تحریم ها تشدید می‌شود چون دیپلماسی هنوز کار می‌کند!

دیپلماسی ایرانی: رهبران کشورهای گروه هفت (G7) در هیروشیمای ژاپن گرد هم آمدند تا در یک نشست سه روزه در مورد برخی از بزرگترین چالش‌های جهان صحبت کنند.

روز شنبه، ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین نیز به رهبران گروه ۷ در ژاپن پیوست که امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه آن را «تغییرگر بازی» برای حمایت بین‌المللی از اوکراین خواند. 

در این نشست رهبران G7 به موضوعاتی از هوش مصنوعی گرفته تا روسیه و چین پرداختند.

نشست رهبران G7 خبرهای خوبی برای اوکراین و تحریم های جدید و  قوی علیه روسیه به همراه داشت. این نشست حمایت زیادی را برای اوکراین ایجاد کرد و دوباره نشان داد که پیش‌بینی‌های مداوم در مورد کاهش حمایت‌ها غلط است. بیانیه رهبران G7 در مورد اوکراین نیز قوی بود و به طور انتقادی، کیف را به سمت مذاکره بر سر شرایط ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه سوق نداد (توصیه مشترک یک مکتب فکری خاص که به نظر می رسد به پیروزی روسیه تسلیم شده است). گرد هم آمدن سریع یک ائتلاف اروپایی برای ارائه جت های جنگنده F-16 به اوکراین، ابتکاری که ایالات متحده در تغییر سیاست هم اکنون به آن ملحق شده است، گام بزرگی در تشدید کمک های نظامی به اوکراین و یک دستاورد بزرگ برای G7 بود. 

همچنین تحریم‌های جدیدی اعلام شد که به صورت موضوعی در بیانیه G7 و به تفصیل توسط ایالات متحده بیان شده است. اینها نیز یک معامله بزرگ بود، حتی با وجود اینکه تحریم های جدید شامل برخی از پیشنهادهای جاه طلبانه نمی شد. به عنوان مثال، هیچ کاهشی از سقف قیمت نفت، ممنوعیت فراگیر تجارت با روسیه وجود نداشته است (به اصطلاح «فهرست سفید» برخلاف رویکرد فعلی «فهرست سیاه») و تصمیمی برای استفاده از دارایی های مستقل روسیه برای اوکراین وجود ندارد. اما بسته تحریمی اعلام شده آمریکا گسترده و به خوبی آماده شده است و تاثیرگذار بود. برای استناد تنها به چند مورد از اقدامات جدید، دولت بایدن تحریم‌گران را از سراسر جهان هدف قرار داد، فرایندی که ممکن است تلاش‌های روسیه برای فرار از محدودیت‌های صادرات فناوری پیشرفته را مختل کند. این اقدام پس از ظرفیت تولید و صادرات انرژی روسیه در آینده انجام شد، اقدامی هوشمندانه که به نظر می‌رسد برای درازمدت فشار بر بخش حیاتی انرژی روسیه را هدف قرار دهد. تحریم‌های جدید ایالات متحده، فروش طلای روسیه را نیز هدف قرار داده (و به نظر می‌رسد اتحادیه اروپا آماده است تا صادرات الماس روسیه را نیز مختل کند)، که نمونه‌های خوبی برای دنبال کردن درآمدهای ارز خارجی روسیه است.

تئوری تحریم ها معمولاً ادعا می کند که هدف تحریم، تغییر رفتار است. با این حال، به نظر می‌رسد که تحریم‌ روسیه، اقتصادش را به طور کلی تضعیف کند. تحریم‌های فعلی یادآور (و پیچیده‌تر از) تحریم‌های دوران جنگ سرد هستند که به افول و سقوط اتحاد جماهیر شوروی کمک کردند. پوتین که با جنگ به دنبال بازآفرینی امپراتوری شوروی و روسیه است، ممکن است هنوز یاد بگیرد که دموکراسی ها، با همه بی نظمی هایشان، آنقدرها هم که او تصور می کند ضعیف و پرعیب نیستند.

رهبران G7 درباره چین چه گفتند؟

شاید باور نکنید و غیرقابل تصور باشد اما دو سال پیش، همه کشورهای G7 با هم چین را مورد خطاب قرار می دهند اما در بیانیه ویژه امسال G7 در مورد امنیت اقتصادی، چین حتی یک بار هم ذکر نشده، اما اشتباه نکنید، همه چیز در مورد چین است. فومیو کیشیدا، نخست وزیر ژاپن، موضوع مبارزه با اجبار اقتصادی چین را در اولویت گروه 7 در ژاپن قرار داد و با این بیانیه واحد، رهبران به آنچه احتمالاً میراث ماندگار نشست سران خواهد بود، دست یافتند. 

سوال بزرگی که در هیروشیما مطرح شد این بود: آیا رهبران می‌توانند اتحاد خود را در برابر روسیه حفظ کنند و از این قدرت جمعی در برخورد با چین استفاده کنند؟ پاسخ مثبت است. دو سال پیش، در جریان اجلاس سران G7، رهبران اروپایی بیانیه‌ای را امضا کردند که به طور خاص پیامش به پکن ارسال شده بود. اما پس از اینکه چین، لیتوانی را برای حمایت از تایوان هدف قرار داد، محاسبات در این قاره شروع به تغییر کرد. اکنون، همه رهبران G7 متعهد شده اند که در صورت هدف قرار گرفتن کشور دیگری، یک پلت فرم جدید هماهنگی واکنش سریع را اتخاذ کنند. آنها همچنین در حال تسریع فشار خود برای زنجیره های تامین جدید و تلاش برای استفاده از مشارکت برای سرمایه گذاری جهانی زیرساخت به عنوان جایگزینی برای ابتکار کمربند و جاده هستند.

در این بیانیه مشخص نشده است که این گروه چه اقدامات مشخص دیگری برای مبارزه با آنچه آنها به عنوان "افزایش نگران کننده در حوادث اجبار اقتصادی" توصیف می کنند، انجام خواهد داد.

نشست هیروشیما به وضوح نشان می دهد که دوران اقتدارگرایی به سبک و سیاق قبل، گذشته است؛ نشست‌های G7 معمولاً با بیانیه‌های طولانی درباره موضوعات متعدد همراه است که متخصصان برای تشخیص اینکه دموکراسی‌های پیشرو جهان به کدام سمت حرکت می‌کنند، معمولا تدریجی، می‌پردازند اما هیروشیما متفاوت بود. از نظر ماهیت و نماد، غنی بود که نشان می‌داد دموکراسی‌های بزرگ جهان خطرات ژئوپلیتیکی و اقتصادی ناشی از دو قدرت تجدیدنظرطلب اقتدارگرا، چین و روسیه را به خوبی درک کردند.

 در بیانیه اجلاس، به نظر می رسید که رهبران G7 در حال حرکت به سمت درک این موضوع هستند که چین یک قدرت غارتگر است که باید تحت کنترل باشد. این بیانیه همچنین مجموعه ای از اقدامات را برای حمایت بیشتر از اوکراین و منزوی ساختن روسیه به دلیل تجاوزات مملو از جنایات جنگی ارائه می کند و با میزبانی از زلنسکی، به همه نماد روشنی از عزم دموکراسی‌های بزرگ دنیا برای توانمندسازی دفاع موفق اوکراین را نشان داده است. برای تاکید بر این موضوع، دولت بایدن از هیروشیما استفاده کرد تا در نهایت اجازه انتقال جت های جنگنده F-16 به اوکراین را بدهد.  

 آیا واقعاً همین پانزده ماه پیش بود که رهبر چین، شی جین پینگ و ولادیمیر پوتین بیانیه مشترک طولانی خود را در پکن صادر کردند که به نظر می رسید جهان از شبح قدرت های بزرگ مستبد می لرزید؟ و امروز، شی با پنج رهبر آسیای مرکزی در حالی که کشورهای G7 با هند و اوکراین نشسته‌اند، ملاقات می‌کند، و پوتین که در دادگاه کیفری بین‌المللی متهم شده متعجب است که آیا می‌تواند در اجلاس سران بریکس در آفریقای جنوبی در ماه اوت شرکت کند یا نه. آیا اینها همان «تغییرات» خارق‌العاده‌ای بودند که شی به پوتین گفت که دو کشور در ماه مارس در مسکو ملاقات کردند؟

 شش ماه پس از نشست قبلی خود در نوامبر، رهبران کره جنوبی، ایالات متحده و ژاپن گفت وگوهای خود را در آخرین روز اجلاس G7 از سر گرفتند که در آن موضوعات مورد انتظار شامل افزایش اشتراک گذاری اطلاعات در مورد موشک های بالستیک کره شمالی بود و همچنین احتمال پیوستن ژاپن به گروه مشورتی هسته ای کره جنوبی و آمریکا که در سفر ماه گذشته یون سوک یول، رئیس جمهوری کره جنوبی به واشنگتن اعلام شد. اگرچه این نشست کوتاه بود، اما با توجه به برنامه های فشرده در اجلاس، این نشست کوتاه، نقطه اوج پیشرفت واقعی در بازگشت روابط سه جانبه به مسیر اصلی است.

بر اساس بیانیه کاخ سفید، مهم‌تر از همه، این سه رهبر توانستند درباره «هماهنگی جدید» بر سر «تهدیدات غیرقانونی هسته‌ای و موشکی» کره شمالی صحبت کنند. بایدن، یون و کیشیدا را برای یک نشست رسمی سه جانبه در واشنگتن دعوت کرد، که نتایج دقیق تری در آینده نزدیک در دسترس خواهد بود. دوم، حضور آنها در صحنه هیروشیما به خودی خود نمادین بود. رهبران کره جنوبی و ژاپن تلاش‌های «شجاعانه» (همانطور که بایدن بیان کرد) را برای اصلاح روابط در جریان دیدار دوجانبه خود درست قبل از نشست سه جانبه انجام دادند، که نشان داد چقدر روابط آنها در چند ماه گذشته بهبود یافته است.

علاوه بر این، یون رویکرد کره جنوبی به مسائل جهانی را باز تعریف کرده است و مجدداً تنظیم می کند یعنی موافقت با عقب راندن "رفتار قهری" چین و ارائه کمک های غیرکشنده بیشتر به اوکراین. این نشست سه جانبه نشانه محکمی از سرگیری اوج همکاری های امنیتی سه جانبه است.