق رای صرفا تبدیل به ابزاری شود که مانند خیابان خلوت صرفا جایی سریع برای رسیدن به مقاصد باشد. چنین وضعیتی خطرناک است که اگر درک نشود و برای حل آن به طور جدی کاری انجام نشود می تواند پیامدهای ناخوشایندی در پی داشته باشد.
ادامه مطلب
صابر گلعنبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در سایه تحولاتی که کل عراق به عنوان یک واحد سیاسی و نه صرفا در بیت شیعی تجربه می‌کند، هیچ بعید نیست که در سال‌های پیش رو شاهد پدیده‌های سیاسی نوظهوری همچون شکل‌گیری یک حزب و گروه سیاسی جریان‌ساز باشیم که در انتخابات ۲۰۲۴ به یک پدیده تبدیل شود و بتواند رای دهندگان قهر کرده یا خاموش را جذب کند و به پای صندوق‌ها بکشاند که در این صورت کل سپهر سیاست و توازن کنونی به هم خواهد خورد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: آشفتگی عراق که ابتکار عمل را بیش از گذشته در اختیار جریانی قرار داده که اصالت آن در حفظ استقلال نظری مورد تردید است، همچنین رویکرد فرصت طلبانه‌اش در بند بازی‌های سیاسی، همواره از آن چهره‌ای مرموز و غیر قابل پیش‌بینی نشان داده، می‌تواند پیام هشدار دهنده دیگری برای ایران باشد که این روزها با همسایگان ناآرامی روبروست.
ادامه مطلب
مقتدی صدر به عنوان رهبر جریان صدر نه تنها کارزار انتخاباتی را اهرم مناسبی برای مشروعیت بخشی بشتر به خود می داند، بلکه سعی دارد عملا فضای سیاسی انتخاباتی عراق را با دماکوژی (عوامفریبی) به قبضه خود درآورد.
ادامه مطلب
فراموش نکنیم دلیل اصلی برگزاری انتخابات زود هنگام پارلمانی در عراق وجود سیستم و ساختار مدیریتی فشل و ناکارآمدی بود که بر پایه فساد، رانت، سایه سنگین احزاب و شخصیت هایی چون صدر در تقسیم قدرت شکل گرفت. حال که با اعتراضات مردمی و ریخته شدن خون بسیاری از مردم عراق قانون انتخابات تغییر پیدا کرده و در کنارش سیستم و ساختار سیاسی این کشور به موازات احزاب، جریان ها و شخصیت ها خود را ملزم و متعهد به تحقق مطالبات مردم می دانند نباید به هر دلیلی این انتخابات به تعویق بیفتد. چرا که این انتخابات می تواند به تشکیل پارلمانی پویاتر، کارآمدتر و همسو با خواسته های مردم عراق منجر شود.
ادامه مطلب
ایاد السماوی، نویسنده و روزنامه نگار عراقی در کانال تلگرامی خود نوشته است که «اطلاعات دقیقی دارد که نشان می دهد جریان صدر قصد دارد در بغداد و دیگر استان های جنوبی عراق و همچنین فرات مرکزی در ابتدای ماه آینده میلادی تظاهرات به پا کند. خطی که برای این تظاهرات ترسیم شده آشوب سراسری با هدف تعویق انتخابات است. زبان حال مقتدی در حال حاضر این است یا انتخابات به تعویق می افتد یا عراق را به آتش می کشد.»
ادامه مطلب
سید علی موسوی خلخالی می نویسد: مقتدی صدر هیچ گاه نه از قدرت کناره می گیرد و نه به راحتی عرصه را خالی می کند. بلکه برای قبضه قدرت و بلعیدن کامل کیک قدرت حتی به زور و خونریزی، نقشه ها دارد و از هم اکنون به فردای بعد از انتخابات می اندیشد.
ادامه مطلب
آرمان سلیمی در یادداشتی می نویسد: در موقعیت کنونی نیز به نظر می‌رسد مقتدی از ورود به عرصه انتخابات در قالب فعلی واهمه دارد و نگران متحمل شدن شکست جریان وابسته به خود است. در وضعیت کنونی، ائتلاف سائرون به عنوان جریان تحت حمایت و پوشش صدر با ۵۴ کرسی بیشترین آراء را در پارلمان تحت کنترل دارد؛ لذا به نظر می‌رسد مقتدی صدر از این امر واهمه دارد که در صورت مشارکت در انتخابات این آراء به شدت تنزل پیدا کنند؛ زیرا نمایندگان یا نزدیکان او در دولت به ویژه در وزارت بهداشت و درمان این کشور عملکرد مثبتی نداشته‌اند و این مساله حتما از نگاه و در تبلیغات انتخاباتی دیگر گروه های سیاسی مورد تاکید قرار خواهد گرفت.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: مقتدی صدر از فضای سیاسی کشور دور نخواهد ماند. حتی عدم شرکت در انتخابات نیز کنشی سیاسی از سوی او برای انداختن سایه سنگین خود بر عرصه سیاسی کشور است.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: وی در ۵/۸/۲۰۱۳ اعلام کرد که از فرایند سیاسی کشور خود را کنار می کشد. در ۱۶/۲/۲۰۱۴ مجددا همین موضع را تکرار کرد. در ۲۳/۶/۲۰۱۸ اعلام کرد که علاوه براین که از فرایند سیاسی کنار می کشد تمامی دفاتر سیاسی خود را در استان های مختلف عراق می بندد. و اکنون نیز همین سناریو را مجددا تکرار کرده است. تمامی این تاریخ ها در بحبوحه زمانی است که یا کشور در آستانه ورود به فضای انتخاباتی است یا اتفاقی سیاسی در کشور رخ داده است. مثلا در سال ۲۰۱۸ که مقتدی صدر اعلام کرد از فرایند سیاسی کنار می کشد، چند ماه بعد از آن تظاهرات سراسری در عراق در اعتراض به فساد لجام گسیخته، بیکاری و باندبازی های سیاسی جاری در کشور آغاز شد و صدر مجددا صحنه آمد و به یکی از میدان داران اصلی تبدیل شد.
ادامه مطلب
بی شک در صورت کشیده شدن پای صدر به آتش سوزی های اخیر در بیمارستان های عراق عملا او تا مدت ها از صحنه رقابت های سیاسی این کشور کنار گذاشته خواهد شد و به تبع آن نفوذش در میان اقشار مردمی و افکار عمومی عراق به شدت کم رنگ می شود و چون ترمیم و جبران این خسران سیاسی – اجتماعی برای صدر نیاز به سال ها زمان و صرف هزینه بالایی دارد بر آن شده با اعلام انصراف از حضور در انتخابات شرایط را برای حمله و انتقاد علیه خود تعدیل بخشد تا این شرایط با کم ترین هزینه مدیریت شود.
ادامه مطلب