ایران می‌تواند در صورت تمایل، رآکتورها و برنامه‌های تحقیقاتی خود را در عرض چند ماه بازسازی کند، اما ما نمی‌توانیم اعتماد لازم برای همکاری بین‌المللی در زمینه عدم اشاعه را به این راحتی بازسازی کنیم.
ادامه مطلب
مهم‌ترین سوالات این است که آیا برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران همچنان پابرجا مانده است یا خیر. ادعاها و ادعاهای متقابل همچنان ادامه دارد؛ اسرائیل مدعی نابودی برنامه هسته‌ای ایران است، اما در حالی که ایران به خسارات گسترده اذعان می‌کند، پیروزی خود را نیز اعلام می‌کند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می‌نویسد: برای همین نمی‌توان انتظار داشت که گفت‌وگویی از سر گرفته شود چرا که شرایط آن مهیا نیست. اگر تهران واقعا به مذاکرات فکر می‌کند آن طور که مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری کشورمان، بیان کرده و گفته است که چاره‌ای جز مذاکره نداریم، اکنون باید پرسید در صورت بازگشت به میز مذاکره تهران چه ابتکار عملی دارد؟ به عبارت دیگر باید گفت تهران زمانی می‌تواند به فکر مذاکرات باشد و احیانا نتیجه از آن را انتظار داشته باشد که خود ابتکار عمل را به دست گیرد و برنامه‌ای برای مذاکرات داشته باشد. در غیر این صورت اگر به میز مذاکرات هم برگردد صرفا شنونده حرف‌های طرف مقابل که خالی از دیکته نیست، خواهد بود و باز هم با دست خالی باز خواهد گشت و صرفا مذاکره‌ای در حد مذاکره انجام داده است. در این حالت بهتر است اصلا به مذاکرات ورود نکند که صرفا شنونده حرف‌های قابل پیش‌بینی طرف‌های مقابل باشد.
ادامه مطلب
مرکز امارات للسیاسات در مقاله خود ارزیابی‌های اسرائیل از تأثیر جنگ بر قابلیت‌های هسته‌ای ایران را بررسی می‌کند و سیاست‌های بالقوه اسرائیل در قبال آن را در آینده‌ای قابل پیش‌بینی ترسیم می‌کند.
ادامه مطلب
عدم توافق هسته‌ای دو پیامد اصلی دارد: فقدان نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، که بینشی در مورد برنامه هسته‌ای ایران ارائه می‌دهد و مهمتر از آن، فعالیت‌های آن را محدود می‌کند؛ و افزایش احتمال پیشرفت مخفیانه به سمت توانایی فرار هسته‌ای، که اکنون در تهران به عنوان عنصر اصلی بازدارندگی آینده دیده می‌شود.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: روند ۸۰ سال روابط اسرائیل و اعراب از یک دشمنی فراگیر، اشغال سرزمین و جنگ‌های خسارت‌بار تا روابط اقتصادی و تجارت پنهان که گذاری ایمن و کم هزینه به عادی سازی روابط سیاسی و شکوفایی دیپلماسی عبری و عربی را در برگرفته، هنر جنگ قرن ۲۱ و بقا در جهان برآشفته کنونی است که بر اساس مشارکت اقتصادی و تجاری دو دشمن پیشین و دو شریک امروز نمایان و تفسیر می‌شود.
ادامه مطلب
تهیه و ترجمه: سید علی موسوی خلخالی
ادامه مطلب
اولین قدم باید اطمینان حاصل شود که آتش‌بس فعلی، محوری برای گفت‌وگوی جدی باشد، نه مکثی بین دورهای خصومت. واشینگتن و تهران باید به سرعت تماس‌های دیپلماتیک خود را با مجموعه‌ای از اهداف مشخص از سر بگیرند. یکی از گزینه‌ها برای ایجاد فضا، قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل است که در آن ایالات متحده متعهد می‌شود از حملات اضافی خودداری کند – و به طور ضمنی، حملات اسرائیل را محدود کند – در عوض ایران برنامه غنی‌سازی خود را در طول مذاکرات از سر نگیرد و همکاری خود را با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از سر بگیرد.
ادامه مطلب
اسرائیل نباید فرض کند تاکتیک‌های «چمن‌زنی» آن می‌تواند به راحتی به ایران منتقل شود. انجام حملات گاه به گاه به بازیگران غیردولتی در لبنان، سوریه یا حتی یمن، جایی که کنترل‌های کمی بر آزادی عملیات اسرائیل وجود دارد، ممکن است هزینه کمی داشته باشد، اما ایران یک مورد متفاوت است. تهران در حالی که از قدرت آتش اسرائیل و از نظر قابلیت‌های اطلاعاتی برتری داشت، با این وجود در طول جنگ دوازده روزه نشان داد که می‌تواند اقتصاد اسرائیل را به حالت تعلیق درآورد و باعث مرگ و ویرانی در جبهه داخلی اسرائیل شود و کل شهروندان را به پناهگاه‌ها بفرستد.
ادامه مطلب
در واقع، در طول جنگ ۱۲ روزه، هر شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس (GCC) نگرانی خود را از سرایت خشونت به سرزمین‌های خود ابراز کردند، اسرائیل را به شدت محکوم کردند و بر موضع بی‌طرفانه‌ی خود تأکید کردند. این محکومیت‌ها – از جمله از سوی کشورهایی که امضاکننده‌ی پیمان ابراهیم هستند – نشان‌دهنده‌ی همسویی با تهران نبود، بلکه تمایل آشکار آنها برای حفظ امنیت خود و ارسال پیام عدم دخالت بود.
ادامه مطلب
مرتضی شکری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: جنگ مستقیم ایران و اسرائیل به دوران «جنگ در سایه» پایان داد و قواعد بازی را برای همیشه تغییر داد. اکنون منطقه بر لبه یک تیغ حرکت می‌کند و با دو آینده متضاد روبروست.
ادامه مطلب
محمد کرمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: وضعیت پس از جنگ ۱۲ روزه اسرائیل و ایران در مرحله‌ای از «آتش‌بس فعال» قرار دارد که با خطر تشدید درگیری‌های مقطعی یا نیابتی همراه است. بازسازی استراتژیک دو طرف، به‌ویژه در حوزه نظامی (تقویت توان موشکی ایران و مدرنیزاسیون دفاعی اسرائیل) نشان می‌دهد که هیچ یک به دنبال بازگشت به وضعیت پیشاجنگ نیستند، بلکه در حال تثبیت بازدارندگی برای مذاکره از موضع قدرت هستند.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تنها مسیر ممانعت از آتش افرزوی در خاورمیانه و ممانعت از درگیر شدن ملل اسلامی خاورمیانه در ازای خریدن زمان برای ملل کمونیست و ارتودوکس چین و روسیه این مساله است که ایران از دستور کار آمریکا خارج شود.
ادامه مطلب
محمد محمودی‌کیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آنچه مسلم است، نظم امنیتی پیشین در خاورمیانه به پایان رسیده و بازیگران منطقه باید خود را با واقعیت‌های جدیدی تطبیق دهند که ایران در آن به عنوان یکی از ارکان اصلی معادلات امنیتی ظاهر شده است. این تحول، خود زمینه‌ساز چالش‌ها و فرصت‌های جدیدی خواهد بود که تحلیل آنها به نگاهی عمیق‌تر و جامع‌تر نیازمند است.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ادعای ترامپ برای بازگشت ایران به بزرگی و دوران برتری منطقه‌ای و جهانی را باید بخشی از نیرنگ دولت امریکا دانست که به دنبال یک ایران تسلیم شده، فروپاشیده و بسیار ناتوان در مناسبات قدرت منطقه‌ای و جهانی است.
ادامه مطلب
تنش‌ها بین ایران، آمریکا و اسرائیل پس از حملات هوایی اسرائیل در ژوئن ۲۰۲۵ به تأسیسات هسته‌ای ایران شدت گرفته است. این حملات، که با برنامه‌ریزی دقیق و استفاده از داده‌های اطلاعاتی، تصاویر ماهواره‌ای و عملیات سایبری انجام شد، به گفته منابع غربی، بخش‌هایی از تأسیسات نطنز، فردو و اصفهان را تخریب کرده است. ایران این حملات را غیرقانونی خوانده و گفته که گزارش‌های مغرضانه گروسی زمینه‌ساز این حملات بوده است.
ادامه مطلب
نخبگان سیاست خارجی که به طور سنتی طرفدار رژیم صهیونیستی بودند، در دو حزب سیاسی اصلی، صحنه را ترک می‌کنند. این واقعیت، سیاست آمریکا در قبال اسرائیل را تحت الشعاع قرار خواهد داد
ادامه مطلب
وحید افراسیابان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مصاحبه دکتر پزشکیان با تاکر کارلسون حول پنج محور اصلی شکل گرفته است: موضوع هسته‌ای، روابط با آمریکا، تفسیر شعارها و مواضع ایدئولوژیک، مسئله اسرائیل و منطقه، و وحدت ملی. در این مصاحبه، دکتر پزشکیان تلاش کرده است تا تصویری میانه‌رو و گفتگومحور از ایران ارائه دهد.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می‌نویسد: به نظر می‌رسد اسرائیل در بحبوحه مذاکرات ایران و امریکا به کشورمان حمله کرد تا این پیام را به جهان بدهد که هیچ توافقی بدون در نظر گرفتن منافع اسرائیل قابل تحقق نیست. اروپا نیز از اسرائیل در این جریان حمایت کرد تا وانمود کند که منافعش با اسرائیل هم‌راستاست و ایران و امریکا نمی‌توانند اروپا را از روند گفت‌وگوها کنار بگذارند.
ادامه مطلب
وحید افراسیابان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: روایت‌سازی یکی از نقاط قوت کشور ایران در این جنگ بود. ایران توانست تصویری از خود به عنوان کشور قربانی تجاوز، مقاوم در برابر حمله خارجی، و پاسخ‌گو به تهدیدات ترسیم کند که در افکار عمومی داخلی و بخش‌هایی از فضای منطقه‌ای به شدت تثبیت شد. در مقابل، روایت اسرائیل مبنی بر «دفاع پیش‌دستانه» چندان مورد پذیرش قرار نگرفت، حتی در برخی رسانه‌های غربی که این اقدام را بیشتر به عنوان حمله‌ای تهاجمی تلقی کردند.
ادامه مطلب
سیلویا بولتوک، بنیانگذار و مدیر اجرایی موسسه اسپشال اوراسیا در گفت‌وگوی اختصاصی با دیپلماسی ایرانی می‌گوید: هدف کنونی دوگانه است: سرنگونی جمهوری اسلامی ایران و حذف فلسطینی‌ها از مناطقی که طبق قوانین بین‌المللی به آنها تعلق دارد. به گفته رهبران اسرائیل، پس از دستیابی به این اهداف، گام بعدی جذب سرمایه‌گذاری غربی و تقویت همکاری‌های استراتژیک خواهد بود تا اسرائیل به عنوان بازوی منطقه‌ای غرب در خاورمیانه مطرح شود. هم‌زمان، آنها قصد دارند پاکستان و برنامه هسته‌ای آن را نیز هدف قرار دهند.
ادامه مطلب
بشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: خیانت ایرانیان بی‌وطن و مزدوری که در خدمت رژیم صهیونسیتی و غرب برای نابودی این آب و خاک کوشیدند، از یاد نسل‌های آتی نخواهد نرفت. همان‌طور که عظمت ملت ایران در خنثی کردن این نقشه ویرانگر در یادها خواهد ماند.
ادامه مطلب
موسسه کارنگی مسکو و مرکز تحقیقات دولتی چین بر این نکته تاکید دارند که تقابل ایران و اسرائیل بیشتر جنبه نیابتی یافته است و نمی‌توان جنگ مستقیم را انتظار داشت، اما هرگونه تشدید تنش می‌تواند کل منطقه را درگیر کند و روسیه و چین به دلیل منافع ژئوپلیتیکی خود، به ثبات تمایل دارند.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: در این شرایط که کشور از سوی اسرائیل و آمریکا تهدید می شود، ملت ایران باید در راستای برقراری وحدت ملی و حفظ تمامیت ارضی کشور از هر قوم و منطقه، یکدل و یک زبان جلوی دشمنان این آب و خاک مقدس ایستادگی کرده و از کیان کشور دفاع کند.
ادامه مطلب
معصومه علیانپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این تحلیل در دو سطح بررسی می‌شود: نخست، تحولات ساختاری خاورمیانه که از بیداری‌های عربی (۲۰۱۱) تاکنون، منطقه را به صحنه رقابت نظم‌های متعارض سیاسی و ایدئولوژیک تبدیل کرده‌اند؛ دوم، ناکارآمدی دیپلماسی بین‌المللی که از خروج آمریکا از برجام (۲۰۱۸) و عادی‌سازی روابط برخی دولت‌های عربی با اسرائیل تسریع شده است.
ادامه مطلب
اسفندیار خدایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: با فروکش غبار حملات غافلگیرانه اسرائیل و پاسخ قاطع ایران و تغییر موازنه، اکنون سوال کلیدی این است که چه محاسبات راهبردی، اسرائیل را به این جنگ کشاند و چرا نتانیاهو تصمیم به حمله گرفت و اشتباه‌های راهبردی او چه بود؟
ادامه مطلب
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بیان کردند: آمریکایی‌ها بدانند ملت ایران تسلیم‌شدنی نیست و هرگونه ورود نظامی آنها بدون تردید با صدمه جبران‌ناپذیر همراه خواهد بود.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بی‌تردید، سوء محاسبه رژیم صهیونیستی از شرایط خود و وضعیت ایران، سهم قابل توجهی در دست زدن به این تجاوز دارد، اما در سطحی گسترده‌تر، در پاسخ به این پرسش که ماهیت تصمیم‌گیری رژیم را چگونه می‌توان مورد تجزیه و تحلیل قرار داد، ترکیبی از عوامل ساختاری و روش‌ها و گرایش‌های فردی سیاستمداران را باید درنظر گرفت. لذا سه موضوع «ساختارها»، «نقش نتانیاهو» و «نقش ترامپ» جلب توجه می‌کند.
ادامه مطلب
نویسنده می‌گوید که اقدامات ترامپ و نتانیاهو، موقعیت راهبردی اسرائیل به‌عنوان تنها قدرت هسته‌ای منطقه را به خطر انداخته است. هدف نتانیاهو نه تنها مقابله با ایران، بلکه بهره‌برداری سیاسی داخلی از آن به‌عنوان یک «دشمن همیشگی» است.
ادامه مطلب
علی رضوانپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترامپ نباید قربانی بازی خطرناک اسرائیل شود. ورود آمریکا به این جنگ نه‌تنها به نفعش نیست، بلکه ممکن است به فاجعه‌ای تبدیل شود که ریاست‌جمهوری او را تهدید کند.
ادامه مطلب