علی اکبر رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نشست شرم‌الشیخ بیش از آنکه تلاشی برای پایان جنگ باشد، تصویری بود از بی‌اعتباری نظام دیپلماتیک غربی و ناتوانی ائتلاف‌های عربی در تصمیم‌سازی مستقل.
ادامه مطلب
اسماعیل بقایی در پاسخ به پرسشی مبنی بر تماس‌های جداگانه وزیر امور خارجه مصر با عباس عراقچی، همتای ایرانی و همچنین رافائل گروسی، مدیر کل آژانس انرژی اتمی و استیو ویتکاف، نماینده امریکا در امور خاورمیانه و آیا این اقدام به معنای تثبیت میانجی‌گری مصر است و در آینده دور تازه‌ای از مذاکرات را شاهد خواهیم بود، گفت: «تماس‌ها بین و طرف‌های متقابل با واسطه کم و بیش ادامه دارد و این به این معنا نیست که ما وارد مرحله مذاکراتی شدیم. مذاکره زمانی انجام می‌شود که طرف‌های مذاکره‌کننده شرایط یکدیگر را به رسمیت بشناسند و به حقوق یکدیگر احترام بگذارند. ما الآن در این شرایط نیستیم. طبیعی است کشورهایی که همواره با ما در تماس بوده‌اند با ما در تماس باشند. ضمن این که در اکثر تماس‌هایی که وزیر امور خارجه با ما داشته درباره غزه بوده است.»
ادامه مطلب
احمد رشیدی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نظریه مناطق شکننده بر این ایده استوار است که در نظام بین‌الملل، برخی مناطق به دلیل ویژگی‌های ژئوپلیتیکی، منابع طبیعی، تنوع قومی و مذهبی، و ضعف ساختارهای حکومتی، همواره در معرض بی‌ثباتی و بحران قرار دارند. این مناطق به‌گونه‌ای هستند که هرگونه تنش یا درگیری در دل آنها می‌تواند به سرعت به سطح منطقه‌ای و حتی جهانی سرایت کند.
ادامه مطلب
سؤال اکنون این است که آیا از این اولین گام‌ها در پایان دادن به جنگ غره، یک دکترین موفق پدیدار خواهد شد؟ اول، همه طرفین باید آتش‌بس را رعایت کنند. همچنین این سؤال وجود دارد که آیا برنامه صلح به مرحله دوم خود حرکت می‌کند یا خیر. آتش‌بس ژانویه گذشته هرگز به مرحله بعدی دنباله برنامه‌ریزی شده خود نرسید.
ادامه مطلب
جمیله کدیور در یادداشتی می‌نویسد: طرح ترامپ ضمن اینکه هیچ اشاره‌ای به محاصره خفه‌کننده غزه توسط اسرائیل ندارد، کوچکترین اشاره ای هم در مورد حق تعیین سرنوشت و حق مسلم فلسطینی‌ها برای داشتن کشور مستقل خودشان وجود ندارد.
ادامه مطلب
ایرینا تسوکرمن در گفت‌وگو با داگلاس جاکوبسن در وبسایت گود مِن پراجت بر این باور است که ایالات متحده از زمان حملات توجه کمی به ایران داشته و در عوض بر دیپلماسی اوکراین – روسیه، مسائل گسترده‌تر خاورمیانه و نگرانی‌های داخلی تمرکز کرده است. ایران از رادار آن خارج شده است. در همین حال، توافقنامه تجاری اتحادیه اروپا در حال فروپاشی است و پس از سفر رئیس جمهوری ایالات متحده به بریتانیا، هنوز هیچ توافق جامعی با لندن حاصل نشده است. در حالی که این می‌توانست نقطه عطفی برای همکاری باشد، اما به نقطه عطفی تبدیل نشده است.
ادامه مطلب
علی اکبر رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: غزه امروز بیش از هر زمان دیگر نیازمند صلح است؛ اما صلحی عادلانه، متوازن و بر پایه کرامت انسانی، نه صلحی که در لباس آتش‌بس، اشغال را جاودانه می‌کند.
ادامه مطلب
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل اخیراً یک «طرح بیست‌گانه صلح» را جشن گرفتند، اما تا زمانی که اسرائیل به رفتار تهاجمی ادامه دهد و مطالبات مشروع فلسطینیان را نادیده بگیرد، این ابتکار شانسی برای بازگرداندن ثبات ندارد. اسرائیل که پیش‌تر امیدوار بود با حمایت آمریکا نظم دلخواه خود را بنا کند، اکنون منزوی‌تر از همیشه است؛ همکاری با تل‌آویو برای دولت‌های عربی هزینه‌ای سیاسی و حیثیتی سنگین دارد و شرکای دیروز به رقبای محتاط بدل شده‌اند.
ادامه مطلب
محمد محمودی‌کیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در مجموع بیانیه حاوی نقاط ایجابی و برخی نقاط و یا پیامدهای مفهومی و نظری سلبی است که توانسته هوشمندانه هم به عنوان مانعی بر سر راه ایده صلح ترامپ مطرح نشود، هم در عین حال به معنای عقب‌نشستن از اصول بنیادین مقاومت اسلامی فلسطینی نباشد و به یک معنا، توپ را در زمین آمریکایی بیندازد تا رژیم صهیونی را در برابر فشار ترامپ قرار دهد؛ امری که به نظر دشواری‌های فراوانی در برابر خود دارد و ترامپ نیز نشان داده در سیاست عملی قابل اعتماد نیست و در مواضع سیاسی خود تا حدود قابل توجهی مقطعی، غرض‌ورزانه و بی ثبات عمل کرده است؛ لذا سیاست پذیرش مشروط حماس با همه نکات ابهام و یا پیامدهای منطقی سلبی آن امری عقلانی و قابل دفاع است.
ادامه مطلب
امیرحسین عسگری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: این طرح موسوم به «۲۰گانه ترامپ» از منظر حقوق بین‌الملل واجد نکات مثبت و منفی متعددی است که ارزیابی آنها می‌تواند چشم‌اندازی واقع‌بینانه از ظرفیت‌ها و موانع حقوقی پیش رو فراهم کند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: این تهدید جدی وجود دارد که در صورت کشیده شدن جنگ به جغرافیای ناتو و با در نظر گرفتن تحولات خونین در خاورمیانه با گذر از خطوط قرمز از سوی نتانیاهو فرض جنگ جهانی جدید چندان دور از دسترس نباشد.
ادامه مطلب
ماندانا تیشه‌یار در یادداشتی که در احتیار دیپلماسی ایرانی قرار داده است می‌نویسد: تضادهای میان تمدن ها می توانند به جنگ منجر نشوند، اگر با استفاده از روش های نوین گفت‌وگو، دیپلماسی و به رسمیت شناختن تفاوت ها بتوانیم راه های مدنی تری برای تعامل و همزیستی بیابیم.
ادامه مطلب
حمیدرضا جوادی قلعه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نتانیاهو به دنبال ترسیم این صحنه بود که آنها در حال محاکمه منجی مردم اسرائیل هستند. این ژست سیاسی به جایی رسید که او ساعاتی قبل از آغاز جنگ تحمیلی ضد ایران، به دیوار ندبه رفت و شعار جنگ را (عام کِلاوی) از سفر اعداد (سفر بَمیدبار) بیرون کشید و رسما جنگ علیه ایران را اعلام کرد. او به دنبال این بود که خود را همچون موسی (ع)، نجات‌دهنده ترسیم کند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: افکار عمومی در مناطق وسیعی از جهان از عملکرد رهبران سیاسی و سازمان ملل متحد در پیشگیری از بحران و یافتن راه حل برای جنگ های موجود ناراضی هستند و معلوم نیست آیا اجلاس هشتادم خواهد توانست تا حدودی دیدگاه جهانیان را نسبت به مجامع بین‌المللی و ارزش‌های انسانی و حقوق بشری بهبود ببخشد؟
ادامه مطلب
حسین آقا و رابرت مالی در یادداشتی مشترک می‌نویسند: شکست‌های پی‌درپی سرانجام به مرحله دروغ می‌رسد. مقامات آمریکایی می‌دانند گفته‌هایشان درست نیست، می‌دانند دیگران هم می‌دانند، اما همچنان تکرار می‌کنند. این دیگر صرفاً «چرخش خبری» نیست، بلکه نوعی راهبرد است: خوش‌بینی بی‌پایه در برابر همه شواهد.
ادامه مطلب
در هفته‌های اخیر، ناامیدی‌های اماراتی‌ها به صورت علنی آشکار شد. در ۵ اوت، ابوظبی وزیر امنیت ملی اسرائیل، ایتمار بن گویر، را به شدت به خاطر «یورش» به مسجد الاقصی محکوم کرد، سپس چند روز بعد سفیر اسرائیل را احضار کرد تا اعتراض رسمی خود را نسبت به «تجاوزهای ننگین و تحریک‌آمیز» در روز قدس ابراز کند. چنین اظهاراتی برای سایر کشورهای عربی که با اسرائیل رابطه دارند، عادی است، اما این اظهارات نگرانی جدی را از سوی امارات متحده عربی برانگیخته و نشان دهنده عمق عصبانیت آن از بی‌نتیجه ماندن دیپلماسی آرام است.
ادامه مطلب
جمشید پرویزی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در این نظم وارونه مفهوم امنیت تهی و ابزاری می شود و نه برای همه جهان، بلکه برای منافع خاص غرب تعریف می شود. در این چارچوب حتی حق یک ملت برای دستیابی به تکنولوژی صلح آمیز هسته ای، بر اساس درک امپراتوری از هویت آن ملت قضاوت و رد می شود. این رویکرد نه تنها امنیت پایدار را به ارمغان نمی‌آورد، بلکه با ایجاد بی عدالتی، نفاق و بی اعتمادی، زمینه بی ثباتی های بیشتری را در سطح جهانی فراهم می‌کند. نمونه قابل توجه آن ایران است که با وجود نداشتن شواهد دال بر سلاح هسته‌ای، از سوی آمریکا (بزرگترین دارنده و تنها استفاده کننده تاریخی سلاح های هسته ای در جهان) و اسرائیل (دارای ۲۰۰ کلاهک هسته ای و سابقه ارتکاب بیشترین جنایات جنگی در جهان پس از جنگ جهانی دوم)، به بهانه صلح جهانی مورد بمباران و تجاوز نظامی می‌گیرد. چون در غیر این صورت ایران کشوری است که با عبور موفقیت آمیز از گذر کنونی و خروج از نظم وارونه امپراتوری، می‌تواند الگوی قدرتمندی برای کل جهان سوم باشد.
ادامه مطلب
مهم‌ترین سوالات این است که آیا برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران همچنان پابرجا مانده است یا خیر. ادعاها و ادعاهای متقابل همچنان ادامه دارد؛ اسرائیل مدعی نابودی برنامه هسته‌ای ایران است، اما در حالی که ایران به خسارات گسترده اذعان می‌کند، پیروزی خود را نیز اعلام می‌کند.
ادامه مطلب
پروفسور ماری اوکا که سال‌ها مسئله‌ی فلسطین را دنبال کرده، در گفت‌وگویی می‌گوید: «واژه یهودستیزی، مفهومی است که دو بار جعل شده است.»
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: با توجه به روند افزایشی بحران های منطقه ای و جهانی که موجب نسل‌کشی و جنایت های گسترده علیه بشریت شده است؛ عملکرد مجامع بین المللی به‌ویژه در بحران اوکراین و به‌ویژه جنگ اخیر در غزه و تداوم قتل و عام هزارن زن و کودک بی گناه توسط رژیم صهیونیستی به هیچ عنوان قابل قبول افکار عمومی جهانی نیست و باید اذعان کرد که از طرفی ساختار عریض و طویل کنونی سازمان های بین المللی در کارآمدی نمره قبولی نگرفته است و به دلیل عدم موفقیت شایان در هزاره سوم، نیاز مبرم به دگردیسی اساسی و اصلاح ساختار با رویکردی منشورگرایی و عدالت محور دارند.
ادامه مطلب
رژیم صهیونیستی در پی ناکامی‌های اطلاعاتی به‌ویژه در پیش‌بینی عملیات «طوفان الاقصی» در اکتبر ۲۰۲۳، طرحی بلندمدت برای نفوذ عمیق‌تر به جوامع عربی آغاز کرده است.
ادامه مطلب
شکست مذاکرات آتش‌بس غزه و محدودیت‌های همکاری ایران با آژانس، همراه با عدم پیشرفت در مذاکرات هسته‌ای، خطر تشدید تنش‌ها را افزایش داده است. با این حال، اندیشکده کارنگی و سیاست خارجی اروپا بر این باورند که تمایل اروپا، چین و برخی کشورهای عربی به ویژه قطر، عمان و عربستان سعودی به دیپلماسی، احتمال سناریوی بن‌بست یا دیپلماسی محدود را محتمل‌تر از جنگ تمام‌عیار می‌کند.
ادامه مطلب
هیچ منطقی نمی‌تواند این سیاست نسل‌کشیِ، مثله کردن و کشتار بی‌هدف، یا گرسنگی دادن برنامه ریزی شده و نظام مند مردم رنج کشیده و آسیب‌دیده‌ی فلسطین را توضیح دهد یا توجیه کند. این جنایات و دیگر جنایات غیرقابل وصف، تنها دو کلمه برای توصیف رفتارِ گروهِ حاکم بر اسرائیل باقی می‌گذارد: شرِ محض.
ادامه مطلب
توماس فریدمن در یادداشتی می‌نویسد: فشارهای اجتماعی و روانی جنگ نیز ملموس است: افزایش خودکشی، فروپاشی خانواده‌ها و بحران در کسب‌و‌کارها تنها نشانه‌های کوچکی از آن است. اما دولت نتانیاهو همه این‌ها را نادیده می‌گیرد و بر سیاست‌های جنگ‌طلبانه، افراطی و فرصت‌طلبانه خود پافشاری می‌کند.
ادامه مطلب
منابع مطلع گفته‌اند که دونالد ترامپ در مکالمه اخیر خود با بنیامین نتانیاهو از وضعیت انسانی در غزه ابراز نگرانی کرده و خواستار گام‌هایی برای کاهش رنج غیرنظامیان شده است. این نگرانی‌ها اکنون بخشی از سیاست عمومی واشینگتن هستند. مواضعی که بر خلاف انتظار بنیامین نتانیاهو بوده و از شنیدن آنها متعجب شده است.
ادامه مطلب
سیاوش قدوسی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در سال‌های اخیر، بحران‌هایی چون جنگ اوکراین، پرده از واقعیت‌هایی تلخ برداشته‌اند. کشورهایی که در روزهای آرام در نهادهای بین‌المللی سرمایه‌گذاری کرده بودند، هنگام توفان، پناه یافتند. اما آنان که پیوندی نیافریده بودند، تنها ماندند، و چوب بی‌پروایی گذشته را خوردند. فرانک مارتلا، فیلسوف فنلاندی معنا، زمانی گفته بود: «خوشبختی، در خوشبخت کردن دیگران است». این جمله را می‌توان در ساحت سیاست بین‌الملل نیز تعمیم داد: امنیت ملی، در مشارکت برای امنیت جمعی معنا می‌یابد.
ادامه مطلب
رضا نصری، متخصص حقوق بین‌الملل و تحلیل‌گر حوزه بین الملل در نوشته ای ذیل عنوان «کاهش قدرت هنجاری اروپا در میان درگیری غزه» برای مجله تخصصی مجمع گفت‌وگوی تهران می نویسد: تعادل جهانی قدرت شامل روش‌های متضادی برای اعمال نفوذ است. ایالات متحده، روسیه و چین به‌شدت به قدرت سخت (نظامی، اجبار اقتصادی و نفوذ ژئوپولیتیک) متکی هستند، هرچند گاه‌به‌گاه به هنجارهای بین‌المللی نیز استناد می‌کنند. در مقابل، اتحادیه اروپا مدت‌هاست به قدرت هنجاری خود می‌بالد: اعمال نفوذ از طریق تعهد به حقوق بین‌الملل، حقوق بشر و استانداردهای اخلاقی، نه از طریق زور. برای نمونه، اتحادیه اروپا اغلب تجارت و کمک‌های خود را به پایبندی شرکایش به ارزش‌های بنیادین مشروط می‌کند، که نشان‌دهنده وابستگی نفوذ آن به اعتبار اخلاقی‌اش است.
ادامه مطلب
با وجود تنش‌های سنگین موجود، وضعیت فعلی خاورمیانه بسیار هشدارآمیز است. بی‌شک تقصیر بخش مهمی از این وضعیت متوجه دولت تندروی اسرائیل است.
ادامه مطلب
عموما ترامپ خواهان کاهش درگیری‌ها در سراسر جهان است. او هم به دنبال توقف جنگ در اوکراین و هم در غزه است. این خلاف آن چیزی است که چهره های تندرو و جنگ طلب هم در امریکا و هم در اسرائیل می‌خواهند. ترامپ در اظهارات اخیر خود نیز خواهان کاهش خشونت و یافتن راهی برای توقف تلفات انسانی شده است.
ادامه مطلب
تحلیل‌گران معتقدند که حوثی‌ها در حال بازسازی توانمندی‌های نظامی خود هستند و ممکن است در آیندهٔ نزدیک حملات خود را از سر بگیرند.
ادامه مطلب