
آیا کشورهای خاورمیانه می توانند مثل چین شوند؟
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: اگر حاکمیت چین، اندیشههای خود را تغییر نمیداد، منطقِ قدرت در نظامِ بینالملل را نمیپذیرفت و در داخل خود به انسجام نمیرسید، چین به قطبِ دوم اقتصاد و سیاست جهانی تبدیل نمیشد. در امتداد درک واقعبینی، «مسئولیت حکمرانی» است که از قدیم در راهروهای قدرت و بوروکراسی متمرکز چینیها رایج بوده است. مسئولیت در مکتب کنفوسیوس جایگاه ویژهای دارد. دنگ شائوپینگ در داد و ستدهای سیاسی درون حزبی نیز بارها یادآور شده بود که حکمرانی بر یک میلیارد نفر فقیر هیچ افتخاری ندارد. آنچه زمینه را در حاکمیت چین به سوی اجماع سازی سوق داد، «درک مشترک از شرایط و واقعیتهای درون و برون» بود زیرا که حکمرانی تنها یک تعریف معقول دارد: نهایت بهرهبرداری از آنچه امکان و واقعیت دارد.
ادامه مطلب