مجید انصاری: اولویت مهندس موسوی توقف روند تخریبی واپس گرای موجود است
مجید انصاری، نماینده سابق مجلس و یکی از فعالان اصلی ستاد میر حسین موسوی نامزد دهمین دوره از انتخابات ریاست جمهوری ایران با شرکت در همايش سراسرى ستاد 88 منطقه يک تهران که با عنوان «ياران خاتمى، حاميان موسوى» در مرکز همایش‌های دانشگاه آزاد در میدان نیاوران برگزار شد، درباره دهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران گفت: «من می خواهم سه نکته را درباره انتخابات بگویم. نکته اول این که در زبان آمار و مقایسه باید به این نکته توجه کرد که به هیچ وجه نمی‌شود مقاطع مختلف زمانی را با هم سنجید و داوری کرد. چرا که سرمایه‌گذاری‌هایی که در یک کشور صورت میگیرد، در روند رشد تصاعد هندسی، هر اندازه که جلوتر می‌رود باید سرعت توسعه و دستاورد بیشتر شود. برای مثال سرعت علم و تاریخ علم را اگر تفسیر کنیم می‌بینیم که از روز اولی که بشر وارد تمدن شده، خط را کشف کرده و به تدریج به سمت اکتشافات رفته به تدریج تا یک‌صد سال گذشته تحولات و پیشرفت‌های بسیار خیره کننده‌ای صورت گرفته است. حال دستاوردهای تا یک‌صد سال گذشته را یک طرف بگذارید و جهشهای علمی یک‌صد سال پیش به این طرف را در طرف دیگر. از بیست سال پیش به این سو که دانش‌های دیجیتال وارد عرصه زندگی بشر شده است رشد تکنولوژی به صورت جهشی به سمت جلو حرکت می‌کند. به گونه‌ای که نمیتوان این مقاطع را با هم مقایسه کرد. ما در قرن بیست و یکم در اوج بلوغ ذهنی و فکری به سر می‌بریم و دستاوردهای بزرگی در خدمت بشر هست. در بخش دولت‌ها نیز همین طور است. اگر دولت جناب آقای میرحسین موسوی پس از پیروزی انقلاب و پس از بحرانها، در زمان جنگ و در زمان ویرانی همه زیر ساختهای نرمافزاری و سختافزاری کشور کار را به دست گرفته و سرمایه‌گذاری‌هایی کرده است، سرعت دولت بعدی بیشتر و دولت بعدتر نیز بیشتر شده است. همانند یک قطار یا خودرو که سرعت میگیرد و هر چه جلوتر می‌رود سریعتر باید حرکت کند.
ما در پایان دولت آقای خاتمی به دلیل دستاوردهای بزرگی که ایشان در حوزههای سختافزاری مثل پارس جنوبی و غیره و به طور کل در حوزههای اقتصاد، فرهنگ، سیاست داخلی و سیاست خارجی با برنامهریزیهایی که کرده بودند و در حوزه نرمافزاری قوانینی مثل سند چشمانداز، قانون اصل 44، قانون اساسی، جلب حمایت سرمایهگذاری خارجی، تعامل سازندهای که با دنیا کردند، بازسازی چهره ایران و ایرانی انجام داده بودند، زمینههایی هموار کرده بودند که اگر دولت بعد از ایشان در خط و جریان دولت آقای خاتمی حرکت کرده بود و روی آن ریلها حرکت میکرد امروز ما میبایست به اندازه کل دستاورد دولتهای 26 ساله گذشته در چهار سال دستاورد داشته باشیم. چرا که آنها زیر ساختها را ایجاد کرده بودند. به همین سبب سند چشمانداز گفته است ایران در افق 1400 باید قدرت اول علمی، فناوری و اقتصادی منطقه خاورمیانه و توسعه یافته منطقه بشود.
نکته دوم این است که آیا امروز در پایان دولت نهم ما در آغاز نقطه دولت نهم هستیم یا خیر؟ یعنی اگر بگوییم پیشرفت پیشکش کار با آن نداریم در ابتدای کار هستیم یا خیر؟ آیا رشد اقتصادی ما که در حدود 8 درصد بود امروز در حدود 8 درصد هست؟ آقای دکتر احمدینژاد تورم را در سال 83 از دولت آقای خاتمی 5/12 درصد تحویل گرفت. حتی آنها که صحبت از ولایت مداری میکنند، سیاستهای ابلاغی رهبری این بود که باید در سال 88 تورم در کشور تکرقمی و به نرخ 6/7 درصد برسد. الآن خودشان میگویند تورم 25 درصد است. مفهومش این است که به اندازه 8 سال در موضوع تورم و شاخصهای اقتصادی عقبگرد کردیم. در حوزه تولید دشواریهایی که امروز کشور ما با آن دست به گریبان است، سبقت واردات بر تولید ملی و سایر مسائل که آن قدر مصیبت بزرگ است نمیتوان این جا همه چیز را بیان کرد، یک نمونه کوچکش این است که ما سال 83 در تولید گندم در یک اقدام استراتژیک در امنیت غذایی کشور به خودکفایی رسیدیم و سال 84، 500 هزار تن گندم مازاد برای اولین بار در تاریخ ایران صادر شد ولی امسال مجددا برگشتیم به واردات 6 میلیون تن گندم. اگر این آمار را بخواهم در حوزه سایر کالاهای استراتژیک ارائه دهم بسیار طولانی می‌شود. بنابر این امروز ما بعد از 8 سال در نقطه صفر 8 سال قبل نیستیم. در بسیاری از زمینهها به عقب برگشتیم. به خصوص در زمینه مسائل اجتماعی و مدنی. این موارد کم چیزی نیستند. انسان غیر از حیوان است که فقط به بحث خورد و خوراکش پرداخته شود. انسان انسان است و آزادی میخواهد. جامعه مدنی و نهادهای مدنی لازم دارد. آزادیهای اساسی میخواهد. آیا وضعی که امروز ما در آن هستیم به لحاظ ان‌جیاو ها، نهادهای مدنی، آزادیهای فردی و اجتماعی، مطبوعات و غیره مثل سال 83 هستیم یا خیلی به قهقرا رفتهایم؟
در حوزه سیاست خارجی ایران در گذشته در یک جایگاهی قرار گرفته بود که آقای خاتمی در طراز شخصیت و تمدن و فرهنگ ایرانی در جهان ظاهر می‌شد. هر کجا که میرفت، مایه افتخار بود چه در جمعهای دولتی و رسمی مانند سازمان ملل و چه در جمعهای ملی و مردمی. اما امروز در جایگاهی هستیم که شهروندان ایرانی نه تنها در فرودگاههای اروپا و امریکا بلکه در فرودگاههای عربستان حجاج ما 12 ساعت برای انگشتنگاری معطل میشوند. یعنی نگاه دزد و تروریست به مردم ایران دارند. همین وضعیت در امارات و سنگاپور نیز هست. عزت ملی ما مخدوش شده است. بحث احترام به شخص رئیس جمهور مطرح نیست. البته رئیس جمهور نقاب ملت است. باید گفتمان او، چهره او، زبان او، حرف او و رفتار او رفتار ملتی باشد با ایرانی متمدن، ایرانی کهن، انقلاب اسلامی و ارزشهایی که داریم. در این حوزهها ما پس رفت داشتیم. البته برنامههای کاندیداها همچون آقای میر حسین موسوی برنامه بسیار پیش رویی است. ولی مدیریت اول ما توقف روند تخریبی واپس گرای موجود است. اگر همین روند نگران کننده متوقف بشود، کافی است. و اگر متوقف نشود بنده به عنوان یک خدمتگزار کوچک مردم که 30 سال در عرصه مدیریت و برنامهریزی اقتصاد در مجلس و جاهای دیگر فعال بودم با قاطعیت عرض میکنم، ادامه این روند ایران را نه تنها در افق 1400 قدرت اول منطقه نخواهد کرد، بلکه جایگاه امروزین ایران نیز حتما از دست خواهد رفت و کشورهایی مثل افغانستان و عراق از ما پیشی خواهند گرفت. لذا من فکر میکنم وظیفه ملی و دینی همه ما است که برای تغییر تلاش بکنیم.»
وی در ادامه افزود: «این روزها خیلی عصبانی شدهاند. چرا که سه چهار روز پیش آمار جدید به دستشان رسیده است. من هم سوغات سفرهایم را خدمتتان عرض میکنم. در تهران میگویند وضع خوب است به شهرهای کوچک مراجعه کنید. من به عکس میخواهم بگویم، بنده در برازجان، بندر لنگه، کهنوج، جیرفت، رامشیر، بهبهان و امیدیه بودم. جلسات در آنجا بسیار پرشورتر از جلسات تهران برگزار می‌شود. موج سبز کل کشور را فرا گرفته است و شعارهایی که میدادند و مقالاتی که میخواندند هم به لحاظ محتوا و هم به لحاظ شور بسیار بهتر از برنامههای تهران است. بنابر این برای این که ما از سایر مناطق در حوزه تغییر و تحولخواهی عقب نمانیم این چند روز باقی مانده به انتخابات را باید فعال باشیم. ما امیدوار هستیم با رای سبز ملت ایران در روز 22 خرداد فضای بهار سبز امسال در عرصه سیاسی و مدیریت نیز یکپارچه سبز بشود. انشاءالله.»
نظر شما :