
ایده توران؛ مشکل امنیت ملی چین، ایران و روسیه
ترکیه به هر طریق ممکن، از راه ها و ابزارهای مختلف تلاش می کند تا با جمعیت ترک زبان ساکن در کشورهای مختلف همکاری کند، ناسیونالیسم، ترک گرایی را القا کند و عضویت در یک ملت بزرگ را ایجاد کند.
ادامه مطلبترکیه به هر طریق ممکن، از راه ها و ابزارهای مختلف تلاش می کند تا با جمعیت ترک زبان ساکن در کشورهای مختلف همکاری کند، ناسیونالیسم، ترک گرایی را القا کند و عضویت در یک ملت بزرگ را ایجاد کند.
ادامه مطلبامریکایی ها هرگز باور نمی کردند که بسیاری از کشورها یک "باشگاه تحریم" تشکیل دهند. خود امریکایی ها با اقدامات تحریمی خود یکی از آغازگران ایجاد بریکس شدند. امروز این انجمن به هیچ وجه یک بلوف سیاسی نیست، بلکه یک بلوک جدی است که می تواند هم هژمونی دلار در اقتصاد جهانی و هم برتری غرب را در ژئوپلیتیک به طور کلی بشکند.
ادامه مطلببدون تردید، افزایش تعداد کشورهای عضو این گروه فرآیند تصمیم گیری را پیچیده خواهد کرد، با این حال، رویکردهای مشترک به اصول حکمرانی جهانی، تمایل به حمایت از مکانیسم های چند جانبه که کشورهای بریکس بزرگ را متحد می کند، به ما اجازه می دهد تا انتظار داشته باشیم که یک دستور کار مشخص و قابل دستیابی حفظ خواهد شد.
ادامه مطلبسید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مزایای سیاسی و امنیتی عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای و عضویت احتمالی ایران در بریکس از هم اکنون قابل احصاء و شمارش است اما ضروری است تا در مورد مزایای اقتصادی عضویت ایران در این دو نهاد و نهادهای دیگر نگاه واقع بینانه داشت و توقعات جامعه را بیش از اندازه افزایش نداد.
ادامه مطلبکیمیا ملک زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چین برای ایفای نقش مسلط در منطقه و حتی در بین قدرتهای جهانی نیازمند رشد سریع اقتصادی است. پکن برای توسعه سیاسی و اقتصادی خود به دوستان بیشتری درعرصه بینالمللی نیاز دارد، توسعه روابط با کشورهای حوزه خلیج فارس نقش مهمی در ارتقای نفوذ بینالمللی این کشور بازی میکند، در حالی که برای کشورهای حوزه خلیج فارس تقویت همکاری با چین راهبردی برای مقابله با فشار آمریکاست، در سیستم جهان معاصر خاورمیانه همیشه با مداخله قدرتهای بزرگ مواجه بوده است طی جنگ سرد قدرتهای اروپایی و همچنین ایالات متحده و شوروی رهایی از ناآرامیهای سیاسی را برای کشورهای خاورمیانه دشوار کرده بودند. رابطه بین چین و کشورهای حوزه خلیج فارس مشارکتی راهبردی است.
ادامه مطلببا ادغام عربستان سعودی، امارات متحده عربی، ایران، مصر، اتیوپی و آرژانتین، این گروه ۴۶ درصد از جمعیت کره زمین و کمی بیش از یک سوم تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می دهد. برای گروهی که در حال حاضر به دو کشور پرجمعیت آسیایی در جهان متکی هستند، این تغییر مقیاس قابل توجهی است.
ادامه مطلببهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: بریکس، مجموعهای بلندپرواز اما نامتجانس از کشورهایی است (شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) که مایلاند تصور تسلط غربیها را بر امور جهانی به چالش بکشند.
ادامه مطلبقزاقستان یکی از کشورهایی است که برای پیوستن به بریکس بسیار اشتیاق دارد و فکر می کند که از ظرفیت های لازم سیاسی و اقتصادی برای عضویت در این سازمان برخوردار است.
ادامه مطلبچین در ۴ دهه اخیر به رشدی رسید که در جهان بی نظیر بود. از سال ۱۹۷۸ یعنی سال اصلاحات اقتصادی تا به امروز تولید ناخالص داخلی کشور به طور متوسط سالانه ۹% افزایش داشته است و این امکان را برای حدود ۸۰۰ میلیون شهروند فراهم آورد که از فقر دور شده و کشور را به یک قدرت جهانی تبدیل ساخت که موجبات نگرانی ایالات متحده آمریکا را فراهم آورد. مسیری که این کشور طی کرد رشک برانگیز است که البته باید مراقب برخی از نگرانی های بلندمدت اخیر هم باشد.
ادامه مطلبسید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تا چندین سال پیش آمریکا قدرت یکهتاز در حوزه کارائیب و آمریکای لاتین به شمار میرفت، اما اکنون موازنه در این مناطق کاملا تغییر کرده است. به دنبال حضور آمریکا در جنوب شرق آسیا، چین نیز نفوذ خود را در این مناطق گسترش داده است. به طور عمده چین دو هدف سیاسی در این منطقه دارد که سعی دارد با عامل اقتصادی راه را برای رسیدن به آن هموار کند.
ادامه مطلبمحمد سالاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در شرایط کنونی اقتصاد بین الملل و ظهور قدرت های جدید اقتصادی، این گروه که متشکل از کشورهای (چین، هند، روسیه، برزیل وآفریقای جنوبی) است و ۴۶ درصد جمعیت جهان و ۲۹درصد تولید ناخالص جهانی و صادرکنندگان انرژی را در خود جای داده است، می تواند به رقیب سرسختی برای اقتصاد های اروپایی به ویژه گروه هفت (که یک سازمان بین دولتی متشکل از کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا به اضافه اتحادیه اروپاست) تبدیل شود.
ادامه مطلبمحمدحسین عمادی در گفت وگویی تاکید داردکه ما باید حتیالمقدور از تبدیل درگیری طالبانی - ایرانی جلوگیری کنیم و آن را به یک دغدغه همگانی در سطح کشورهای منطقه تبدیل کنیم
ادامه مطلبولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه نیز در اجلاس سران روسیه – آفریقا به روشنی گفت که کشورهای آفریقایی نمی توانند همزمان دوست روسیه و هم پیمان غرب باشند.
ادامه مطلبسخنان درباره رو آوردن به چین و روسیه به عنوان جایگزین آمریکا برای تشکیل محوری قدرتمند، مبالغه آمیز است. تشکیل جهان دوقطبی همچنان دور از دسترس است هرچند نباید موضعی منفی در خصوص چین و روسیه اتخاذ کرد. اقتصاد آمریکا همچنان بر جهان حاکم است و تولید داخلی این کشور بیش از سی سال است که بیش از ۲۵ درصد تولید جهان را تشکیل می دهد. شرکت های آمریکایی یک پنجم برندهای بزرگ جهانی را در اختیار دارند که از برندهای چین و آلمان با هم بیشتر است. پنج شرکت اصلی تحقیق و توسعه در جهان، همگی امریکایی هستند و از تحقیقات آنها میلیون ها انسان بهره برده اند.
ادامه مطلبپکن گسترش خود را در قاره آفریقا و سایر مناطق جهان فرایندی طبیعی میداند که در جریان آن کشوری به دنبال چشم اندازی در خارج از مرزهای خود است.
ادامه مطلبمحمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از آنجا که در ماه های اخیر سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) یارگیری از کشورهای اروپایی را به بهانه بحران اوکراین و روسیه در دستور کار قرار داده، به نظر می رسد توافق اخیر میان آمریکا، ژاپن و کره جنوبی نیز نوعی توسعه طلبی ناتو در حوزه شرق و تلاش نامحسوس این سازمان برای حضور و توسعه نفوذ سیاسی – نظامی در منطقه آسیا – اقیانوس آرام، از طریق پررنگ سازی «تهدیدات ناشی از کره شمالی و چین» است.
ادامه مطلبسید رحمان موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رهبران BRICS در تصمیم گیری به نفع توسعه – اولین مورد در این بلوک در ۱۳ سال گذشته – درها را برای گسترش آینده باز گذاشتند زیرا ده ها کشور دیگر ابراز علاقه به پیوستن به گروهی کردند که امیدوارند بتوانند زمین بازی جهانی را تغییر دهند.
ادامه مطلبمحمد کاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: همکاری سهجانبهگرای ژاپن، کره جنوبی و آمریکا، حلقه دیگری از زنجیره مهار نظامی، اقتصادی و دیپلماتیک چین است. در عرصه اقتصادی، خارج کردن زنجیره تولید نیمههادیها در انتقال و اتکا به چین در دستور کار جدی واشنگتن بوده است.
ادامه مطلبجهان کنونی دیگر مانند جهان در زمان جنگ سرد بین آمریکا و اتحاد شوروی نیست. اکنون آمریکا در موضع دفاع از نفوذ خود در جهان قرار دارد و چین در موضع تهاجمی با استفاده از «قدرت نرم» برای گسترش نفوذ خود به کشورهای متعدد در همه قاره ها به سر می برد. روسیه نیز از «قدرت سخت» یا همان نیروی نظامی در اوکراین پس از گرجستان و سوریه استفاده کرده است تا بخشی از نفوذی را که در زمان اتحاد شوری داشت، بازپس بگیرد.
ادامه مطلبعلی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اجلاس رهبران BRICS در آینده نزدیک در آفریقای جنوبی برای یک اجلاس تاریخی برگزار می شود تا سازمانی را که یک چهارم اقتصاد جهان را در اختیار دارد به یک نیروی ژئوپلیتیکی تبدیل کند و با اکتساب هویت حقیقی سیاسی و بین المللی بتواند سلطه غرب در امور جهانی را به چالش بکشد.
ادامه مطلبحسن فتاحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: صد و پنجاه سال پیش، یک فیزیکدان آلمانی مفهوم اِنتروپی (Entropy) را از قانون دوم ترمودینامیک استخراج کرد. از آن زمان، اِنتروپی به این ایده اطلاق می شود است که همه چیز در جهان در نهایت از نظم به بی نظمی، از ساختار به بی شکلی، و از پیش بینی پذیری به عدم قطعیت می رود. اِنتروپی لحاظ کردن و پایش این تغییر است. این مفهوم همچنین مناسب ترین توصیف از روندهای فعلی در ژئوپولیتیک و ژئواکونومیک کشورها در نظام بین الملل است. امروزه با گسترش فناوری و همچنین با رقابت های پیچیده قدرت های بزرگ، اِنتروپی های سیاسی و ژئوپلیتیکی در تضعیف و حتی فروپاشی نظام های خرد و کلان سیاسی نقش دارد.
ادامه مطلبنگرانیهای واشنگتن و شرکایش در مورد پیامدهای بین المللی شرایط اقتصادی کنونی چین نگرانیهای مربوط به انتخابهای رهبری چین در برخورد با بحرانهای کنونی این کشور است.
ادامه مطلبمیانجی گری توام با مهارت و خردمندی چین بین عربستان سعودی و ایران موجب شد نشریه آمریکایی نیویورک تایمز این میانجی گری را نشانه جاه طلبی رئیس جمهوری چین برای معرفی جایگزین برای نظم جهانی کنونی به ریاست آمریکا توصیف کند. موفقیت چین در این زمینه موجب شد شی جینپینگ به عنوان دولتمردی جهانی جلوه گر شود که در ردیف شخصیت های بزرگی مانند شارل دوگل، تیتو، جواهر لعل نهرو، احمد سوکارنو و نلسون ماندلا قرار می گیرد.
ادامه مطلبمحسن کشوریان آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اتصال دو پروژه «کریدور میانی» ترکیه و «کمربند و راه» چین زمینه نزدیکی دو کشور را فراهم کرده و نزدیکی پکن-آنکارا می تواند به خطر خنثی سازی ژئوکونومیکی ایران منجر شود. در صورت پیوند عملیاتی آن دو پروژه به هم، این مسیر بهعنوان تنها شریان زمینی اتصال چین و اروپا ذیل «کریدور چین-آسیای مرکزی-غرب آسیا» مطرحشده و نقش دیرینه دولت ایران را در پیوند آسیا و اروپا خنثی می کند. روابط ریلی ایران با چین را محدود میکند. درواقع جذابیت توسعه کریدور میانی برای اروپا و ترکیه این است که روسیه و ایران را دور میزند.
ادامه مطلبخبرگزاری نیکی ژاپن در سرمقاله خود می نویسد: ایجاد نظم در خاورمیانه به رهبری چین، بدون شک خطر بی ثباتی این منطقه را در میان مدت یا بلند مدت به همراه خواهد داشت. بنابراین بهتر است که ژاپن، آمریکا و اروپا تعامل راهبردی خود را در خاورمیانه تضعیف نکنند.
ادامه مطلبمکرون در مصاحبه با «لزکو» گفت: «امروز نبرد ایدئولوژیک به پیروزی رسیده است. اکنون باید این راهبرد را اجرا کنیم. دام اروپا این خواهد بود که زمانی که باید به شفاف سازی موقعیت راهبردی خود دست یابد، درگیر نابسامانی ها در جهان و بحران هایی شود که مال ما نیست.»
ادامه مطلبدر شرایطی که آمریکا همچنان اصرار دارد منافع اتحادیه اروپا در فاصله گرفتن از چین یا همان «جدایی اقتصادی» از چین است، ظاهرا اتحادیه اروپا با این نظر موافق نیست.
ادامه مطلبچین بر اساس میانجیگری موفقیت آمیز خود بین ایران و عربستان سعودی در ماه مارس گذشته، اکنون نگاه خود را به سایر حوزه های تنش بین المللی معطوف کرده است. پکن تلاش های خود را برای کمک به خروج افغانستان از انزوا در صحنه بین المللی افزایش می دهد و به عنوان ضامن سیاست خارجی کابل ظاهر می شود.
ادامه مطلبجهان به سرعت در حال تغییر است. کشورهای مدعی مجموعه بریکس را راه انداخته اند و می خواهند با ظرفیت ها و امکاناتی بالایی که دارند در برابر دنیای تک قطبی حرکت کنند.
ادامه مطلبجهان کنونی در حال تجربه تحول مهمی در صحنه بین المللی است که در آن نقش آمریکا رو به افول است و جهان به سمت نظام چند قطبی پیش می رود. اکنون قدرت های بین المللی و منطقه ای جدیدی سر برآورده اند که می خواهند در جهان نقش آفرین باشند.
ادامه مطلب