هدف غرب از نابودی ارمنستان چیست؟
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هدف اصلی غرب از تلاش برای تجزیه تدریجی و نابودی ارمنستان، تضعیف و محاصره روسیه و ایران است تا منافع خود را بهتر تامین کند.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هدف اصلی غرب از تلاش برای تجزیه تدریجی و نابودی ارمنستان، تضعیف و محاصره روسیه و ایران است تا منافع خود را بهتر تامین کند.
ادامه مطلب
گقارد منصوریان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به صراحت می توان به شکست سیاست های دولت پاشینیان و تضعیف جایگاه ارمنستان و همپیمان استراتژیک خود، روسیه را در معادلات منطقه قفقاز و عرصه بین الملل بیان کرد. دولت پاشینیان با امیدی غیر واقعی به غرب و اقدامات مغلوط خود، رنجش روسیه و کشورهای پیمان امنیت دسته جمعی را موجب شده است. تنها پیمان امنیتی جدی که ارمنستان عضو آن است.
ادامه مطلب
مجید فرخی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری اسلامی ایران تا کنون به دلایل مختلف در برابر ماجراجویی علیاف سکوت کرده و احتمالا همین مسئله موجب اشتباه محاسباتی علیاف شده باشد. یکی از دلایل صبر راهبردی ایران عدم تمایل به تشدید تنش در مرزهای شمالی خود است. البته جمهوری اسلامی ایران بارها اعلام کرده «هرگونه تغییر در ژئوپولتیک منطقه و مرزها خط قرمز ایران است» و به هیچ وجه اجازه تحرکات غیرمعمول را در منطقه نخواهد داد.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دالان زنگزور به همراه راه ارتباطی از گرجستان قسمتی از تلاش برای جاده ابریشمی خواهد بود که الهام علیف یادداشت تفاهم آن را در سال ۲۰۱۵ میلادی در چین به امضا رسانده است. عملی شدن این پروژه باعث اتصال هرچه بیش تر تفلیس و باکو به ترکیه و همچنین تنگ تر شدن عرصه برای ایران در راه ابریشم خواهد شد.
ادامه مطلب
طاهره حسن پور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مناقشه قراباغ بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان سویه های اتحاد ایران را به سوی آذربایجان هدایت کرد و ایران به عنوان کشور دوست و مانند برادر پشتیبانی خود را از این کشور نشان داد. اما در مدت زمان اخیر، رژیم صهیونیستی با ورود خود به این کشور معادلات روابط مابین ایران و جمهوری آذربایجان را بر هم زده است.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عدم واکنش جدی ایران در برابر دست اندازی های مکرر باکو به خاک ارمنستان در منطقه آرتساخ، باعث افزایش طمع این رژیم برای پیشبرد سیاست اشغال گری و نسل کشی در استان جنوبی سیونیک نیز خواهد شد. لذا علیف سیاست ریزه خواری قلمروی ارمنستان را در این استان برای اشغال مناطق حساس جغرافیایی سیونیک و به خطر انداختن امنیت مسیرهای مواصلاتی ایران به ارمنستان ادامه خواهد داد تا بتواند انحصار کریدور شمال جنوب ایران از خلیج فارس تا اروپا را در دست بگیرد و با سوءاستفاده از این انحصار، با همدستی ترکیه و انگلیس به تحمیل سیاست های خود به جمهوری اسلامی در دیگر نقاط جهان و به خصوص غرب آسیا بپردازد. تبعات این خفگی ژئوپلتیک برای ایران غیرقابل جبران خواهد بود.
ادامه مطلب
اردوان امیراصلانی در یادداشتی می نویسد: هیچکدام از طرفین مایل به پذیرش مسئولیت تشدید تنشهای دیپلماتیک که در شرایط آشفته منطقه میتواند به بیثباتی و جنگ منجر بشود نیستند، الهام علیاف نیز به نوبه خود از متهمکردن علنی ایران خودداری کرده است. اما آذربایجان با ایجاد ابهام، نقش خطرناک آتشافروزی را بازی میکند که در نهایت دیگر قادر به مهار آتش نیست.
ادامه مطلب
آبراهام سزار عاقل اف در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بیشک نویسنده محترم چنین قصدی نداشته تا بگوید علت اسلام آوردن بسیاری از مردم در منطقه آذربایجان و ارمنستان به دلیل ترس از خشونت و زور و قتل و جنگ و غیره بوده است اما متن ایشان از قصد و نیت نویسنده سرپیچی کرده و چنین معنایی را جامه عمل میپوشاند.
ادامه مطلب
شعیب اسماعیل میرزوئیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عقلای قوم قفقاز با ابداع رسم «کیوره» این رشته بریده را ترمیم بخشیدند و سال های سال بین اقوام ارمنی مسیحی و آذربایجانی مسلمان مراسم کیوره وجود داشت و این رسم سبب شد که بین خانواده های مسلمان و ارمنی ارتباط و رفت آمد همچنان به قوت خود باقی بماند. اما ارامنه با پشت پا زدن شان به سنت «کیوره» و گرایش به مسیحیت غرب وضعیت تاسف باری در قفقاز به وجود آوردند.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این تنها ایران نیست که در مورد نوعثمانی گری ترکیه و رویکرد استعماری و تجاوزگرانه این کشور برای احیای خلافت ترکی از طریق شکل دادن به کمربندی از کشورهای به اصطلاح ترک در قفقاز و آسیای میانه هشدار می دهد؛ بلکه ارمنستان، یونان، هند، قبرس و غیره از جمله کشورهایی هستند که با تشکیل اتحادیه های اقتصادی، امنیتی و نظامی به دنبال مقابله با تبعات ژئوپلتیک خطرناک جاه طلبی های اردوغان هستند.
ادامه مطلب
نام جعلی «آذربایجان غربی» که تمامیت ارضی ارمنستان را مورد هدف قرار می دهد تنها سرآغاز تبلیغات مخربی است که در بطن تأسیس این سازمان قرار دارد. از طرفی طبق توجیهات ایدئولوژیک این سازمان، بخش کاملی از ارمنستان کنونی به عنوان «سرزمین تاریخی آذربایجان» معرفی می شود؛ جایی که ادعا شده «مردم آذربایجان همواره اکثریت را تشکیل داده اند و باید به سرزمین های اجدادی خود برگردند».
ادامه مطلب
سرگئی ملکونیان در یادداشتی اختصاصی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مسدود کردن کریدور لاچین به منظور وادار کردن طرف ارمنی به امتیاز دادن، بخشی از فشار مشترک ترکیه و آذربایجان بر ارمنستان است. اظهارات خلوصی آکار وزیر دفاع ترکیه مبنی بر اینکه نیروهای ترکیه تا زمان افتتاح «کریدور زنگزور» در آذربایجان خواهند ماند، گواه این موضوع است.
ادامه مطلب
محمدحسین معصوم زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در صورت سقوط استپاناکرت (مرکز قرهباغ کوهستانی) سناریوهای ناخوشایندی پیش روی منطقه قفقاز جنوبی و مناطق اطراف آن از جمله ایران قابل تصور است. حذف مانعی همچون قرهباغ کوهستانی راه را برای اشغال سرزمینی ارمنستان و تغییر نقشه منطقه و در بلندمدت ضربات امنیتی به مناطق شمال غربی ایران را هموار میکند
ادامه مطلب
حمید خوشآیند در یادداشتی می نویسد: از سال ۲۰۲۰ قفقاز جنوبی اهمیت مضاعفی یافته است. پیروزی آذربایجان بر ارمنستان در جنگ ۴۴ روزه که به آزادسازی بخشهای مهمی از مناطق اشغالی این کشور انجامید، در دو سال اخیر وضعیت نوینی را در این حوزه ایجاد کرده است.
ادامه مطلب
در حال حاضر واشنگتن و تهران اهداف مشترکی دارند و و به طور فزاینده، نگران تلاش های تهاجمی جمهوری آذربایجان برای تحمیل یکجانبه صلح در منطقه هستند. آمریکا حملات آذربایجان به ارمنستان را محکوم کرد و نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان، در حمایت از ارمنستان، به ایروان سفر کرد. ایران نیز به نوبه خود از ارمنستان دفاع و در شهر مرزی کاپان کنسولگری افتتاح کرد که یک حرکت نمادین برای نشان دادن حمایت از حاکمیت ارمنستان در قلمرو مورد ادعای جمهوری آذربایجان است. بدین ترتیب، برای مقامات ایالات متحده بهتر است پیش از شتاب در حمایت قوی و بی قید و شرط از جمهوری آذربایجان، پیچیدگی های درگیری ها در منطقه را در نظر بگیرند.
ادامه مطلب
سید محمدرضا دماوندی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر باکو از برگزاری یک مانور ساده و کوچک یگان های فرعی ارتش ایران تا این حد مضطرب شده است باید متوجه شده باشد که نمی تواند به صرف پشتیبانی اسرائیل و ترکیه و حمایت های در سایه آمریکا و انگلیس وارد گردابی شود که جز پشیمانی سودی برای آنها به ارمغان نخواهد آورد. علی اف اگر رجزخوانی می کند این نکته را فراموش نکند که سرو صدای بازار مسگرها همیشگی نیست.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی مینویسد: به نظر می رسد اظهارات آقای علیاف بیش از آنکه گله باشد فرار رو به جلوست. او زمانی به فکر سفر نخستوزیر ارمنستان به ایران و پاسخ به مانور نظامی کشورمان افتاد که فاش شد فرمانده عملیات تروریستی در حرم حضرت شاه چراغ (ع) در شیراز، تبعه آذربایجانی است و از فرودگاه بینالمللی حیدر علیاف با گذرنامه رسمی آذربایجان به تهران سفر کرده، این یعنی اینکه احتمالا آذربایجانیها در جریان این فعالیت تروریستی بودهاند یا در خوشبینانهترین حالت خاک آذربایجان را به مرتعی برای جولان تروریستهای داعشی تبدیل کردهاند. رئیس جمهوری آذربایجان به جای اینکه در این باره توضیح دهد در فراری رو به جلو دست پیش گرفته است و اظهارات فرافکنانه سر میدهد.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: خاندان علیف که به طور موروثی قدردان محبت ها و بزرگواری های جمهوری اسلامی ایران نیستند، فراموش کرده اند که اگر کمک های ایران در جنگ اول قره باغ نبود، ارمنستان تا باکو پیشروی کرده بود و آنها الآن همگی دوباره به تبریز پناهنده شده و دوباره باید حتی هزینه خرید کت و شلوارشان را نیز از دولت ایران می گرفتند. صبر و خویشتنداری جمهوری اسلامی ایران که معمولا جز در مواقع ضروری در برابر کوتوله های سیاسی از خود واکنش نشان نمی دهد باعث شده علیف حد و اندازه خود را نداند و بخواهد برای ایران ۸۵ میلیونی رجز بخواند.
ادامه مطلب
اردوان امیراصلانی در یادداشتی می نویسد: در مواجهه با ناکارآمدی گروه مینسک که به سازمان امنیت و همکاری اروپا تبدیل شده، در یافتن راهحلی پایدار و مواجهه با وضعیت نیروی صلح خودخوانده «روسیه» میان آذربایجان و ارمنستان که به علت درگیری در اوکراین در مأموریت خود شکست خورده است، دو کشور فرصتطلب یعنی ترکیه و آذربایجان برای ارمنستان دندان تیز کردهاند.
ادامه مطلب
دکتر مریم خالقی نژاد می گوید: همیشه یکی از مهمترین عواملی که یا آتش بیار معرکه هستند و یا در فروکش کردن تنش ها کمک می کنند عوامل و مداخلات خارجی است که بنا بر اهداف و منافع خویش وارد درگیری های منطقه ای و جهانی می شوند. در این میان با ذکر دو نمونه روسیه و ترکیه بهتر می توانم توضیح دهیم.
ادامه مطلب
آنکارا چه در سوریه و چه در جنوب قفقاز، برای پر کردن شکاف حاصل از کاهش نفوذ مسکو تلاش می کند. اگر توسعه روسیه متوقف شود، ترکیه همان کشوری است که آماده گسترش نفوذ دیپلماتیک خود است.
ادامه مطلب
جمهوری آذربایجان امکان دسترسی ارمنستان به قره باغ را فراهم می سازد اما ارمنستان اجازه نمی دهد تا جمهوری آذربایجان از طریق دالان زنگزور به منطقه خودمختار نخجوان که بخشی از خاک این کشور محسوب می شود، دسترسی داشته باشد.
ادامه مطلب
درباره اهمیت دالان زنگزور باید گفت این دالان به کوتاه ترین مسیر حمل و نقل زمینی بین اقیانوس آرام و اطلس و همچنین نطقه تلاقی جنوب به شمال و شرق به غرب تبدیل خواهد شد. دالان زنگزور به گسترش حمل و نقل زمینی و مرتبط ساختن اروپا و آسیا به یکدیگر خواهد انجامید.
ادامه مطلب
قبلاً در خانکندی «جامعه روسی» ایجاد کردند و اکنون در آقدره «مرکز روسی» را افتتاح کردند. ما از منطقه ای صحبت می کنیم که تعداد ارامنه کمتر از تعداد انگشتان دست است. آنها "جامعه روسی" را ایجاد می کنند که در آن یک روسی وجود ندارد. روس ها در انجام کارهای مضحک، بی اساس و پر از تقلب مهارت دارند. اکنون چنین اقدامات تجزیه طلبانه در قره باغ انجام می شود. آنها آشکارا ادعا می کنند که "قره باغ کوهستانی سرزمین روسیه است". آنها با ایجاد یک «جامعه روسی» در آنجا تلاش می کنند شرایطی را برای توزیع پاسپورت روسی به مردم ساکن در این منطقه در آینده و شکل گیری تصورات اسطوره ای مبنی بر «منطقه روسی» ایجاد کنند. آبخازیا و ترانس نیستریا همین کار را در منطقه انجام داده اند و اوستیای جنوبی نیز در حال برنامه ریزی برای انجام همین کار است.
ادامه مطلب
قربان مسعودی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترکیه و ارمنستان به لحاظ اقتصادی از عادی سازی روابط سود خواهند برد. این در حالی است که منفعت دو کشور از تعاملات اقتصادی می تواند فراتر از آغاز و گسترش روابط تجاری – اقتصادی فیمابین باشد. در واقع با گشایش احتمالی مسیرهای ارتباطی میان دو کشور که می تواند حاصل برقراری روابط زودهنگام دیپلماتیک میان این دو همسایه قفقاز جنوبی باشد، چشم اندازهای وسیعی پیش روی دو کشور گشوده می شود. بدین ترتیب، آنکارا و ایروان می توانند بدون هیچ مانعی با بهره گیری از محورهای مواصلاتی فیمابین خود به صادرات و واردات دو و چند جانبه اقدام کنند.
ادامه مطلب
عباس قربانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برآیند بررسی های بعمل آمده نشان می دهد آذربایجان دارای ابزارهای لازم حقوقی و سیاسی برای تحمیل کریدور مواصلاتی مد نظر خود به جمهوری ارمنستان نبوده و شرایط منطقه ای و بین المللی حاکم بر قفقاز جنوبی نیز پذیرای چنین تغییر ژئوپلتیک تاثیرگذاری نخواهد بود.
ادامه مطلب
هیراد مخیری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آینده قفقاز آبستن تغییر است و آنچه مسلم است اتحاد مثلث ایران – روسیه – ارمنستان بیش از هر زمانی برای منافع چندوجهی سه کشور مذکور ضرورت و اهمیت پیدا میکند. مهمترین کشوری که در آینده مناسبات قفقاز میتواند نقش تعیینکننده داشته باشد ایران است. ایران بهخوبی دریافته است که در صورت تکرار استراتژیهای انفعالی پیشین خود در مقابل منطقه قفقاز جنوبی زیانهای غیرقابل جبرانی را متحمل خواهد شد و ارمنستان نیز اگر از جانب ایران و روسیه حمایت نشود متقابلاً به هر سویی خواهد گروید که امریکا و همراهانش منتظر این گرا از سمت ایروان هستند.
ادامه مطلب