واشنگتن بازنده جنگ اوکراین

نویسنده: ایلیا ج.مغنایر

دیپلماسی ایرانی: اروپا باید به دنبال دستیابی به اقتصاد راهبردی و دور شدن از وابستگی به آمریکا باشد .امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه با این کلمات ساده آنچه را در ذهن رهبران اروپای غربی می گذرد، بیان کرد. رهبرانی که نمی‌خواستند اوکراین را به جنگ با روسیه سوق دهند و از قطع روابط با این کشور خوششان نمی‌آمد.

روند جنگ و شکست اوکراین با وجود حمایت بیش از 40 کشور امروز آشکارتر می‌شود. علاوه بر این کشورهایی که تحریم‌های غرب علیه روسیه را نمی‌پذیرند، شروع به جمع شدن گرد یکدیگر به دور از غرب کرده‌اند و  بدون استفاده انحصاری از دلار تجارت می‌کنند و نفت می‌فروشند بلکه فراتر شروع به معامله با یوان چین و ارزهای داخلی کرده‌اند.

این همان مسئله‌ای است که اروپا با نگرانی به آن نگاه می‌کند به ویژه این‌که صنایعش در اثر تصمیم کنگره درخصوص حمایت از شرکت‌های صنعتی و ارائه تسهیلات به آنها و مهاجرت صنایع اروپایی به آمریکا در حال دریافت ضربه‌هایی است.

پس از این که کشورهای تولید کننده نفت از معامله انحصاری با دلار دست برداشتند جایگاه پترودلار که در واسط دهه هفتاد ظهورکرده بود دستخوش تزلزل شد چرا که برخی از کشورها موافقت کردند با ارز چین یک سوم فروش خود را معامله کنند.

در حالی که کشورهای بریکس 31.5 درصد تولید ناخالص داخلی در جهان را تشکیل می‌دهند، کشورهای صنعتی و ثروتمند که به جهان غرب تعلق دارند 30.7 درصد تولید ناخالص داخلی در جهان را به خود اختصاص داده‌اند. از این رو اروپا نگران است قطار را از دست بدهد و کشورهای برکیس از آن دور شوند. این امر فرانسه را به ارسال پیامی به رهبران اروپایی وادار کرد با این مضمون که زمان آن رسیده است تا گزینه هایی که به نفع این قاره هستند و آسیبی به آن وارد نمی کنند مورد بررسی مجدد قرار گیرند.

با این حال، آمریکا دارای 754 پایگاه نظامی است که در 80 کشور جهان است بنابراین بقای این کشور در راس جهان مستلزم استفاده از نیروهای نظامی ، مدرن سازی و آماده نگه داشتن آن و به راه انداختن جنگ است تا چرخ های اقتصادی‌اش بچرخد. به ویژه این‌که بدون پشتوانه طلا، دلار چاپ می‌کند و در نتیجه می‌تواند صدها میلیارد دلار خرج تسلیحات و جنگ‌های خود کند.

اما زمانی که جهان شروع به کنار گذاشتن دلار کند، این وضعیت تغییر خواهد کرد. این همان چیزی است که مکرون، نزدیک‌ترین متحد آمریکا خواستار آن شد و ضربه‌ای دیگر به اتحاد شکننده واشنگتن وارد کرد. اتحادی که اروپای شرقی به آن وفادار می‌ماند.

با این حال، اروپا بدون فرانسه و آلمان به شریک ضعیفی برای آمریکا تبدیل می‌شود. این امر نشان می‌دهد که بادهای تغییر بیشتر و بیشتر در حال وزیدن هستند و استفاده از جنگ برای دستیابی به کنترل امکان‌پذیر است؛ اما حفظ این کنترل یک پروژه شکست خورده است و این چیزی است که جنگ‌های متعدد آمریکا آن را ثابت کرده است.

امروز آمریکا دیگر مانند سال قبل یعنی قبل از جنگ اوکراین نیست. جنگی که نتایج آن در حال بروز است و بر اساس آن جهان سیاست آتی خود را اتخاذ خواهد کرد.

طبیعی است که آمریکا برای درست کردن آن چیزی تلاش کند که باور دارد می‌تواند اصلاح کند؛ اما مشکل همان است: آیا آمریکا به جنگ جدیدی پناه خواهد برد یا این که به واقعیت موجود اعتراف می‌کند؟

منبع: الرای (کویت) / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11