ژاپن خود را درگیر مناقشه چین میکند؟
به گزارش رسانه ها، ژاپن در حال بررسی امکان ایجاد ده ها انبار مهمات و سلاح در جزایر خود در سواحل چین به منظور آماده سازی برای یک درگیری نظامی احتمالی است.
ادامه مطلببه گزارش رسانه ها، ژاپن در حال بررسی امکان ایجاد ده ها انبار مهمات و سلاح در جزایر خود در سواحل چین به منظور آماده سازی برای یک درگیری نظامی احتمالی است.
ادامه مطلبعبدالباری عطوان می نویسد: برای بار هزارم میگوییم روسیه که ۶۵۰۰ کلاهک اتمی در اختیار دارد و رهبران این کشور ایمان و عزت نفس ملی زیادی دارند ممکن نیست بازنده از این جنگ بیرون آیند به ویژه که تمام تبلیغات غرب درخصوص بیماری سرطان پوتین یا فرماندهانی که از او جدا شده و او را سرنگون میکنند و پیش بینی ها درباره فروپاشی اقتصادی روسیه به علت تحریمهای آمریکا درست از آب درنیامده اند.
ادامه مطلبآسیبی که شی وارد کرده در حال حاضر به طرق مختلف خود را نشان داده شده است. اقتصاد چین تحت مداخلههای دلبخواهانه او و سنگینی سیاست کووید (COVID) صفر دچار مشکل شده است (بیش از ۳۱۳ میلیون نفر اخیراً تحت نوعی قرنطینه بودند). دوران رشد ۱۰ درصدی تولید ناخالص داخلی گذشته است؛ در حالی که دولت پیش بینی می کند چین امسال به ۵.۵ درصد برسد، بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که رسیدن به نصف این رقم هم برای چین خوش شانسی خواهد بود. ارزش یوان اخیراً به پایینترین حد خود در ۱۴ سال گذشته رسیده و خردهفروشی، سود شرکتها، تولیدات صنعتی و سرمایهگذاری در مستغلات بسیار پایین آمده است. در همین حال، بیکاری به شدت افزایش یافته و در تابستان به ۲۰ درصد در میان جوانان رسیده است. تخمین زده میشود که در سال گذشته ۴.۴ میلیون کسب وکار کوچک مجبور به تعطیلی شدند، و دادههای غیررسمی (آمار رسمی در دسترس نیست) نشان میدهد که کشور نیز از فرار مغزها رنج میبرد زیرا اربابان فناوری، میلیاردرهای دیگر و متخصصان طبقه متوسط برای خروج هجوم میآورند.
ادامه مطلباز نظر رهبر چین، نظمِ غربیِ تحت زعامت آمریکا رو به زوال و چین در حال صعود به قدرتی جهانی است. شی جینگ پین اسم دوره گذار فعلی در نظم جهانی را دوره آشوب گذارده و معتقد است دوره آشوب در نظام بینالمللی فعلا دوام دار است. شی جینگ پین بر این باور است که چین باید برای ارتقای موقعیت جهانی خویش، در وقت مناسب ریسک و قاطعانه عمل کند. رهبر چین گفته ارزش های کشورش با غرب آشتی ناپذیر است و چین باید برای خشونت در دوره آشوب آماده باشد زیرا رویارویی با غرب اجتناب ناپذیر است و توسل به جنگ برای حفظ منافع ملی چین منافاتی با توسعه صلح آمیز ندارد!
ادامه مطلبیوریکو کوئیکه، فرماندار فعلی توکیو و وزیر دفاع اسبق ژاپن در گفت وگوی اختصاصی با دیپلماسی ایرانی گفت: قدرت های بزرگ و مشتاق از خلاء ژئوپلیتیک بیزارند. پوتین انزوای اوکراین در خارج از ناتو و اتحادیه اروپا را خلأ می دانست که باید از آن بهره برداری کرد. در آسیا، اجازه دادن به چین برای طرح مطالبات جنگ طلبانه تر از همسایگان غیر متحد خود، به ویژه در دریای چین جنوبی، پویایی مشابهی را ایجاد کرده و در اقیانوس آرام جنوبی، بیتوجهی دموکراسیهای دولتهای جزیرهای کوچک، چین را به شرارتهای نظامی تشویق کرده است.
ادامه مطلبموسسه بین المللی دمکراسی گزارشی تحت عنوان وضعیت جهانی دمکراسی در سال ۲۰۲۲ تهیه کرده است. این اندیشکده که مقرش در شهر استکهلم است پرده از روی تحولات بالقوه سیاسی در کشورهایی برداشته است که به طور معمول روی استانداردهای دمکراتیک در سطح بالا حرکت کرده اند. به عبارت دیگر در سراسر جهان تعداد بیشتری از کشورها به سوی استبداد در حال حرکت اند در حالی که دمکراسی در حال فرسایش است.
ادامه مطلبپس زمینه این اقدامات، وضعیت متشنج در تنگه تایوان است. پنتاگون گفت که تجدید ساختار حضور نظامی در ژاپن در پاسخ به افزایش فعالیتهای نظامی پکن در منطقه است. به گفته تایپه (تایوان)، در پایان ماه دسامبر، چین بیش از ۷۰ هواپیمای جنگی را در یک تمرین نظامی در نزدیکی تایوان مستقر کرد.
ادامه مطلبمحمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: درست یا غلط، در سال گذشته مجموعۀ غرب به این نتیجه رسید ایران قصد توافق جدیدی در برجام را ندارد و سپس تصمیم گرفت Plan B را نسبت به ایران فعال کند (=ایجاد انزوای سیاسی و تشدید تحریم اقتصادی). همانطور که این روزها مشاهده می شود، اروپایی ها همان سیاست امریکا نسبت به ایران را پیش گرفته اند.
ادامه مطلبیوشکا فیشر می نویسد: شی جین پینگ میخواست از پاندمی برای نشان دادن برتری نظام چین بر غربِ رو به زوال استفاده کند و بنابراین به دلیل غرور ناسیونالیستی از واکسنهای غربی اجتناب کرد. بدین ترتیب، بخش بزرگی از جمعیت عظیم چین کاملا واکسینه نشدند و در نتیجه محافظت نشدند. رویگردانی از استراتژی صفر کووید خطر بزرگی برای جمعیت چین است.
ادامه مطلبمشکل جهان متمدن این است که زمان اکنون به نفع مسکو و پکن کار می کند. اگرچه مشارکت چین در عملیات ویژه به هیچ وجه آشکار نیست و این کشورها فقط در حال توسعه روابط اقتصادی هستند. با این حال غرب نتوانست روسیه را با چندین نقطه مشکل زا محاصره کند؛ تلاش برای کودتا در بلاروس، مانند قزاقستان با شکست مواجه شد و امکان به قدرت رسیدن میخائیل ساکاشویلی غرب گرا در گرجستان وجود ندارد.
ادامه مطلبافزایش قیمت انرژی منجر به افزایش قابل توجه هزینههای تولید شده است و در نتیجه افزایش قیمت کالاها توانایی بسیاری از گروه های اجتماعی را برای تهیه این کالاها محدود می کند. ناتوانی اکثر دولتها به ویژه در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین برای مقابله با این بحران شدید چند وجهی باعث میشود آنها در معرض وقوع امواج شدید اعتراضی قرار بگیرند بدون اینکه ابزار کارآمدی برای حل و فصل علل آن داشته باشند.
ادامه مطلبسید رحمان موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: متأسفانه، ایالات متحده شروع به از بین بردن این منبع رفاه مشترک در دوران دونالد ترامپ کرد و اکنون این روند در زمان جو بایدن همچنان ادامه دارد. جهان درگیر بحرانی بزرگ است که شامل همه گیری کووید-۱۹، جنگ روسیه در اوکراین، تورم بالا، ترس از رکود اقتصادی و نگرانی فزاینده بدهی در بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه است. آخرین چیزی که ما به آن نیاز داریم یک داستان جدید برای آسیب اقتصادی است و آن ممکن است در قالب یک جنگ تجاری مخرب دیگر خود را نشان دهد.
ادامه مطلبسید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: واقعیت شوکهای روابط بینالمللی و اثرات مخرب آنها، کنشگران را با چالش روبه رو کرده اما همین پدیده باعث شده است تا در این مقطع تاریخی، بشر بیش از هر زمان دیگر در اندیشه مدیریت شوکهای روابط بینالمللی رفته و با این فرض که نمیتوان انتظار شوک را نداشت ولی هر شوکی را باید مدیریت کرد، به بحث در مورد چارچوبهای مدیریت شوکهای بینالمللی بپردازد.
ادامه مطلبمحجوب زویری، استاد تاریخ معاصر ایران و خاورمیانه در دانشگاه قطر گفت که احضار سفیر چین توسط وزارت امور خارجه ایران گامی دیپلماتیک در جهت بیان موضع و نشان دادن اعتراض خود بوده و پیامی دارد اما تهران و پکن اهتمام دارند که هیچ بحران سیاسی ای شدت نگیرد.
ادامه مطلببهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: قبل از ارزیابی های شتابزده پیرامون مناسبات تازه شکل گرفته میان عربستان و چین، به عبارت بهتر میان بن سلمان و شی جین پینگ، بهتر است بیشتر صبر و تامل کنیم و کمی هم منتظر تحولات بعدی بمانیم. دنیای عرب، رهبران با رویکردهای سیاسی متغیر، نامتعادل و غیرهنجارمند با تقدیرهای سیاسی متفاوت، کم به خود ندیده است.
ادامه مطلبسهراب انعامی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سازماندهی سیاستگذاری چینی در دهه۹۰ میلادی به این رهیافت راهبردی معطوف شد که اگر چین خواهان دستیابی یه قدرت فزاینده با ویژگی چالشگری در مقابله با امریکا است باید بنیان های قدرت اقتصادی خود را از طریق تضمین امنیت انرژی تقویت کند و چین در این چارچوب به دنیال گزینه هایی است که نفت ارزان قیمت از طریق مسیرهای مختلف و متنوع به این کشور سرازیر شود. بر این مبنا، چینی ها طی این سال ها تلاش کرده اند تا حضور و نفوذ خود را در مناطق مهم انرژی جهان افزایش داده و روابط و مناسبات راهبردی خود را با کشورهای ضامن امنیت انرژی افزایش دهند.
ادامه مطلبپوتین، برای همه مقاصد و اهدافش، "توافق صلح" را با ادامه بمباران مداوم زیرساخت های اوکراین رد کرده است. شاید این هدف برای تحمیل یک معامله بهتر باشد. در حقیقت بن بستی بین روسیه و اوکراین به وجود آمده که اوکراین برای ادامه مبارزه فشار می آورد.
ادامه مطلببرخی استراتژیستهای چینی معتقدند گریزی از مواجهه آمریکا و چین در شرق آسیا نبوده و به زعم آنها این مواجهه حتمی است. برخی دیگر خواستار اقدام چین در ائتلاف سازی نظامی هستند.
ادامه مطلبپویا فتحی زاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برای اولین بار در تاریخ سیاسی غرب، اروپا بدون حضور آمریکا به مذاکره با ایران آمد و برای اولین بار در تاریخ، در مسئله تحریم گاز روسیه از آمریکا سرپیچی کرد. سوال اصلی اینجاست که کدام عامل سیاسی دولت های اروپایی را متقاعد کرد تا برای اولین بار موضعی خلاف موضع آمریکا بگیرند؟! شاید بتوان گفت که اتحادیه اروپا کم کم خود را در جایگاهی می بیند که برای حصول منافع خود و برای حفظ و افزایش جایگاهش در نظم نوین، کمی از آمریکا و مواضع دیکته وارانه اش فاصله بگیرد.
ادامه مطلبمحمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: به نظر می رسد درسی که پوتین و شی برای بقیه بشریت آماده کرده بودند علی الحساب منتفی شده است. آقای شی هم دیگر صحبتی از حمله نظامی و تصرف قهری تایوان نمی کند.
ادامه مطلبتوماس فریدمن در یادداشتی می نویسد: شاید مهمترین پدیده چینِ تحت رهبری شی جین پینگ باشد که من آن را چکزیت (Chexit) نامیدهام. به باور من چکزیت، پایانی بر چهار دهه تلاش برای ادغام پایدار اقتصاد چین با غرب بود.در سال ۲۰۱۸ زمانی که در چین بودم و با شخصیت های تجاری و دولتی صحبت می کردم، طعم این موضوع را چشیدم. زمانی که من رویههای تجاری ناعادلانه چین را مطرح کردم، واکنش به این شکل بود: «شما متوجه میشوید که شما آمریکاییها خیلی دیر کردهاید؟
ادامه مطلباسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چین به عنوان یک ابرقدرت اقتصادی جهان که تمام دروازههای اقتصاد و تجارت جهانی را بر روی خود گشوده میبیند، در حوزه سیاسی و نظامی با سد محکمی مواجه شده است. سد محکمی که از همسایه بزرگ خود هند شروع شده به ایالات متحده امریکا تنها دولت مدعی ابرقدرتی جهان کشیده میشود. در چنین بستری از رقیبان و دشمنان است که چین بزرگ حتی قادر به بازی مستقل و شفاف در رویدادهای مهمی مانند تهاجم روسیه به اوکراین ۲۰۲۲ نیز نیست.
ادامه مطلبمحمد کاظم سجاد پور در یادداشتی می نویسد: جالب آنکه شی، در سخنرانی خود نه اسمی از ایالات متحده برد و نه یادی از روسیه و اوکراین کرد. عدم ارجاع زیاد ایالات متحده بهطور مستقیم بسیار حائز اهمیت است. هرچند که آمریکا سایه سنگینی بر سخنرانی او از جمیع جهات داشت. جایی از سخنان او را نمیتوان یافت که به نحوی موضوع آمریکا مطرح نباشد. از لزوم قدرتیابی نظامی بیشتر چین و تقویت ارتش خلق که صدمین سالگرد آن در پیش است تا تأکید بر تقویت تکنولوژیهای پیشرفته، آمریکا، به تعبیر هویتگرایان، «رگ» چین است و البته بحث تایوان که با جمعیت ۲۴ میلیونی، مهمترین کانون تنش بین آمریکا و چین است.
ادامه مطلبعبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رویارویی روسیه همزمان با متحد استراتژیک اش، چین در مقابل امریکا را می توان از جمله نبردهای گرم از نوع سرد تلقی کرد. به عبارت دیگر این رقابت ها که بیشتر در حوزه نفوذ سنتی پیمان شانگهای صورت گرفته نوع از رقابت جدید در عرصه منازعات جهانی است که نه مشابه به جنگ گرم "رویاروی" است و نه هم جنگ سرد "تبلیغاتی"، بلکه تلفیقی از هر دو که جهان را از لحاظ نظم بین الملل به مدل جدیدی می کشاند که کمتر پیشینه داشته است.
ادامه مطلبچین تلاش می کند شریکی برای امریکا در رهبری جهان مثل کاری که در دوران اتحاد جماهیر شوروی سابق قبل از فروپاشی اش در اواخر دهه هشتاد قرن گذشته و برپایی روسیه ولادیمیر پوتین بود، باشد. البته روابط امریکا و چنین عالی نیست. اما جاه طلبی های چین دائما در حال بزرگتر شدن است.
ادامه مطلبعبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چین از ابتدای خروج امریکا از افغانستان، دید اقتصادی بارزتر و نگاه امنیتی عمیق تر به پیشرفت وضعیت در افغانستان را دنبال می کند. به همین دلیل با طالبان از ابتدای کار، تعامل توام با حوصله مندی و گذاره استراتیژیک را سرخط سیاست هایش قرار داده است.
ادامه مطلبوحید کریمی در یادداشتی می نویسد: در سال ۲۰۲۴ میلادی قراردادی تحت عنوان "مک موهان"* باید برای تمدید ده ساله، بین دو کشور انگلیس و امریکا امضا شود. این توافق از بعد از جنگ جهانی دوم، هر ده سال امضا شده و هر بار هم دولت انگلیس با ترفند و زیرکی، علی رغم مخالفت کنگره موفق به امضای آن شده است. طبق توافق، نظامیان انگلیس به سلاح های اتمی امریکا و منابع اطلاعاتی امریکا دسترسی خواهند داشت. همین امر باعث نفوذ بسیار زیاد انگلیس در تعیین راهبرد سیاست خارجی امریکا خواهد شد. دو سال تا سال ۲۰۲۴ فرصت است تا جامعه جهانی به خصوص کشورهایی که از اقدام مشترک آنگلوساکسون یعنی انگلیس و امریکا ضربه خورده اند، با آگاهسازی اذهان عمومی و دیپلماسی و لابی در کنگره و مجلس انگلیس، از امضای توافق مک موهان در سال ۲۰۲۴ جلوگیری به عمل آورند.
ادامه مطلباز زمان سفر نانسی پلوسی به تایوان، آینده موضوع بین تنگه ای به سمت درگیری نظامی رفته است، چرا که مردم چین احتمال اتحاد مجدد مسالمت آمیز را رد می کند.
ادامه مطلبعواملی هست که موجب سردی روابط کشورهایی چون چین، روسیه و ایران شود اما سیاست خارجی آمریکا آنها را گردهم می آورد.
ادامه مطلبدولت آمریکا افزون بر مساله دریای چین جنوبی، سعی می کند با دامن زدن به مساله تایوان، چین را هدف قرار دهد و این در حالی است که واشنگتن به این واقعیت اذعان دارد که فقط یک چین وجود دارد و اینکه مساله تایوان یک موضوع داخلی است و نیازی به دخالت خارجی ندارد.
ادامه مطلب