این نشست در حاشیه اجلاس سران گروه هفت (G۷) برگزار شد و بیش از دو ساعت به طول انجامید. یک مقام ارشد دولت ایالات متحده که خواست نامش فاش نشود، گفت: «رئیس‌جمهور ترامپ و رئیس‌جمهور زلنسکی گفت‌وگوی عمیقی درباره وضعیت کنونی در اوکراین داشتند و بر تعهد مشترک خود برای یافتن راه‌حلی صلح‌آمیز تأکید کردند.»
ادامه مطلب
فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تجربه تلخ برجام به ایران آموخت که تکیه انحصاری به تعهدات غرب ریسک بزرگی است. خروج یک جانبه آمریکا از توافق هسته‌ای، تهران را به سمت تنوع بخشیدن به شرکای استراتژیک سوق داد. امروز ایران نه شرقیِ مطلق است و نه غربی، بلکه در پی ایجاد توازنی ظریف میان این قطب‌هاست. ارسال پیام به پوتین درست در لحظه مذاکره با آمریکا، نشان‌دهنده برگ‌های برنده‌ای است که ایران در دست دارد.
ادامه مطلب
علی رضوان‌پور و سعید سیفی در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: در حالی که ایالات متحده در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ به سمت روسیه حرکت می کند، گمانه زنی ها مبنی بر اینکه استراتژی او منعکس کننده استراتژی «کیسینجر معکوس» است، از زمان روی کار آمدن ترامپ افزایش یافته است. به این معنا که ترامپ به جای بازی با کارت چین (برای جدا کردن دو قدرت کمونیستی در برابر اتحاد جماهیر شوروی) همانطور که کیسینجر این کار را در دهه ۱۹۷۰ انجام داد، به دنبال بازی با کارت روسیه در برابر چین باشد.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می‌نویسد: کنون می توان دریافت که چه برنامه های مخربی برای از بین بردن محیط زیست کره زمین برای اهداف سیاسی-اقتصادی و استعماری رقم خورده است. اکنون منطقه قطب شمال در اقیانوس منجمد شمالی وجه المصالحه پوتین برای امتیازگیری از ترامپ در معادله اوکراین شده است تا مشترکا از ذخایر غنی منابع در منطقه اقیانوس منجمد شمالی بهره‌مند شوند.
ادامه مطلب
رضا معصومی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ظهور چین و روسیه، ناکامی‌های سیاست خارجی آمریکا، و بحران‌های داخلی این کشور، جهان را به سمت چندقطبی شدن برده است.
ادامه مطلب
محمد محمودی‌کیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: به نظر می‌رسد امکان امتناع از افزایش سطح تنش فزاینده فعلی در منطقه وجود دارد و می‌توان بر اساس مذاکره و حصول یک توافق سیاسی، از ازدیاد سطح چالش در منطقه مانع شد.
ادامه مطلب
به‌طور حیاتی، روسیه ممکن است از یک آتش‌بس موقت در بخش انرژی بیش از اوکراین سود ببرد. در حالی که هر دو کشور به دنبال هدف قرار دادن زیرساخت‌های انرژی یکدیگر بوده‌اند، زمان‌بندی توقف پیشنهادی در حملات به نظر می‌رسد به نفع کرملین باشد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: دیر نیست که ترامپ در داخل و بیرون از ایالات متحده با مقاومت کم بدیل روبه‌رو شود؛ درحالی که او خود را رهرو بی‌رحم "رئال پولیتیک" نمایش می‌دهد.
ادامه مطلب
در دولت او نوعی پذیرش وجود دارد که نظم لیبرال بین‌المللی تنها به لطف قدرت نظامی آمریکا ممکن شد و حالا آمریکایی‌ها دیگر نمی‌خواهند هزینه آن را بپردازند. این همان واقع‌گرایی است – یک واقع‌گرایی خام، فاقد راهبرد و به قول دانشمند علوم سیاسی، استیون والت، یک "واقع‌گرایی نئاندرتالی" – اما در هر حال نوعی از واقع‌گرایی است.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: خشم دو رئیس جمهور آمریکا و اوکراین از هم، خشم و تنفر رئیس جمهور اوکراین از رئیس جمهور روسیه و خشم رهبران اروپایی از رؤسای جمهور آمریکا و روسیه، صرفاً پدیده‌های مربوط به افراد نیست، بلکه بازتابی از سازه‌ها و شرایط متحول سیاسی با اثرگذاری عمیق بر روابط بین‌المللی است و این پدیده به این سؤال تحلیلی می‌انجامد که چگونه می‌توان نسبت روانشناسی و روابط بین‌المللی معاصر را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و چگونه می‌توان چارچوب‌های روانشناسی سیاسی را به بحران اوکراین در پایان سه سالگی آن تعمیم داد؟در پاسخ ابتدا باید «بنیادهای روانشناسی سیاسی» را مورد توجه قرار داد سپس در «سطح نخبگان و رهبران مؤثر، شاخصه آن روانشناختی» را بررسی کرد و سرانجام «در سطح مناسبات قاره‌ای در اروپا و مناسبات فرا آتلانتیکی»، عناصر روانشناختی را مورد شناسایی قرار داد.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مهم‌ترین درس از تجربه اوکراین این است که هیچ کشوری نباید امنیت، اقتصاد و سیاست خود را به‌طور مطلق به یک ابرقدرت وابسته کند. هرچند اتحادهای استراتژیک می‌توانند مزایایی به همراه داشته باشند؛ اما در نهایت، هر کشوری مسئول تأمین منافع خود است و نباید انتظار داشته باشد که قدرت‌های بزرگ، منافع دیگران را بر منافع خود ترجیح دهند.
ادامه مطلب
فرزاد احمدی دوازده امامی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تصمیم اخیر دونالد ترامپ در کنفرانس خبری با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین، که شامل کاهش حمایت از اوکراین و موضع‌گیری تند در برابر رهبر این کشور بود، می‌تواند یکی از بزرگترین ضربه‌ها به قدرت نرم آمریکا باشد. این اتفاق نه‌تنها اعتبار بین‌المللی واشینگتن را زیر سؤال می‌برد، بلکه باعث شکاف در اتحادهای سنتی آمریکا شده و فرصت‌های جدیدی برای رقبا مانند روسیه و چین فراهم می‌کند.
ادامه مطلب
سعید دانشمند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اقدامات ترامپ و پیروزی مجدد ترامپ در انتخابات، بازتاب تفکرات استثناگرایی آمریکایی ها بود که بازگشت به دوران هژمونی را در ذهن خود تداعی می کنند. ترامپ به دنبال بازگرداندن آمریکا به دهه های ۵۰ و ۶۰ میلادی بعد از جنگ جهانی دوم است. او با استراتژی جدید، به دنبال الحاق سرزمین کشورها به خاک آمریکا، حفظ و توسعه قدرت نظامی و بازگشت به قدرت اقتصادی است تا بتواند نظم موجود جهانی را تغییر دهد.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از آنجا که شرایط امروزی اوکراین یک شبه اتفاق نیافتاده و نتیجه سیر تحولاتی است که در بیش از سه دهه پس از فروپاشی شوروی رخ داده در این نوشته به رویکردی که این کشور اتخاذ کرده است با نگاه آسیب شناسانه نظری می اندازیم.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: روی کار آمدن ترامپ و سیاست های قبض و بسط آن در محیط بین الملل و شعار «آمریکا را دوباره بزرگ کنیم» درباره روابط اروپا و اوکراین تنش ایجاد کرده است. ترامپ، رئیس جمهور اوکراین را «یک دلقک دیکتاتور» می نامد و به بهانه تامین هزینه بیشتر ناتو توسط اروپا، و قطع کمک های نظامی به اوکراین، صحنه عملیاتی اروپا را دگرگون کرده است. آغاز مذاکرات صلح اوکراین توسط هیات های آمریکایی و روسی در عربستان، بدون حضور اوکراین و اروپا، چراغ سبز ترامپ به پوتین برای تقسیم دوباره جهان بین آمریکای ترامپ و «ارواسیای» روسیه است.
ادامه مطلب
بی‌خبر گذاشتن هم پیمانانِ اروپاییِ امریکا از جزئیات و ابعاد مصالحه بین رئیس جمهور امریکا و همتای روس او و تاثیر این مصالحه بر توازن قوا در صحنه اروپا ممکن است کشورهای اروپایی را به سمت آغاز کردن روندی جدید در گفت‌وگو با ایران و دستیابی به تفاهم‌هایی سوق دهد.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در این شرایط باید اذعان کرد که با فرسایشی شدن بزرگترین جنگ هزاره سوم طرفین اشتیاق مشهودی به رویکرد میز مذاکره نشان می دهند؛ اگر چه در شرایط جاری توقعات و انتظارات دو طرف تا دستیابی به یک راه حل مرضی الطرفین فاصله زیادی دارد.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گفت وگوی تلفنی طولانی چهارشنبه گذشته ترامپ و پوتین، یک سنت شکنی و ضربه ای محکم به کشورهای اروپائی بود که مناسبات فیمابین و فضای گفتمانی بین آنها را وارد مرحله جدیدی ساخت. طبق اخبار منتشره، این دو در مورد مسیری برای گفت وگو در مسائل مختلف از جمله بحران اوکراین به توافق رسیده اند.
ادامه مطلب
هرگونه استراتژی برای کمک به پیروزی اوکراین در دوران ریاست جمهوری ترامپ بسیار دشوارتر است.
ادامه مطلب
پویا داوری اندیشه‌ورز در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تحلیلگران سیاسی حرکات اخیر ترامپ را نمونه‌های کلاسیک از به کارگیری “تئوری بازی‌ها” و “نظریه راننده دیوانه” می‌دانند؛ استراتژی هایی که با ترکیب “تهدید، تعهد، و عدم قطعیت عمدی”، اهداف ژئوپلیتیک ایالات متحده را پیش می برند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین، اندکی پس از مراسم تحلیف دونالد ترامپ، با همتای روس خود، ولادیمیر پوتین، گفت‌وگو کرد که طی آن رهبر پکن آمادگی خود را برای ارتقای روابط روسیه و چین به قله های جدید اعلام کرد.
ادامه مطلب
در هر دو جنگ اوکراین و غزه، با گذشت زمان بسیاری چیزها روشن‌تر شده است: میزان توانایی نظامی و اقتصادی ائتلاف‌های درگیر، میزان سهولت تبدیل این توانایی به قدرت قابل استفاده، احتمال به‌کارگیری این قدرت در میدان جنگ، و آنچه می‌توان یا نمی‌توان در آنجا به دست آورد. این وضوح جدید می‌تواند به توافقاتی برای پایان هر دو جنگ در سال آینده منجر شود، آن هم بر اساس ارزیابی‌های واقع‌بینانه از اهدافی که هر طرف بیشترین اهمیت را برای آن قائل است و توانایی رسیدن به آنها را دارد.
ادامه مطلب
تکتم احمدی و امیررضا طالبی در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: این مقاله به بررسی نقش کمک‌های تسلیحاتی ایالات متحده آمریکا به اوکراین و تأثیر آن بر تداوم بحران در این کشور می‌پردازد. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل اثرات سیاسی، نظامی و اقتصادی این کمک‌ها بر روند درگیری‌ها و تلاش‌های بین‌المللی برای حل و فصل بحران است. در این مقاله تلاش می‌شود تا به بررسی چگونگی تأثیر این کمک‌ها بر موازنه قدرت در میدان نبرد و نتایج احتمالی آن بر تلاش‌های دیپلماتیک برای پایان دادن به درگیری‌ها پرداخته شود. سوال اصلی پژوهش این است که: چگونه کمک‌های تسلیحاتی آمریکا به اوکراین بر تداوم و شدت بحران موجود تأثیر گذاشته است؟ همچنین این پژوهش به بررسی این مسئله می‌پردازد که آیا این کمک‌ها به عنوان عاملی تسریع‌کننده درگیری‌ها عمل کرده‌اند یا اینکه توانسته‌اند نقش بازدارنده در برابر تجاوزات بیشتر ایفا کنند. این مقاله با بهره‌گیری از منابع تاریخی، تحلیل‌های نظامی و گزارش‌های بین‌المللی، به ارائه تصویری جامع از نقش کمک‌های تسلیحاتی در تداوم بحران اوکراین می‌پردازد و تلاش می‌کند تا پاسخی علمی به سوالات مطرح شده ارائه دهد.
ادامه مطلب
تصویر دنیا در محیط اطراف امریکا و نزدیک به خانه ما روشن تر است. در مکزیک، کارتل های مواد مخدر در برخی مناطق دولت موازی تشکیل می دهند و انسان و مواد مخدر را به شکل غیرقانونی به داخل ایالات متحده قاچاق می کنند. ونزوئلا نمونه یک کشور جنگ طلب در محیط امریکاست که امریکا را به مبارزه می طلبد. و ناتوانی دولت بایدن در تامین امنیت مرزهای جنوبی ایالات متحده شاید بزرگترین و شرم آورترین شکست آن باشد. ترامپ با چنین وضعیتی دوباره به قدرت بازگشته و می خواهد دوران دوم ریاست جمهوری خود را آغاز کند.
ادامه مطلب
مشکلات روسیه با غرب به آغاز دوران پس از جنگ سرد بازمی‌گردد. مشکلات ایران با غرب نیز سابقه‌ای طولانی دارد. بنابراین، ایران و روسیه بی‌اعتمادی عمیق و ریشه‌داری نسبت به نظم غربی (و اصلاحات مورد حمایت غرب) دارند
ادامه مطلب
مصطفی زندیه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به دنبال پیروزی دوباره دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، تحلیل های متعددی در موضوعات داخلی و خارجی آن کشور به ویژه در حوزه های مختلف سیاست خارجی در رسانه های منطقه ای و بین المللی منتشر شد. در همین راستا، تحلیل های منتشره درباره منطقه در حال تحول آسیای مرکزی قابل توجه است. کانون اصلی و اصطلاحاً شاه بیت تحلیل های ارائه شده، بر این فرضیه متمرکز است که انتخاب دوباره ترامپ، می تواند روابط ایالات متحده با آسیای مرکزی را با تمرکز بر تعاملات اقتصادی و موازنه نفوذ چین تغییر شکل دهد. به عبارت دیگر روابط ایالات متحده با آسیای مرکزی ممکن است وارد فصل جدیدی شود.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه مکرون می‌خواهد، ممانعت از تبدیل شدن اروپا به حیاط خلوت روسیه است، حقیقتی که با یکجانبه‌گرایی ترامپ احتمال وقوع آن می‌رود. مکرون می‌داند اگر فقط اوکراین به میز مذاکره ترامپ و پوتین دعوت شود، سیلی مستقیمی به اروپایی خواهد بود که حتی از تعیین سرنوشت خودش در اوکراین کنار گذاشته شده است.
ادامه مطلب
برخی از رهبران، مانند ولودیمیر زلنسکی، رییس جمهوری اوکراین، در حال آماده‌سازی پیشنهادهای خود برای جذب تمایلات معامله‌گرای ترامپ هستند؛ برخی دیگر، مانند نخست‌وزیر جاستین ترودوی کانادا، تیم‌هایی از مقامات را به ایالات متحده فرستاده‌اند تا با ده‌ها تن از رهبران جمهوری‌خواه ملاقات کنند، به امید اینکه بتوانند از غرایز افراطی ترامپ در اعمال تعرفه‌ها بکاهند. تاریخ نشان می‌دهد که بسیاری از این تلاش‌ها برای برقراری پل‌های ارتباطی شکست خواهند خورد. رهبران خارجی با نگرانی، برخوردها، توهین‌ها و کشمکش‌های دوران اول ریاست‌جمهوری او را به یاد می‌آورند. تفاوت این بار این است که «همه دقیقاً می‌دانند با چه چیزی روبه‌رو خواهند شد. او شدیداً اهل معامله است. شما باید بتوانید نشان دهید که یک مسیر خاص به نفع اوست.»
ادامه مطلب
وحید کریمی و علی موسوی خلخالی در یادداشت مشترکی می نویسند: ایران اگر تصمیم به مماشات یا مذاکره یا تذکر یا خواسته یا هشدار یا هر چیز دیگری، به ترامپ و دولت جدید امریکا دارد باید طی همین دو ماه یعنی تا قبل از ورود ترامپ به کاخ سفید دست به کار شود. سیستم امریکا این گونه است که بسیاری از تصمیمات و نقشه‌ها در همین دو ماه گرفته می‌شود وقتی که در ۲۰ ژانویه که مساوی با D Day است، رئیس جمهوری جدید وارد کاخ سفید می‌شود اموراتی که از قبل تصمیم گیری شده‌اند اجرایی می شوند.
ادامه مطلب
ماندانا تیشه یار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اسراییل همواره می خواهد روسیه را راضی نگه دارد تا در سوریه به ایران و به دولت بشار حمله کند و روسها چشم بر این حملات ببندند. در رویدادهای هفتم اکتبر نیز پوتین نگران یهودیان روس ساکن در اسراییل بود. اسراییل از سال ۲۰۲۲ هیچ سلاحی به اوکراین نداده است و البته کاری که حماس در سال گذشته انجام داد، فشارها بر روی روسیه را بسیار کاهش داد.
ادامه مطلب