ترامپ همچنان به خصومت با متحدان سنتی اروپایی ایالات متحده ادامه میدهد و آنها را به سخره میگیرد، همانطور که در مصاحبهای با پولیتیکو در اوایل این ماه به عنوان «ضعیف» و «گروهی از کشورهای در حال زوال» این کار را کرد. و از سوی دیگر، فرانسه میخواهد اشتباه او را ثابت کند.
ادامه مطلب
کمیسیون سال گذشته خودروهای برقی ساخت چین را با عوارض جدید جریمه کرد، اما به جای اینکه خودروسازان را از بازار اروپا بیرون کند، برندهای چینی با عرضه خودروهای هیبریدی پلاگین که در بین مصرفکنندگان اروپایی محبوب هستند، این عوارض را دور میزنند. طبق دادههای اشمیت اتوموتیو، سه مدل از ۱۵ مدل برتر پلاگین امسال، برندهای چینی هستند.
ادامه مطلب
ستاد جدید امنیت ملی، تصویری تیره و تار از قاره کهن ترسیم میکند. این سند هشدار میدهد که اروپا در مسیر «حذف تمدنی» قرار دارد و میافزاید: «اگر روندهای فعلی ادامه یابد، این قاره در ۲۰ سال یا کمتر غیرقابل تشخیص خواهد بود.»
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: ایران طی دو دهه گذشته از نزدیک تجربه کرده که برخی دادههای فنی و اطلاعات حساس ارائهشده به آژانس نهایتاً در اختیار سرویسهای اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل قرار گرفته و برای عملیات خرابکارانه یا فشار سیاسی استفاده شده است. بنابراین وقتی اروپا در فضایی سیاسیشده و بدون تضمینهای لازم، درخواست دسترسی گسترده را مطرح میکند، واکنش طبیعی ایران – محدودکردن دادههای غیرضروری و افزایش کنترل بر همکاریها – نه رفتار خصمانه، بلکه پاسخی منطقی به نااطمینانی تحمیلشده است.
ادامه مطلب
دولت بلغارستان در پی موج گسترده اعتراضات خیابانی نسل «زد» علیه فساد سیستماتیک و نخبگان سیاسی رانتخوار سقوط کرد. این رویداد که فقط چند هفته پیش از پیوستن این کشور به منطقه یورو رخ داد، نخستین پیروزی سیاسی معترضان جوان در خاک اروپا محسوب میشود. معترضان خشمگین نسل «زد» که امسال دولتهایی را در سراسر جهان سرنگون کردهاند، حالا پرچم پیروزی خود را در قلب اروپا کوبیدند. سقوط دولت صوفیه پیامی روشن به نخبگان سیاسی بود: دوران مصونیت تمام شده است.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی مینویسد: با تکمیل مسیر راهبردی راه آهن مرند-چشمثریا که با جدیت در حال اجراست؛ راه گذر ریلی جنوبی جاده ابریشم با اتصال چین به اروپا از مسیر ایران تکمیل می شود.
ادامه مطلب
سرمایهگذاری اروپا در حوزه هستهای علیرغم تردیدهای اروپاییها در مورد بازدارندگی گسترده آمریکا ادامه دارد.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: پایان گفتوگو، لزوما به معنای شروع جنگ یا سقوط به خشونت - چنان که اغلب در دوگانه سازیهای سادهانگارانه تصویر میشود - نیست، بلکه میتواند به معنای انتقال از قلمرو گفتمان به قلمرو کنش اخلاقیِ متعهد باشد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: کشورهایی مانند آلمان، فرانسه، ایتالیا و بریتانیا در حال سرمایهگذاری در ماهوارهها، دفاع و قابلیتهای پرتاب هستند تا از داراییهای خود محافظت کنند، رقابتپذیری خود را افزایش دهند و به تهدیدات نوظهور از مدار پاسخ دهند.
ادامه مطلب
این سند اتحادیه اروپا «و سایر نهادهای فراملی» را به تضعیف «آزادی سیاسی» و «حاکمیت» و سانسور «آزادی بیان» متهم میکند.
ادامه مطلب
حامد نقیلو می نویسد: جنگ اوکراین برخلاف آنچه در ابتدا زلنسکی نمایان میکرد، هیچ دستاوردی برای این کشور نداشت. آنچه در آغاز «مقاومت» نام گرفت، به صحنه سوءاستفاده چند تاجر و حلقه نزدیکان زلنسکی بدل شد؛ از تیمور میندیچ تا آندری یرماک.
ادامه مطلب
عباس ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی در خصوص نحوه شکل گیری نظام بین الملل بواسطه معاهده وستفالی از ۱۶۴۸ تا کنسرت اروپا در ۱۸۱۵ و سیستم سرکوب مترنیخ، سیستم اتحاد بیسمارک، و سیستم تئوفیل دلکسه وزیر خارجه فرانسه با عنوان توافق قلبی The Entente Cordiale بعنوان اتحادهای شکننده و نافرجامی یاد می کند که به واسطه عدم وجود یک نهاد مقتدر بین المللی و تنها به ابتکار شخصیت های مقتدرِ دول بزرگ جهت ایجاد یک ثبات هژمونیک بنا می شد و امروز نیز پس از هشتاد سال که از تأسیس سازمان ملل متحد می گذرد، بواسطه افول این سازمان، جهان در وضعیت ثبات آشفته و آنارشیک گونه هژمونیک به سر می برد و تلاش های ترامپ، اتحادیه اروپا، هند، روسیه و چین هر یک در این میان از جنس همان تلاش های قرن نوزدهمی است. ائتلاف هایی درون نظم آنارشیک که ماهیت و ذات دوران گذار از یک نظم لیبرال جهانی به یک نظم محافظه کار و ملی گراست.
ادامه مطلب
جلال خوش چهره می نویسد: اروپائیان در برابر دو گزینه قرار دارند: قبول چیرگی یا برقراری توازن قدرت. این وضع همانگونه است که تهران اکنون و در منازعه با واشنگتن با آن روبروست. اروپا برای برقراری توازن قدرت به الزامهایی نیازمند است که یکی از اصلیترین آنها وجود همپیمانان یا شریکان منطقهای؛ به ویژه در نقطهای از جهان مانند خلیج فارس است. تهران نیز با نگاه به تجربههای چهاردهه گذشته و حتی تجربه خروج واشنگتن از برجام، میتوانست در این هنگام به "همدلی" _ و نه حتی همسویی_ اروپا در کاستن از حلقه فشار واشنگتن امیدوار باشد؛ شاید اگر روابط تهران و بروکسل(پایتخت اتحادیه اروپا) متفاوت بود از آنچه امروز هست.
ادامه مطلب
ایلان برمن در یادداشتی مینویسد: پیام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی واضح است: دریا دیگر یک حائل امن برای دشمنان نیست و دامنه اقدامات تلافیجویانه دیگر به مرزهای ایران محدود نمیشود.
ادامه مطلب
این الگو غیرقابل انکار است: پول دسترسی را میخرد و پول نفوذ را میخرد. کسانی وارد واشینگتن میشوند که با تعهدات سرمایهگذاری، بستههای تأمین مالی یا خریدهای دفاعی وارد واشینگتن بیایند. کسانی که صرفاً بیرون منتظر نمیمانند.
ادامه مطلب
بادها برای اوکراین و اروپا مساعد نیستند، زیرا آخرین تلاش برای صلح، اوضاع را برای هر دو طرف بدتر کرده است. دولت ترامپ درست زمانی تصمیم گرفت پیشنهاد خود را منتشر کند که کییف و متحدان اروپایی با موانع جدیدی روبهرو شدند.
ادامه مطلب
تنشهای شکلگرفته میان تهران و اروپا در ماههای اخیر، بهویژه پس از فعالسازی مکانیسم موسوم به ماشه و بازگشت تحریمها، چشمانداز روابط دو طرف را در وضعیتی پیچیده قرار داده است؛ با این حال، نشانههایی از تلاش برای خروج از این بنبست و احیای مسیر گفتوگو دیده میشود.
ادامه مطلب
وزیر خارجه آمریکا پس از ماراتن دیپلماتیک ژنو بر سر طرح توقف جنگ اوکراین، از پیشرفت در «سند زنده» صلح خبر داد؛ سندی که هر روز تغییر میکند اما هنوز نیازمند تأیید نهایی مسکو است. با وجود خوشبینیهای محتاطانه درباره عبور از «لیست آرزوهای روسیه» و جهش معنادار بازار اوراق قرضه، ضربالاجل پنجشنبه ترامپ همچنان شناور است و دیپلماتها برای جلوگیری از مرگومیر بیشتر، در حال جنگ با زمان هستند. وزیر خارجه آمریکا پس از خروج از اتاق مذاکره اعتراف کرد که روسها در این معادله «حق رأی» دارند؛ جملهای که نشان میدهد کلید پایان جنگ تنها در جیب واشنگتن یا کییف نیست.
ادامه مطلب
حامد نقیلو می نویسد: هر بار که میانجیها میان ایران و آمریکا پا به میدان میگذارند، بحران نه آرام میگیرد و نه راهحلی مییابد، بلکه به ابزاری تازه برای چانهزنی و نمایش قدرت تبدیل میشود. آنچه در پشت پرده «تلاش برای صلح» رخ میدهد، درواقع کوششی برای دستیابی به امتیاز، تحکیم جایگاه و نمایش نفوذ است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: ژان نوئل بارو، وزیر امور خارجه فرانسه نیز درباره این طرح گفت که اوکراینیها خواهان صلح هستند صلحی عادلانه که به حاکمیت همه احترام بگذارد، صلحی پایدار که تجاوزات آینده آن را زیر سؤال نبرد. صلح نمیتواند تسلیم باشد.
ادامه مطلب
کوروش احمدی نوشت: آنچه از این پس باید پیگیر بود، این است که صرفنظر از کشورهای همسو با غرب که گفتهاند شش قطعنامه را اجرا میکنند، کشورهای دیگر چه خواهند کرد. با توجه به قاطعیت روسیه در مخالفت با بازگشت شش قطعنامه و ازجمله اعلام سفیر روسیه در سازمان ملل و سخنگوی وزارت خارجه روسیه مبنی بر عدم شناسایی شش قطعنامه، بسیار محتمل است که در شرایط افزایش رقابت قدرتهای بزرگ، روسیه در کار تعیین رئیس کمیته تحریم ۱۷۳۷ و فعالیت آن و نیز ایجاد پانل کارشناسی ۱۹۲۹ مانع جدی ایجاد کند.
ادامه مطلب
دولت فعلی حزب کارگر تلاش زیادی را برای تقویت سابقه خود در زمینه دفاعی انجام داده است. این دولت تا حد زیادی بر ارائه همبستگی و منابع به اوکراین، از جمله از طریق گروه جدید به رهبری بریتانیا و فرانسه، ملقب به "ائتلاف مشتاقان" متمرکز شده است.
ادامه مطلب
از نظر سیاست امنیتی، آلمان با وظیفه «آمادگی» برای یک رقابت نظامی طولانی با روسیه روبهروست. با این حال، آلمان و اروپا نمیتوانند از نظر تولید تسلیحات و بسیج نیروها با روسیه رقابت کنند، یا فقط تحت شرایط سیاسی غیرجذاب، مانند اقتصاد جنگی، میتوانند این کار را انجام دهند. اگر رقابت سرد نظامی با مسکو از نظر تعداد نفرات برای اروپاییها به سختی قابل پیروزی باشد، آنها باید در یک سیاست هوشمندانهتر به دنبال مزیت خود باشند. به تعبیر یک ضربالمثل اقتصادی: "اگر نمیتوانیم از نظر تعداد نفرات از روسها پیشی بگیریم، باید از نظر فکری از آنها پیشی بگیریم." ابزارهای این کار کمتر شناخته شده است اما وجود دارند.
ادامه مطلب
لهستان، لیتوانی، لتونی، استونی، فنلاند، سوئد، دانمارک و آلمان که زمانی استراتژیهای دفاعی متفاوتی داشتند، اکنون حول یک هدف مشترک صفآرایی میکنند: تبدیل آسیبپذیری جغرافیایی خود به قدرت از طریق افزایش هزینههای دفاعی، اقدامات آمادگی مدنی و هماهنگی منطقهای.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: اروپا امروز در نقطهای حساس ایستاده است. میتواند مسیر بازدارندگی هوشمند را انتخاب کند، ترکیبی از قدرت نظامی محدود و دیپلماسی سنجیده یا در دام مارپیچ امنیتی بیفتد که در آن هر گام برای افزایش امنیت، ناامنی بیشتری به همراه میآورد.
ادامه مطلب
در حالی که یک اتحاد سیاسی محکم هنوز تا حدودی دور از دسترس است، این تشکیل میتواند به طور قابل توجهی تلاشهای اتحادیه اروپا برای حمایت مالی و نظامی از اوکراین را مانع شود.
ادامه مطلب
بهاءالدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: در حالی که اکثر جوامع، مخصوصا در دنیاهای غربی، کنشهای آزادیخواهانه و اعتراضهای بیسابقه علیه جنایات رژیم صهیونیستی را شاهد بود، بخشی از ایرانیان داخل و خارج، بهصورت آشکار، برداشت و احساس متفاوت از تمام دنیا در این عرصه از خود نشان دادند. بسیاری از اقشار جوان، تحصیلکرده و نخبگانی، با بیمیلی تمام، از قافله یکپارچۀ بینالمللی عقب ماند و گسست و بیعملی تاریخی را دچار شد.
ادامه مطلب
رافائل گروسی، مدیرکل آژانس انرژی اتمی، در گفتوگو با روزنامه سوئیسی «ژنو سولوشن» و در پاسخ به این پرسش که «چرا ایران دوباره بازرسیهای بینالمللی را میپذیرد؟»، جملات معناداری به کار برد و در همین راستا عنوان کرد: «پس از جنگ ۱۲روزه، ایران میتوانست روابط خود با جامعه بینالمللی را قطع کند، از معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای خارج شود و مانند کره شمالی به یک کشور طردشده تبدیل شود، اما این کار را نکرد.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: حضور جنگندههایی که در مأموریتهای بازدارندگی هستهای فرانسه تعریف میشوند – حتی اگر فاقد کلاهک هستهای باشند – بهخودیخود پیامی قوی برای مسکو دارد. اما در سیاست بینالملل، هر کنش بازدارندهای میتواند از سوی طرف مقابل بهعنوان تهدید تفسیر شود. روسیه احتمالاً این اقدام را دلیلی بر درستی روایت خود مبنی بر «محاصره از سوی ناتو» خواهد دانست و در واکنش، دست به تقویت حضور نظامی خود در کالینینگراد و بلاروس میزند. این منطق عمل و عکسالعمل، اساس آن چیزی است که واقعگرایان آن را «مارپیچ امنیتی» مینامند: تلاش برای افزایش امنیت، ناخواسته به ناامنی بیشتر منجر میشود.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی مینویسد: نتایج انتخابات اکتبر ۲۰۲۴، از سوی کمیسیون انتخابات گرجستان، اکثریت مطلق ۵۴درصدی را به حزب حاکم «رویای گرجستان» داد؛ در حالی که نظرسنجیهای خروجی رسانههای مخالف، پیروزی چهار حزب اپوزیسیون را نشان میدادند.
ادامه مطلب