به تدریج که تجارت جهانی شده و دیوارهای ایدئولوژیکی که بین کشورها جدایی می اندازد برداشته شدند، حتی سرسخت ترین رقبای ایدئولوژیکی پکن یاد گرفتند که ادامه راه بدون برقراری ارتباط با دولت چین برای اقتصادشان غیرممکن است. در چنین بستری است که آمریکا اکنون ناگزیر شد در خصوص ساختن یک معماری دیپلماتیک در آسیا اقدام کرده و تعداد بسیاری از شرکای محلی را درگیر سازد که آخرین موردشان نیز ویتنام است.
ادامه مطلب
سید محمد کاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: آخرین تنش خونین این منطقه تنش ویتنام و چین در ۱۹۷۹ بود و از بعد از آن علیرغم افزایش توجه جهانی مخصوصاً بروز رقابت استراتژیک بین چین و آمریکا، شرق آسیا همچنان از آرامش و رشد برخوردار است. چگونه می‌توان ماهیت این دگردیسی منطقه‌ای را فهمید؟ در پاسخ باید گفت عوامل و متغیرهای گوناگونی در برپائی این شرایط قابل شناسائی هستند که ماهیت‌های متفاوت جهانی، منطقه‌ای و ملی در کشورهای این حوزه دارند.
ادامه مطلب
لاوروف در آستانه سفر به هانوی از مغولستان هم دیدن کرده است. هر دو سفر به منزله تایید این موضوع است که در رویارویی با غرب بر سر اوکراین، مسکو جهت منابع سیاسی و دیپلماتیک خود را به سمت کشورهای در حال توسعه تغییر خواهد داد.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: شاید بتوان با مطالعۀ متون دموکراسی که بالغ بر پانصد کتاب می شود ادعا کرد که روانشناسی سیاسی در کانون دموکراسی است. به عنوان نمونه، در حالی که منافعِ اقتصادی و سیاسی قدرتمندان در این کشورهای دموکراتیک سرجای خود باقی می ماند ولی با انتخابات دوره‌ای، روسای جمهور و نخست وزیران مرتب تغییر می کنند و بعد رای دهندگان، احساس آزادی، حقِ انتخاب، توان تغییر شخصیت های سیاسی و بالاخره رضایت روانی می کنند یعنی هم زمانیِ حفظ منافع و گردشِ قدرت. نمونۀ بارز این بحث، دست نخوردن بودجه و قراردادهای نظامی وزارت دفاع آمریکا طی بیست سال گذشته علی رغم انتخاب طیفی از روسای جمهورِ چپ و راست در آن کشور است. شاید انتخابات رقابتی و آزاد، پیچیده ترین Application روانشناسی در سیاست باشد.
ادامه مطلب
حامد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی در معرفی کتاب "هیچ چیز غیرممکن نیست" می نویسد: این کتاب اثر تد اوسیوس ـ که به تازگی انتشار یافته و مورد اقبال قرار گرفته ـ حکایت آشتی آمریکا و ویتنام است. دو کشوری که تاریخی خونبار را تجربه کردند که ثمره اش شصت هزار کشته برای آمریکا و دو میلیون کشته برای ویتنام بوده است. در آن دوران تلخ ویتنامی ها به وقت جنگ، جانانه جنگیدند و پس از آن به وقت صلح جانانه صلح کردند. دو دشمن قدیمی، سرانجام سعی بر فراموش کردن گذشته کردند تا آینده بهتری برای مردمانشان بسازند. کتابی که باید خوانده شود تا بفهمیم که با دیپملاسی چه کارهای عظیمی می توان انجام داد؛ البته به شرط آنکه دشمنی کردن برای یک عده ای ابزار حکمرانی نباشد.
ادامه مطلب
مهدی ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد دولت در ایران نیز اهداف توسعه ای دارد و می خواهد به صورت دولت توسعه گرا عرض اندام کند، اما الزامات توسعه را رعایت نمی‌کند. از سوی دیگر ضعف های ساختاری و نهادی دولت ایران در کنار شرایط و تحولات منطقه ای و بین المللی موجب می شود، کشور وارد تنش های داخلی و خارجی شود و در نهایت گفتمان «امنیت» جایگزین گفتمان «توسعه» شود.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: تنها راهِ اثبات شدۀ تولیدِ ثروت به معنای توانایی و مازاد (Surplus)، ارتباط و یادگیری جهانی است. در این رابطه، متونِ بسیار غنی مربوط به مبادله (Trade)، ادلۀ فراوان تاریخی عرضه می کند. منابعِ قدرت و ثروت در جهانِ امروز بسیار متکثر شده اند و کشورهای کوچک و بزرگ فرصت دارند تا در این بازار متنوع و بزرگ، توانایی های خود را به نمایش بگذارند. بدون ثروت و مازاد نه فرهنگِ بومی حفظ می شود و نه امنیت ملی تأمین می گردد. ایدئولوژی عدمِ تعامل مجبور می شود امنیت الیگارشی را بر تولید ثروت اولویت دهد. ثروت و مازاد، ثبات سیاسی نیز به همراه می آورد. در مقابل، ایدئولوژی عدمِ تعامل، سیاست و زندگی را سینوسی و بی ثبات می کند.
ادامه مطلب
اسماعیل بشری در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی در خصوص دستاوردهای دیدار دوم کیم جونگ اون و دونالد ترامپ معتقد است: به نظر می رسد که در شرایطی واقع بینانه و در سایه بررسی درست تحولات منطقه شبه جزیره نمی توان دستاوردهای دو دیدار گذشته اون و ترامپ به خصوص دیدار دیروز دو طرف در هانوی را چندان جدی گرفت. چون که علی رغم دیدار دو طرف، کماکان مخالفت‌ها و گسل های بسیار عمیقی در نگاه پیونگ یانگ و واشنگتن وجود دارد و همین مسئله سبب شده است که دو طرف نتوانند شرایط را مطابق با اهداف خود پیش ببرند.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: در سال ۱۹۸۵ ویتنام درآمد سرانه ۲۳۰ دلار داشت در حالیکه در سال ۲۰۱۷ آن را به ۲۳۴۳ دلار رسانده و امیدوار است در سال ۲۰۲۰، درامد سرانه خود را به ۳۰۰۰ دلار برساند. در حالی که ویتنام سی سال پیش یکی از کشور های فقیر جهان محسوب می شد، امروز ۹۵ درصد مردم آن کشور به همه خدمات شهری و عمومی دسترسی دارند و دولت امیدوار است تا سال آینده طبقه متوسط را به ۳۳ میلیون نفر (حدود یک سوم) بر ساند.
ادامه مطلب
عامل بیرونی بودن آمریکایی ها در جوامعی که بستر این جنگ ها هستند ضعف آنها محسوب شده و در خطر تبدیل شدن به هدف برای کسانی هستند که احساسات ناسیونالیستی یا خشم ناشی از آسیب های جانبی را دارند.
ادامه مطلب
ماندانا تیشه‌یار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: هر چقدر روس‌ها تلاش کردند تا بی‌تفاوت و بی‌سروصدا از کنار سالگرد انقلاب اکتبر بگذرند، ویتنامی‌ها همچنان قضیه را جدی گرفته و جشن‌های انقلاب را با شکوه تمام برگزار کرده بودند.
ادامه مطلب
چهار کشور هستند که این توانایی را دارند و احتمال دارد که بخواهند مانعی بر سر راه چین در 3,5میلیون کیلومتر مربع آب‌های غنی برای ماهیگری، ذخایر سوخت و خطوط حمل و نقل، ایجاد کنند
ادامه مطلب
روسیه به طور کلی حساسیت خود را نسبت به منافع امنیتی مشتریانش از دست داده است. نمونه بارز این این امر را می توان در انعقاد قراردادهای تسلیحاتی و فروش آنها به سه کشور ویتنام، چین و هند دید؛ کشورهایی که با یکدیگر اختلافات بسیاری داشته و هر یک نسبت به دیگری نگرانی هایی دارد.
ادامه مطلب
دکتر اعظم ملایی، پژوهشگر و مدرس دانشگاه: عضویت ویتنام در اتحادیه جنوب شرقی آسیا (آ.سه.آن) در کنار 9 کشور دیگر این منطقه که جمعیت آنها به بیش از ۵۰۰ میلیون نفر می رسد، موقعیتی بی نظیر در اختیار ایران قرار می دهد که ضمن دسترسی به بازار بزرگ این منطقه، نقش جدی تری نیز در حوزه ثبات و امنیت جنوب شرق آسیا ایفا کند.
ادامه مطلب
لغو تحریمها و اشتیاق فزاینده ویتنام به مطرح شدن در سطح منطقه به عنوان متحد نزدیک ایالات متحده، نشان می‌دهد که هانوی در حال کنار گذاشتن استراتژی دیرین خود مبنی بر موزانه میان پکن و واشنگتن است.
ادامه مطلب
سفر اوباما به ویتنام و هیروشیما نه برای عذرخواهی از بازماندگان این دو جنگف بلکه برای خط هشدار دادن به چین و کره شمالی صورت می پذیرد.
ادامه مطلب
اشتباهات آمریکا در عراق و افغانستان ناشی از عدم درک صحیح بستر تاریخی حاکم بر این کشورها، عدم احترام به فرهنگ و بازیگران سیاسی سایر کشورها و عدم درک صحیح از جریان جنگ در ورای تاکتیک‌ها و عملیات‌های جنگی بود.
ادامه مطلب
یکی از درس‌های اولیه یاد نگرفته از ویتنام، عراق و افغانستان این است که سربازان ارتش‌هایی که ما ایجاد و تجهیز کردیم نمی‌خواهند جان خود را برای دولت‌های ضعیف، فاسد و نامشروعی که ما از آنها حمایت می‌کنیم، فدا کنند.
ادامه مطلب
داعش می‌تواند خمرهای سرخ جدید باشد و ایران هم ویتنام جدید است که با استفاده از نیروهای رزمی‌اش، تنها قدرت زمینی است که می‌تواند جلوی نسل‌کشی‌های دشمن (داعش) را بگیرد.
ادامه مطلب
در تجربیاتی نظیر ویتنام یا میانمار که سالها تحت تحریم امریکا و نهادهای بین المللی بودند مشاهده می شود که اولین قدمها برای مبارزه با تحریمها و کاهش آثار و عوارض تحریمها از سوی نهادهای بازرگانی و کسب و کاری اغاز شده است. درواقع صدای این گروه خریدار بیشتری داشته است و توسط گروههای تصمیم ساز بیشتر شنیده شده است.
ادامه مطلب