لزوم همکاری بیش از پیش تهران و دهلی نو

هند را دریابیم؛ که خیلی دیر است!

۱۳ مرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۰۰ کد : ۱۹۹۳۷۵۵ اخبار اصلی آسیا و آفریقا
نویسنده خبر: سید وحید کریمی
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد در راستای اتحاد و همکاری کشورهای آسیایی، جمهوری اسلامی ایران و چین نباید بگذارند پتانسیل هنگفت نهفته در کشور هند، از یک کشور آسیایی که می تواند در خدمت ترفیع و وحدت قاره آسیا باشد به کشوری مشکوک توسط همسایگان و متحد غرب و پایگاهی برای امریکا و اهرمی در مربع اتحادیه هند/استرالیا/ژاپن/امریکا، نه تنها برای مهار کشور چین، بلکه جایگاهی برای نیروهای نظامی فراقاره ای و قطعا در ضدیت با همگرایی در قاره آسیا تبدیل شود. کشور هند همجنس کشورهای استرالیا و ژاپن و امریکا نیست و نخواهد بود و همچون دوران قبل از استقلال، که نقش سربازان جنگ جهانی دوم برای انگلیس را داشت؛ در اتحاد جدید، متحد دسته دوم در خدمت امیال امریکا خواهند بود. 
هند را دریابیم؛ که خیلی دیر است!

دیپلماسی ایرانی: نخبگان هندی با انتشار کتابی تحت عنوان "هند در هفتاد سالگی"، دولت آقای "ناریندرا مودی"، نخست وزیر فعلی را موفق ترین دولت بعد از استقلال هند از سال 1948 ترسیم کردند و معتقدند سیاست های داخلی و خارجی آقای مودی، راهبردی است و هند را در مسیر پیشرفت قرار خواهد داد. آنها هفتاد سال عمر کشور هند را به سه دوره 22 ساله تقسیم کرده معتقدند؛ در دوره اول سرگرم امورات بعد از استقلال و دوره دوم جنگ با همسایگان و دوره سوم سردرگم بودند. آنها هفتاد سال عمر هند را "فرصت های سوخته" تلقی می کنند و تنها دوره شش سال نخست وزیری آقای "ناریندرا مودی" از سال 2014 را موفق و در مسیر صعودی می دانند. 

دو نکته در ترسیم موفقیت دولت فعلی هند طی شش سال گذشته خودنمایی می کند. اولی تلاش هند برای مماشات با چین و دومی چرخش تند سیاسی هند به طرف امریکاست. در یکی از مصاحبه های مشترک، آقای مودی گفت: "هند دوستی بهتر از ترامپ ندارد." برای هند به عنوان کشوری مستقل با بزرگترین دموکراسی انتخاباتی و غیر قیاس با کشورهای وابسته به امریکا؛ جای تاسف از چنین جمله ای است اما، باید گفت همسایگان هند هم مقصر هستند که کشوری مثل هند با توجه به تعداد همسایگان؛ امریکا را، با فرسنگ ها فاصله بهترین دوست کشور خود بنامد. اگر این اشکال به هند و آقای مودی وارد باشد؛ همسایگان و کشورهای آسیایی هم بی اشکال نیستند.

ظاهرا در دوره اول نخست وزیری، دولت آقای ناریندرا مودی سعی در حل اختلافات با سیاستمداران چینی داشت، تا خاطرات جنگ سال 1962 و به زعم هندی ها، اشغال بخشی از سرزمین شمال هند توسط نیروهای نظامی چین را حل و فصل کنند اما، ظاهرا سیاستمداران چینی، علی رغم دیدارها و مذاکرات، تلاش هند برای پیگیری را جدی تلقی نکرده اند یا تلاش مقامات هندی نتیجه ای بهمراه نداشته است. طبیعی است سیاستمداران و نخبگان هند که، بر این باورند که با گذشت هفتاد سال از تولد این کشور، جایگاه در شان خود در قاره آسیا را ندارند؛ با چرخش سیاسی به سمت امریکا، شانس هند برای جهش ترفیع جایگاه را امتحان کند که از دیدگاه آنها ارزش آزمایش دارد. از نگاهی دیگر، با توجه به این امر که هند بین دو کشور چین و پاکستان قرار دارد که روابطی نه دوستانه با هند دارند؛ مقامات هندی چاره ای غیر از اجرای نگاهی متفاوت با گذشته در سیاست خارجی ندارند.

به نظر می رسد در راستای اتحاد و همکاری کشورهای آسیایی، جمهوری اسلامی ایران و چین نباید بگذارند پتانسیل هنگفت نهفته در کشور هند، از یک کشور آسیایی که می تواند در خدمت ترفیع و وحدت قاره آسیا باشد به کشوری مشکوک توسط همسایگان و متحد غرب و پایگاهی برای امریکا و اهرمی در مربع اتحادیه هند/استرالیا/ژاپن/امریکا، نه تنها برای مهار کشور چین، بلکه جایگاهی برای نیروهای نظامی فراقاره ای و قطعا در ضدیت با همگرایی در قاره آسیا تبدیل شود. کشور هند همجنس کشورهای استرالیا و ژاپن و امریکا نیست و نخواهد بود و همچون دوران قبل از استقلال، که نقش سربازان جنگ جهانی دوم برای انگلیس را داشت؛ در اتحاد جدید، متحد دسته دوم در خدمت امیال امریکا خواهند بود. 

هند؛ کشور موسس جنبش عدم تعهد، هند؛ کشور در قلب آسیا، هند با ذخایر مادی و انسانی والا و بهره برداری نشده، نباید از بدنه آسیا جدا شود. راهبرد جمهوری اسلامی ایران در همکاری اقتصادی با هند در بندر چابهار، اقدامی به موقع و بجا بود اما ظاهرا سیاستمداران هندی در چارچوبی وسیع تر و با توجه به دشمنی چین و پاکستان، چرخش سیاست خارجی را در دستورکار قرار داده اند. هر چند چینی ها با توجه به عزم دولت ترامپ در قرار دادن کشور چین در جایگاه اول دشمنی، در حال تجدید نظر در سیاست خارجی با همسایگان، همفکران و یارگیری استراتژیک در آسیا هستند، مناسب است در اقدامی مشترک و ابتکاری توسط جمهوری اسلامی ایران با کشور و مقامات چین و حتی پاکستانی، به نحو مقتضی و با اتخاذ سیاست های تشویقی و استراتژیک درصدد بازگرداندن کشور هند به دامان قاره آسیا و در خدمت آسیا اقدام کنند که خیلی دیر است. از کشورهای اندونزی و مالزی هم می توان برای تعیین چارچوب همگرایی آسیا و بازگرداندن هند به اندیشه همکاری در آسیا بهره جست. کشورهای آسیایی هرچند رقیب؛ نباید سیاست های بین دو جنگ جهانی اول و دوم اروپا را تجربه کنند؛ زیرا در شان مردم قاره آسیا نیست.

سید وحید کریمی

نویسنده خبر

دیپلمات و دکترای روابط بین الملل که در حال حاضر در گروه اروپا/امریکای دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه فعالیت دارد. 

اطلاعات بیشتر

کلید واژه ها: نارندرا مودی هند چین هند و امریکا ایالات متحده امریکا ایران و هند بندر چابهار ایران و هند و امریکا


( ۱۴ )

نظر شما :

خسرو ۱۳ مرداد ۱۳۹۹ | ۱۹:۳۰
هند راه خود را انتخاب کرده است و احتمال اینکه با ا یران وچین و پاکستان روابط نزدیک برقرار کند وجود ندارد ، فقط ممکن است مجبور شود با همسایگانش سازش کند وگرنه اگر می توانست پاکستان را نابود می کرد
ناشناس ۱۳ مرداد ۱۳۹۹ | ۲۱:۴۴
حرف کاملا درستی ! - هند پتانسیل بسیار بالایی برای تبدیل شدن و باقی ماندن در قامت یک ابرقدرت برای قاره آسیا دارد - ابرقدرتی که برخلاف کشورهای غربی وشرقی ، ایدئولوژی تحمیل کننده ای نخواهد داشت و عموما به خاطر فرهنگ صلح پذیر جاری در کشورش ، دنبال برقراری روابط دوستانه با اکثر کشورهای دنیا خواهد بود ! - هند به علت داشتن بازار مصرف بزرگ و ظرفیت ایجاد یک بازار تولید بزرگ همانند چین ، یک موتور محرک بسیار قدرتمند برای بازگرداندن قاره بزرگ و کهن آسیا به مرکز اصلی تجارت جهانی است و اجازه دادن به تیره شدن احمقانه یا دور شدن هند از کشورهای آسیایی ، از دست دادن فرصت برقراری رابطه قدرتمند برای آینده ی نزدیک است - آینده ای که آمریکا و اروپا برای آن نقشه می کشند تا خود را همچنان و برخلاف جریان طبیعی دنیا و با استفاده از ضعف کشورهای دیگر ، خود را در جریان اصلی تجارت جهانی نگه دارند
حسین ۱۳ مرداد ۱۳۹۹ | ۲۲:۱۹
خیلی دیر نیست، بلکه دیر شده! وقتی میگوییم "خیلی دیر شده" یعنی هنوز میشود کاری کرد ولی "دیر شده" به این معناست که دیگر کاری نمیشود کرد. چون کاری که ما میتوانستیم انجام دهیم اسرائیل خیل زودتر از ما انجام داده و میوه اش را هم چیده. از جمله در قضیه لغو خودمختاری کشمیر مسلمان نشین و نیز آشوب دهلی و کشتار مسلمانان آنجا و همچنین پس کشیدن هند از قرارداد نفتی در میدان فرزاد بی ایران و ...
علی ۱۳ مرداد ۱۳۹۹ | ۲۳:۲۷
کبوتر باکبوتر باز با ز.....آخر ما با هندیهای گاوپرست که ادرار ومدفوع گاور جزو اصلی ترین مقدساتشان است چگونه میتوانیم با اینهمه تناقضات فرهنگی کنار بیاییم بطوریکه چند ماه پیش صدها مسلمان بیگناه را در سر راه ترامپ سر بریدن،وحتی چند روز پیش یک مسلمان که در پشت ماشینش گاوی را حمل میکرد از ماشینش پیاده وجلو زنش کشتند که اخبار دنیا هم نشان داد،وعملا ۲۵۰ میلیون مسلمان را جزو ملت هند حساب نمیکنند،وهر گونه حقارتها را برایشان اعمال میکنند،وحتی مساجد وعبادگاهای مسلمانان را به آتش میکشند،ومهمتر از همه مردم مسلمان کشمیر از هرگونه حق وحقوق شهروندی محروم وبیشتر از فلسطینیان تحت ظلم وستم هستند،وحتی دولت هند ،میانمار راهم تشویق به اخراج وکشتار مسلمانان میکند،،،وبا بنگلادش وپاکستان هم دشمنی تاریخی وبی پایان دارد،وچندین بار جنگ کرده، وعملا پشتیبانی از تجاوز واشغال اسراییل مینماید،ودر سازمان ملل همیشه به نفع اسراییل وبه ضررمسلمانان رای میدهد،یعنی یک دشمنی قسم خورده با اسلام ومسلمانان دارد، وتمام نکبت وبدبختیهایش را به پای مسلمانها میریزد، در صورتی که اگر رعایت بهداشت ونظافت مسلمانها نبود « که در سایه ۱۲۰۰ سال حکومتشان بر هند قوانین اسلامی را که بر عکس هندیان گاوپرست در راستای سلامتی وتمیزی بوده» تا حالا نسل هندیان در میان انواع کثافات از بین رفته بود« مثل خوردن ادرار ومدفوع گاو وشپش بدنشان،وقربانی کردن فرزندان برای رضا وخوشنودی خدای گاو،وسوزاندن مرده گان وانداختی جسد نیم سوز در رود گنگ ودوباره میل آب همان رود به نیت تبرک وشفا،،،ویک عمر حمام نکردن ،بخیال ابلهانه ریاضت ومتدیشن!! وانواع بدعتهای چندش آور که حتی از حیوانات هم بعید است،،،ولی با کمال پرویی چیزی هم طلبکار،ومسلمانان را هم مسخره وهم ناپاک می دانند، وهرسال صدها هزار دختر وپسر هندی را در بازارها جهت کارهای غیر اخلاقی بفروش میرسانند،« مخصوصا به شیخ نشینهای خلیج فارس» ودر کمال بیشرمی قصد ترویج این مکتب ودین غیر اخلاقی وغیربهداشتی،وغیر انسانی را به دیگر نقاط دنیا دارند، در صوتیکه تنها افتخارشان بنای تاج محال که قبر ممتاز خانم زن شاه جهان مسلمان است ،چیزی ندارند،یعنی یک ونیم میلیارد انسان به اندازه پانزده میلیون هلندی تولید ندارند ،فقط دنبال ترویج باطل هستند وبیکاره ومعطل،ولی ادعای تو خالی از زمین تا آسمان، وآنکه هم در عرض بیست سال اخیر بدست آورده از تصدق سر شرکتهای غربی که بدلیل کارگر ارزان چندین کارخانه مونتاژ در آنجا دایر کرده اند،،وانگلیس هم که پیر استعمار است وپدر خواندهشان برایشان در ساخت نیروگاه هسته ای وبمب اتمی کمک کرد تا در مقابل چین کومونیست یار گیری ،وسدی بسازد« چون هند وچین از قدیم اختلافات متعدد دارند،ؤچندین بار هم شعله های آتش جنگ در مرزشان بوقوع پیوسته» پس درمییابیم باتوجه به تضادهای مختلف فرهنگی ،دینی،وتاریخی،وموضع گیری دشمنانه هند در مقابل اسلام ومسلمانان،« سلمان رشدی مولف کتاب آیات شیطانی اهل هند است» آینده خوبی نمی تواند در روابط با هند پیش بینی کرد، در کشوری که با وجود ۳۸۰۰ زبان قومی هیچ کدام از زبانهایش قادر به اکتفا و توضیح علوم وادبیات نوین راندارد وبه آن سبب زبان انگلیسی را جایگزین هزاران زبان مسخره شان کرده اند، وزبان اوردو هم که هندی نیست بلکه پادشاهان مسمان گورکانی،وتیموری برای ارتباط نظامیانشان رایج واختراع کرده اند ،که حالا آقایان غیرتی شده وقبولش ندارند،وزبان سانسکریت هم یک زبان مرده ومنسوخ وناکارآمد است،،،یعنی ملتی با آنهمه افاده،کفاده،وادعا زبانی درست حسابی برای خودش ندارد آنهم از بین ۳۸۰۰ زبان محلی وقومی ،بطوریکه تمام ادیبان وشاعران به انگلیسی مینویسند مثل تاگور شاعرشان ، پس اینهمه از تمدن هندی که دم میزنند ،والله ما که هر چقدر میگردیم چیزی نمیبینیم غیر از آنهایی که در بالا شرح دادم، ولی هر قدر بخواهی کاسه لیس،« مثل مودی که رانندگی ترامپ را میکند» در تمام ممالک غربی وجود دارد که در زمان استعمارشان توسط بریتانیا برده شده اند « بعنوان برده» وامروز در هر مملکت غربی یک محله هندی وجود دارد،چون نمیتوانند عادات کثیفشان را ترک کنند وقاطی مردم شوند به آنجهت در هر مملکت کلنی خود راتشکیل ،وبه سنتهای غیر اخلاقی مربوط به گاوپرستی را ادامه میدهند، پس نتیجه میگیریم که ما نمیتوانیم هند را در یابیم ،چه بهتر که در نیابیم، .
پرویز قربانی ۱۴ مرداد ۱۳۹۹ | ۰۲:۱۵
دولت هند دنبال ارباب و قلاده طلایی بود که پیدا کرده است. حالا اربابش او را برای حمله به رقبا می برد باید برای اربابش مایه بگذارد به رقبای اربابش پارس کند به آنها حمله کند بجنگد این بهای قلاده طلا است هر چه از آمریکا بدست آورده همراه جان مردم هند برای آمریکا هزینه کند .
كامران ۱۴ مرداد ۱۳۹۹ | ۱۲:۴۴
در واقع این هند است که باید خود را دریابد، کشوری که ۲۵۰ میلیون مسلمان دارد و قرنها با مسلمانان زیسته است و پادشاهان مسلمان انها را به بهترین نحو اداره کرده اند باید روابط دوستانه و مسالمت امیزی با سایر مسلمانان و علی الخصوص شهروندان مسلمان خود داشته باشد، جناب ناریندرا مودی چهره اتو شده ناسیونالیستهای هندو است که مسجد تاریخی بابری را تخریب کردند. ملت هند باید خود را دریابد !!!
رضا ۱۴ مرداد ۱۳۹۹ | ۲۳:۱۳
کشوری با بهداشت ضعیف و گیاه خوار و تعجب انست که منشا هیچ ویروسی نیست مانند شرق آسیا خصومت با اسلام به زمان نادر بدلیل حملات و تاراج معابد و سیاست انگلیس غول تجاری آن تاتار موتور بنیاد گذارش زردشتی تاتا تامین کننده نیروی انسانی در شرکتهای آمریکا و انگلیس و کانادا قدرت نو ظهور فضا تولید کننده نرم افزار در سطح جهان بز گترین دارنده ی ذخایر طلا در جهان حامی خارجی ثبات افغانستان در مقابل سیاست های سلفیت عربستان و پاکستان وجود بیش از یک میلیون نسخه زبان فارسی در هند
سجاد ۱۵ مرداد ۱۳۹۹ | ۰۸:۰۲
هندی که قبلنا میشناختیم آره ولی نه این هندی که اسرائیل یک میلیارد نفری شده و دولتش مردم رو شستشوی مغزی داده تا به اصل هندو و آریایی خودشون برگردن و این نجس ترین آدمای جهان مسلمونارو نجس و آمریکا رو دوست بدونن