وقتی برای قدرت‌نمایی حزب الله

دیپلماسی ایرانی: "چه بخواهیم چه نخواهیم، سفر احمدی نژاد به لبنان مهم است." این عبارتی است که روزنامه الشرق الاوسط برای سفر احمدی نژاد، رئیس جمهوری ایران به بیروت نوشته است. روزنامه‌ای که به همراه بسیاری دیگر از روزنامه‌های عربی تا قبل از سفر رئیس جمهوری ایران به لبنان انتقادهای شدیدی را علیه این سفر بیان می‌داشتند. اما روزی که محمود احمدی‌نژاد به بیروت رسید، حقیقت نمایان شد، واقعا سفر او به لبنان مهم است.

جدای از اهمیت این سفر، حزب الله نیز نشان داد که از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. بله، حزب الله واقعا محبوب است، قدرت دارد و نفوذش در لبنان بسیار بالا است. سفر احمدی‌ نژاد به سواحل شرقی دریای مدیترانه این را ثابت کرد.

بدیهی است که سفر احمدی نژاد به لبنان اهمیت و جایگاه حزب الله را نه تنها در عرصه داخلی لبنان بلکه در عرصه بین‌المللی نیز تقویت کرد. شاید به همین دلیل است که ایالات متحده امریکا و اسرائیل نسبت به سفر رئیس جمهوری ایران به لبنان واکنش نشان دادند. جایگاه بالای حزب الله در لبنان به خوبی به چشم آمد. در فضایی که تلاش جامعه غربی و اسرائیل بر تضعیف حزب الله در لبنان و منطقه استوار است و هدفی به چشم می‌آید تا حزب الله به واسطه دادگاه ترور رفیق حریری و کشاندنش به تنش‌های قومی و طائفه‌ای تضعیف شود و چه بسا جنگی در بگیرد تا حزب الله در هم شکسته شود، سفر احمدی نژاد جایگاه حزب الله را بالا آورد؛ آن هم بالاتر از آن چه تصور می‌شد. تا بدین جای سفر احمدی نژاد که دومین روز خود را به پایان می‌رساند، حزب الله تا حدودی توانسته مخاطراتی که تا پیش از این تهدیدش می‌کرد را مهار کند.

از زاویه‌ای دیگر، سفر رئیس جمهوری ایران وجوه دیگری از وضعیت حزب الله در لبنان را نیز نشان داد. غالب رسانه‌های جهان به خصوص رسانه‌های غربی و متمایل به غرب میزبان احمدی نژاد را بیش از دولت لبنان، حزب الله لبنان دانستند. اگر از این زاویه به سفر احمدی نژاد نگریسته شود، این بدان معنا است که حزب الله از چنان قدرت، منزلت، نفوذ و شانی در جامعه اجتماعی، فرهنگی و سیاسی لبنان برخوردار است که از بدو حضور رئیس جمهوری ایران در لبنان قادر است سیل طرفدارانش را به استقبال او بکشاند و خیابان‌های بیروت را مملو از طرفداران خود کند. چیزی که به وضوح دیدیم و تمام شبکه‌های جهانی پوشش دادند کمتر از این را ثابت نمی‌کرد. احمدی نژاد به راحتی در خیابان‌های اطراف بیروت به استقبال مردم لبنان رفت و با آنها ابراز احساسات کرد و حتی به اردوگاه فلسطینیان نزدیک به فرودگاه بیروت نیز سرک کشید تا دل مردم این منطقه را که تا کنون هیچ رئیس جمهوری یا رهبر خارجی‌ای یادی از آنها نکرده و حالی از آنها نپرسیده را به دست آورد. با این حرکت احمدی نژاد، قطعا به شمار طرفداران حزب الله شمار دیگری نیز افزوده شدند و باز هم نفوذ ریشه‌ای حزب الله افزایش یافت.

نفوذ و قدرت حزب الله به اندازه‌ای بالا بود که تمام کسانی که تا قبل از سفر احمدی نژاد به لبنان می‌گفتند به سراغ رئیس جمهوری ایران نخواهند رفت و طومار مخالفت با این سفر امضا کرده بودند و البته غالبا هم از طرفداران سعد حریری و نزدیکان او هستند، لحظه‌ای که احمدی‌نژاد پایش را به بیروت گذاشت، نظر خود را عوض کردند و به استقبال او آمدند. در کاخ بعبدا احمدی نژاد علاوه بر این که سعد حریری را به آغوش کشید، به گزارش شبکه العربیه سمیر جعجع، سرسخت‌ترین مخالف حزب الله و رهبر فالانژهای مسیحی لبنان را نیز در جمع استقبال کنندگانش دید. حتی امین جمیل، رئیس جمهوری اسبق لبنان و از مخالفان ایران و حزب الله نیز در کنار سعد حریری از احمدی نژاد استقبال کرد. این افراد حتی در ضیافت نهار روز پنج شنبه که به میزبانی سعد حریری به افتخار احمدی نژاد در کاخ نخست‌وزیری لبنان ترتیب داده شد، نیز حضور پیدا کردند.

بی‌شک اگر جریان 14 مارس، جریان‌های مسیحی یا جریان المستقبل می‌خواستند یکی از رهبران جهان یا عربی را به لبنان بکشانند، چنین استقبالی را برای آن رهبر نمی‌توانستند ترتیب دهند. همین دو ماه پیش بود که ملک عبدالله پادشاه عربستان سعودی به لبنان آمد، آن سفر هم به وقتش خودش بسیار مهم بود ولی هیچ کس ندید که طرفداران جریان المستقبل به استقبال پادشاه عربستان در خیابان‌های بیروت بیایند.

در همین حال، به گفته رسانه‌های غربی و عربی متمایل به غرب، دستگاه امنیتی حزب الله به طور کامل امنیت رئیس جمهوری ایران را تامین کردند. این بدان معنا است که حزب الله از چنان قدرت امنیتی‌ای برخوردار است که می‌تواند امنیت یکی از مهم‌ترین روسای جمهوری خاورمیانه را به تنهایی تامین کند. و این یعنی این که حزب الله با سفر رئیس جمهوری ایران به لبنان توانست قدرت امنیتی خود را نیز به رخ بکشد.

احمدی نژاد در لبنان تا کنون دو سخنرانی انجام داده است. یک سخنرانی در مقر ریاست جمهوری لبنان و در کنار میشل سلیمان، رئیس جمهوری لبنان که در آن سخن از وحدت لبنان زد و با استقبال همه حتی جریان 14 مارس قرار گرفت. دیگری در جنوب بیروت در ورزشگاه الرایه پس از آن که سید حسن نصرالله از طریق صفحه تلویزیونی آمدن او را به لبنان خوشامد گفت و به فارسی گفت: چشم ما روشن، خوش آمدید.

امین جمیل از سخنان رئیس جمهوری ایران در کاخ بعبدا استقبال کرد ولی سخنان او در ورزشگاه الرایه را تند خواند و از آن انتقاد کرد. سخنرانی‌ای که جمیل آن را تند توصیف کرده است، ساعاتی پس از آن انجام شد که ایهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل در جولان و در مرزهای اسرائیل و سوریه از سفر احمدی نژاد انتقاد کرد. اگر احمدی نژاد آن گونه سخن نمی‌گفت، بی‌شک بلافاصله پس از آن می‌گفتند که تهدیدهای اسرائیل در لبنان کارساز افتاد و احمدی نژاد سخنان خود را تعدیل کرد. بی‌شک ممکن بود جایگاه حزب الله نیز کمی لاک دفاعی به خود می‌گرفت. نباید فراموش کرد، وقتی منطقه به سمت تندروی حرکت کرده باشد، آن طرف مرزهای لبنان تندروهای اسرائیلی در وادی افراط ترک‌تازی ‌کنند، این سوی مرزها نمی‌تواند، آرام بنشیند و فقط نظاره‌گر تندروی دشمنش باشد. طبیعی است که این طرف نیز موضعی تند خواهد گرفت تا تهدیدهای دشمنش را خنثی کند. از این رو باز می‌توان گفت، صحبت‌های رئیس جمهوری ایران در ورزشگاه الرایه حتی اگر تند باشد، به نفع مقاومت و حزب الله تمام شد. تا پایان روز اول سفر احمدی نژاد، جایگاه حزب الله و مقاومت نه تنها در لبنان بلکه در منطقه نیز بسیار تقویت شد و اگر چنین پیش رود می‌توان پیش بینی کرد که در روزهای آینده معادلات کل منطقه با محوریت حزب الله تغییرات بسیاری را شاهد خواهد بود. یعنی همان چیزی که سعود الفیصل، وزیر امور خارجه عربستان سعودی در قاهره در کنار همتای مصری‌اش به خبرنگاران گفت.