پاسخ به یک واقعیت علوم انسانی

چرا تاریخ می خوانیم؟

۲۵ مهر ۱۴۰۴ | ۱۶:۰۰ کد : ۲۰۳۵۶۵۱ اخبار داخلی انتخاب سردبیر
محمد بیدگلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قرآن کریم در سوره‌های مختلف از جمله فاطر و نحل، انسان را به مطالعه تاریخ فرامی‌خواند و او را موتور محرکه تاریخ می‌داند و اعتقاد دارد که انسان‌ها تاریخ خویش را می‌سازند. قرآن مجید به ما می‌‌گوید نگاه کنید و از گذشته تاریخ، درس بگیرید. به نظر می‌رسد توجه جدی اسلام به تاریخ باعث ایجاد علومی از جمله علم رجال، علم حدیث و علم اخبار شده است. 
چرا تاریخ می خوانیم؟

نویسنده: دکتر محمد بیدگلی، دکترای علوم سیاسی و کارشناس مسائل ایران

دیپلماسی ایرانی: در کشور ما و حتی در جامعه علمی کشور، تاریخ جایگاه سزاوار خود را ندارد و در معرض آسیب‌های جدی از عوام و خواص است؛ چراکه بعضاً دیده می‌شود پاره‌ای از افراد تحصیلکرده اما غیرمتخصص در این رشته به‌نحوی اظهار نظر می‌کنند که گویی نظرشان کارشناسانه و قطعی است. در جوامع پیشرفته نمی‌بینیم که پزشکی درباره مسائل ریاضی رأی و نظر قطعی بدهد و یا یک کارشناس عمران یا زمین‌شناسی خود را در جایگاهی نمی‌بیند که درباره مسائل پزشکی اظهار نظر مطلق داشته باشد؛ اما درباره تاریخ، بسیاری از افرادی که در زمینه دیگری تخصص دارند، خود را مجاز می‌دانند که با کمترین اطلاع از این رشته و حداکثر با خواندن پراکنده چند روزنامه یا چند مقاله در باب تاریخ اظهار نظر تخصصی کنند. قطعاً وجود چنین فضایی باعث می‌‌شود که افراد متخصص در این رشته دچار دل‌آزردگی شوند؛ البته ورود عوام به عرصه تحولات تاریخی و اظهار نظر آنان به‌‌رغم علاقه‌مندیشان مردود نیست؛ بلکه باید در نظر داشته باشند که آگاهی این دسته افراد از تاریخ مبتنی بر تاریخ شفاهی و افواهی (شنیداری) است که غالباً مستندی بر صحبت‌های خود ندارند.

وقتی ما تاریخ را به‌طور خردمندانه مطالعه کنیم، در واقع مهارت‌های مرتبط و ظرفیتی بالا برای تبدیل به شهروندی آگاه، همراه با افکار انتقادی و آگاهی محض را در خود به وجود آورده‌ و به کاربرد مطالعه تاریخ در زندگی اجتماعی پی‌برده‌ایم. در خاطرم هست یکی از استادانم در مقطع کارشناسی ارشد در خصوص تاریخ و تحولات ایران در شروع نیم‌سال تحصیلی سئوالاتی از دانشجویان می پرسید از جمله تاریخ چیست؟ تاریخ به چه دردی می خورد؟ علم و اطلاع از احوال گذشتگان، اینکه آنان که بوده اند و چه می کرده‌اند به چه کار و به چه دردی امروز ما می‌خورد؟ اینکه فلان پادشاه، سردار، امپراطور، امیر یا سلطان هزار سال پیش کجا را فتح کرده، بر کدام نواحی فرمانروایی می کرده، وزیرش که بوده، کی به دنیا آمده، پدرش که بوده یا در چه سالی فوت کرده، چه مشکلی از مشکلات امروزی ما را حل می کند، دانستن این معلومات کدامین دانش و معرفتی را در اختیار امروز ما قرار می دهد تا در نتیجه آن بهتر زندگی کنیم؟ اینکه دو هزار سال پیش، یا حتی یکصد سال پیش چه اتفاقاتی افتاده چه ارتباطی به تحولات و مناسبات اجتماعی امروزی ما پیدا می کند و چه نفعی به حال امروز ما دارد ؟ 

تاریخ هر پدیده ای، بخشی از هویت آن پدیده است. تاریخ عبارت است از تلاش در بازسازی و فهم گذشته. نسل جدید و جوان کشورمان برای بازسازی و نوسازی هویت ملی خود به ناچار باید تاریخ کشورشان به خصوص تحولات سیاسی – اجتماعی ایران معاصر را مطالعه کنند. فهم اوضاع بسیار پیچیده کنونی بستگی به آشنایی تاریخ معاصر ایران دارد. به همین خاطر در غرب، درس تاریخ در مدارس و رشته تاریخ در دانشگاه جزء مهمترین، جدی ترین و متشخص ترین موضوعات هستند. در نتیجه کسانی که در رشته تاریخ و یا دیگر رشته های علوم انسانی وارد دانشگاه می شوند جزء هرم بالای تحصیلی هستند اما در ایران درست عکس این حالت وجود دارد.

فقط به‌واسطه تاریخ می‌توانیم عواملی که باعث تغییر و تحول شد‌ه‌اند را درک کنیم و بفهمیم که چه عواملی از یک نهاد یا جامعه بر تغییر و تحول دخیل‌اند. تاریخ، اطلاعات اساسی مفیدی را در باب وضعیت نهادهای سیاسی ما، ارزش‌ها و مشکلاتی که بر سعادت جامعه تأثیرگذار است، فراهم می‌کند. تاریخ، منبعی از اطلاعات در مورد نحوه رفتار افراد و جوامع را در اختیار ما می‌گذارد و به ما کمک می‌کند تا تغییر و تحول را درک کنیم و به چگونگی شکل‌گیری جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، پی‌ببریم. تاریخ حتی مایه عبرت حکمرانان می‌شود و موجب می‌شود تا آنان بکوشند از بدنامی فاصله گرفته و راه و روش صحیح و دادگرانه را در پیش بگیرند. تاریخ، فضایی را برای بررسی دقیق مسائل اخلاقی فراهم می‌آورد. مطالعه و بررسی سرگذشت افراد در گذشته به مطالعه‌کنندگان تاریخ این امکان را می‌دهد تا درک اخلاقی خود را بسنجند و آن را برای مقابله با برخی از رنج‌های واقعی که افراد در موقعیت‌های دشوار با آنها روبه‌رو هستند به‌کار گیرند. وقایع تاریخی می‌تواند برای افرادی که به صورت متنوع، نه تنها فقط چند کار تخیلی، بلکه کارهایی با موضوعات واقعی را انجام داده‌اند، الهام‌بخش باشد.

تاریخ به هویت‌بخشی کمک می‌کند و بی‌تردید این یکی از آن دلایلی است که همه کشورهای توسعه‌یافته و پیشرفته، آموزش تاریخ را به شکل‌های مختلف تشویق و ترغیب می‌کنند. چه موضوعی را می‌توان مورد اشاره قرار داد که تاریخ در آن نقشی نداشته است. آیا غیر از این است که تمدن بشری در سیر تاریخ شکل گرفته است. کسی که تاریخ می‌خواند به‌طور طبیعی از تخیل و وارونه نشان‌دادن واقعیت‌ها فاصله خواهد گرفت. امید آن است که نسل جدید و جوان،در ادامه راه با مطالعه و فهم تاریخ معاصر،مسیر درست خود را بیابد.

کلید واژه ها: تاریخ محمد بیدگلی ایران تاریخ ایران تاریخ جهان تاریخ جهان نو نظر مطالعه مردم ایران


( ۳۵ )

نظر شما :

اصغر ۲۵ مهر ۱۴۰۴ | ۱۹:۵۹
بسیار خوب بود.
علی حسن خانی ۲۵ مهر ۱۴۰۴ | ۲۰:۰۴
سلام و درود جناب آقای دکتر بیدگلی گرامی از مطالب مفید حضرتعالی استفاده کردم. واقعا خیلی دقیق و زیبا در مورد تاریخ، به نگارش در آوردید. خیلی زیبا، مفید، شیوا و رسا بود. به نطر بنده هویت فرد به شناسنامه یا کار ملی و.. غیره هست. هویت و شناسه ایل، تبار، قوم و قبیله به تبار نامه و سادات به شجرنامه هست. هویت و شناسه یک سرزمین، جامعه و کشور هم به تاریخ است به عبارت دیگر شناسنامه یک کشور هم به تاریخ آن کشور بر می گردد. پس بی توجهی به تاریخ یک کشور، اولا بی توجهی به شناسنامه یک یکشور و هویت آن کشور و بی احترامی به تک تک افراد یک جامعه هست و.....
مهدی رستمی محمودآبادی ۲۵ مهر ۱۴۰۴ | ۲۰:۱۸
سلام علیکم استاد بنده هم با نظر جنابعالی موافق هستم اما با نفوذی که دشمن در بدنه آموزش و پرورش و دانشگاه کرده کار بسیار سخت شده
ساناز پازوکی ۲۵ مهر ۱۴۰۴ | ۲۰:۲۸
با سپاس از نویسنده محترم مقاله درباره اهمیت مطالعه تاریخ بدین‌وسیله بر خود لازم می‌دانم از نگارش مقاله‌ی ارزشمند و روشنگرانه‌ای که با محوریت «اهمیت مطالعه تاریخ» نگاشته شده، صمیمانه قدردانی نمایم. این نوشتار با نگاهی دقیق، تحلیلی و عمیق به نقش بنیادین تاریخ در شکل‌دهی به هویت فردی و جمعی، و نیز درک بهتر تحولات اجتماعی و فرهنگی پرداخته و اهمیت آگاهی تاریخی را به‌درستی یادآور شده است. بدون تردید، انتشار چنین مقالاتی می‌تواند زمینه‌ساز تعمیق نگاه جامعه به اهمیت دانش تاریخی و تقویت فرهنگ مطالعه در این حوزه باشد. از تلاش ارزنده شما در پرداختن به این موضوع حیاتی و اثرگذار صمیمانه سپاسگزارم و استمرار این‌گونه فعالیت‌های علمی و فرهنگی را خواستارم. با احترام و آرزوی توفیق روزافزون ساناز پازوکی
ثریا سعادتی ۲۵ مهر ۱۴۰۴ | ۲۰:۵۲
متن بسیار عالی و پر باری بود خدا قوت به جناب آقای دکتر بیدگلی
آزاده ستوده ۲۵ مهر ۱۴۰۴ | ۲۱:۴۲
بسیار دقیق و جامعه امروز شدیدا نیاز به سواد تاریخی دارد
مطالب دکتر بیدگلی همیشه عالی بوده و‌هستند ۲۵ مهر ۱۴۰۴ | ۲۲:۴۸
مقاله عالی
یوسف رسولی تدین ۲۵ مهر ۱۴۰۴ | ۲۳:۴۱
دیدگاه جامع و عالی ای بود تعریف واضح از این جمله که :« ملتی که تاریخ نمیخواند، محکوم به تکرار آن است.» به نظر من تاریخ بهترین وسیله برای عبرت گرفتن از اشتباهات و جلوگیری از عدم تکرار آنهاست
سنگیان ۲۵ مهر ۱۴۰۴ | ۲۳:۵۰
با سلام سرانه مطالعه در کشور پایین است و مردم علاقه به خواندن ندارند البته به دلایل مختلف که اگر این گونه نبود کتابهای تاریخی جذاب ترین متون برای مردم کهن سرزمین ایران بود
حسام ۲۶ مهر ۱۴۰۴ | ۱۱:۲۵
تاریخ می‌خوانیم تا به آن عمل نکنیم! ملتی که تاریخ نمی‌خواند / نمی‌داند، محکوم به تکرار آن است...
حسن رضایی ۲۶ مهر ۱۴۰۴ | ۱۱:۴۷
سلام دکتر جان مقاله بسیار مفید و قابل فهمی برای همه است.درس تاریخ عامه(عمومی) به همین خاطر صاحب نظرن حتی کسانیکه سر رشته کوچیکی دارند ابراز نظر دارند. شناسنامه هر فرد به تاریخ اون کشور برمیگرده و چه زیباست نشر و انتشار چنین مقالاتی دید مردم به تاریخ و فرهنگ تمدن عوض بشه .
مریم جعفری ۲۶ مهر ۱۴۰۴ | ۱۵:۱۰
درود ومهر استاد بیدگلی مطالب بسیار مفید بودند من هم با نظر شما کاملا موافق هستم خدا قوت
شراره پورکاظمی ۲۶ مهر ۱۴۰۴ | ۱۵:۱۸
با سلام و احترام خدمت شما استاد گرامی مطالب بسیار عالی و مفید و جامع بودند . خدا قوت .
محسن ۲۶ مهر ۱۴۰۴ | ۱۵:۲۶
بسیار عالی دکتر بیدگلی عزیز.ماشاالله
سید محمدرضا طباطبائی ۲۶ مهر ۱۴۰۴ | ۱۶:۰۹
مطلب بسیار مفید و آموزنده ای است، تحلیل ها و نظرات دکتر بیدگلی عزیز همیشه مفید و راهگشا هستند.امیدوارم روزی در مقام دیپلمات ایشان را ببینیم.
ابراهیم قدیمی ۲۶ مهر ۱۴۰۴ | ۱۷:۰۵
تاریخ راستین که بامطالعه وشناخت کافی رهبران و روابط و وًضعیت اقتصادی اجتماعی مردم زمانه خود وپیش وپس ان نوشته شده باشو میتواند راهنمای موثری باشد ۔هر شاهنامه ای تاریخ نیست۔ممکن است اثر ادبی بسیار بااررش تری از تاریخ است۔که رستم یلی بود ور سیستان منش کردمش رستم داستان
یالثارات الحسین ۲۶ مهر ۱۴۰۴ | ۲۰:۲۱
سلام و خداقوت استاد گرامی خوب و سنجیده بیان فرمودین تاریخ ایران عزیزمان با بیش از هزاران سال تمدن در خرد ، علم و هنر جای بس ستایش دارد انتقال تاریخ این سرزمین به نسل جدید نیاز به تجدید قوا، بیان موثر و خلاقانه داره بخصوص از طریق رسانه
خسرو ۲۶ مهر ۱۴۰۴ | ۲۱:۲۷
مطلب جالبی بود خسته نباشید من بعنوان یک شهروند که قسمتی از تحصیلات را قبل از انقلاب سال ۱۳۵۷و قسمتی را بعد از انقلاب داشته ام تفاوت بین روایت از تاریخ را توسط حاکمان درک کرده ام در مواردی مثل کودتای ۲۸ مرداد و قضیه فلسطین و ملی شدن صنعت نفت و نقش آیت الله کاشانی و یا ... شیخ فضل الله نوری که بر علیه مشروطیت بود !!!! ----- اگر حکومت‌های مختلف یک کشور تاریخ را با توجه به طرز تلقی خود عوض کنند چه می‌شود؟ مثلا در حالی که ما معاویه را با تعریف خود منفی می‌دانیم بیشتر کشورهای عربی با تاریخ خود مثبت ارزیابی می کنند با بیش از ۲۰ کشور عربی و صدها میلیون مسلمان چه خواهیم کرد ؟
لطفی ۲۶ مهر ۱۴۰۴ | ۲۲:۳۶
درود خداوند بر استاد گرامی ام جناب دکتر بیدگلی عزیز باز چه زیبا تاریخ و ارزش‌های آن را به تصویر کشیده اند باید تحسین گفت به این قلم زیبا که اهمیت علم تاریخ را به بهترین شکل تبیین نموده اند ضمن تقدیر و‌ تشکر از نگارش کامل و جامع آقای دکتر بیدگلی عزیز علاقه مندم نظر دکتر زرین کوب فقید را در خصوص تاریخ با شما عزیزان به اشتراک بگذارم بدالحسین زرین کوب: تاریخ نه آیینه عبرت است نه کارنامه جهل و خیانت. تاریخ راستین، سرگذشت زندگی انسان هاست که زندگی کرده اند و حتی در راه آن مرده اند اما آنچه برای مورخ اهمیت دارد آن نیست که این انسان ها چگونه مرده اند؟ آن است که آن ها چگونه زیسته اند؟ کسی که تاریخ را چنان که هست می نگرد به کمک آن می تواند فاصله زمان را در هم نوردد و زندگی کنونی خویش را در زندگی انسان های گذشته و دنباله آن مشاهده کند لیکن این فایده وقتی حاصل تواند شد که تاریخ تنها سرگذشت فرمانروایان و نام آوران نباشد، سرگذشت همه مردم و داستان زندگی تمام طبقات باشد. (زرین کوب عبدالحسین، تاریخ ایران بعد از اسلام، امیر کبیر، ۱۳۶۳، مقدمه کتاب
زینب حسنی ۲۶ مهر ۱۴۰۴ | ۲۲:۴۸
با سلام و احترام، خدمت جناب دکتر بیدگلی مقاله‌ی ارائه‌شده را با دقت مطالعه نمودم. نکاتی به ذهنم رسید که مایلم باهاتون به اشتراک بزارم شناخت ریشه هاوهویت وقتى بدونى اجدادت چه مسیرى روطى کردن چه مبارزاتى داشتن چه فرهنگی ساختن حس تعلق وهویتت قوى تر مى شه.این شناخت باعث مى شه بدونى کى هستى وازکجا اومدى درس گرفتن از اشتباهات و موفقیتهاتاریخ پره از اشتباهات بزرک و تصمیم هاى درست مطالعهش کمک مى کنه همون اشتباهات رو تکرار نکنى اتفاقاتى مثل انقلابها، جنگ‌ها معمولاً الگوهای دارن وقتى تاریخ رو بخونى مى تونى بفهمى چرابعضى چیزهادوباره تکرار مى شوند وچطورمیشه جلوشون روگرفت یا ازشون استفاده کرد خیلى از آدم هاى بزرک تاریخ توى شرایط سخت ایستادگی کردن، نواورى کردن یا تغییر ایجاد کردن داستان زندگیشون مى تونه الهام بخش باشه براى اینکه توهم توى زندکت قوى تر عمل کنى.
ابوالفضل خلج ۲۸ مهر ۱۴۰۴ | ۱۳:۱۶
این یادداشت واقعاً نکته‌ای اساسی را مطرح کرده؛ اینکه تاریخ نه فقط یک رشته دانشگاهی، بلکه یکی از پایه‌های شکل‌گیری فهم اجتماعی و هویت جمعی ماست. در بسیاری از کشورها مثل فرانسه و انگلستان، آموزش تاریخ از مدرسه تا دانشگاه به‌صورت جدی و تحلیلی دنبال می‌شود، چون باور دارند بدون درک گذشته، هیچ برنامه‌ریزی آگاهانه‌ای برای آینده ممکن نیست. در حالی‌که ما در ایران هنوز گاهی تاریخ را صرفاً مجموعه‌ای از نام‌ها و تاریخ‌ها می‌بینیم، نه ابزاری برای تفکر و خودشناسی جمعی. و در نظر من این مورد باید از دانش‌آموزان شروع بشود و از همان سطح در ذهنشان نهادینه شود که چقدر تاریخ می‌تواند مهم باشد و بدون درک از گذشته، نمی‌توان برنامه‌ریزی درستی برای آینده داشت. به امید آینده‌ای روشن برای سرزمینم ایران.
رمضانی ۲۸ مهر ۱۴۰۴ | ۲۰:۴۵
درود فراوان خدمت دانشمند فرهیخته وگرامی آقای دکتر بید گلی . بسیار عالی وهوشمندانه بود ازاین ریزبینی ودقت لذت بردم . پاینده باد .
مریم تات ۲۸ مهر ۱۴۰۴ | ۲۳:۲۷
سلام و عرض ادب خدمت استاد توانا و اندیشمند دکتر بیدگلی عزیز بسیار عالی موفق باشید